Τίτλοι τέλους?

[admin]

Από το μέλος kokoni

Ρε σεις, δεν μπορεί όλοι οι Ελληνικοί Ποιμενικοί να είναι αξημέρωτα τέρατα!! Ή να μην εκπαιδεύονται!

κοίτα
δεν είναι ανεξημέρωτο τέρας ένα σκυλί που προσπαθεί να πάρει την αρχηγία της αγέλης-αλλά οι καταβολές του ελλ. ποιμενικού και η φυσική εκτροφή του στα βουνά τον κάνουν ένα τσίκ πιό ικανό να ηγηθεί
και δύσκολο να μην συνειδητοποιεί το ζώο ότι έχει τα προσόντα να εκμηδενίσει με μισή κίνηση μιά γυναίκα κανονικής σωματοδομής-ή και δύο άντρες στιβαρής σωματοδωμής ακόμα-και τα καυκασιανά δεν είναι κάπως έτσι? για περίπου τους ίδιους λόγους (φυσική εκτροφή σε αντίξοες συνθήκες)

Αν ο σκύλος "σκέφτεται" ότι μεθαυριο μπορεί να μας την πέσουν αρκούδες πρέπει να είναι σίγουρος ότι αρχηγός της αγέλης θα είναι κάποιος κατάλληλος.
στον πάτο του θέματος ανακαλύπτει κανείς ότι ο σκύλος θέλει να προστατέψει την αγέλη και όχι να δαγκώσει τον άνθρωπό του

παρεπιμπτόντως
για πόσο δάγκωμα μιλάμε?

ράμματα?
ή αστεία πράματα?

 

[admin]

Από το μέλος kos

καθιστε ρε παιδια θα ειχα εγω ενα σκυλο και θα δαγκωνε π.χ. το παιδι μου και θα ελεγα οτι ειναι ποιμενικος και παει να παρει την αρχηγια και τετοια; Δεν το νομιζω οπως λεει και ο Αρης αν το εκανε σε μενα θα το κανονιζαμε μπισμπιζε αλλα αν το εκανε σε ενα παιδι και μαλιστα αναιτια δυσκολα τα πραγματα

 

[admin]

Από το μέλος kostas.larisa

Για να μη χασω και δεν παταχτω και εγω, λεω.

Ελληνικος ποιμενικος (εχει ο αδερφος μου που μενει στη Θεσσαλονικη). Σκυλι δυναμικο, δυσκολο στην ακπαιδευση που θα υποταχτει σε ενα ατομο και μονο.
Αλλα αυτο ειναι κατι που ξερεις ή που θα επρεπε να ξερεις πριν το παρεις.
Αυτο ο αδερφος μου δεν το ηξερε και κουμαντο κανει ο σκυλος εδω και 7 χρονια.

παρετου των αερα τωρα που ειναι νωρις.

 

[admin]

Από το μέλος Berna

καθιστε ρε παιδια θα ειχα εγω ενα σκυλο και θα δαγκωνε π.χ. το παιδι μου και θα ελεγα οτι ειναι ποιμενικος και παει να παρει την αρχηγια και τετοια; Δεν το νομιζω οπως λεει και ο Αρης αν το εκανε σε μενα θα το κανονιζαμε μπισμπιζε αλλα αν το εκανε σε ενα παιδι και μαλιστα αναιτια δυσκολα τα πραγματα

Μπορεί να υπήρχαν άλλα δείγματα κυριαρχικότητας αλλά να μην το είχε προσέξει η Λίνα. Ικασίες κάνω τώρα. Λίγο παράξενο να επιτεθεί τόσο απότωμα τον αρχηγό.

 

[admin]

Από το μέλος ptf

Η εξήγηση που πήρες από τον εκπαιδευτή σου σε κάλυψε?
Γιατί μου δίνει την αίσθηση πως η απάντησή του καλύπτει είτε παραλήψεις δικές του ή δικές σου.Το σκυλί θα έμπενε στην εφηβεία ούτως η άλλως και θα έπρεπε να ήταν προετοιμασμένος και αυτός και εσύ δεδομένης της φυλής.
Όταν το σκυλί άλλαξε περιβάλλον (kennel) δεν διαπιστώθηκε αλλαγή συμπεριφορών?
Το σημαντικότερο τέλος στο είπανε πιο πάνω:
θέλεις να κρατήσεις το σκύλο?

 

[admin]

Από το μέλος harryf3

Δεν θελω να θυμισω παλιες ιστοριες αλλά πριν απο μηνες ο denis ειχε προτεινει να αλλαχτει ο εκπαιδευτης.

 

[admin]

Από το μέλος Sara

Για να μη χασω και δεν παταχτω και εγω, λεω.

Ελληνικος ποιμενικος (εχει ο αδερφος μου που μενει στη Θεσσαλονικη). Σκυλι δυναμικο, δυσκολο στην ακπαιδευση που θα υποταχτει σε ενα ατομο και μονο.
Αλλα αυτο ειναι κατι που ξερεις ή που θα επρεπε να ξερεις πριν το παρεις.
Αυτο ο αδερφος μου δεν το ηξερε και κουμαντο κανει ο σκυλος εδω και 7 χρονια.

παρετου των αερα τωρα που ειναι νωρις.

Καλά, η Λίνα το πήρε αδέσποτο που την ακολούθησε όταν ήταν κουτάβι. Όσο για το σκύλο που κάνει κουμάντο, και ο δικός μου κάνει κουμάντο, αλλά δε με έχει δαγκώσει. Απλώς με θεωρεί χαζή, κτήμα του ες αιεί και μου ρίχνει και κανά γαύγισμα άμα με βλέπει να τεμπελιάζω π.χ. και να μην τον ταΐζω.

 

[admin]

Από το μέλος kyveli

Συγνώμη κιόλας αλλά γιατί συνεχώς όποτε μιλάμε για δαγκώματα μου βάζετε το ίδιο παράδειγμα ξανά και ξανά "καλά, άμα δάγκωνε εμένα θα τον κανόνιζα, άμα δάγκωνε το παιδί μου όμως......"
Αν έχετε έναν σκύλο τον οποίο δεν τον εμπιστεύεστε 10000%, έχετε αμφιβολίες κλπ τότε φταίτε που το αφήσατε με το παιδί σας. Αν το παιδί κάνει κίνηση προς το σκύλο, τότε φταίω εγώ που δεν έκανα ποτέ σαφές στο παιδί μου ότι "δεν κάνουμε τίποτε στο σκύλο".
Και για να μην προτρέξουμε και αρχίσουμε "μα το έχω μέσα στο σπίτι μου κλπ κλπ κλπ κλπ" να πω ότι εδώ αναλύουμε μία συγκεκριμένη περίπτωση της Λίνας και του Σκούμπυ. Αν φτάσουμε σε συγκεκριμένη κατάσταση δαγκώματος σκυλιού προς παιδί, τότε αναλύουμε τις εκεί συνιστώσες.

Να προσθέσω σε αυτά που ήδη έγραψα σε προηγούμενο ποστ ότι:
Λίνα, καθότι ο Σκούμπι έχει μπει σε μία ηλικία που αρχίζει να συνειδητοποιεί τις δυνατότητές του, αν εσύ δε συνειδητοποιήσεις ότι ΕΙΣΑΙ ικανή να πάρεις τα ηνία, τότε το σκυλί κερδίζει "έδαφος" στη διεκδίκηση της αρχηγίας.
Αυτό σημαίνει ότι όταν και αν κάποια στιγμή αποφασίσεις ότι "τέλος, θα μάθω πώς να είμαι αρχηγός", θα είναι επιτευκτό φυσικά, αλλά θα χρειαστεί απλώς πιο πολύ προσπάθεια. Όλα όμως αλλάζουν, έτσι και οι ισορροπίες αρχηγείας.

Σημειώνω ότι στο να μάθεις και να καταλάβεις ότι μπορείς να είσαι αρχηγός του σκύλου σου θα χρειαστείς εκπαιδευτή. Επίσης η θέση "είμαι αρχηγός" είναι κάτι που θα διαρκέσει όλη την υπόλοιπη κοινή ζωή σας, 24/7 και που θα σε μάθει για τον εαυτό σου πράγματα όπως ήδη έγραψα και πριν.

 

[admin]

Από το μέλος harryf3

Χριστινακι, τα σχολια μας ξεκινησαν από αυτό που ειπες στην προηγουμενη σελιδα:

Για μένα δεν είναι ενδεικτικό του αν θα κρατήσω ένα σκύλο το αν έχει δαγκώσει εμένα ή άλλο μέλος της οικογένειας. Εϊναι μόνο ενδεικτικό του χαρακτήρα του και ίσως του επιπέδου δυσκολίας που έχω να αντιμετωπίσω.

Εγω προσωπικα με το «άλλο μέλος της οικογένειας» σκεφτηκα αμεσως την κορη μου. Ποιον να σκεφτω, την πεθερα μου?

 

[admin]

Από το μέλος Vasbar

ο σκούμπι μου είναι ημίαιμος 14 μηνών περίπου ποιμενικοειδές
Σε τι ηλικία τον πήρες? Από πού? Έχει κατεβάσει όρχεις? Μήπως είναι αιμομιξία?

Ο σκύλος μου λοιπόν πριν ένα μήνα επιτέθηκε σε μένα και στη συνέχεια πήγε να επιτεθεί και στον φίλο μου.
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο.

βάζω φαγητό στον Σκούμπι έχοντας τον στο λουρί γιατί η αυλόπορτα ήταν ανοιχτή εκείνη την στιγμή. Αφού τελειώνει το φαγητό και σηκώνει το κεφάλι του τον χαιδεύω λίγο στην μουσούδα και του λέω πάμε. Εκείνη την στιγμή μου έπιασε το χέρι(το έβαλε στο στόμα του και το ανοιγόκλεινε ελαφρά). Τον μάλωσα με όχι και αφού προχωρήσαμε λίγο τον λύνω.
Το έχεις ξανακάνει αυτό? Είναι μια συνήθεια που μετά το φαγητό του πάτε βόλτα?
Γρύλισε? Κοίταγε περίεργα? Σήκωσε τρίχα? Πάντως σε προειδοποίησε με τον τρόπο του.

Έπειτα από κανά δεκάλεπτο τον πλησιάζω πάλι με το λουρί στο χέρι με σκοπό να κάνουμε λίγο υπακοή. Ο Σκούμπι τότε ανέβηκε πάνω μου και γαύγιζε μπροστά στο πρόσωπό μου και έδινε δαγκωνιές στον αέρα.
Σε είδε σαν απειλή μάλλον, σε είδε σαν κάτι το δυσάρεστο και σε είχε προειδοποιήσει από πρίν…

Εγώ σοκαρισμένη πηγαίνω μέσα και του κλείνω την πόρτα. Αφού ηρέμησα λίγο βγήκα πάλι έξω και τον έβαλα στο κένελ του χωρίς να με πλησιάζει όμως.
Σου πήρε τον «αέρα» και του άφησες ένα γερό πάτημα…

Την επόμενη μέρα τον έβγαλα κανονικά βόλτα κλπ αλλά όπως είναι φυσικό η συμπεριφορά του δεν ήταν η συνηθισμένη.
Τι είχε η συμπεριφορά του? Η δική σου συμπεριφορά πως ήταν? Είχες άγχος? Φοβόσουν?

Την μεθεπόμενη μέρα όταν τον έβγαλα από το κένελ του δεν του πέρασα αμέσως το λουρί γιατί κατάλαβα ότι δεν ήταν "φυσιολογικός". Τον έβαλα να κάτσει και τον πλησίασα πάλι με το λουρί στο χέρι. Τότε ξανανέβηκε πάνω μου, εγώ πρόλαβα και γύρισα πλάτη και αυτή την φορά δάγκωνε εμένα και όχι τον αέρα.
Τι έκανε? Τι είχε το διαφορετικό που τον έκανε μη φυσιολογικό?
Εκτός του ότι δεν ήταν «φυσιολογική» η συμπεριφορά του, τον πίεσες, και πάλι έκανες την ίδια κίνηση που δεν την βλέπει με καλό μάτι. Δηλαδή, έγινε μια επανάληψη της ίδιας κατάστασης. Σε είχε προειδοποιήσει και αυτή την φορά δεν έκανε πίσω.
Τα δαγκώματα είναι επιφανειακά? Σου έκανε ζημιά?

Μετά από το περιστατικό και αφού ήρθε και ο φίλος μου για ενισχύσεις τον βάλαμε στο αμάξι και τον πήγαμε σε άλλο χώρο στο σπίτι του φίλου μου.
Δεν αντέδρασε καθόλου σε αυτή την κίνηση???? Που τον βάλατε?

Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε είναι πως κατα βάση το θέμα είναι ορμονικό(1η εφηβεία). Επίσης πιθανό είναι να έγινε κάτι που να τον σόκαρε, να υπήρχε κάποια σκύλα τριγύρω σε οίστρο ή κάτι παρόμοιο. Σημαντικό ρόλο έπαιξε λογικά και η επιστροφή του φίλου μου από τον στρατό. Αυτό τάραξε την ισορροπία μας και επειδή είχαμε δεθεί αρκετά με τον Σκούμπι μπορεί να είδε την επιστροφή του ανταγωνιστικά.

Έχει εκδηλώσει υπερβολικές ορμές? Κάνατε εξετάσεις αίματος? Μήπως έχει κάποιο άλλο ιατρικό πρόβλημα?

Επειδή τον βρήκα τυχαία και εγώ ήμουν τελείως αρχάρια τα λάθη μου ήταν αναπόφευκτα. Δυστυχώς δεν κατάφερα να φτιάξω την σχέση που ήθελα να έχουμε.
Πότε το κατάλαβες αυτό? Όταν εκδήλωσε αρνητική συμπεριφορά?

Δυστυχώς τα λάθη μου έγραψαν πάνω του παρόλο που η γενικότερη στάση απέναντί του ήταν σωστή.
Τι λάθη αναγνωρίζεις?
Μήπως έχεις ασκήσει βία στον κούταβο με το λουρί ή κάτι παρόμοιο?

Τώρα ο σκούμπι έχει ηρεμήσει αρκετά, είναι σχεδόν όπως πριν. Πριν λίγες μέρες του περάσαμε και το λουρί του και τον βγάζω μικρές βόλτες.
Μεσολάβησε κάτι?

Το βασικό μου ερώτημα είναι φυσικά τι είναι το καλύτερο για τον σκύλο μου.
Είχαμε αποφασίσει να τον δώσουμε και ψάχνουμε έμπειρο ιδιοκτήτη, αλλά εξετάζουμε και το ενδεχόμενο να τον κρατήσουμε κάνοντας βέβαια κάποιες παραχωρήσεις(μεγάααλη συζήτηση αυτή).

Ο σκύλος σας θέλει αγάπη, φροντίδα, δραστηριότητες, πειθαρχία και αργά σταθερά βήματα.
Εσείς τι απόφαση έχετε πάρει? Ο εκπαιδευτής σας τι είπε, τι σας συμβούλεψε?


Πιστεύω πως ένας ημίαιμος ποιμενικός 14 μηνών όταν θα θελήσει να κάνει σοβαρή επίθεση τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά. Άρα, πιστεύω πως δεν έκανε επίθεση στο πρόσωπο σου.

Ο ποιμενικός γενικά είναι σκύλος που δεν θέλει να είναι κλεισμένος, περιορισμένος και γενικά να είναι ένας σκύλος του σπιτιού και της απόλυτης υπακοής. Είναι τόσα χρόνια ένας όμορφος και αυτόνομος «αλήτης» που γυρνάει στα βουνά και τα λαγκάδια, μάχεται και προστατεύει με την ζωή του και του αρέσει να βλέπει ουρανό… J​

 

[admin]

Από το μέλος kyveli

Άρη, όταν έγραψα "άλλο μέλος της οικογένειάς μου" εννοούσα άλλο ενηλικό μέλος της οικογένειάς μου το οποίο επίσης ασχολείται και γνωρίζει το σκύλο.
Για παράδειγμα η Λίνα είπε ότι δάγκωσε και τον φίλο της.

Δεν αναφέρομαι σε ένα σκύλο πειθαρχημένο, εκπαιδευμένο και κοινωνικό, που ενώ τον έχω δίπλα μου και καθόμαστε στο σαλόνι, ξαφνικά, από το πουθενά, σηκώνεται, σπιντάρει, πηδάει το baby gate και μου κατασπαράζει το παιδί που'χω να κοιμάται στην κούνια του.

Vasbar, πολύ ωραία τα έθεσες όλα. Εύστοχα ερωτήματα.

 

[scooby doo]

Σε ποιον να πρωτοαπαντήσω τώρα..
Vasbar η τελευταία παράγραφός σου είναι και το ζουμί της υπόθεσης..
Τον Σκούμπι τον βρήκα κουτάβι 1,5 μηνών περίπου αδέσποτο και δεν ξέρω τι καταβολές μπορεί να έχει..
Έμενε μεν έξω από το σπίτι αλλά περνούσαμε πολλές ώρες μαζί.. Στο σπίτι μου πλέον μόνο κοιμόμουν και έτρωγα γιατί δεν ήθελα να είναι παραμελημένος. Το ότι δεν δούλευα διευκόλυνε τα πράγματα σε θέμα χρόνου.
Τον Σκούμπι ήθελα να τον έχω σαν σκύλο συντροφιάς.. Ήταν μαζί μου στις περισότερες δραστηριότητές μου, πηγαίναμε μεγάλες βόλτες, κλπ..Όταν ήταν στο κένελ του κοιμόταν.
Αλλά ο περιορισμός και ο έλεγχος δεν είναι το φόρτε του. Προτιμάει να φυλάει τον χώρο του από το να είναι ξαπλωμένος στα πόδια μου.

Τον σκύλο θέλω όσο τίποτε άλλο στον κόσμο να τον κρατήσω. Είναι σαν παιδί μου. Και δεν εννοώ του φερόμουν σαν παιδί μου για να μην παρεξηγηθώ.

Η απελπισία που λετε ότι διακρίνατε και είναι σωστή η παρατήρηση είναι για άλλο λόγο..
Μιλάμε για έναν σκύλο που δεν ήταν παρατημένος, που δεν ήταν ανεξέλεγκτος σε θέματα συμπεριφοράς αλλά για ένα σκύλο που μπήκε στην εφηβεία και διεκδίκησε κάτι και κέρδισε την μάχη.
Ειλικρινά από την στιγμή που φτάσαμε σε αυτό το σημείο να διεκδικεί την ιεραρχία με τέτοιο βίαιο τρόπο πως θα αναμετρηθώ στα ίσα μαζί του?
Δεν φτάνουν οι έμμεσοι τρόποι για να του επιβληθώ.

Και για να "αποκαταστήσω" και τη επιλογή του εκπαιδευτή μας να πω πως σε κάθε μάθημα πέρα από τις ασκήσεις υπακοής που κάναμε, μιλούσαμε και για θέματα ψυχολογίας του σκύλου.
Είχαμε συζητήσει άπειρες φορές για το τι χαρακτήρας είναι ο σκούμπι μου, για το πως πρέπει να του φέρομαι κλπ..
Ακόμη και σε αυτό που έγινε θεωρητικά ξέρω τι έπρεπε να κάνω.
Στην πράξη όμως δείλιασα και υποχώρησα αμέσως.
Στην εκπαίδευση προχωρούσαμε αργά. Για τα πρακτικά να αναφέρω πως τις πρώτες 4-5 φορές πηγαίναμε απλά για παιχνίδι για να ξεαγχωθεί, μετά αρχίσαμε να κάνουμε το κάτσε, το δίπλα, κλπ..
Μετά από ένα δίμηνο περίπου περάσαμε προνγκ και το χρησιμοποιούσαμε στα μαθήματα.. έπειτα αφού κάναμε και εξωτερικό μάθημα του το φορούσα και στην βόλτα. Ο εκπαιδευτής μου είχε δώσει και κλίκερ και με αυτό του έμαθα το "εμένα"(για να παίρνω την προσοχή του) και επιβράβευα γενικότερα σωστές συμπεριφορές.
Σε κάποιο άλλο θέμα διάβασα για το stress και distress. Ήθελε πολύ προσοχή για να μείνουμε στο πρώτο και να μην βγάλουμε τον σκύλο στην κόντρα.
Τα γράφω όλα αυτά γιατί νομίζω πως σε ένα σκύλο τέτοιου ταπεραμέντου αυτή η προσεγγιση ήταν η σωστότερη. Θα ήθελα φυσικά τις απόψεις σας σε αυτό.
Και επίσης θεωρώ πως είναι ένας σωστός επαγγελματίας με σωστή προσέγγιση στο θέμα σκύλος με σωστή εκπαίδευση, κλπ..
Αλλά και τον καλύτερο επαγγελματία του κόσμου να είχα ή να βρω τώρα την περισσότερη δουλειά μόνη μου πρέπει να την κάνω.

Γενικά ο σκούμπι είναι πολύ κυριαρχικός σκύλος και δείγματα κυριαρχίας είχε δώσει.
Π.χ. αντιδρούσε κάποιες φορές στις εντολές πηδώντας πάνω μου("όχι δεν κάθομαι κάτω"), ήταν κτητικός με το φαί(όχι με αυτό που του έβαζα εγώ αλλά αν έβρισκε κάτι ή έκλεβε).Γενικά προσπαθούσα να μην υπάρχουν αφορμές για "μάχες" που δεν ήμουν σίγουρη ότι θα του επιβαλλόμουν. Τον τελευταίο μήνα πριν το περιστατικό ήταν πιο "ευέξαπτος" είναι η αλήθεια. Π.χ. μου γρύλισε μια φορά όταν πήγα να τον χτενίσω πίσω από τα αυτιά(κίνηση που γινόταν καθημερινά). Με αυστηρό όχι σταμάτησε και συνέχισα να χτενίζω.

Γαλάζια δεν έχω ακόμη απάντηση σε κανένα από τα ερωτήματά σου.

Παρέλειψα να απαντήσω αρκετά ερωτήματα αλλά θα επανέλθω αργότερα..

 

[scooby doo]

Ξέχασα να πω πως με δάγκωνε με τα μπροστινά δόντια και αναμασούσε.
Μου άφησε δυο σημάδια της οδοντοστιχίας του σαν μελανιές στον αγκώνα και στον ώμο.
Δεν ήταν σοβαρή η επίθεση δηλαδή από άποψη τραυμάτων.

 

[kyveli]

Και μόνο αυτό που μόλις περιέγραψες δείχνει ότι η πρόθεσή του δεν ήταν να σε πονέσει.

Λίνα, κάτσε και βάλτα κάτω, ανασυγκροτήσου και βρες κάποιον να σε μάθει πώς να είσαι αρχηγός. Το να μιλάτε για ψυχολογία υπέροχο είναι και πολύ χρήσιμο, όμως έχει έρθει η ώρα να περάσετε στην πράξη με τον εκπαιδευτή. Το να σε έχει προετοιμάσει θεωρητικά αλλά εσύ στην πράξη να μη νιώθεις την αυτοπεποίθηση να δράσεις είναι κατανοητό για αρχή, όμως τώρα πρέπει να περάσετε στο στάδιο που θα σου δείξει πρακτικά τι γίνεται. Αυτό φυσικά δε γίνεται στα καλά του καθουμένου να βάζετε κάτω το σκυλί, αλλά μέσα από την εκπαίδευση να προσπαθήσει να βγάλει τη στιγμή διεκδίκησης της αρχηγείας.
Θέλει προσοχή.

Ξαναλέω ότι: το τι έχει γίνει και το ότι εσύ έχεις "χάσει" μπροστά στα μάτια του δε λέει τίποτε περισσότερο από το ότι πολύ απλά θα χρειαστείς περισσότερη προσπάθεια για να επιτύχεις το επιθυμητό. ΟΛΑ αλλάζουν. Όλα.

Μου δίνεις την εντύπωση ότι τον φοβάσαι και παρόλο που τον θες σαν κατοικίδιο το γεγονός ότι απο την αρχή έχει βγάλει έναν πιο ανεξάρτητο χαρακτήρα και σου δείχνει πλέον ξεκάθαρα ποιά είναι η φύση του (ένας ανεξάρτητος έφηβος που διεκδικεί ενεργά αρχηγεία) σε κάνει να σκέφτεσαι διπλά τις δικές σου αντιδράσεις.

 

[ATREAS]

και μένα μου φαίνεται λίγο σαν να φοβάται προκαταβολικά για το τι θα γίνει. Νομίζω ότι με λίγο ηθικό και γνωστικό ντοπάρισμα από τον εκπαιδευτή και οπλισμένη με μπόλικη αυτοπεποίθηση (κάτι που ο σκύλος το καταλαβαίνει) όλα θα πάνε μια χαρά.

Αγαπητή σκούμπυ δεν ξέρω αν επιτρέπεται αλλά μήπως μπορείς να μου πεις θεωρητικά τι έπρεπε να κάνεις κατά τη διάρκεια του συμβάντος;

 

[Vasbar]

Ξέχασα να πω πως με δάγκωνε με τα μπροστινά δόντια και αναμασούσε.
Μου άφησε δυο σημάδια της οδοντοστιχίας του σαν μελανιές στον αγκώνα και στον ώμο.
Δεν ήταν σοβαρή η επίθεση δηλαδή από άποψη τραυμάτων.

Αυτή ειναι συμπεριφορά που κάνουν πολλά σκυλιά σε διάφορες ηλικίες... Είναι το λεγόμενο συραπτικό... Προσωπικά το απολαμβάνω οταν το κάνει η Cary μου...

 

[Berna]

Αυτή ειναι συμπεριφορά που κάνουν πολλά σκυλιά σε διάφορες ηλικίες... Είναι το λεγόμενο συραπτικό... Προσωπικά το απολαμβάνω οταν το κάνει η Cary μου...

Αφού της έκανε μελανιές :???:

 

[scooby doo]

Χριστίνα μου καταλαβαίνω τι λες και σε ευχαριστώ.
Ναι φοβάμαι για το αν και πότε θα κάνει κάτι παρόμοιο και η ψυχολογία μου αυτή την περίοδο είναι πολύ άσχημη.
Προσπαθώ να δω τα πράγματα σφαιρικά και γι αυτό θεωρώ τις απόψεις σας σημαντικές.

Το ξέρω το δάγκωμα αυτό που μου έκανε (διάβασα και κάπου πως αυτό το δάγκωμα θεωρείται ανασφαλές και αδύναμο, κάπως έτσι) αλλά εκείνη τη στιγμή σοβαρολογούσε.

@ΑΤΡΕΑΣ,
Το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνω στην πρώτη επίθεση ήταν να μην υποχωρήσω οπισθοχωρώντας.

Επίσης κάποιος ρώτησε αν είναι στειρωμένος. Δεν είναι.

 

[Vasbar]

Αφού της έκανε μελανιές :???:

Οι μελανιές έγιναν γιατί δεν κράτησε κάποιο όριο...

Αν δείς την φάτσα, μάτια, ουρά όταν το κάνουν κάτι θέλουν και επιμενουν...Μπορεί να γίνεται αυτό όταν λειπεις ώρα ή κατα την διάρκεια του παιχνιδιού.
Παρατήρησε το ότι το κάνουν και στα μικρά παιδιά...

Δεν δαγκώνουν σε αυτη την φάση του ¨"συρραπτικου", μπορεί να είναι το επόμενο στάδιο αν το αφήσεις να σε δαγκώσει και να αφήσει μελανιες...

 

[harryf3]

Φοβαμαι οτι η καλη μας Λινα τα εχει κανει λιγο αχταρμά με τοσα που εχει ακουσει από τους εκπαιδευτες και από εμας, τα οποια είναι αρκετα περίπλοκα.

Τι θα εκανα εγω, αν ημουν Λινα, γυναικα δηλαδη που εχει καποιον φοβο και δεν την παιρνει σωματικα να αντιπαρατεθει στα ισια με ένα αρσενικο ελληνικο ποιμενικο.

-Αδιαφορια και απομακρη συμπεριφορα στην καθημερινοτητα, σε βαθμο που να θεωρειται φτύσιμο.
-Θα αφηνα το φαγητο του στο κενελ χωρις να του λεω κουβεντα και θα εφευγα. Το μαζεύω σε 3-5 λεπτα κι ο,τι προλαβει.
-Εναλλακτικη μεθοδος της παραπανω: τον εχω στο κατσε 2 λεπτα και μετα θα φαει.
-Βολτα δυο φορες τη μερα για την αναγκη του για να περπατησει/τρεξει λιγο να ξεμουδιασει και να ξελαμπικάρει. Χωρις παιχνιδι, χαδια, γλυκολογα, κουβεντα. Να μοιαζει με αγγαρεία.
-Όλα τα προνομια κομμενα (να ανεβαινει πχ στο κρεβατι, να εχει παιχνιδια παντα διαθεσιμα, συναναστροφες με ανθρωπους και σκυλους κλπ).
-Σε ασχημη συμπεριφορά στην βολτα, ΜΗ και αυστηρη διορθωση με προνγκ, όχι απλό κουνημα του λουριου.
-Ξανα στο κενελ να χτυπιεται και να απορει τι συμβαινει.

Σε μια-δυο εβδομαδες θα εχει καταλαβει ότι όλα εξαρτωνται από την Λινα και ότι όλα ξεκινανε και σταματανε από αυτην. Ότι ζει, αναπνεει, υπαρχει, τρωει, βολταρει χαρη σε αυτην. Ότι δεν είναι το κεντρο του κοσμου αλλά ένα εξαρτωμενο τιποτα.

Μολις στρωσει του ανεβαζουμε το ηθικο σιγα σιγα. Του μιλαμε, τον ψιλοχαϊδευουμε, παιζουμε και λιγο.

Πανευκολο προγραμμα που μπορει να το κανει ο καθενας. Ουτε ψυχολογιες ουτε θεωριες ουτε το αργο και αμφιβολο κλασσικο προγραμμα ιεραρχιας.
Δεν υπαρχει σωματικη βια αλλά υπαρχει τεραστια ψυχολογικη, που είναι πιο αποδοτικη και πιο δυσβάσταχτη.
Εφηβος ποιμενικος είναι, θα γονατισει αλλά δεν θα σπασει.
Καθαρα στρατιωτικη μεθοδος που εκπαιδευει εδω και δεκαετιες. Θα ξεφυγει ο Σκουμπι?