Παραμενουν ομως τυπικα μαντροσκυλα,εχει δηλαδη ο χαρακτηρας τους μεγαλη σχεση με το περιβαλον τους,τι θελω να πω?οτι σε ενα περιβαλον χωρις χαδια και μεγαλη βαση στο ενστικτο,καθε μερα στο βουνο,και αψιμαχιες εστω για θυληκα,η και κυνηγι λυκου,το Κανγκαλ πρεπει να δουλεψει για να βγαλει το ψωμι του,και τα δικα μας τα καλα μαντροσκυλα κανουν αυτη την δουλεια αρκετα καλα,με ενα μονο μειον την δυναμη του Κανγκαλ,το οποιο ξαναλεω αν ειναι π.χ στο σπιτι και το αρχισει καποιος στα σηκω πανω κατσε κατω,και του αρχισει τα χαπια σολωμου και τον βαλει και σε κανα κρατε και μη το ενα μη το αλλο,φαγητο στην ωρα του καθε μερα σε μεγαλη ποσοτητα και υπερβαρο,τοτε θα γινει και εκεινο σκυλι του Ντισνευ,παντως ειναι φυλακας εναντι ζωων και οχι τοσο ανθρωπων,γνωστο ειναι αλλωστε οτι στην Τουρκια οσα δαγκωναν ανθρωπο επρεπε να θανατωθουν και δεν τα ζευγαρωνουν κιολας,παραμενουν ομως απειλητικα σκυλια τα οποια δεν θα ηθελε καποιος κλεφτης να συναντησει.