Γεια σας και παλι. Σκεφτηκα να δημιουργησω αυτο το θεμα συζητησης για ολους τους μπουλαμστιφαδες φιλους γιατι νομιζω ολοι μας εχουμε καποιες αποριες που δημιουργουνται με τη συμβιωση μας με τα αγαπημενα μας αλογα...ε συγνωμη σκυλια ηθελα να πω! Αποτι ξερω αρκετοι απο εδω μεσα εχετε παρει κουταβακια απο τον Γιαννη και την Μαριδεσπη (απογονοι του Cargo) και ειναι περιπου 9, 5 μηνων. Ο δικος μου ο Chief ειναι 9 μηνων. οι Θοδωρης (Τεο )αποτι ξερω εχει ενα μεγαλο αρσενικο 16 περιπου μηνων. Μπορουμε να γραψουμε τι διαφορες εχουμε παρατηρησει στο χαρακτηρα τους και φυσικα πως αλλαζει η σωματικη τους διαπλαση. Γιατι μου φαινεται πως τωρα αρχιζει και μεγαλωνει-δυναμωνει αργα αλλα σταθερα μερα με τη μερα. Ας μοιραστουμε λοιπον εμπειριες και οσοι ξερουν ας μοιραστουν και τις γνωσεις τους σε διαφορα θεματα! Ευχαριστω
Bullmastiff - Γενικες αποριες για ολους τους Μπουλμαστιφαδες!
- Thread starter bullmastiff_chief
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αντρέα, γειά σου.
Διάβασα το post και χτες βράδυ, αλλά ήμουν τόσο κουρασμένος, που ήταν αδύνατον να συγκεντρωθώ και να γράψω...
Η αλήθεια είναι ότι έχει ανοίξει και άλλο ένα θέμα "Ο χαρακτήρας του bullmastiff (του δικού μας)" από το φίλο μας Ricos (Θοδωρής), όπου περιγράφουμε πως εξελίσσονται οι χαρακτήρες των σκυλιών μας. Φαντάζομαι ότι έχεις διαβάσει το θέμα και έχεις δει όλα τα ευτράπελα των αγαπημένων μας μικρών (όχι και τόσο, βέβαια) φίλων. Επίσης, με πρωτοβουλία διαφόρων άλλων μελών (κυρίως του Teobullmastiff), έχουν ανοίξει αρκετά ακόμα θέματα.
Οπότε, προτείνω στο θέμα αυτό εδώ να αναφέρουμε διάφορες απορίες και προβληματισμούς και βλέπουμε πως θα πάει, ώστε να συμβάλουμε όλοι στη "σωστή" διάδοση και στην σωστή αντιμετώπιση αυτής της υπέροχης φυλής στη πατρίδα μας.
Δεν ξέρω τι λες, όπως και τι λένε και οι υπόλοιποι φίλοι μας.
Λοιπόν, όσο γνωρίζω προσωπικά, υπάρχουν τα εξής bullmastiff, με τα οποία υπάρχει άμεση ή έμμεση επαφή:
1. Chief, πρώτος και καλύτερος, πολύ όμορφο σκυλί, να το χαίρεσαι πάντα. Θα κάψει καρδιές (όπως της Μόκας)
2. Solo (Ricos). Αδελφός μας και, πιστεύω ταπεινά, θα είναι ο άξιος εκπρόσωπος της "οικογένειάς" μας, σε εκθέσεις. Εξαιρετικός χαρακτήρας.
3. Rocky (bull). Αδελφός μας και αυτός, πανέμορφος και ήρεμος χαρακτήρας. Αυτόν, ο ιδιοκτήτης του τον κρατάει "για πάρτη" του και δεν θέλει να μας τον δείχνει στις εκθέσεις
4. James. Αδελφός μας. Αν δεν είχαμε πάρει τη Μόκα, θα ήταν αυτός μαζί μας. Ωραίο σκυλί, δεν ξέρω αν οι ιδιοκτήτες του είναι μέλη του forum. Τους συναντήσαμε όλους στην έκθεση του ΚΟΕ, στις αρχές Μαΐου.
5. Μόκα (johnk). Στην ίδια οικογένεια. Παρόλες τις φοβίες της (που θα συζητάμε κατά καιρούς), προσπαθούμε να την παρουσιάζουμε σε εκθέσεις, γιατί το αξίζει.
6. Grace (solco). Η αδελφούλα "μας", του Γιάννη και της Μαριδέσπης. Οι περισσότεροι την έχουμε συναντήσει.
7. Toro (Teobullmastiff). Πιό μακρυνός ...συγγενής και πιό μεγάλος στην ηλικία. Υπολογίζω ότι είναι 18 μηνών (τόσο είναι Θοδωρή?). Ωραίο, μεγαλόσωμο σκυλί και, ίσως, το πιό ...ζωηρό της παρέας.
8. Καίσαρ (Samsok). Αν δεν κάνω λάθος, έχει έρθει από την Ιταλία και έχω δει μόνο φωτογραφίες του. Ελπίζουμε, σε κάποια ευκαιρία, να τον συναντήσουμε.
9. Treasure (kos). Από τα πιό όμρφα αρσενικά bullmastiff, που εγώ (τονίζω το "εγώ") έχω δει live. Πολύ καλός χαρακτήρας.
10. Jazzy (kos - έγραψα σωστά το όνομά της, Κώστα?). Την έχουμε γνωρίσει και αυτήν. Μαζί με τον Treasure, πήραν τον τίτλο του καλύτερου ζευγαριού έκθεσης, στην τελευταία έκθεση του ΚΟΕ.
11. ??? (ο κούταβος του kos). Δεν τον έχουμε γνωρίσει ακόμα. Μας τον ...κρύβει. Το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι brindle, σαν τη Μόκα και την Grace.
12. - 16. (solco). Οπωσδήποτε, τα υπόλοιπα σκυλιά του Γιάννη και της Μαριδέσπης: Cargo (ο πατέρας "μας" - πολύ ψαρωτικός - πανέμορφος σκύλος), Missa (η μητέρα "μας" - όμορφη, μεγάλη σκύλα - πρέπει να βρίσκεται στην Κρήτη, πλέον και να κάνει τις ...διακοπές της), Morgan (τον γνωρίσαμε προσωπικά στην έκθεση του Μαΐου - κι αυτός, τσαμπουκάς ρε παιδί μου), Sassy (μικρόσωμη, αλλά πολύ όμορφη σκύλα, τη γνωρίσαμε στην έκθεση Diana), Kali (επίσης όμορφη - θα χαρίσει, με το καλό, στο Γιάννη και τη Μαριδέσπη μία νέα γενιά κουταβιών - εύχομαι, πολύ όμορφων και με υγεία και, εύχομαι ακόμα περισσότερο - με όλη την ψυχή μου, με ιδιοκτήτες σαν αυτούς που απέκτησαν τα κουτάβια της "δικής μας" οικογένειας).
17. Υπάρχει ένα μέλος του forum (που μου διαφεύγει το ψευδώνυμό του - αλλά μπορεί να φωνάξει παρών), στην Ανατολική Μακεδονία, που μεταξύ άλλων έχει ένα bullmastiff.
Σίγουρα υπάρχουν και άλλα "αδελφάκια μας" (άλλα πέντε) και άλλα bullmastiff, γενικότερα. Θα ήταν όμορφα να μαθαίναμε γι' αυτά.
Καλώς ήλθαμε, λοιπόν και στο θέμα αυτό και περιμένουμε να "ξεφυτρώσουν" όλο και περισσότεροι φίλοι - ιδιοκτήτες των φοβερών αυτών σκυλιών.
Διάβασα το post και χτες βράδυ, αλλά ήμουν τόσο κουρασμένος, που ήταν αδύνατον να συγκεντρωθώ και να γράψω...
Η αλήθεια είναι ότι έχει ανοίξει και άλλο ένα θέμα "Ο χαρακτήρας του bullmastiff (του δικού μας)" από το φίλο μας Ricos (Θοδωρής), όπου περιγράφουμε πως εξελίσσονται οι χαρακτήρες των σκυλιών μας. Φαντάζομαι ότι έχεις διαβάσει το θέμα και έχεις δει όλα τα ευτράπελα των αγαπημένων μας μικρών (όχι και τόσο, βέβαια) φίλων. Επίσης, με πρωτοβουλία διαφόρων άλλων μελών (κυρίως του Teobullmastiff), έχουν ανοίξει αρκετά ακόμα θέματα.
Οπότε, προτείνω στο θέμα αυτό εδώ να αναφέρουμε διάφορες απορίες και προβληματισμούς και βλέπουμε πως θα πάει, ώστε να συμβάλουμε όλοι στη "σωστή" διάδοση και στην σωστή αντιμετώπιση αυτής της υπέροχης φυλής στη πατρίδα μας.
Δεν ξέρω τι λες, όπως και τι λένε και οι υπόλοιποι φίλοι μας.
Λοιπόν, όσο γνωρίζω προσωπικά, υπάρχουν τα εξής bullmastiff, με τα οποία υπάρχει άμεση ή έμμεση επαφή:
1. Chief, πρώτος και καλύτερος, πολύ όμορφο σκυλί, να το χαίρεσαι πάντα. Θα κάψει καρδιές (όπως της Μόκας)
2. Solo (Ricos). Αδελφός μας και, πιστεύω ταπεινά, θα είναι ο άξιος εκπρόσωπος της "οικογένειάς" μας, σε εκθέσεις. Εξαιρετικός χαρακτήρας.
3. Rocky (bull). Αδελφός μας και αυτός, πανέμορφος και ήρεμος χαρακτήρας. Αυτόν, ο ιδιοκτήτης του τον κρατάει "για πάρτη" του και δεν θέλει να μας τον δείχνει στις εκθέσεις
4. James. Αδελφός μας. Αν δεν είχαμε πάρει τη Μόκα, θα ήταν αυτός μαζί μας. Ωραίο σκυλί, δεν ξέρω αν οι ιδιοκτήτες του είναι μέλη του forum. Τους συναντήσαμε όλους στην έκθεση του ΚΟΕ, στις αρχές Μαΐου.
5. Μόκα (johnk). Στην ίδια οικογένεια. Παρόλες τις φοβίες της (που θα συζητάμε κατά καιρούς), προσπαθούμε να την παρουσιάζουμε σε εκθέσεις, γιατί το αξίζει.
6. Grace (solco). Η αδελφούλα "μας", του Γιάννη και της Μαριδέσπης. Οι περισσότεροι την έχουμε συναντήσει.
7. Toro (Teobullmastiff). Πιό μακρυνός ...συγγενής και πιό μεγάλος στην ηλικία. Υπολογίζω ότι είναι 18 μηνών (τόσο είναι Θοδωρή?). Ωραίο, μεγαλόσωμο σκυλί και, ίσως, το πιό ...ζωηρό της παρέας.
8. Καίσαρ (Samsok). Αν δεν κάνω λάθος, έχει έρθει από την Ιταλία και έχω δει μόνο φωτογραφίες του. Ελπίζουμε, σε κάποια ευκαιρία, να τον συναντήσουμε.
9. Treasure (kos). Από τα πιό όμρφα αρσενικά bullmastiff, που εγώ (τονίζω το "εγώ") έχω δει live. Πολύ καλός χαρακτήρας.
10. Jazzy (kos - έγραψα σωστά το όνομά της, Κώστα?). Την έχουμε γνωρίσει και αυτήν. Μαζί με τον Treasure, πήραν τον τίτλο του καλύτερου ζευγαριού έκθεσης, στην τελευταία έκθεση του ΚΟΕ.
11. ??? (ο κούταβος του kos). Δεν τον έχουμε γνωρίσει ακόμα. Μας τον ...κρύβει. Το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι brindle, σαν τη Μόκα και την Grace.
12. - 16. (solco). Οπωσδήποτε, τα υπόλοιπα σκυλιά του Γιάννη και της Μαριδέσπης: Cargo (ο πατέρας "μας" - πολύ ψαρωτικός - πανέμορφος σκύλος), Missa (η μητέρα "μας" - όμορφη, μεγάλη σκύλα - πρέπει να βρίσκεται στην Κρήτη, πλέον και να κάνει τις ...διακοπές της), Morgan (τον γνωρίσαμε προσωπικά στην έκθεση του Μαΐου - κι αυτός, τσαμπουκάς ρε παιδί μου), Sassy (μικρόσωμη, αλλά πολύ όμορφη σκύλα, τη γνωρίσαμε στην έκθεση Diana), Kali (επίσης όμορφη - θα χαρίσει, με το καλό, στο Γιάννη και τη Μαριδέσπη μία νέα γενιά κουταβιών - εύχομαι, πολύ όμορφων και με υγεία και, εύχομαι ακόμα περισσότερο - με όλη την ψυχή μου, με ιδιοκτήτες σαν αυτούς που απέκτησαν τα κουτάβια της "δικής μας" οικογένειας).
17. Υπάρχει ένα μέλος του forum (που μου διαφεύγει το ψευδώνυμό του - αλλά μπορεί να φωνάξει παρών), στην Ανατολική Μακεδονία, που μεταξύ άλλων έχει ένα bullmastiff.
Σίγουρα υπάρχουν και άλλα "αδελφάκια μας" (άλλα πέντε) και άλλα bullmastiff, γενικότερα. Θα ήταν όμορφα να μαθαίναμε γι' αυτά.
Καλώς ήλθαμε, λοιπόν και στο θέμα αυτό και περιμένουμε να "ξεφυτρώσουν" όλο και περισσότεροι φίλοι - ιδιοκτήτες των φοβερών αυτών σκυλιών.
Και να μην ξεχασουμε και τον Θοδωρη (Τoshko18 ) που ειναι στην Βουλγαρια με ενα υποξανθο θηλυκο μπουλμαστιφ! (Φτιαξε της ενα αλμπουμ να την δουμε καλυτερα ρε Θοδωρη)
Καλημερα κι απο μενα!
Για αλλη μια φορα Γιαννη πολυ κατατοπιστικος. Δεν ηξερα οτι υπαρχουν τοσοι μπουλμαστιφαδες για να ειμαι ειλικρινης.
Ωραια ξεκιναω με καποιες σκορπιες σκεψεις κι αποριες και θα επανελθω κ με αλλες:
1. Γιατι οταν βγαζω το σκυλο μου φερεται σαν μπιγκλ στην καλυτερη? κι εξηγω εχουμε πει επανειλημμενως για το πεισμα τους αλλα παιδια και η λαιμαργια δεν παει πισω. στη βολτα εχει συνεχεια τη μουρη του κατω και εχω βαρεθει να βαζω το στομα μου στο χερι του και να βγαζω οτι μπορει να φανταστει κανεις. Μια μερα εβγαλα ενα ολοκληρο χωριατικο λουκανικο 20 εκατοστων (με το συμπαθειο
). και ευλογως προκυπτει ακομη ενα ερωτημα? ποσο φαι υπαρχει και κατ' επεκτασην ποσα σκουπιδια εχουμε στους δρομους της Αθηνας. Οσο περναει ο καιρος βεβαια εχω γινει και γω πολυ αλερτ και δεν προλαβαινει να δει κατι αυτος πριν απο μενα αλλα αυτες οι αποτομες εφορμησεις με κουραζουν.
2. Ο σκυλος μου στην βολτα με κανει ρεζιλι. πλησιαζω διαφορους τυπους κι αυτοι φυσικα τρομοκρτουνται στην παρουσια του Τσιφ και αυτος κανει οτι μπορει για να τους δειξει ποσο χαζοκουταβο ειναι...(στο σημειο αυτο να πω πως με την κοπελα μου ειναι διαφορετικος στη βολτα μαζι της. Περπαταει διπλα της κι οταν περναει καποιος αντρας σταματαει κ γινεται πολυ ψαρωτικος και τον κοιταει).
3. Ο σκυλος μου μου εφαγε τον καναπε και τωρα εχω μονο δυο πολυθρονες! (κατι που ηθελα να μοιραστω με ολη την ομαδα).
4. Ξερεις πως λογικα αυτο αλλαζει απο ατομο σε ατομο αλλα μεχρι ποτε συνεχιζει να μεγαλωνει σωματικα ο σκυλος (ειναι απο τωρα πολυ μεγαλος κ σκεφτομαι μηπως σταματησει οπου να'ναι και μετα θα συνεχισει να δενει καλυτερα) και ποτε μπορω να περιμενω αλλαγη χαρακτηρα με την εννοια της μεταβασης απο κουταβι σε μια πιο ενηλικη συμπεριφορα κι αρα φυλαξης κ χωρου αλλα και στην βολτα.
Αυτα θα χαρω πολυ να μοιραστουν κι αλλοι μαζι μας δικες τους σκεψεις κι αποριες και σε αυτα τα πραγματα δεν υπαρχει ντροπη. Γηρασκω αει διδασκομενος ετσι δε λενε?
και παλι καλημερα στους φιλους!
Για αλλη μια φορα Γιαννη πολυ κατατοπιστικος. Δεν ηξερα οτι υπαρχουν τοσοι μπουλμαστιφαδες για να ειμαι ειλικρινης.
Ωραια ξεκιναω με καποιες σκορπιες σκεψεις κι αποριες και θα επανελθω κ με αλλες:
1. Γιατι οταν βγαζω το σκυλο μου φερεται σαν μπιγκλ στην καλυτερη? κι εξηγω εχουμε πει επανειλημμενως για το πεισμα τους αλλα παιδια και η λαιμαργια δεν παει πισω. στη βολτα εχει συνεχεια τη μουρη του κατω και εχω βαρεθει να βαζω το στομα μου στο χερι του και να βγαζω οτι μπορει να φανταστει κανεις. Μια μερα εβγαλα ενα ολοκληρο χωριατικο λουκανικο 20 εκατοστων (με το συμπαθειο
). και ευλογως προκυπτει ακομη ενα ερωτημα? ποσο φαι υπαρχει και κατ' επεκτασην ποσα σκουπιδια εχουμε στους δρομους της Αθηνας. Οσο περναει ο καιρος βεβαια εχω γινει και γω πολυ αλερτ και δεν προλαβαινει να δει κατι αυτος πριν απο μενα αλλα αυτες οι αποτομες εφορμησεις με κουραζουν.2. Ο σκυλος μου στην βολτα με κανει ρεζιλι. πλησιαζω διαφορους τυπους κι αυτοι φυσικα τρομοκρτουνται στην παρουσια του Τσιφ και αυτος κανει οτι μπορει για να τους δειξει ποσο χαζοκουταβο ειναι...(στο σημειο αυτο να πω πως με την κοπελα μου ειναι διαφορετικος στη βολτα μαζι της. Περπαταει διπλα της κι οταν περναει καποιος αντρας σταματαει κ γινεται πολυ ψαρωτικος και τον κοιταει).
3. Ο σκυλος μου μου εφαγε τον καναπε και τωρα εχω μονο δυο πολυθρονες! (κατι που ηθελα να μοιραστω με ολη την ομαδα).
4. Ξερεις πως λογικα αυτο αλλαζει απο ατομο σε ατομο αλλα μεχρι ποτε συνεχιζει να μεγαλωνει σωματικα ο σκυλος (ειναι απο τωρα πολυ μεγαλος κ σκεφτομαι μηπως σταματησει οπου να'ναι και μετα θα συνεχισει να δενει καλυτερα) και ποτε μπορω να περιμενω αλλαγη χαρακτηρα με την εννοια της μεταβασης απο κουταβι σε μια πιο ενηλικη συμπεριφορα κι αρα φυλαξης κ χωρου αλλα και στην βολτα.
Αυτα θα χαρω πολυ να μοιραστουν κι αλλοι μαζι μας δικες τους σκεψεις κι αποριες και σε αυτα τα πραγματα δεν υπαρχει ντροπη. Γηρασκω αει διδασκομενος ετσι δε λενε?
και παλι καλημερα στους φιλους!
οπως καταλαβαινετε εκανα καποια λαθακια στο κειμενο γιατι ο κυριος κυνηγουσε το γατο και σηκωνομουνα συνεχεια απτο γραφειο.
1. "εχω βαρεθει να βαζω το χερι μου στο στομα του..."
4. "Ξερω πως λογικα..."
1. "εχω βαρεθει να βαζω το χερι μου στο στομα του..."
4. "Ξερω πως λογικα..."
Καλημέρα, Αντρέα.
1. Εδώ πρέπει να ανατρέξουμε στα αρχέγονα ένστικτα και στους λόγους που δημιουργήθηκε η φυλή. Σε πρώτη φάση, όντως το bullmastiff έπρεπε να διαθέτει και προσόντα ιχνηλάτη, ώστε να ιχνηλατήσει τον λαθροκηνυγό (πριν τον συναντήσει, του στήσει ενέδρα, επιτεθεί, εξουδετερώσει το σκύλο του και τον ρίξει κάτω, ώστε να έρθει ο θηροφύλακας για να τον συλλάβει). Ετσι, η φυλή διαθέτει τρομερή όσφρηση (και θα πρόσθετα και τρομερή ακοή και λεπτομερή όραση) που την κάνει να συμπεριφέρεται σαν ιχνηλάτης, στη διάρκεια της χαλαρής βόλτας του σκύλου. Αν προσθέσεις δε και το γεγονός ότι τα bullmastiff είναι πολύ λαίμαργα σκυλιά, έχουμε το αποτέλεσμα που περιγράφεις παραστατικότατα.
Ομως, υπάρχει ένα "αλλά" (για να μην ...ξεφτιλίσουμε τη φυλή μας τελείως και γελάνε οι υπόλοιποι μαζί μας): Οπως είπα, τη συμπεριφορά αυτή την έχει στη "χαλαρή βόλτα". Οταν, όμως, είναι στην εντολή "πάμε" (δηλαδή, "πάμε" + "μαζί"), έχω διαπιστώσει ότι δεν ιχνηλατεί (δεν μυρίζει συνέχεια κάτω) και ούτε κάν "μαρκάρει". Απλά, περπατάει δίπλα σου, σαν πειθαρχημένος στρατιώτης, γιατί ΞΕΡΕΙ τι θέλεις από αυτόν. Μιλάμε για πανέξυπνα σκυλιά.
2. Επειδή, λοιπόν, μιλάμε για πανέξυπνα σκυλιά, είναι βέβαιο ότι ΞΕΡΟΥΝ με ποιόν ακριβώς περπατάνε. Μαζί σου είναι πιό χαλαρός (άρε, αρχηγέ της αγέλης - alpha dog - big guy!!!) και νιώθει ότι μπορεί να το παίξει κουτάβι, ενώ με την κοπέλα σου είναι πιό συγκεντρωμένος, για τον αντίθετο λόγο. Συμβαίνει και σε μας με τη Μόκα, έτσι όπως το περιγράφεις.
3. Οπως θα σου επιβεβαιώσουν και οι υπόλοιποι, μιά στιγμή να αφαιρεθείς να να πιστέψεις ότι έμαθε να μην ...τρώει τα πάντα, έχεις χάσει. Θέλει συνεχώς προσοχή και διδασκαλία για το τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται.
4. Στα αρσενικά bullmastiff το σώμα μεγαλώνει μέχρι τους 18-20 μήνες και το πνεύμα - χαρακτήρας, μέχρι τους 24 μήνες, όπου ενηλικιώνονται. Συνεπώς, μην αμφιβάλλεις ότι ο Chief πρόκειται να γίνει ένα ΜΕΓΑΛΟΣΩΜΟ σκυλί, όπως και κάποια από τα αδελφάκια μας. Τον τελικό χαρακτήρα του θα τον δεις στα 2 χρόνια του. Εκεί θα διαπιστώσεις τι "επαγγελματίας" φύλακας είναι εν δυνάμει. Εκεί θα διαπιστώσουμε όλοι μας (οι νεώτεροι στα bullmastiff) ότι επαγγελματίας φύλακας είναι ο "εν δυνάμει" φύλακας, αυτός που μπορεί να ξεχωρίσει και να κρίνει καταστάσεις και πρόσωπα. Τρομερή διαίσθηση, ακόμα και σαν κριτής ανθρώπινων προθέσεων. Στην ηλικία αυτή και πέρα, όταν γαυγίζει ο Chief, θα πετάγεσαι όρθιος για να διαπιστώσεις τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ συμβαίνει (μιάς και οπωσδήποτε κάτι περίεργο θα συμβαίνει). Θυμίζω αυτό που έγραψα παραπάνω για την ιχνηλασία: Το τυπικό bullmastiff, εκτός από άριστος φύλακας - φρουρός, είναι και από τα πιό ικανά watchdogs. Φοβερά παρατηρητικό και alert.
Οσο για την αλλαγή στη βόλτα, σε παραπέμπω στο (1.) παραπάνω. Αυτό μαθαίνεται όταν είναι μικρός, γιατί όσο μεγαλώνει, τόσο πιό ανεξάρτητος νιώθει και νομίζει ότι μπορεί να κάνει του κεφαλιού του. Πολύ ξεροκέφαλα σκυλιά!!! Γι' αυτό, κάνω έμμεση αναφορά προς την κατεύθυνση σωστής και ολοκληρωμένης εκπαίδευσης, η οποία θα συνεχίζεται "δια βίου".
Φαντάζομαι και οι υπόλοιποι φίλοι θα έχουν να σχολιάσουν πολλά επί των θεμάτων αυτών.
Υ.Γ. Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι "εν δυνάμει" φύλακες είναι ίσως οι καλύτεροι (σηκώνει πολλή κουβέντα που δεν είναι της παρούσης ώρας και του παρόντος θέματος), δεδομένου ότι εσύ δεν έμαθες ποτέ από τι κίνδυνο σε προφύλαξε και πόσες φορές, με την αποτροπή του. Παρόμοια στη συμπεριφορά είναι και τα English Mastiff, οι γενήτορές "μας". Για φαντάσου πόσοι θα ήθελαν να προκαλέσουν ένα Mastiff, για να διαπιστώσουν αν είναι ικανό να κάνει φύλαξη???
1. Εδώ πρέπει να ανατρέξουμε στα αρχέγονα ένστικτα και στους λόγους που δημιουργήθηκε η φυλή. Σε πρώτη φάση, όντως το bullmastiff έπρεπε να διαθέτει και προσόντα ιχνηλάτη, ώστε να ιχνηλατήσει τον λαθροκηνυγό (πριν τον συναντήσει, του στήσει ενέδρα, επιτεθεί, εξουδετερώσει το σκύλο του και τον ρίξει κάτω, ώστε να έρθει ο θηροφύλακας για να τον συλλάβει). Ετσι, η φυλή διαθέτει τρομερή όσφρηση (και θα πρόσθετα και τρομερή ακοή και λεπτομερή όραση) που την κάνει να συμπεριφέρεται σαν ιχνηλάτης, στη διάρκεια της χαλαρής βόλτας του σκύλου. Αν προσθέσεις δε και το γεγονός ότι τα bullmastiff είναι πολύ λαίμαργα σκυλιά, έχουμε το αποτέλεσμα που περιγράφεις παραστατικότατα.
Ομως, υπάρχει ένα "αλλά" (για να μην ...ξεφτιλίσουμε τη φυλή μας τελείως και γελάνε οι υπόλοιποι μαζί μας): Οπως είπα, τη συμπεριφορά αυτή την έχει στη "χαλαρή βόλτα". Οταν, όμως, είναι στην εντολή "πάμε" (δηλαδή, "πάμε" + "μαζί"), έχω διαπιστώσει ότι δεν ιχνηλατεί (δεν μυρίζει συνέχεια κάτω) και ούτε κάν "μαρκάρει". Απλά, περπατάει δίπλα σου, σαν πειθαρχημένος στρατιώτης, γιατί ΞΕΡΕΙ τι θέλεις από αυτόν. Μιλάμε για πανέξυπνα σκυλιά.
2. Επειδή, λοιπόν, μιλάμε για πανέξυπνα σκυλιά, είναι βέβαιο ότι ΞΕΡΟΥΝ με ποιόν ακριβώς περπατάνε. Μαζί σου είναι πιό χαλαρός (άρε, αρχηγέ της αγέλης - alpha dog - big guy!!!) και νιώθει ότι μπορεί να το παίξει κουτάβι, ενώ με την κοπέλα σου είναι πιό συγκεντρωμένος, για τον αντίθετο λόγο. Συμβαίνει και σε μας με τη Μόκα, έτσι όπως το περιγράφεις.
3. Οπως θα σου επιβεβαιώσουν και οι υπόλοιποι, μιά στιγμή να αφαιρεθείς να να πιστέψεις ότι έμαθε να μην ...τρώει τα πάντα, έχεις χάσει. Θέλει συνεχώς προσοχή και διδασκαλία για το τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται.
4. Στα αρσενικά bullmastiff το σώμα μεγαλώνει μέχρι τους 18-20 μήνες και το πνεύμα - χαρακτήρας, μέχρι τους 24 μήνες, όπου ενηλικιώνονται. Συνεπώς, μην αμφιβάλλεις ότι ο Chief πρόκειται να γίνει ένα ΜΕΓΑΛΟΣΩΜΟ σκυλί, όπως και κάποια από τα αδελφάκια μας. Τον τελικό χαρακτήρα του θα τον δεις στα 2 χρόνια του. Εκεί θα διαπιστώσεις τι "επαγγελματίας" φύλακας είναι εν δυνάμει. Εκεί θα διαπιστώσουμε όλοι μας (οι νεώτεροι στα bullmastiff) ότι επαγγελματίας φύλακας είναι ο "εν δυνάμει" φύλακας, αυτός που μπορεί να ξεχωρίσει και να κρίνει καταστάσεις και πρόσωπα. Τρομερή διαίσθηση, ακόμα και σαν κριτής ανθρώπινων προθέσεων. Στην ηλικία αυτή και πέρα, όταν γαυγίζει ο Chief, θα πετάγεσαι όρθιος για να διαπιστώσεις τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ συμβαίνει (μιάς και οπωσδήποτε κάτι περίεργο θα συμβαίνει). Θυμίζω αυτό που έγραψα παραπάνω για την ιχνηλασία: Το τυπικό bullmastiff, εκτός από άριστος φύλακας - φρουρός, είναι και από τα πιό ικανά watchdogs. Φοβερά παρατηρητικό και alert.
Οσο για την αλλαγή στη βόλτα, σε παραπέμπω στο (1.) παραπάνω. Αυτό μαθαίνεται όταν είναι μικρός, γιατί όσο μεγαλώνει, τόσο πιό ανεξάρτητος νιώθει και νομίζει ότι μπορεί να κάνει του κεφαλιού του. Πολύ ξεροκέφαλα σκυλιά!!! Γι' αυτό, κάνω έμμεση αναφορά προς την κατεύθυνση σωστής και ολοκληρωμένης εκπαίδευσης, η οποία θα συνεχίζεται "δια βίου".
Φαντάζομαι και οι υπόλοιποι φίλοι θα έχουν να σχολιάσουν πολλά επί των θεμάτων αυτών.
Υ.Γ. Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι "εν δυνάμει" φύλακες είναι ίσως οι καλύτεροι (σηκώνει πολλή κουβέντα που δεν είναι της παρούσης ώρας και του παρόντος θέματος), δεδομένου ότι εσύ δεν έμαθες ποτέ από τι κίνδυνο σε προφύλαξε και πόσες φορές, με την αποτροπή του. Παρόμοια στη συμπεριφορά είναι και τα English Mastiff, οι γενήτορές "μας". Για φαντάσου πόσοι θα ήθελαν να προκαλέσουν ένα Mastiff, για να διαπιστώσουν αν είναι ικανό να κάνει φύλαξη???
Last edited:
1. Γιατί είναι κουτάβι και με αυτό τον τρόπο μαθαίνει τον κόσμο γύρο του. Μπορεί να είναι μεγαλόσωμος αλλά στο μυαλό είναι μωρό.
2. Γιατί με σένα νιώθει σιγουριά. Με την κοπέλα σου από ότι φαίνεται όχι. Τι ακριβός κάνει μαζί της? κουνάει ουρά, σηκώνει τρίχα? απλά κάθεται και κοιτάει τους ξένους στα μάτια?
3. Συνηθισμένο "φαινόμενο". Για κάποιον "ανεξήγητο" λόγο όσα παιχνίδια και να έχουν πάντα θεωρούν τα έπιπλα η τα παπούτσια πιο ενδιαφέροντα.
4. Θα δεις τον σκύλο σου να ολοκληρώνεται σωματικά στις αρχές του 2012 και πνευματικά λίγο αργότερα. Ποσό μεγάλος είναι τώρα δηλαδή? ύψος? βάρος?
2. Γιατί με σένα νιώθει σιγουριά. Με την κοπέλα σου από ότι φαίνεται όχι. Τι ακριβός κάνει μαζί της? κουνάει ουρά, σηκώνει τρίχα? απλά κάθεται και κοιτάει τους ξένους στα μάτια?
3. Συνηθισμένο "φαινόμενο". Για κάποιον "ανεξήγητο" λόγο όσα παιχνίδια και να έχουν πάντα θεωρούν τα έπιπλα η τα παπούτσια πιο ενδιαφέροντα.
4. Θα δεις τον σκύλο σου να ολοκληρώνεται σωματικά στις αρχές του 2012 και πνευματικά λίγο αργότερα. Ποσό μεγάλος είναι τώρα δηλαδή? ύψος? βάρος?
χεχε!! ετσι ακριβως οπως τα λεει ο Γιαννης. 65 εκατοστα στο ακρωμιο και 49 κιλα με σφιχτο σωμα δηλαδη και κοψιμο στη μεση. Με τη κοπελα μου δεν ειναι οτι δεν νιωθει σιγουρια.ασε που πρεπει να της εχει και περισσοτερη αδυναμια. Απλως εμενα με φοβαται λιγο γιατι ειμαι πιο αυστηρος αλλα δικαιος. Νομιζω ειναι αυτο που ειπε ο Γιαννης πολυ καλα οτι καταλαβαινουν τις προθεσεις και φυσικα την ενεργεια. Και επειδη οσο να'ναι η γειτονια μου εχει πολλα "μουτρα" και τζανκια ή μεθυσμενους φαινεται οτι ο σκυλος καταλαβαινει οτι μαλλον η κοπελα μου φοβαται ή και θελει απο το Τσιφ να την προστατεψει κι ενω ειμαι σιγουρος πως ακομα ο σκυλος λογω ηλικιας δεν εχει τετοια ενστικτα ακομη και σε καμια περιπτωση δεν εχει επιθετικα ενστικτα οταν περνανε καποιοι απο διπλα της ΜΟΝΟ ΑΝΤΡΕΣ αυτος στεκεται διπλα της σαν στρατιωτης σηκωνει ψηλα το κεφαλι και φαινεται τεραστιος (εν αντιθεσει με μενα που το κεφαλι ειναι συνεχεια κατω και μυριζει και ψαχνει παρατημενα σουβλακια ) και χωρις να κουναει ουρα κοιταει με πολυ σοβαρο βλεμμα πολυ πολυ αργα, τους καρφωνει δηλαδη, μεχρι να περασουν. Και ρωτω ρε φιλε....ειναι ο σκυλος ΤΟΣΟ εξυπνος που ενω ειναι σε ολα του κουταβι καταλαβαινει οτι η κοπελα μου χρειαζεται την προστασια του και ΩΡΙΜΑΖΕΙ κατ'αναγκην? γιατι αν συμβαινει αυτο ειναι εκπληκτικο! και εδω να πω πως εχω μονο τα καλυτερα να γραψω για το συγκεκριμενο σκυλο ε! απλως μου κανουν εντυπωση. μπορω να γραψω ολοκληρο βιβλιο με τα θετικα αυτου του σκυλου και το ποσο μας εχει ομορφυνει τη ζωη.
Α!!! γραφοντας αυτο το μηνυμα σκεφτηκα κατι που το ειχα ξεχασει γιατι μενοντας τοσο καιρο σε αυτη τη γειτονια ειναι κατι που μου εχει συμβει κι αρκετες φορες και ισως να επηρεασε τον σκυλο. Δεν το ειχα σκεφτει προηγουμενως.
Τις πρωτες μερες που πηραμε τον Τσιφ , περιπου πριν απο 4 βδομαδες οταν ηταν 8 μηνων τον βγαζαμε βολτα με την Μαργαριτα και εγω ειχα μεινει πιο πισω γιατι πηγα να πεταξω τα κακα του. Η Μαργαριτα περασε μπροστα απο τρεις λαθρομεταναστες που μπεκροπιναν και τις μιλησαν στη γλωσσα τους αλλα κατι της ειπανε του στυλ "μωρου μου και τετοια..." και στελναν και φιλακια. σε αυτα τα θεματα δυστυχως δεν εχω τοση υπομονη πια (πολυ μεγαλο θεμα μην το ανοιξουμε εδω) το ακουω εγω και πλησιαζω κι αρχιζω να τους φωναζω να μου πουν τι στον λουτσο ειπανε. Ο ενας σε απταιστα σπαστα ελληνικα μου κανει "ντεν ξερουμε οτι ειναι ντικη σου το γκυναικα" και τον βουταω απ' τον λαιμο. μην τα πολυλογω ετυχε και περνουσανε και δυο γνωστοι απτο γυμναστηριο μου και με τραβηξανε και τελειωσε εκει το θεμα. τι λετε πανω σε αυτο? μπορει να επηρεασε τον Τσιφ και να τσιτωνει οταν βλεπει αυτους τους ανθρωπους να πλησιαζουν την κοπελα μου?
Α!!! γραφοντας αυτο το μηνυμα σκεφτηκα κατι που το ειχα ξεχασει γιατι μενοντας τοσο καιρο σε αυτη τη γειτονια ειναι κατι που μου εχει συμβει κι αρκετες φορες και ισως να επηρεασε τον σκυλο. Δεν το ειχα σκεφτει προηγουμενως.
Τις πρωτες μερες που πηραμε τον Τσιφ , περιπου πριν απο 4 βδομαδες οταν ηταν 8 μηνων τον βγαζαμε βολτα με την Μαργαριτα και εγω ειχα μεινει πιο πισω γιατι πηγα να πεταξω τα κακα του. Η Μαργαριτα περασε μπροστα απο τρεις λαθρομεταναστες που μπεκροπιναν και τις μιλησαν στη γλωσσα τους αλλα κατι της ειπανε του στυλ "μωρου μου και τετοια..." και στελναν και φιλακια. σε αυτα τα θεματα δυστυχως δεν εχω τοση υπομονη πια (πολυ μεγαλο θεμα μην το ανοιξουμε εδω) το ακουω εγω και πλησιαζω κι αρχιζω να τους φωναζω να μου πουν τι στον λουτσο ειπανε. Ο ενας σε απταιστα σπαστα ελληνικα μου κανει "ντεν ξερουμε οτι ειναι ντικη σου το γκυναικα" και τον βουταω απ' τον λαιμο. μην τα πολυλογω ετυχε και περνουσανε και δυο γνωστοι απτο γυμναστηριο μου και με τραβηξανε και τελειωσε εκει το θεμα. τι λετε πανω σε αυτο? μπορει να επηρεασε τον Τσιφ και να τσιτωνει οταν βλεπει αυτους τους ανθρωπους να πλησιαζουν την κοπελα μου?
Αντρέα, μου φαίνεται ότι πρέπει να προσέχω πολύ όταν θα μιλάω στη Μαργαρίτα, μήπως ...με πιάσεις από το λαιμό!:shock: Και εγώ έχω και τα χρονάκια μου και δεν είμαι αλλοδαπός, οπότε είμαι εύκολος μεζές (και για τον ...Chief). Με έκανες και χαμογέλασα μέσα στο πρεσάρισμα του γραφείου!
Λοιπόν, απ' ότι βλέπω, ο Chief πάει για το ανώτατο του προτύπου και ...λίγο περισσότερο ίσως. Θηρίο!
Ναι, είναι ΤΟΣΟ έξυπνος και παρότι δεν έχει αναπτύξει όλα τα ένστικτά του, αλλά και τη δύναμη και όλο τον τσαμπουκά του, καταλαβαίνει πολύ καλά την κάθε περίσταση. Οταν "κοκαλώνει" σηκώνει την ουρά ψηλά, ή την κρατάει χαλαρή?
Πιστεύω ότι, από το περιστατικό που αφηγήθηκες, ο Chief κατάλαβε (και θα το καταλάβαινε και κάθε άλλος σκύλος) ότι:
α) η στάση της Μαργαρίτας άλλαξε και ότι φοβήθηκε (ο φόβος είναι ίσως το πιό ισχυρό ένστικτο στην πανίδα - αυτός ειδοποιεί, αυτός σώζει τα ζώα). Σίγουρα μύρισε την αλλαγή ορμονών της και παρατήρησε τη γλώσσα του σώματός της.
β) η στάση η δική σου ήταν τελείως διαφορετική ξαφνικά και κατάλαβε ότι θύμωσες (ο θυμός είναι άλλο ένα βασικό ένστικτο - τα αρπακτικά ζώα, όπως ο σκύλος, όταν σκοτώνουν ένα θήραμα δεν είναι θυμωμένα, είναι πιό cool, κάνουν αυτό που πρέπει για να φάνε, όταν όμως είναι θυμωμένα επιτίθενται με μανία για να συντρίψουν, να ξεσκίσουν και να σκοτώσουν). Σίγουρα, λοιπόν, το μύρισε σε σένα, το είδε στη γλώσσα του σώματός σου και το άκουσε από τη χροιά της φωνής σου, έστω και αν είναι κουτάβι).
Σε τέτοιες περιστάσεις, λοιπόν, το ενήλικο bullmastiff, πολύ πριν κάνεις εσύ την κίνησή σου (ίσως και πριν νιώσετε εσείς για τα καλά τα αυναισθήματα που είπαμε), θα έβαζε το (μεγάλο) σώμα του (με το κεφάλι, τα αυτιά και την ουρά ψηλά) ανάμεσα σε σας και στους τύπους και θα τους κοίταζε με αυτό το βλέμα, το παραπονιάρικο, το έντονο, το υγρό, το αδιαπέραστο. Αμετακίνητο εμπόδιο. Ισως δεν θα χρειαζόταν να γίνει τίποτα άλλο για να χαμηλώσουν τα μάτια οι τύποι και να προσπεράσουν... Ετσι θα έκανε και ο πρόγονός του (το Αγγλικό Μαστίφ) και ορισμένοι άλλοι "συγγενείς" του (π.χ. Tosa Inu, Boerboel κλπ.)
Είμαι σίγουρος ότι και εσύ θα γράψεις πάρα πολλά επί του συγκεκριμένου θέματος, όπως κι εγώ. Οπως έχουν ήδη κάνει και άλλοι φίλοι του forum και πολλοί άλλοι έμπειροι ιδιοκτήτες διεθνώς. Οντως έχουν γραφτεί βιβλία για αυτά και άλλα πολλά. Π.χ., το bullmastiff μπορεί να καταλάβει εύκολα τα συναισθήματα και την ψυχολογία ενός ανθρώπου που μόλις γνώρισε και να σου το δείξει με τον τρόπο του. Αρκεί εσύ να είσαι προετοιμασμένος να "διαβάζεις" συνεχώς το σκύλο σου.
Είναι εκπληκτικά σκυλιά και στεναχωρήθηκα κάποτε πολύ, όταν κάποιο μέλος του forum ρώτησε "δηλαδή, εκτός από το να τρώνε πολύ και να σε κοιτάνε μ' αυτό το βλέμμα, τι άλλο μπορούν να κάνουν τα bullmastiff?"
Θα μπορούσαμε να γράφουμε άπειρα θετικά για τη φυλή και (ίσως μόνο για ένα) για ένα δυσάρεστο: "Οτι είναι ωραίο, πεθαίνει νωρίς". Μικρό προσδόκιμο ζωής. Πρέπει να το συνηθίσουμε όλοι μας...
Λοιπόν, απ' ότι βλέπω, ο Chief πάει για το ανώτατο του προτύπου και ...λίγο περισσότερο ίσως. Θηρίο!
Ναι, είναι ΤΟΣΟ έξυπνος και παρότι δεν έχει αναπτύξει όλα τα ένστικτά του, αλλά και τη δύναμη και όλο τον τσαμπουκά του, καταλαβαίνει πολύ καλά την κάθε περίσταση. Οταν "κοκαλώνει" σηκώνει την ουρά ψηλά, ή την κρατάει χαλαρή?
Πιστεύω ότι, από το περιστατικό που αφηγήθηκες, ο Chief κατάλαβε (και θα το καταλάβαινε και κάθε άλλος σκύλος) ότι:
α) η στάση της Μαργαρίτας άλλαξε και ότι φοβήθηκε (ο φόβος είναι ίσως το πιό ισχυρό ένστικτο στην πανίδα - αυτός ειδοποιεί, αυτός σώζει τα ζώα). Σίγουρα μύρισε την αλλαγή ορμονών της και παρατήρησε τη γλώσσα του σώματός της.
β) η στάση η δική σου ήταν τελείως διαφορετική ξαφνικά και κατάλαβε ότι θύμωσες (ο θυμός είναι άλλο ένα βασικό ένστικτο - τα αρπακτικά ζώα, όπως ο σκύλος, όταν σκοτώνουν ένα θήραμα δεν είναι θυμωμένα, είναι πιό cool, κάνουν αυτό που πρέπει για να φάνε, όταν όμως είναι θυμωμένα επιτίθενται με μανία για να συντρίψουν, να ξεσκίσουν και να σκοτώσουν). Σίγουρα, λοιπόν, το μύρισε σε σένα, το είδε στη γλώσσα του σώματός σου και το άκουσε από τη χροιά της φωνής σου, έστω και αν είναι κουτάβι).
Σε τέτοιες περιστάσεις, λοιπόν, το ενήλικο bullmastiff, πολύ πριν κάνεις εσύ την κίνησή σου (ίσως και πριν νιώσετε εσείς για τα καλά τα αυναισθήματα που είπαμε), θα έβαζε το (μεγάλο) σώμα του (με το κεφάλι, τα αυτιά και την ουρά ψηλά) ανάμεσα σε σας και στους τύπους και θα τους κοίταζε με αυτό το βλέμα, το παραπονιάρικο, το έντονο, το υγρό, το αδιαπέραστο. Αμετακίνητο εμπόδιο. Ισως δεν θα χρειαζόταν να γίνει τίποτα άλλο για να χαμηλώσουν τα μάτια οι τύποι και να προσπεράσουν... Ετσι θα έκανε και ο πρόγονός του (το Αγγλικό Μαστίφ) και ορισμένοι άλλοι "συγγενείς" του (π.χ. Tosa Inu, Boerboel κλπ.)
Είμαι σίγουρος ότι και εσύ θα γράψεις πάρα πολλά επί του συγκεκριμένου θέματος, όπως κι εγώ. Οπως έχουν ήδη κάνει και άλλοι φίλοι του forum και πολλοί άλλοι έμπειροι ιδιοκτήτες διεθνώς. Οντως έχουν γραφτεί βιβλία για αυτά και άλλα πολλά. Π.χ., το bullmastiff μπορεί να καταλάβει εύκολα τα συναισθήματα και την ψυχολογία ενός ανθρώπου που μόλις γνώρισε και να σου το δείξει με τον τρόπο του. Αρκεί εσύ να είσαι προετοιμασμένος να "διαβάζεις" συνεχώς το σκύλο σου.
Είναι εκπληκτικά σκυλιά και στεναχωρήθηκα κάποτε πολύ, όταν κάποιο μέλος του forum ρώτησε "δηλαδή, εκτός από το να τρώνε πολύ και να σε κοιτάνε μ' αυτό το βλέμμα, τι άλλο μπορούν να κάνουν τα bullmastiff?"
Θα μπορούσαμε να γράφουμε άπειρα θετικά για τη φυλή και (ίσως μόνο για ένα) για ένα δυσάρεστο: "Οτι είναι ωραίο, πεθαίνει νωρίς". Μικρό προσδόκιμο ζωής. Πρέπει να το συνηθίσουμε όλοι μας...
Ευχαριστώ για την αναφορά. Και ήμουν ετοιμος να διαμαρτυρηθώ
Η sandy μπορεί να έχει μια μη-bullmastiff γιαγιά που της χαλάει την καθαροαιμία, όμως είναι σίγουρα πάνω από 75% bull mastiff.Έχω καιρό να βάλω φωτογραφίες και τις 2,5 τελευταίες εβδομάδες που την έχω έχει γίνει σχεδόν διπλάσια απ' όταν την πήρα (2,7kg 6 εβδομάδων, 5,1kg σήμερα - 8,5 εβδομάδων). Και το σώμα της έχει δυναμώσει, αν και είναι ακόμη ατσουμπαλη. Θα ανεβάσω να την καμαρώσετε...
Είναι πολύ λαίμαργη, πεινάει συνέχεια και μπορεί να φάει μέχρι κ βερύκοκα που πέφτουν από μια βερυκοκιά έξω από το σπίτι μου. Της τα παίρνω μέσα από το στόμα στην κυριολεξία, ενώ σήμερα βρήκα ένα κουκούτσι στα κακά της (ξέρω πόσο επικίνδυνο είναι, αλλά δεν ξέρω πότε πρόλαβε κ το άρπαξε).
Είναι πολύ επίμονη. Αν θέλει να ανέβει στον καναπέ (δεν την αφήνω), θα προσπαθεί όση ώρα και να της φωνάζω "ΜΗ", "ΚΑΤΩ" κλπ μέχρι να πέσει κάτω από την κούραση (ή να την κλειδώσω στο μπάνιο για ναμε αφήσει να δω μουντιάλ)
Δεν φοβάται τίποτε. Την ηλεκτρική σκούπα που σχεδόν όλα τα σκυλιά την τρέμουν την πλησιάζει και παίζει μαζί της όση ωρα σκουπίζω!!!
Υ.Γ. Ευχαριστούμε που μας υπολογίζετε στην παρέα σας αν κ δεν έχουμε pedigree κ είμαστε λίγο mullata
χαχαχα!! αφου με γνωρισες ειμαι πολυ χαλαρος τυπος απλως εκανα οτι θα εκανε ο καθενας μας. Ενιωσα οτι πειραξανε την οικογενεια μου - αγελη μου και μπηκα μπροστα να την υπερασπιστω. μπορει το οτι βγηκα εκτος εαυτου να φαινεται υπερβολικο αλλα ειχα παρομοιες εμπειριες στο παρελθον και φυσικα οταν εισαι μονος σου (γιατι ενα κουταβι και μια κοπελα τι να κανουν μπροστα σε 3 αλλους αντρες που οι δυο ητανε και πιο μεγαλοσωμοι μου) λιγο ο φοβος λιγο η αδρεναλινη με εκανε να επιτεθω πρωτος για να εχω τουλαχιστον την αβαντα του αιφνιδιασμου. και στην τελικη εγω δεν θελω να ζω σ' ενα κοσμο οπου θα φοβαμαι να βγαινω εξω απτο σπιτι μου ή θα φοβαμαι να απαντησω αν προκληθω. ειδικα στην πατριδα μου! να πω επισης πως τα αλλα δυο παιδια που ηρθαν και με βρηκαν απ' το γυμναστηριο ειναι ο ενας αλβανος κι ο αλλος πολωνος που ζουν στην Ελλαδα εδω και πολλα χρονια με τις οικογενειες τους και κανουμε καλη παρεα κι εννοειται πως δεν εχω προβλημα με τους ξενους γενικα εχω ομως προβλημα με τους ξενους που δημιουργουν προβληματα. οπως και με τους ελληνες που δημιουργουν προβληματα εχω προβλημα αλλα δεν μπορεις να τους διωξεις απτη χωρα τους. τους εγκληματιες ομως μπορεις να μην τους αφησεις να μπουν στη χωρα σου. και για να επιστρεψω στο θεμα μας δεν παρατηρησα την ουρα του η αληθεια ειναι γιατι οσες φορες το εκανε αυτο βλεπω την φατσα του που ξαφνικα ωριμαζει. ειναι λες και βλεπεις εναν ενηλικο σκυλο με σκοπο να φυλαξει με τη ζωη του την αφεντικινα του και αυτη η φοβερη εκφραση που παιρνει ειναι αρκετα ψαρωτικη ακομη και για μενα που τον ξερω. και τον βλεπεις οτι τσιτωνει και μπορει ανα πασα στιγμη να ορμηξει. τουλαχιστον αυτη την εντυπωση μου εδωσε οσες φορες τον ειδα. α και μια φορα που δεν ημουνα εγω μαζι τους καποιος κοιταζε την Μαργαριτα κι αυτος σταθηκε μπροστα της και του γαυγιζε και την ρωτησε Χ@σμενος " ε....δαγκωνει?"
και μπηκα μπροστα να την υπερασπιστω. μπορει το οτι βγηκα εκτος εαυτου να φαινεται υπερβολικο αλλα ειχα παρομοιες εμπειριες στο παρελθον και φυσικα οταν εισαι μονος σου (γιατι ενα κουταβι και μια κοπελα τι να κανουν μπροστα σε 3 αλλους αντρες που οι δυο ητανε και πιο μεγαλοσωμοι μου) λιγο ο φοβος λιγο η αδρεναλινη με εκανε να επιτεθω πρωτος για να εχω τουλαχιστον την αβαντα του αιφνιδιασμου. και στην τελικη εγω δεν θελω να ζω σ' ενα κοσμο οπου θα φοβαμαι να βγαινω εξω απτο σπιτι μου ή θα φοβαμαι να απαντησω αν προκληθω. ειδικα στην πατριδα μου! να πω επισης πως τα αλλα δυο παιδια που ηρθαν και με βρηκαν απ' το γυμναστηριο ειναι ο ενας αλβανος κι ο αλλος πολωνος που ζουν στην Ελλαδα εδω και πολλα χρονια με τις οικογενειες τους και κανουμε καλη παρεα κι εννοειται πως δεν εχω προβλημα με τους ξενους γενικα εχω ομως προβλημα με τους ξενους που δημιουργουν προβληματα. οπως και με τους ελληνες που δημιουργουν προβληματα εχω προβλημα αλλα δεν μπορεις να τους διωξεις απτη χωρα τους. τους εγκληματιες ομως μπορεις να μην τους αφησεις να μπουν στη χωρα σου. και για να επιστρεψω στο θεμα μας δεν παρατηρησα την ουρα του η αληθεια ειναι γιατι οσες φορες το εκανε αυτο βλεπω την φατσα του που ξαφνικα ωριμαζει. ειναι λες και βλεπεις εναν ενηλικο σκυλο με σκοπο να φυλαξει με τη ζωη του την αφεντικινα του και αυτη η φοβερη εκφραση που παιρνει ειναι αρκετα ψαρωτικη ακομη και για μενα που τον ξερω. και τον βλεπεις οτι τσιτωνει και μπορει ανα πασα στιγμη να ορμηξει. τουλαχιστον αυτη την εντυπωση μου εδωσε οσες φορες τον ειδα. α και μια φορα που δεν ημουνα εγω μαζι τους καποιος κοιταζε την Μαργαριτα κι αυτος σταθηκε μπροστα της και του γαυγιζε και την ρωτησε Χ@σμενος " ε....δαγκωνει?"Οπως με εμάς, χτες το βράδυ, είχε τη Μόκα η γυναίκα μου στο λουρί και ακολουθούσα λίγα βήματα πιο πίσω, οπότε σκάει μύτη από τη γωνία ένας άνθρωπος (...κανονικός) και η Μόκα ψιλοτρόμαξε και τσίτωσε.
Οπότε, αυτός πάγωσε, έκανε 2 βήματα πίσω και άλλαξε πεζοδρόμιο, χαμογελώντας αμήχανα. Που να ήξερε ότι η Μόκα φοβήθηκε πιό πολύ απ' αυτόν.
Οπότε, αυτός πάγωσε, έκανε 2 βήματα πίσω και άλλαξε πεζοδρόμιο, χαμογελώντας αμήχανα. Που να ήξερε ότι η Μόκα φοβήθηκε πιό πολύ απ' αυτόν.
Χαιρομαι που διαβαζω τις αποψεις σας φιλοι μου, γιατι ετσι εχω μια παραπανω ιδεα για την φυλη μας. Εμενα ο Σολο ακομα δεν εχει εκφρασει ενστικτο προστασιας, δεν εχει χρειαστει και ποτε, και ακομα δεν εχω διακρινει κατι τετοιο. Βεβαια στον δρομο οποιον συνανταμε αλλαζει πεζοδρομιο (στην κυριολεξια) παρολο το χαζοχαρουμενο περπατημα του, μιας και ειναι ηδη αρκετα μεγαλοσωμος και αποτρεπτικος. Ωστοσο στο σπιτι οποιος ερχετε ειναι μες την τρελη χαρα, και δεν ξερω αν θα ειναι ετσι ακομα και αν καποιος μπει χωρις να τον εχω δεχτει εγω ή καποιος απο την οικογενεια μου. Επισης δεν εχει εκφρασει επιθετικοτητα ή κυριαρχια σε αλλον σκυλο ακομα. Τωρα εμαθε να μαρκαρει στο παρκο, οποτε ειναι πολυ νωρις ακομα για να εχω αποψη του πραγματικου του χαρακτηρα.Ειδωμεν...
είναι πολύ μικρός ακόμα αλλά πιστεψε θα αλλάξει μέσα σε μια μέρα και το χαζοχαρούμενο σκυλί θα ζυγίζει πλέον τα πάντα και τους πάντες παραμένοντας βεβαίως ακρως φιλικό εκεί που πρέπει
