Συμφωνώ με τη Νατάσσα και πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος για να δοθεί ένα τέλος στην όλη ιστορία με τα κουτάβια των πετ σοπ είναι να γίνει νομοθεσία που να εφαρμόζεται. Επειδή δε υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα με συγκεκριμένες χώρες της ΕΕ όπου υπάρχει παράδοση με πάππυ μιλς (π.χ. Τσεχία, Σλοβακία και Ουγγαρία), θα πρέπει η νομοθεσία να γίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι πολύ εύκολο δε να δοθεί τέλος στην πώληση κουταβιών από πετ σοπ αν το σκεπτικό πίσω από το σχετικό νόμο είναι ότι κάνει κακό σε κουτάβι να είναι σε βιτρίνα, οπότε να απαγορευτεί η πώλησή τους με τον τρόπο που γίνεται τώρα.
Στην Αμερική τα πράγματα δεν είναι τέλεια και γενικά λειτουργούν με εθελοντισμό, ιδιωτική πρωτοβουλία και με προσπάθειες να μάθει το κοινό τι είναι σωστό και τι όχι. Γι' αυτό το λόγο οι περισσότεροι στειρώνουν τα ζώα τους και δεν υπάρχουν αδέσποτα διότι έχουμε ειδικό σώμα της αστυνομίας που ασχολείται με τα ζώα, το animal control. Εκτός από την αλυσίδα Petland, κανένα άλλο πετ σοπ δεν πουλάει κουτάβια και οι δυο μεγαλύτερες αλυσίδες, PetSmart και PetCo, οργανώνουν υιοθεσίες σε συνεργασία με τον μπόγια και τους σωστικούς ομίλους. Τα σκυλιά τα φέρνουν να τα δει ο κόσμος μόνο τη μέρα που γίνονται υιοθεσίες και τα έχουν απλώς δεμένα με το λουρί, οπότε δεν είναι πίσω από βιτρίνα ή σε κλουβί. Από καιρό σε καιρό, όπως τώρα π.χ. το Νοέμβριο, έχουν μήνα αφιερωμένο στις υιοθεσίες όπου βάζουν στόχο την υιοθεσία τόσων σκύλων και κάνουν και ειδικές προσφορές σε όσους πάρουν ζώο (τσάμπα φυσικά) μέσω του προγράμματος. Το PetSmart π.χ. στοχεύει να προωθήσει σε υιοθεσία 15.000 σκύλους σε όλη την Αμερική κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου 13-15 Νοεμβρίου. Το κάνουν σα συναγωνισμό/διαγωνισμό με έπαθλα, οπότε το κοινό θέλει οπωσδήποτε να συμμετάσχει. Σε κάθε περίπτωση όμως ελέγχουν ποιος παίρνει ζώο και διατηρούν επαφή.
Ο εθελοντισμός στην Αμερική δουλεύει πολύ για δυο λόγους: είναι μέρος της κουλτούρας του Αμερικάνου, αλλά επιπλέον το να είσαι εθελοντής σε προωθεί επαγγελματικά πάρα πολύ. Π.χ. από τα μαθητικά τους χρόνια οι Αμερικάνοι κάνουν εθελοντικές εργασίες που ανεβάζουν το βιογραφικό τους. Όταν γράφω συστατικές επιστολές σε φοιτητές, είτε για δουλειά, είτε για μεταπτυχιακά, παίζει τεράστιο ρόλο αν, εκτός από τα μαθήματά τους, έχουν δουλέψει, ακόμα κι αν είναι πλούσιοι, και αν έχουν κάνει εθελοντικές εργασίες. Το να δουλεύει κανείς εθελοντικά με σκύλους αποτελεί μια από τις καλύτερες ευκαιρίες για μπόνους εδώ πέρα.
Και τέλος, Φοίβο και Αλεξία, κανείς δεν υποστηρίζει ότι οι Γερμανοί είναι τέλειοι. Δεν υπάρχει τέλειο πουθενά. Η κατάσταση όμως με τους σκύλους είναι σαφώς καλύτερη από την Ελλάδα και θα έλεγα και από την Αμερική.
Και ναι, γνωρίζω ότι υπάρχουν παππυμιλλάδες στην Αμερική, κυρίως στις Μεσοδυτικές πολιτείες όπου κατοικώ. Άλλωστε και το Μουφ μάλλον από παππυμιλλά ή ΒΥΒ προέρχεται και μάλλον από τη σεβαστή εκτροφέα που πιάσαν πέρσυ διότι στην πραγματικότητα παππυμίλλιζε. Φυσικά το πήρα από καταφύγιο διότι ήθελα ενήλικο ζώο που να έχει ανάγκη διάσωσης, αλλιώς θα έπαιρνα κουτάβι από εξαιρετικό εκτροφέα. Και πάλι, τίποτα δεν είναι τέλειο αλλά γίνονται σοβαρές προσπάθειες να βελτιωθεί η κατάσταση και να ενημερωθεί το κοινό.
