Θα συμφωνησω με τον djdoctor. Μαχητικοτητα ειναι το ζητουμενο (και η λεξη κλειδι..). επιθετικοτητα = προβληματικη συμπεριφορα οπως ειπα και πριν.
Και θα διαφωνησω και εδω εν μερη, καθως τα σκυλια αυτα εχουν προβλημα - ειναι το μονο σιγουρο. Απλα το προβλημα δεν ειναι διαχυτη επιθετικοτητα , αλλα φονικο ενστικτο προς αλλα σκυλια. Αυτα τα σκυλια οχι μονο δεν εκδηλωνουν επιθετικοτητα προς τους ανθρωπους, αλλα οταν συνεβαιναν τετοιοι αγωνες, οι ιδιοκτητες επλεναν ο ενας τον σκυλο του αλλου για να σιγουρευτουν οτι δεν ειναι πασαλειμμενος με καπνο τσιγαρου. (..δεν δαγκωνουν τα σκυλια λογο μυρωδιας). Επισης την ωρα του αγωνα, τριγύρω ωρυονται καμια 30αρια περιθοριακοι μαντραχαλοι. Ενα σκυλι με νευρα δεν θα καταφερνε να επικεντρωθει στο στοχο του κατω απο τετοιες συνθηκες.
Ειναι τελειως διαφορετικη περιπτωση βλαβης, οχι κλασσικη.
Παραθέτω την άποψη και την εμπειρία μου επειδή για πολλά χρόνια ασχολούμαι με τις "περιθωριοποιημένες" φυλές.
Αυτά που κάποιος θεωρεί αρνητικά χαρακτηριστικά και εμπόδια στην εκπαίδευση και εξέλιξη ενός σκύλου "φύλακα" κάποιος άλλος μπορεί να τα χρησιμοποιεί.
Τα είδη της επιθετικότητας, ειδικά όταν είναι πάνω από ένα, μπορούν να κατευθυνθούν και να στοχοποιηθούν (κίνηση - τσουβάλι - μανίκι).
Για να σας προλάβω δεν λέω ότι π.χ. ένα beagle κυνηγάει το λαγό άρα θα κυνηγήσει και το τσουβάλι!
Ξαναλέω, πάνω από ένα είδος.
Επίσης, το ότι είναι φιλικά με τους ανθρώπους και δένονται συναισθηματικά σε μεγάλο βαθμό με τους ιδιοκτήτες τους τα κάνει να λειτουργούν πολύ καλά σε καθήκοντα σωματοφυλακής.
Σε επίπεδο φύλαξης χώρου δεν λειτουργούν γιατί νιώθουν ότι δεν απειλούνται ούτε αυτά, ούτε οι ιδιοκτήτες τους.
Δεν λέω ότι θα φτάσουν στα επίπεδα άλλων φυλών αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα.
Όσο για τη διαφορά ενός εκπαιδευμένου κι ενός ανεκπαίδευτου σκύλου (πάντα αν ο σκύλος το "έχει") σε καθήκοντα φύλαξης είναι ότι ο πρώτος έχει περισσότερες εμπειρίες και λειτουργεί με συγκεκριμένο τρόπο.
Για να το κάνω πιο απλό, ότι σχέση έχει ένας αθλητής του τζούντο μ' έναν τσαμπουκά του δρόμου.
Ενδεικτικά όσες επιθέσεις έχουν καταγραφεί από ανεκπαίδευτα σκυλιά σε τέτοια καθήκοντα (μαντρόσκυλα) είχαν σαν αποτέλεσμα τον βαρύ τραυματισμό ή τον θάνατο του εισβολέα. Το ανεκπαίδευτο σκυλί επιτίθεται πάντα σε ύψος λίγο μεγαλύτερο από το ύψος του κεφαλιού του, δηλαδή περίπου στο ύψος της κοιλιάς ενός ανθρώπου.