οσων αφορα τα λαθος μανικια,αυτο δεν παιζει,αν ο σκυλος δαγκωνει κ το εχει,δαγκωνει τα παντα.δεν τον νοιαζει τι θα δαγκωσει για να σε προστατεψει.οπωτε παλι ειμαστε σε λαθος του εκπαιδευτη.
Όχι, δεν "δαγκώνει τα πάντα". Αν αρχίσεις με σκληρό μανίκι (με τον οποιοδήποτε σκύλο) είσαι πολύ "χάλια" εκπαιδευτής. Το σκληρό μανίκι πονάει πολύ τον "άβγαλτο" σκύλο. Όσο πιο δυνατά το δαγκώσει, τόσο πιο πολύ θα πονέσει, άρα τι μαθαίνει;;; Και στο κάτω, κάτω ποιός ο λόγος να το ρισκάρεις; Το αφήνεις για το τέλος (αν το χρειάζεται ο σκύλος). Συνήθως αλλάζουμε αρκετά μανίκια κατά την διάρκεια εκπαίδευσης ενός σκύλου (αρχίζοντας πάντα από το πιο μαλακό, και ας ρισκάρουμε το δικό μας χέρι!).
Λες πως ότι έγραψα έχει να κάνει με λάθος του εκπαιδευτή. Μα φυσικά! Αυτός ήταν ο σκοπός μου.
Ακόμη κι όταν ο ιδιοκτήτης είναι "λάθος" ή ο σκύλος δεν πρέπει να κάνει τέτοια εκπαίδευση, ο εκπαιδευτής είναι εκείνος που θα πρέπει να το κρίνει αυτό. Να ΜΗΝ αναλάβει την εκπαίδευση, και ας χάσει τα ευρώπουλα!!
Η εκπαίδευση προστασίας είναι κάτι που θαυμάζω πολύ από μικρή ηλικία. Στο παρελθόν μάλιστα ασχολήθικα πολύ σοβαρά (και επαγγελματικά και με δικό μου σκύλο). Νόμιζα πως το είχαμε ξεκαθαρίσει αυτό (το ότι εμένα μου αρέσει πολύ!).
Ανέλυσα σε προηγούμενο ποστ τι χρειάζεται (σωστό σκύλο, σωστό ιδιοκτήτη και σωστό εκπαιδευτή). Φυσικά δεν πάνε "στραβά" τα πράγματα υπό αυτούς τους όρους. Έλα όμως που και τα 3 είναι πολύ δύσκολο να τα βρείς!!!
Ο σωστός σκύλος φύλακας σπιτιού (ή αλλιώς οικογενειακός φύλακας) προσπαθεί πάντα να λύσει
ειρηνικά την κάθε πρόκληση. Είναι πολύ προβλέψιμος και πολύ φωνακλάς!!!!
Χρησημοποιεί το σώμα του πολύ πιο συχνά από το στόμα του!
Δαγκώνει μόνο όταν δεν γίνεται αλλιώς.
Είναι σωστό και ΗΡΕΜΟ μέλος της κοινωνίας, από τον οποίο κινδυνεύουν μόνο 3 κατηγορίες ανθρώπων:
1. Όποιος προσπαθεί να εισβάλει στον χώρο του.
2. Όποιος απειλεί τον ιδιοκτήτη του, ή μέλος της οικογένειάς του.
3. Όποιος απειλεί το αυτοκίνητο του ιδιοκτήτη του.
ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες ώρες είναι σαν όλους τους άλλους σκύλους οικογενειών. Μόνο αρκετά πιο υπάκουος.
Δεν "αγριεύει" εύκολα και χωρίς σοβαρό λόγο.
Δεν έχει πρόβλημα με το να έρθουν καλεσμένοι στο σπίτι και να τον χαιδεύψουν. Στον δρόμο,
στον κτηνίατρο, σε ταβέρνα, ΑΝΕΤΑ τον ακουμπούν ξένοι, και αν τον πατήσουν κατά λάθος ΔΕΝ θα τους φάει.
Όμως πρέπει να έχει και ιδιοκτήτη υπεύθυνο και σοβαρό . Να προβλέπει καταστάσεις... να
προσέχει πάντα.
Οι οικογενειακοί φύλακες δεν δαγκώνουν εύκολα γιατί έχουν τεράστια αυτοπεπίθηση! Ξέρουν πως μπορούν να σε "φάνε" κι αργότερα....