Πρώτον, Άρη χαράς το κουράγιο σου και την επιμονή που δείχνεις με την Ήρα, πραγματικά.
Δεύτερον, Dr. Zhivago οι συμβουλές σου είναι πολύ βοηθητικές.
Τρίτον, επαναφέρω το θέμα γιατί έχω σοβαρό πρόβλημα με τις γάτες... Σκέφτομαι να εφαρμόσω βέβαια όσα γραφτήκαν εδώ πέρα, αλλά δεν ξέρω αν έχει σημασία το ότι διαφέρουν νομίζω οι αιτίες της συμπεριφοράς αυτής.
Θα επεκταθώ λιγάκι για να εξηγήσω.
Η Ziggy είναι κόπρος, που θα κλείσει τα 2 σε κανά μήνα. Την έχω από ούτε 2 μηνών, όπου την πήρα από πανσιόν που την είχαν για φιλοξενία αφού τη μάζεψαν.
Σκυλάκι μαζεμένο, φοβισμένο, στο πίσω μέρος του κλουβιού που έτρεμε. Για κάποιο καιρό φοβόταν τα πάντα. Αρχίσαμε με (θετική) εκπαιδεύτρια σχεδόν άμεσα να δουλεύουμε για να αποκτήσει λίγη αυτοπεποίθηση το σκυλί. Βελτιώθηκε προφανώς πολύ και ξέρει πλέον αρκετές εντολές.
Με τις γάτες τώρα. Όταν ήταν πιο μικρή της φοβόταν πάρα πολύ, έβλεπε γάτα και έτρεμε δηλαδή. Δεν έκανε καμία κίνηση προς το μέρος τους, φοβόταν πραγματικά πολύ. Σε κάποια φάση της την έπεσε από το πουθενά μια γάτα. Μετά από λίγο καιρό της την έπεσε άλλη μία γάτα. Ευτυχώς δεν τραυματίστηκε καμία φορά. Μετά είχε μεγαλώσει και λίγο και έβλεπε γάτα και γαύγιζε. Μετά αποφάσισα να πάρω δυο γατάκια στο σπίτι. Τα δέχτηκε εύκολα και γρήγορα και έχουν άριστες σχέσεις. Επίσης άμα πάμε σε σπίτι με γατιά, πάλι φέρεται καλά.
Όταν είμαστε όμως έξω και δει γάτα, παθαίνει παράκρουση. Σηκώνει τρίχα, τραβάει, χτυπιέται, μουγκριζο-φωνάζει. Αυτό αν δεν την προλάβω (δηλαδή αν δει τη γάτα ξαφνικά και σε απόσταση μικρότερη των 3 μέτρων). Αν την προλάβω, με 1-2 λεκτικές διορθώσεις, σκάει και προχωράμε. Εξαρτάται βέβαια και από το γατί, από τη στάση του κλπ. Απλώς αυτό δε δείχνει να εξελίσσεται. Ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω.
Πριν λίγο καιρό της την έπεσε και άλλη μία γάτα. Πρόλαβε και κρύφτηκε πίσω μου και έκλαιγε και προσπαθούσε να σκαρφαλώσει πάνω μου. Η γάτα προσπάθησε να ξαναεπιτεθεί, δεν με φοβόταν με τίποτα, τελικά την έδιωξα και αποχωρήσαμε. Μετά μας κυνηγούσε μια γάτα για κανά τετράγωνο. Δυστυχώς έχουμε πάααααααρα πολλές γάτες εδώ γύρω. Έχει καταλήξει κάθε βραδινή βόλτα σε αγχωτική βόλτα και σε προσπάθεια να βρω τη γάτα πριν από εκείνη και προφανώς δεν προλαβαίνω και πάντα.
Σε φάση που'χουμε βρει μωρό γατάκι (1-2 μηνών) στο δρόμο δεν έχει τέτοια συμπεριφορά γιατί μάλλον δε νιώθει ότι απειλείται. Γενικά συνειδητοποιώ και ότι φοβάται και ότι μάλλον δεν με έχει και τόσο ψηλά ώστε να μην παίρνει πρωτοβουλίες για τέτοιες βλακείες. Και ανησυχώ μην την τραυματίσει καμιά γάτα, μην την χτυπήσει κανένα αυτοκίνητο σε περίπτωση που πάει να κυνηγήσει μια γάτα και γενικά δε μπορώ να ζω με το μόνιμο αυτό άγχος.
Νόμιζα ότι με τα γατιά στο σπίτι θα ηρεμήσει (δεν τα πήρα για αυτό προφανώς) αλλά καμία σχέση... Και τα γατιά έξω έχουν αποθρασυνθεί τελείως!
Θα δοκιμάσω αυτό με την έκπληξη και το μεζέ...Αλλά θα πρέπει να βρω κανά ήρεμο γατί. Απλώς ο φόβος μου είναι ότι ό,τι φτιάχνω, θα χαλάει στο επόμενο επιθετικό γατί που θα πετάγεται ξαφνικά μπροστά μας...
Συγγνώμη για το κατεβατό, αν έχετε καμιά ιδέα, θα χαρώ να την ακούσω.