μετακομιση απο διαμερισμα σε κηπο

[greedy]

Συμφωνω με την κιαρα .
Αν φοβασαι για τις επιπτωσεις που μπορεινα εχει με το μωρακι που θα φερεις με το καλο στον κοσμο, τα παιδακια των απο κατω που ειναι και ξενα σ'αυτον, δεν τα σκεφτηκες?(Αν υποθεσουμε οτι δεν εχει κοινωνικοποιηθει με τα παιδια ο σκυλακος.)

 

[duaz]

εχμ νομιζω πως το καλυτερο αφου πατε σε επαρχια και εκει υπαρχει το πλεονεκτημα να βρειτε μια ομορφη μονοκατοικια που σιγουρα θα σας βγει οικονομικα σε σχεση με την Αθηνα !!!
σιγουρα θα ειναι πιο ανετα σε ολα τα επιπεδα για εσας !!!

 

[st3li0s]

Πες μου λιγο, αν κανετε και 2ο μωρακι αργοτερα (με το καλο) το 1ο θα το βγαλετε στον κηπο???Οπ ξεχασα στον κηπο ειναι ο καημενος ο σκυλος,εεε στην ταρατσα?

Αφου επιλεξατε να αποκτησετε σκυλο πριν 6 χρονια θα πρεπει να ειναι μελος της οικογενειας σας!

 

[Μιχαελα]

συγνωμη αλλα οταν αποφασιζεις να παρεις σκυλο σκεφτεσαι και το μελλον...δεν παιρνεις και οτι γινει..οταν το πηρες δεν φανταστηκες οτι καποια στιγμη θα κανεις παιδια??εδω ολοκληρη η ζωη μας διαμορφωνεται συμφωνα με τις αναγκες του σκυλιου και μας λες οτι θα το διωξεις μακρυα σου με κινδυνο να του ριξουν και φολα??και για το οτι δεν ειναι εξοικιωμενος με αλλα σκυλια μονο εσεις φταιτε που πηρατε σκυλι για να το πανε τα σογια βολτες δεν φταιει το σκυλακι..κατζαμ γυναικα που θα κανει και παιδι και δεν μπορεις να αναλαβεις τις ευθυνες των πραξεων σου??οπως ειπε ο στελιος και εσκασα στο γελιο αν κανεις δευτερο παιδι και το πρωτο δεν ειναι εξοικιωμενο με παιδια θα το βγαλεις στην αυλη??κατι αλλο αν το παιδι σου σου ελεγε οτι νοιωθει καλυτερα στη βεραντα μακρυα απο σενα και τον αντρα σου δεν θα σου φαινοταν περιεργο??δεν θα προσπαθουσες να καταλαβεις τι λαθος εχεις κανει???

 

[Elli]

Μιχαέλα εγώ να δεχτώ πως κάποιες καταστάσεις μπορεί να είναι απρόβλεπτες! εντάξει το θέμα είναι πως όταν έχεις σκύλο για μένα είναι σαν να έχεις παιδί μπορεί να κάνω λάθος αλλά έτσι το νιώθω μέλος της οικογένειας ότι καλύτερο αποφασιζεται για όλους μαζί και το σκυλι

 

[Μιχαελα]

αυτο λεω και γω..εδω γιορκι θα παρ μιση μεριδα και εχω σκεφτει οταν τελειωσω το φοιτιτιλικη τι θα γινει οταν παντρευτω οταν κανω παιδια οταν αρρωστησω οταν αναγκαστω να λειψω για μερες που επεναλαμβανω γιορκι ειναι χωραει παντου..εγω πιστευω ειναι αναλογα στον ανθρωπο και το ποσο υπευθυνο σαν ατομο ειναι γενικοτερα στη ζωη του..δεν πετας μελος της οικογενειας σου οτι και αν σου εχει κανει..και οντως συμφωνο πως καποιες συνθηκες ειναι οντως απροβλεπτες αλλα στη συγκεκριμενη περιπτωση δεν υπαρχει καποια συνθηκη απροβλεπτη που απαγορευει να εχεις σκυλακι..

 

[Elli]

Ακόμα και εγώ που έχω δηλώσει πως ήταν πολύ παρορμητική η απόφασή μου όχι στο να έχω σκύλο στη στιγμή με μια ζωή άνω κάτω πρώτα τη μικρή βάζω στις επιλογές μου και δεν με ενοχλεί και καθόλου

 

[st3li0s]

Παιδια δεν ειναι θεμα προτεραιοτητων!Τι λεμε τωρα!

Ειναι θεμα μυαλου και ποσο μπορουμε να εκτιμησουμε τι εχουμε διπλα μας!

 

[kiara]

Πες μου λιγο, αν κανετε και 2ο μωρακι αργοτερα (με το καλο) το 1ο θα το βγαλετε στον κηπο???Οπ ξεχασα στον κηπο ειναι ο καημενος ο σκυλος,εεε στην ταρατσα?

Αφου επιλεξατε να αποκτησετε σκυλο πριν 6 χρονια θα πρεπει να ειναι μελος της οικογενειας σας!

Στέλιο δεν είναι έτσι και η ψυχολογία που έχεις όταν είσαι έγκυος είναι περίεργη και μέτα ακόμη πιο περίεργη. Εχεις στα χέρια σου ένα πλασματάκι τοοοοοσο μικρό και δεν ξέρεις τι να κάνεις τι είναι καλό και τι κακό και απο που μπορείς να το προφυλάξεις αλλάζεις ριζικά και το ποιο άθωο αντικείμενο στο σπίτι το κοιτάς και το ξανακοιτάς μήπως και δεν είναι τόσο αθωό όσο δείχνει.
Η επίλογή σκύλου διαφέρει πολύ κάποιοι παίρνουν σκύλο για συντροφια κάποιοι για φύλακα κάποιοι γιατί βρήκαν ένα κουταβάκι στο δρόμο και το λυπήθηκαν άλλα δεν βρήκαν κάπου να το δώσουν και τουλάχιστον προσπαθούν να του παρέχουν τα απαραίτητα στέγη τροφή νερό.

 

[Elli]

αυτό λέω και εγώ stelios έχεις μια ψυχούλα που εξαρτάται απόλυτα από εσένα έτσι το βλέπω και αγάπη απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη πως να μην το συνυπολογίσεις αυτό στην όποια απόφαση????

 

[Elli]

kiara δεν έχω παίδι δεν ξέρω για να είμαι ειλικρινείς θα συμφωνήσω μαζί σου στα της εγκυμοσύνης 100% αλλά όταν προύπάρχει το σκυλάκι δεν θα έπρεπε όλοι αυτοί οι παράγοντες να ληφθούν υπ'οψήν? έστω και το λυπήθηκαν κάποιοι όπως λες σταμάτησαν να το λυπούνται? είναι μια ψυχούλα το ξαναλέω απόλυτα εξαρτώμενη ακόμα και το παιδί κάποια στιγμή θα μεινεί μόνο του θα φάει μονο του θα πιεί νέρο μονο του το σκυλάκι????

 

[kiara]

Οταν θα κάνεται παιδιά τότε θα καταλάβεται ότι όσο κι αν αγαπάς το σκύλο σου και τον έχεις στα όπα όπα δεν συγκρίνεται ούτε στο τόσο με το πόσο πολύ θα αγαπάτε και θα νοιάζεστε το μωρό σας. Τωρα κάλα τα λέτε και γω κάποτε τα ίδιο έλεγα.

 

[foibos]

Μην ανθρωποποιούμε βρε παιδιά....

Είναι σκύλος αλλά εμείς είμαστε η αγέλη του, η οικογένειά του!

Αυτό σημαίνει ότι ο σκύλος, ειδικά μετά από 6 χρόνια, θα είναι δυστυχισμένος στον κήπο, θα έχει εκδιωχθεί από την αγέλη του!

Επιπλέον είναι αρκετά πιθανό να συνδέσει την απομάκρυνσή του με το νέο μωρό και τότε θα έχετε πραγματικά πρόβλημα ζήλιας και αντιζηλίας!

Σε αυτή την περίπτωση θα αντιμετωπίζετε πλέον σοβαρό πρόβλημα!

ΕΠίσης ο κήπος από την στιγμή που τον μοιράζεστε με άλλη οικογένεια, που επιπλέον δεν συμπαθεί τα σκυλιά, δεν μπορεί να είναι λύση!

Εγώ προσωπικά, αν είχα παιδιά, έναν αγνωστο σκύλο που δεν μπορώ να ελέγξω δεν θα δεχόμουν να βρίσκεται ούτε κοντά σε κοινόχρηστο χώρο!

Να μην μπορούν τα παιδιά μου να παίξουν στον κήπο όποτε θέλουν;
Να μην μπορώ να δεχθώ επισκέπτες όποτε θέλω γιατί θα κινδυνεύουν από τον άγνωστό μου σκύλο;

Μετά λες το ζήτημα της βόλτας!
Ο σκύλος βγαίνει βόλτα, όπως πιστεύω ότι γνωρίζεις, για να εκτονωθεί, να αλλάξει λίγο παραστάσεις, να γνωρίσει άλλα σκυλιά και παρεμπιπτόντως να κάνει και τις ανάγκες του.

Λες ότι έγκυος δεν μπορείς να βγάζεις βολτα τον σκύλο, ειδικά αν είναι ανεκπαίδευτος το θεωρώ απόλυτα λογικό, τότε και αυτός θα είναι δυστυχισμένος και νευρικός, άρα και πιο επικίνδυνος, κλεισμένος μόνιμα σε ένα κήπο και θα κάνει τις ανάγκες του στον χώρο που μένει, που ταυτόχρονα είναι κήπος και μιας άλλη οικογένειας...

Αν πάλι φέρω τον εαυτό μου στην θέση των άλλων τότε είναι που δεν θα ήθελα τον σκύλο σου στον κήπο μου...

Να με ενοχλεί και ως παρουσία και να ανέχομαι και τα ούρα και τα περιτώματα του, την μυρωδιά κι όλα τα λοιπά, εκεί που θα ήθελα να παίζουν τα παιδιά μου....

Τα οποία κοπρανα δεν θα είναι εύκολο να σκύψεις να μαζέψεις ως έγκυος....


Για μένα λοιπόν λύσεις που μπορώ να σκεφτώ είναι τα εξήις:
1.Ο σκυλάκος να μείνει για πάντα με τον πατέρα σου, αφού από ότι κατάλαβα εκείνος ασχολείτε και τώρα τον περισσότερο καιρό μαζί του εφόσον βέβαια ο άνθρωπος τον θέλει.

2.Ο σκυλάκος να μείνει προσωρινά με τον πατέρα σου και μετά την γέννα κι αφού έχετε τακτοποιηθεί να τον πάρετε πάνω, να τον εκπαιδεύσετε, να γίνει ένα σωστόμέλος της οικογένειάς σας.

3.Να πάρετε από τώρα το σκύλο μαζί σας και να κάνετε τις απαραίτητες θυσιές, σε χρόνο και προσπάθεια, ώστε να στηρίξετε την προ 6 ετών επιλογή σας

4.Να βρείτε κάποια οικογένεια που να τον υιοθετήσει και προσφέρει αυτά που εσείς λόγω επιλογών ή συνθηκών δεν μπορείτε!

 

[Elli]

kiara στο ξανά είπα δεν έχω παιδία ούτε θέλω κιόλας άλλο θέμα αυτό εγώ είπα και θα συμφωνήσω με τον foibo πως όλλλλαααα αυτά πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψην δεν μειώνω ούτε την λαχτάρα και την ανησυχία για το παιδάκι απλά όταν έχεις ήδη σκύλο θα πρέπει να τον συνυπολογίζεις αυτό λεω

 

[kiara]

Μαζι γράφαμε

 

[st3li0s]

Οταν θα κάνεται παιδιά τότε θα καταλάβεται ότι όσο κι αν αγαπάς το σκύλο σου και τον έχεις στα όπα όπα δεν συγκρίνεται ούτε στο τόσο με το πόσο πολύ θα αγαπάτε και θα νοιάζεστε το μωρό σας. Τωρα κάλα τα λέτε και γω κάποτε τα ίδιο έλεγα.

Ποιος ειπε οτι θα τον εχουμε στα οπα οπα?
Ποιος ειπε οτι θα του εχουμε την συμπεριφορα που ειχαμε πριν ερθει το μωρο μας!
Ναι μπορει να αλλαξει η συμπεριφορα απεναντι του!Ναι θα γινουν καποιες σημαντικες αλλαγες!Ναι θα τον παρεμερησεις καποιο διαστημα για να κοιταξεις το μωρο σου!Ειναι απολυτως φυσιολογικα και λογικα ολα αυτα!

Αλλα ο σκυλος θα ειναι μεσα στα ποδια σου!Θα τον εχεις να κυκλοφορει μεσα στο σπιτι!Δεν ειναι λυση να τον βγαλεις εξω σοτν κηπο!

@foibos δεν ανθρωποποιουμε τιποτα!Φυσικα δεν βαζουμε πανω απο το παιδι μας το σκυλο!Ειναι λογικο να περασει σε 2η μοιρα αλλα δεν συμφωνεις οτι θα πρεπει να συνεχισει να ειναι μεσα στα ποδια μας και οχι εξω η καπου αλλου?

 

[TARA]

το λάθος κατά την γνώμη μου είναι ότι ΓΕΝΙΚΑ κομματιάζουμε την ζωή μας:

Βλέπουμε το εγώ ξεκομμένο απο το εμείς....

το σκυλί ξεκομμένο απο το παιδί ή την οικογένεια...

το σπίτι μας ξεκομμένο απο το γύρω περιβάλλον...

την οικογένεια μας ξεκομμένη απο την κοινωνία...

και κάπου εκεί ανάμεσα σε όλα αυτά, υπάρχει ένας πελαγωμένος ανθρωπάκος που ''παλεύει'' να επιζήσει......aja1::-|

συμφωνώ με foibos.
τι άλλο να πεί κανείς!

 

[Elli]

Και ειδικά σκύλο ανεκπαίδευτο δε κοινόχρηστο χώρο που λογικό είναι να μην τον ανέχονται οι υπόλοιποι...

 

[harryf3]

Οσο κι αν φωναζουμε, οσο κι αν προσπαθουμε από τα πληκτρολογια, οσο κι αν κατακρινουμε, στην «καλυτερη» περιπτωση το σκυλι θα καταληξει μονο του και μονιμα στο μπαλκονι.

Το εχω ξαναδει το εργο πολλα χρονια πριν. Ο σκυλος, πριν κάν ερθει το μωρο, κατεληξε στο μπαλκόνι για να μην βρωμιζει το σπιτι.

Κι όμως αυτος ο ιδιος σκυλος συνοδευε το ζευγαρι παντου οπου πηγαινανε, εκδρομες, βολτες και ηταν μαθημενος μεσα στο σπιτι. Ζημιες μηδεν. Αγριαδα ποτέ. Φοβικος, μαζεμενος από τον δρομο όταν ηταν λιγων ημερων.

Το μπαλκονι σημειωτέον ηταν μισο μετρο επι ενάμισι και ο σκυλος δεν μπορουσε κάν να στριψει με ευκολια.
Τον βγαζανε εξω μια φορα το βραδυ για την αναγκη του. Το ζωντανο τρελλαινοταν στο κλαμα από το σφιξιμο και φυσικα εκλαιγε ολη νυχτα απομονωμενο.

Ηρθε δευτερο παιδι και μετα τριτο!! Ο σκυλος παντα στο στενο μπαλκονι.
Πολλά τα παραπονα λογω τους κλαματος από την γειτονια. Καυγαδες, βρισίδια.
Ο αντρας ηθελε να τον διωξουν, όχι επειδη τον λυποταν αλλά για να ησυχασουν, η γυναικα τον «αγαπούσε» υπερβολικα και δεν δεχοταν.

Καποτε ο σκυλος, σε μια εξοδο για τουαλετα οπου αφεθηκε ελευθερος, το εσκασε τρεχοντας και δεν ξαναγυρισε ποτέ.
Ψαξανε από δω, ψαξανε από κει, ουτε ιχνος, ουτε πτωμα από ατυχημα, τιποτα.

Ειπαν ότι τους ελειψε ο αγαπημενος τους σκυλος, τοσα χρονια τον ειχαν, μελος της οικογενειας ηταν, και απορουσαν γιατι το εκανε αυτό. Μάλλον ερωτευτηκε, ηταν το πορισμα.

Του δοθηκε προς στιγμην το δικαίωμα της επιλογης. Και πηρε την αποφαση σε δευτερολεπτα..
Μετα από καιρο ενας φιλος της οικογενειας τον ειδε καπου στις ερημιες με μια αγελη αδεσποτων. Ορκιζοταν ότι ηταν αυτος ο ιδιος σκυλος.

 

[Elli]

Άρη εσύ έχεις παιδί και ξέρεις πολύ καλά τι έστι συμβίωση παιδιού σκύλου. Εγώ δεν κατακρίνω τις όποιες φοβίες έχει μια έγκυος γυναίκα προς Θεού απλά το ξαναλέω με με κίνδυνο να γίνω βαρετή υπάρχει ήδη σκύλος? τον υπολογίζουμε στις αλλαγές της ζωής μας... πως? με το να τον αγαπάμε και να τον έχουμε εκπαιδευμένο για να μπορεί να προσαρμόζεται στις όποιες αλλαγές όχι όμως με το να το παρατάμε