Τίτλοι τέλους?

[Sara]

Καλά, Άρη, εγώ με ΤΙΠΟΤΑ δε θα μπορούσα να κάνω κάποια από τα παραπάνω του Μουφ, για το οποίο με έχουν συμβουλέψει να μετατραπώ στη ΘΕΑ της ζωής του. Και ναι μεν δε δαγκώνει, αλλά μου τα πρήζει με το φαΐ και φυσικά τρώει σε λιγότερο από 2-3 λεπτά (κάντο 2-3 δευτερόλεπτα καλύτερα!). Σοβαρά πάντως, λένε ότι άμα δε διορθώνει κανείς το σκύλο την ώρα που κάνει κάτι που δεν πρέπει να ανεχόμαστε, οι μετέπειτα τιμωρίες τον μπερδεύουν. Αυτό πώς το ξεπερνάμε? Και φυσικά στην περίπτωσή μας, πώς το ξεπερνάει η Λίνα?

Τέλος, Λίνα, πραγματικά, σκέψου σοβαρά να τον στειρώσεις. Θα δεις μεγάλη διαφορά, το έλεγε και η Νοέλα που έχει καθαρόαιμο Ελληνάρα Ποιμενικό.

 

[harryf3]

Σαρα, δεν μιλησα για διορθωση αλλά για συγκεκριμενη σταση και συμπεριφορά απενταντι στον σκυλο.
Η διορθωση σαν διορθωση για κατι πολύ συγκεκριμενο, ναι πρεπει να γινεται 1-2 δευτερολεπτα μετα την συγκεκριμενη απεπιθυμητη συμπεριφορα εκεινης της στιγμης, αλλιως δεν εχει αξια, μπερδευει τον σκυλο και χαλαει την σχεση σου μαζι του.

 

[Berna]

Δεν είναι εύκολο να διορθώσεις ένα σκύλο. Το ξέρω από δική μου εμπειρία... Ο εκπαιδευτής κατάφερνε με ένα τίναγμα του προνγκ να τον φέρει στα ίσια του, εγώ με 10 δεν μπορούσα... γιατί φοβόμουν και δεν έβαζα αρκετή δύναμη. Επίσης, πολύ δύσκολο να κόψεις τα χάδια. Είναι δύσκολο πρόγραμα... Είμαστε λίγο πολύ συναισθηματικές εμείς οι γυναίκες...

 

[kyveli]

...
-Αδιαφορια και απομακρη συμπεριφορα στην καθημερινοτητα, σε βαθμο που να θεωρειται φτύσιμο.
...
-Βολτα δυο φορες τη μερα για την αναγκη του για να περπατησει/τρεξει λιγο να ξεμουδιασει και να ξελαμπικάρει. Χωρις παιχνιδι, χαδια, γλυκολογα, κουβεντα. Να μοιαζει με αγγαρεία.
...
-Ξανα στο κενελ να χτυπιεται και να απορει τι συμβαινει.
...

Σε αυτό το κομμάτι είναι που δε συμφωνώ.
Συμφωνώ απόλυτα ότι τα γλυκόλογα κλπ πρέπει να κοπούν, τον αγαπάς, το ξέρω, θα κάνεις γλυκόλογα, χάδια κλπ όταν θα είναι η σωστή ώρα. Είναι προτιμότερο να μη μιλάς, παρά να μιλάς δίχως τον κατάλληλο τόνο. Δίχως να μιλάς και με την κατάλληλη στάση σώματος, περνάς το μήνυμα. Αν όμως έχεις άλλη στάση και μπόλικη γλύκα στη φωνή σου περνάς λάθος μήνυμα.

Πιστεύω ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να δουλέψεις με εκπαιδευτή.
Επίσης πιστεύω ότι πρέπει να συνειδητοποιήσεις πράγματα όχι μόνο για σένα αλλά και για το σκύλο.

Έχεις έναν δυναμικό χαρακτήρα(σκύλο) που το πιθανότερο είναι (δεν έχω δει το ζώο δεν ξέρω), ότι θα πρέπει να μάθεις να είσαι αρχηγός 24/7 για τα υπόλοιπα χρόνια της κοινής ζωής σας. Ανα πάσα στιγμή θα σου πάρει τον αέρα αν του το επιτρέψεις. (και τούμπαλην φυσικά)
Ξαναλέω, οι γλύκες υπάρχουν αλλά τη σωστή στιγμή.

Επίσης πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι το να είσαι με ένα σκύλο σημαίνει ότι ανα πάσα στιγμή μπορείς να δαγκωθείς. Καλώς λοιπόν σου ήρθαν αυτές οι ψευτοδαγκωνίτσες, πάρτο σαν "μύηση". Δεν ξέρω πώς αλλιώς να στο περιγράψω. Προσωπικά την πρώτη φορά που δαγκώθηκα, έπαθα σοκ, κρύος ιδρώτας, τάση λιποθυμίας κλπ. Είδα το σκισμένο παντελόνι, ένιωσα τις σταγονίτσες αιματάκι να μου γαργαλάνε τη γάμπα και είχα παγώσει. Οκ, πλέον έχω μάθει αν δαγκωθώ να παραμένω ψύχραιμη και να μην τραβιέμαι. (μιλάμε για τα δαγκώματα που πέφτουν όταν το σκυλί διεκδικεί, αρνείται κλπ. που είναι τα πιό συνήθη.)
Δε σου λέω ότι "προετοιμάσου να σε ξεσκίσει", απλώς σου λέω ότι αν έφτιαχνες χρυσά κοσμήματα, θα μάθαινες ότι δουλεύοντας με το φλόγιστρο έχεις την περίπτωση να ψιλοκαείς.
Έχεις ένα υγιές σκυλί, σωματικά και πνευματικά (από αυτά που καταλαβαίνω) , μπορείς να δημιουργήσεις μία υγειή σχέση μαζί του.

Το σκυλί πρέπει να εκτονώνεται πολύ σωματικά, το να μένει κλεισμένο ανεβάζει τον εκνευρισμό και το κάνει πιο ευερέθιστο κατά τη γνώμη μου, οπότε η βόλτα για μένα δεν είναι ακριβώς προνόμιο ή κανάκεμα, είναι ένα προνόμιο που κερδίζεται. (αλλά που υποχρεωτικά πρέπει να γίνει και να τον κάνεις να το κερδίσει). Δε θεωρώ ότι η βόλτα πρέπει να περιοριστεί στο "κάνω την ανάγκη μου, ξεμουδιάζω".
Αλλά πρέπει να κλιμακώνεται και να κερδίσει το κάθε της στάδιο. (το μύρισμα, το να κοιτάζει αλλού, το να τον λύσεις πχ).Αντί να τον έχεις στο "φτύσιμο", η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να γίνεις "στενός κορσές". Ελέγχεις τα ΠΑΝΤΑ.
Ο εκπαιδευτής σου θα στα έχει πει αυτά υποθέτω, πρέπει να δουλευτούν πολύ καλά.

Λίνα είπες ότι όταν σε δάγκωσε αν μη τι άλλο το σωστό θα ήταν να μη φύγεις. Το να μείνεις και να μην αντιδράσεις σωστά, ίσως δώσει παραπάνω πάτημα σε ένα ζώο από το να φύγεις εντελώς. Το να μείνεις μόνο δε θα ήταν το ενδεδειγμένο, θα έπρεπε να αντιδράσεις κιόλας.
Χαλάρωσε, ο Σκούμπυ δε θέλει να σου κάνει κακό, απλώς σε αψηφά. Είναι σαν ένα παιδί που μεγαλώνει και αυθαδιάζει και θέλει να δει μέχρι πού εσύ θα τον σταματήσεις.

Θέλω να πιστεύω ότι έχεις έναν δυναμικό εκπαιδευτή που θα δουλέψει πάρα πολύ με εσένα και τη στάση σώματός σου και που θα έχει την εμπειρία, την υπομονή και τη μεταδοτικότητα να σου δώσει να καταλάβεις ότι μπορείς να κάνεις αυτά που λέει θεωρητικά και να στα δείξει πρακτικά. Επιδιώξτε να γίνουν τα λάθη ώστε να περάσετε στην πράξη.

Υ.Γ. Στα της στείρωσης εννοείται ότι συμφωνώ απόλυτα. Είναι πλέον σε ηλικία που η στείρωση δεν έχει μειονεκτήματα (δεν είναι δλδ πολύ μικρός). Θα σε βοηθήσει αλλά δε θα σου λύσει το "πρόβλημα".

 

[Berna]

Πιστεύω ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να δουλέψεις με εκπαιδευτή.

Με τον εκπαιδευτή ιδιοκτήτης και σκύλος δουλεύουν το 10% της ημέρας. Το υπόλοιπο 90% δουλεύουν μόνοι τους. Ο εκπαιδευτής είναι εκεί να σου δείξει πώς, να σου πει γιατί. Τα περισσότερα μένουν πάνω στον ιδιοκτήτη.

Επίσης πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι το να είσαι με ένα σκύλο σημαίνει ότι ανα πάσα στιγμή μπορείς να δαγκωθείς.

Δεν συμφωνώ.
Εάν ο σκύλος μπορεί να δαγκώσει τον ιδιοκτήτη του ανά πάσα στιγμή, κάτι δεν πάει σοβαρά καλά. Μην πω ότι τέτοιος σκύλος προορίζεται για ευθανασία.
Και μία φορά αν δαγκωθεί ο ιδιοκτήτης από το σκύλο του είναι σοβαρό, αν και πρέπει να έχουμε υπ'όψιν τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε.

 

[kyveli]

Με τον εκπαιδευτή ιδιοκτήτης και σκύλος δουλεύουν το 10% της ημέρας. Το υπόλοιπο 90% δουλεύουν μόνοι τους. Ο εκπαιδευτής είναι εκεί να σου δείξει πώς, να σου πει γιατί. Τα περισσότερα μένουν πάνω στον ιδιοκτήτη.

συμφωνώ. Είπα ότι ο εκπαιδευτής πρέπει να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να δείξει στην πράξη στη Λίνα τη θεωρία που λένε τόσον καιρό στον τρόπο αντίδρασης. Το ότι πρέπει να δουλέψει η ίδια, το λέω εξ αρχής.

Δεν συμφωνώ.
Εάν ο σκύλος μπορεί να δαγκώσει τον ιδιοκτήτη του ανά πάσα στιγμή, κάτι δεν πάει σοβαρά καλά. Μην πω ότι τέτοιος σκύλος προορίζεται για ευθανασία.
Και μία φορά αν δαγκωθεί ο ιδιοκτήτης από το σκύλο του είναι σοβαρό, αν και πρέπει να έχουμε υπ'όψιν τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε.

...Δε συμφωνώ σε καμία περίπτωση. Μιλάμε για δάγκωμα που αψηφά την ηγεσία. Αν ήταν να σκοτώνουμε τον κάθε σκύλο επειδή μας δάγκωσε, τότε πάει! Ωραία ευκολη λύση! Θα είχαμε καταλήξει με όλες τις "εύκολες" ράτσες λες και οι πιο δύσκολες δε μπορούν να χειριστούν.

Το να έχεις στο μυαλό σου ότι συναναστρέφεσαι ζώο και όχι τον φίλο σου τον Νίκο πεσμένο στα τέσσερα είναι κάτι που δυστυχώς ξεχνάμε. Αυτό και εννοώ το "με το έχω στο μυαλό μου ότι ανα πάσα στιγμή μπορώ να δαγκωθώ". Δε μιλάω να δημιουργηθεί φόβος για το ζώο, αλλά εξοικίωση με τις δυνατότητες και τους μηχανισμούς που η φύση το πρόικισε.

Λέω λοιπόν και πάλι ότι ο άνθρωπος ως πιο "νοήμον" ον, είναι αυτός που πρέπει να κατανοήσει το πώς συμπεριφέρεται και αντιδρά ένα σκυλί/ζώο και όχι ο σκύλος τον άνθρωπο.

Ναι, μπορεί να σε δαγκώσει και το λαμπ σου, και το πεκινουά του γείτονα, και το ημίαιμο μιας φίλης σου και όλα. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται και ο τρόπος δαγκώματος είναι που κάνουν τη διαφορά.
Μιλάμε εξάλλου για ένα ΥΓΙΕΣ πνευματικά σκυλί και ο Σκούμπυ ανήκει σε αυτή την κατηγορία.

Αν ζει κάποιος σε έναν ωραίο κόσμο όπου με το που το ημίαιμάκι του το τόσο γλυκούλι, επειδή αμφισβητεί το μάλωμα, κάνει "snap" και πιάνει το χέρι του, κι εκείνος θεωρεί ότι το σκυλί "δεν πάει καλά, άρα ευθανασία", τότε θα'χαμε ξεπαστρέψει έτσι πολλά σκυλιά.

 

[Berna]

Δεν μίλησα για μεμονομένο περιστατικό. Μίλησα για την πιθανότητα πως "ανά πάσα στιγμή μπορεί να σε δαγκώσει". Εγώ δεν σκέφτομαι έτσι καθόλου. Ξέρω πως ο σκύλος μου, όσο είναι καλά στα μυαλά του, δε θα με δαγκώσει ποτέ. Ποτέ. Και για να δώσω και παράδειγμα, στιγμή που ο κάθε σκύλος θα δάγκωνε, στιγμή φόβου, του έκοβα τα νύχια και τον πόνεσα (άθελά μου, έκανα λάθος) τσίριξε και πήγε να με δαγκώσει, αλλά ποτέ δεν το έκανε, τα σαγόνια του έμειναν ανοιχτά γύρω από το χέρι μου.

Επίσης δεν είπα πως το δάγκωμα του Σκούμπι στη Λίνα είναι για να πάει το σκυλί για ευθανασία. Αλλά επαλαμβανόμενες επιθέσεις (με σοβαρά τραύματα) στον ιδιοκτήτη ή άλλα μέλη της οικογένειας, είναι.

 

[kkranis]

Πές τα ρε kyveli!

 

[Noela]

Τέλος, Λίνα, πραγματικά, σκέψου σοβαρά να τον στειρώσεις. Θα δεις μεγάλη διαφορά, το έλεγε και η Νοέλα που έχει καθαρόαιμο Ελληνάρα Ποιμενικό.

Αυτό που είχα πεί ήταν:

O κύριος λόγος που τον στείρωσα είναι η επιθετικότητά του προς άλλα μεγαλόσωμα αρσενικά. Γενικά είμαι απόλυτα ικανοποιημένη από τον χαρακτήρα του και την υπακοή του. Γνωρίζει τη θέση του στην αγέλη μας - κάτω απ' όλους.

Και θα έπρεπε να το διορθώσω από 'επιθετικότητα' σε 'κυριαρχικότητα' γιατί αυτό που θέλει είναι να βάλει κάτω το άλλο σκυλί και όχι να δαγκώσει/σκοτώσει. Με τη στείρωση μειώνεται η τεστοστερόνη. Η Λίνα όμως έχει προβλήματα ιεραρχίας για να φτάσει να πουλήσει τσαμπουκά ο Σκούμπυ.

Περί τσαμπουκά Λέοντα σε άλλα αρσενικά έχω να πω ότι είδα αρκετή βελτίωση πριν τη στείρωση και βέβαια θέλει συνέχεια στην εκπαίδευση.

Δε θεωρώ ότι λύνονται προβλήματα με τη στείρωση, απλά βοηθάει. Η εκπαίδευση είναι απαραίτητη και πιστεύω πως η Λίνα έχει καλό εκπαιδευτή.

Τέλος, επειδή δεν έχουμε μεγάλη διαφορά με τον Λέοντα σε κιλά και βέβαια είναι πιο δυνατός από μένα, σα κοπέλα Λίνα, δε πρέπει ποτέ να τον αφήσεις να το καταλάβει αυτό. Άνθρωποι είμαστε, μπορούμε να τους ξεγελάσουμε, να χρησιμοποιήσουμε το βάρος μας κλπ.
Ένας Ελληνικός Ποιμενικός πρέπει να είναι συνέχεια 'σούζα' και δεν εννοώ μόνο από εντολές αλλά κυρίως από πλευρά ψυχολογίας.

P.S. Καθαρόαιμο θεωρείται μόνο ότι έχει pedigree.

 

[kos]

kyveli καλα τα λες, εννοειται οτι πρεπει να αντιμετωπισουμε την κατασταση και να μη θανατωνουμε τα σκυλια σε καθε τετοια περιπτωση. Αυτος ομως ειναι και ο λογος που προτου παρουμε ενα σκυλι και το λεω γενικοτερα, πρεπει να δουμε τι μας ταιριαζει. Ακουω π.χ. συχνα εντελως απειρους ανθρωπους να λενε π.χ. θελω εναν καυκασιο, ή μου αρεσει τρελα και θα παρω ενα ροτ, και του λεω που πας βρε καραμητρο απο το πουθενα να παρεις καυκασιο; Θελει πολυ προσοχη στην επιλογη μας, ενας απειρος ιδιοκτητης ειναι σαν ενα 15 χρονο που θελει να παρει το πρωτο του μηχανακι, θα παει κανενας γονιος να του αγορασει καμια χιλιαρα μηχανη; Στη συγκεκριμενη περιπτωση πρεπει η φιλη μας να παρει αμεσα μετρα με τη βοηθεια ενος καλου εκπαιδευτη για να μπορεσει να εχει στο μελλον μια αρμονικη συμβιωση με τον τετραποδο φιλο της.

 

[harryf3]

@kyveli
Χριστινα, εχουμε μια φοβισμενη ιδιοκτητρια, που εχει δεχτει (ευτυχως μονο) επιθεση κυριαρχικοτητας όχι όμως ανωδυνη και η οποία σκεφτεται να δωσει το σκυλι.

Χρειαζεται μια λυση αμεση και οι αμεσες λυσεις δεν δινονται με μακροχρονια (σοφά και ολοσωστα για άλλες περιπτωσεις) προγραμματα, αλλά με δυναμικο τροπο.

Εχει η Λινα πλεον την διαθεση και την υπομονη να ασχοληθει ή ο Σκουμπι είναι ετοιμος να παρει «ποδι»? Μια φορα ακομα αν ξαναδειξει δοντια ο Σκουμπι, εστω κι αν δεν τα χρησιμοποιησει, μπορει να είναι και η τελευταια και να τον δουμε σε καταφυγιο.

Την εξουσια αν δεν μπορεις να την παρεις με την πειθω, την παιρνεις με τον αποκλεισμο/πολιορκια ή με τα οπλα.
Αν δεν εχεις χρονο ή αδυνατεις, μεχρι να ψηθεις λιγο, να κερδισεις τον σεβασμο, τον επιβαλεις.

Επειδη μιλαμε για γυναικα ιδιοκτητρια, η οποια είναι ελαφρως τρομαγμενη και ευαισθητη σωματικα και ψυχικα, προτεινα τον αποκλεισμο. Να δει ο σκυλος ότι άλλος κουμανταρει τις ΒΑΣΙΚΕΣ λειτουργιες και αναγκες του και να μην του δοθει η ευκαιρια να εκδηλωσει κυριαρχικοτητα.

Ο "στενός κορσές" που ειπες και ο ελεγχος των παντων, κάθε λεπτου και δραστηριοτητας της ζωης του σκυλου, είναι το επομενο σταδιο από το οποιο θα ερθει η πληρης συνηδειτοποιηση για το ποιος δινει τον ρυθμο και ποιος χορευει.

Και φυσικα όλα τα προνομια, ειτε είναι χάδι, ειτε παιχνιδι, ειτε ελευθερια στην εξοχη, θα τα κερδισει δουλεύοντας. Και βεβαια η δουλεια του δεν είναι να φυλαει τα προβατα αλλά να υπακουει παντου και παντα.


@Sara & Berna
Σχετικα με μας τα πατε μια χαρά.
Καπως ετσι αλλά πολύ περισσοτερο ευαισθητη είναι και η γυναικα μου και γι αυτό δεν εχει την παραμικρη εξουσια πανω στην Ηρα και δεν χαιρει σεβασμου, είναι δε μαζι μονες τους οι δυο τους δημοσιος κινδυνος. Public enemy που θα ελεγε και η Σαρα


Προσωπικα τωρα, αρνουμαι να θεσω σε κινδυνο ατομο της οικογενειας και οποιονδηποτε ανθρωπο, γνωστο ή αγνωστο, ή να δεχτω ότι το να είσαι με ένα σκύλο σημαίνει ότι ανα πάσα στιγμή μπορείς να δαγκωθείς

Το ότι η σκυλα μου είναι κυριαρχικος νταης, ότι την γουσταρω τρελλά και αφορητα και την καμαρωνω είναι δικο μου προβλημα αλλά δεν θα το κανω προβλημα των αλλων.
Δεχομαι τις συνεπειες στη ζωη μου, που είναι να την εχω υπο συνεχη παρακολουθηση τυπου big brother. Δεν είναι λιγο πραγμα να εισαι ολη μερα με ένα σκυλι και να το εχεις παντα μαζι σου, το ξερεις καλα από τον Κοφι.


ΥΓ. προς Χριστινα. Σε λιγο οργωνουμε, μετα σπερνουμε και σε περιμενουμε στο κτημα. Φετος θα ερθεις!

 

[scooby doo]

Γεια σας..
Αρη ο μόνος λόγος που σκέφτομαι να δώσω τον Σκούμπι είναι επειδή δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να τα καταφέρω και όχι επειδή τρόμαξα.
Σε καταφύγιο δεν υπάρχει περίπτωση να καταλήξει ότι και να κάνει.

 

[Berna]

Εγω πιστευω πως με αγαπη και υπομονη ολα γινονται
Χρειαζεται μονο χρονος.
Τον τελευταιο μηνα τον εχω αφιερωσει αποκλειστικα και μονο στην εκπαιδευση του Κουκη.

Πιστευω πως με τη βοηθεια του εκπαιδευτη σου και με λιγο μεγαλυτερη αυστηροτητα θα τα καταφερεις.

 

[kyveli]

@Harryf3
ε, νομίζω πως φέτος πρέπει να αξιωθώ να ανέβω ^_^
Ευχαριστώ!

Ναι, πράγματι το να τον έχω συνεχώς υπό επίβλεψη τον σκύλο δεν είναι εύκολο. Πλέον όμως έχει μάθει και μένει αναγκαστικά και μόνος του ήρεμος ώρες. Απλώς έχω ένα πολύ σταθερό πρόγραμμα εκτόνωσης φυσικής και πνευματικής. Και η κάθε μας ασχολία είναι έχοντας στο μυαλό ότι ο σκύλος συνεχώς διεκδικεί την αρχηγεία από μένα.

Λίνα, ξέχνα το τι έχεις κάνει, καταφέρει, επιτύχει μέχρι τώρα με το σκύλο.
Από τη στιγμή που πραγματικά θες να έχεις τον κόπρο στη ζωή σου, βγάλε τις αμφιβολίες σου και μετέτρεψέ τες σε σιγουριά.
Πίστεψέ με, δεν είναι θέμα σωματικής δύναμης, είναι εσύ πώς νιώθεις όλα είναι θέμα ενέργειας, σωστού χειρισμού, σωστής γλώσσας σώματος. Είσαι έξυπνη, έχεις θέληση και μπορείς.

Είναι θέμα αυθυποβολής. Όπως έγραψε και η Έφη, το σκυλί δεν πρέπει να ξέρει ότι εσύ αμφιβάλεις γιατί θα πάψεις να αμφιβάλεις τόσο που θα το πιστέψεις κι εσύ.
Επίσης, να πω ότι υπάρχουν προικισμένα άτομα που μπορούν να κάνουν την "αλλαγή" σε ένα σκύλο, μέσα σε ένα λεπτό, για όλους τους υπόλοιπους υπάρχει η δουλειά, η παρατήρηση, η υπομονή και η επιμονή. Το σκυλί συγχωρεί λάθη και ζει το τώρα. Μπορείς!

kos, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, όμως εδώ τον σκύλο τον βρήκε, τον αγαπά, τον μεγάλωσε, τον έσωσε, θέλει να τον κρατήσει. Άρα, θα μάθει κιόλας πώς να τον χειρίζεται.

 

[kokoni]

Τραβα του μιά περίοδο "σουζα είπα ρε!!!" και θα στρώσει
σε αγαπάει-είσαι στην αγέλη του-τον έχεις μεγαλώσει
δείχτου ότι εσύ κάνεις κουμάντο-όσο δεν το βλέπει "του`ρχεται" να κάνει κουμάντο αυτός
ρίχτου και μια στειρωση-σκόπιμη όπως και να ήταν η συμπεριφορά του,βολική στην δικιά σας περίπτωση(σκέψου να του ανάψουν και τα αίματα με καμια θυληκιά στην ώρα της,ποιός τον κρατάει μετά...)

και σούζα
-πρίν φάει κάτσε,μπράααβο-σήκω,μπράαααβο-κάτσε και μετά φαί και άλλα πολλά
πρίν την βόλτα-
στην βόλτα-
και κένελ λίγο παραπάνω
-και όποτε δεν είναι στρατιωτάκι αμίλητο ακούνητο αγέλαστο αυστηρό κοιταγμα και κάτσε,μπράαααβο κλπ
στα χει πεί κι ο εκπαιδευτής ε?
μην τον διώχνεις-ένα εφηβάκι είναι

(η παρομοίωση του άπειρου ιδιοκτήτη που θέλει καυκάσιο με τον πιτσιρικά που θέλει χιλιάρα μηχανή. Πολύ καλόοοοοοο)

 

[kyveli]

kokoni, μια χαρά τα έγραψες. Συμφωνώ. (ειδικά με το "μην τον διώχνεις - ένα εφηβάκι είναι")

Υ.Γ. πειρατής, ομόριζο του απόπειρα, πείραγμα, πείρα κλπ. Πρέπει να έχει να κάνει με αυτόν που δρα, ενεργεί κλπ Ελληνικότατο.

 

[mareco]

Υ.Γ. πειρατής, ομόριζο του απόπειρα, πείραγμα, πείρα κλπ. Πρέπει να έχει να κάνει με αυτόν που δρα, ενεργεί κλπ Ελληνικότατο.

Τώρα πως κατάφερες και θυμήθηκες και συνδίασες και του απάντησες, σε ερώτηση σε εκκρεμότητα από τελείως άσχετο thread, ένας Θεός ξέρει

 

[Kirki - Amirah]

καταρχην ο scooby πως βρεθηκε στα χερια σας; Μαλλον θα εχει αναφερθει καπου, αλλα το χανω... ....και ειναι "κατι" με Κεντρικης Ασιας; Σημερα ημασταν με εναν τετοιο, 12 μηνων. Αρκετα τσαμπουκας στο χωρο του και οταν ειναι δεμενος. Μολις βγηκαμε βολτα ομως, με τον ιδιοκτητη του φυσικα - εγινε ενας λουκουμας! Παιχνιδια , χαρες και οτι να'ναι.... Σημειωτεον οτι απο τα συμφραζομενα καταλαβα πως δεν ηταν και η πιο υπευθυνη αναπαραγωγη του κοσμου.. Ουτε χαρτια του εδωσε ο εκτροφεας, του ζηταγε κανα 500αρικο παραπανω για τα χαρτια κλπ... Ο σκυλος ομως παρακολουθειται απο εκπαιδευτη και ο Κυριακος (ιδιοκτητης) ειναι αρκετα αυστηρος και πολυ σταθερος απεναντι του. Ετσι τα ειπα αυτα... σαν παραδειγμα αλλου τετοιου σκυλου. Μην βιαστεις να τον δώσεις θα ελεγα (οπως σου ειπαν και αλλοι) κατι κανεις λαθος, που μπορεις να το βρεις ευκολα και να το διορθωσεις. Αν θες τη γνωμη μου (και απο οτι καταλαβα απο τις φωτογραφιες σου.. ) τον εχεις πολυ στα "οπα οπα". Κρεβατια κλπ... Νομιζω πως αυτα ειναι για αλλες φυλες, λιγοτερο δυναμικες , λιγοτερο κυριαρχικες και πιο σταθερες.

 

[kyveli]

Εεε... μισό γιατί εγώ δεν έχω δει και καταλάβει. Ο σκούμπυ ανεβαινει στο κρεβάτι σου Λίνα?!?! Ο_ο
όχι βρε καλό μου παιδί! Το σκυλί θα το μετατρέψεις σε τετράκίνητο "εδάφους - εδάφους". ΜΟΝΟ.
Ούτε για χαρές δε θα επιτρέπεις να σηκώνεται επάνω σου και φυσικά δεν ανεβαίνει, κάθεται, κοιμάται, όπου ανεβαίνεις, κάθεσαι, κοιμάσαι εσύ.

@mareco
είχα απαντήσει και στο τόπικ "βλαμμένοι στο σκυλοπάρκο" αλλά αφού χάθηκε όλο το τόπικ, απάντησα και εδώ. Ε, τέτοια πολύτιμη γνώση για την ελληνικότατη προέλευση της λέξης κρίμα να πάει χαμένη!

 

[kos]

ακολουθησε τις συμβουλες των παραπανω και με τη βοηθεια του εκπαιδευτη θα τα καταφερεις, ασε την απαισιοδοξια και ειλικρινα θα δεις οτι με συνεπεια και προσπαθεια θα πανε ολα καλα. Αυτο για την επιλογη το εγραψα γενικοτερα και φυσικα οχι για σενα γιατι μου αρεσει μεσα απο οποιοδηποτε θεμα να βρισκω και αλλες παραμετρους που πιστευω απασχολουν και προβληματιζουν ολους τους κυνοφιλους. Οπως ελεγε και σε μια παλαιοτερη διαφημιση δε θελει κοπο θελει τροπο, αν και για να ειμαστε ειλικρινεις για να πετυχουμε μια ωραια σχεση με το σκυλι μας θελει και κοπο και τροπο.