Ξέρω ότι υπάρχουν αρκετά θέματα σχετικά, αλλά είπα να ανοί ξω ένα γενικό που να μπορούμε να γράψουμε πληροφορίες, απόψεις, περιστατικά κλπ.
Αν οι mods το βρίσκετε περιττό έχετε το ελεύθερο να το ενσωματώσετε στο θέμα που πιστεύετε ότι ταιριάζει.
Το Σάββατο πήγαμε με τη Sandy για μπάνιο (το πρώτο της). Επιλέξαμε μια ερημική αλλά πανέμορφη παραλία της Κεφαλονιάς, τη Μεγάλη Πέτρα, δίπλα από την παραλία Άβυθο (την αναφέρω γιατί πιθανόν είναι γνωστή σε όποιον έχει έρθει).
Η Sandy ενθουσιάστηκε μεν με την άμμο (έφαγε αρκετή), όμως με το νερό δεν τα πήγε κ πολύ καλά. Στην αρχή έπαιζε στην ακροθαλασσιά, ακολουθόντας το "τράβηγμα" του νερού και στη συνέχεια τρέχοντας κυνηγημένη από το κυμματάκι.
Μετά τη βάλαμε μέσα στο νερό και κολυμπούσε μεν, προς τα έξω δε. Έβγαινε, τιναζόταν και συνέχιζε τις γουρουνιές στην άμμο.
Κάποια στιγμή (και εδώ θέλω να επικεντρωθούμε) τη φώναξα ενώ ήμουν στο νερό και εκείνη έτρεξε προς το μέρος μου. Έκανε 2-3 βήματα στα ρηχά, όμως μετά βάθυνε απότομα και βυθίστηκε ολόκληρη με το κεφάλι μέσα, μην μπορώντας να βγει στην επιφάνεια. Εννοείται ήμουν ακριβώς δίπλα της και τη σήκωσα πριν πιει νερό ή τπτ άλλο χειρότερο, όμως μετά κόλλησε τρομαγμένη πάνω μου κ δεν κουνήθηκε μέχρι που την έβγαλα έξω. Από εκεί κ πέρα δεν ξαναπλησίασε το νερό.
Φοβάμαι μήπως από αυτό το περιστατικό αποκτήσει μόνιμη φοβία και δεν θέλει ποτέ πια να ξαναμπει. Σκέφτηκα (επειδή είναι μόνο 2,5 μηνών ακόμη) να μην την ξαναπάω άμεσα στη θάλασσα, αλλα να περιμένω 2-3 εβδομάδες. Και θα μεγαλώσει λίγο, και ίσως ξεχάσει το συμβάν.
Τι λέτε???
Αν οι mods το βρίσκετε περιττό έχετε το ελεύθερο να το ενσωματώσετε στο θέμα που πιστεύετε ότι ταιριάζει.
Το Σάββατο πήγαμε με τη Sandy για μπάνιο (το πρώτο της). Επιλέξαμε μια ερημική αλλά πανέμορφη παραλία της Κεφαλονιάς, τη Μεγάλη Πέτρα, δίπλα από την παραλία Άβυθο (την αναφέρω γιατί πιθανόν είναι γνωστή σε όποιον έχει έρθει).
Η Sandy ενθουσιάστηκε μεν με την άμμο (έφαγε αρκετή), όμως με το νερό δεν τα πήγε κ πολύ καλά. Στην αρχή έπαιζε στην ακροθαλασσιά, ακολουθόντας το "τράβηγμα" του νερού και στη συνέχεια τρέχοντας κυνηγημένη από το κυμματάκι.
Μετά τη βάλαμε μέσα στο νερό και κολυμπούσε μεν, προς τα έξω δε. Έβγαινε, τιναζόταν και συνέχιζε τις γουρουνιές στην άμμο.
Κάποια στιγμή (και εδώ θέλω να επικεντρωθούμε) τη φώναξα ενώ ήμουν στο νερό και εκείνη έτρεξε προς το μέρος μου. Έκανε 2-3 βήματα στα ρηχά, όμως μετά βάθυνε απότομα και βυθίστηκε ολόκληρη με το κεφάλι μέσα, μην μπορώντας να βγει στην επιφάνεια. Εννοείται ήμουν ακριβώς δίπλα της και τη σήκωσα πριν πιει νερό ή τπτ άλλο χειρότερο, όμως μετά κόλλησε τρομαγμένη πάνω μου κ δεν κουνήθηκε μέχρι που την έβγαλα έξω. Από εκεί κ πέρα δεν ξαναπλησίασε το νερό.
Φοβάμαι μήπως από αυτό το περιστατικό αποκτήσει μόνιμη φοβία και δεν θέλει ποτέ πια να ξαναμπει. Σκέφτηκα (επειδή είναι μόνο 2,5 μηνών ακόμη) να μην την ξαναπάω άμεσα στη θάλασσα, αλλα να περιμένω 2-3 εβδομάδες. Και θα μεγαλώσει λίγο, και ίσως ξεχάσει το συμβάν.
Τι λέτε???
Καλυτερα θα ηταν οταν ξαναπατε στη θαλασσα να μπεις στα ρηχα να την φωναξεις και να την κρατησεις απο την κοιλιτσα της ετσι ωστε να καταλαβει τι πρεπει να κανει και να αρχισει σιγα σιγα να παιρνει το μυνημα. Θα την κανεις κανα δυο τρεις τεσσερις βολτιτσες μεσα στο νερο κρατωντας τι για να ξεπαρει. Πως μα ς μαθαινανε και εμας οι παπουδες και οι γιαγιαδες μπανιο?? Ενα τετοιο πραγμα να εχεις στο μυαλο σου. 
