Για εμάς είναι έυκολο να του λέμε να κάνει ευθανασία! Αλλα αν είμασταν στη θέση του? Δεν τον δικαιολογο βέβαια απλά θέτω μια ερώτηση!
Μα δεν βγάζει προβλήματα στα 5 χρόνια.
ΗΤΑΝ ένα σκυλί που "υπερασπιζόταν" το φαγητό του, που έπαιζε με μανία διελκυστίνδα, ή εξασκούσε χωρίς επίβλεψη από μικρός καθήκοντα φύλαξης, δεν έκπαιδεύτηκε, ένας σκύλος που προφανώς δεν δεχόταν τον χειρισμό εύκολα. Η απομόνωση και το δέσιμο στο rottweiler δημιουργούν έναν σκύλο πολύ δύσκολο, επιθετικό και αντικοινωνικό, πάλι βέβαια όχι απρόβλεπτο. Ο συγκεκριμένος σκύλος έδινε και θα έδωσε και στην συγκεκριμένη περίπτωση σημάδια ότι υπήρχε πρόβλημα, τα οποία δεν αναγνώστηκαν φυσικά μιάς και η φροντίδα του ήταν αποκλειστικά ευθύνη ενός ανήλικου χωρίς εμπειρία.
Οι γονείς σου και ο Θείος σου έχουν κάνει εγκληματικά λάθη φίλε μου, που μπορεί να σου κόστιζαν (ειδικά πρίν 4 χρόνια πχ) την ζωή. Από την στιγμή που σε αφήνουν επίσης να τον βγάζεις βόλτα κάνουν και έγκλημα κατά των συμπολιτών σου.
Παρόλα αυτά:
Ο σκύλος από κάτι ενοχλήθηκε - πόνεσε ή εσύ έκανες κάποιο "λάθος" εκείνη την ώρα και αντέδρασε έτσι. δεν τρελάθηκε (το λάθος μπορεί να είναι αμελητέο όπως πχ να έσκυψες από πάνω του να τον δέσεις αλλά αυτός να είχε κάποιο παιχνίδι ή φαγητό ή κάτι που να θεωρούσε αυτός παιχνίδι εκείνη την μέρα κοντά του.) Για την περίπτωση που πόνεσε πρέπει να τον δεί κτηνίατρος, αν παρατηρήσετε αλλαγή στην συμπεριφορά του.
Το "αν δαγκώσει μία φορά πάει" δεν ισχύει ... είτε το αφεντικό του είτε όχι ... εξήγησε σε αυτούς που θέλουν να κάνουν ευθανασία ότι καταρχάς δεν έχει αφεντικό οπότε μην τους φαλινεται παράξενο που δάγκωσε το αφεντικό. Αφεντικό για τον σκύλο είναι η παρέα του και αυτός είναι μόνος του πολλά χρόνια.
Τρίτον το δάγκωμά του μπορεί εσένα να σου έκανε πολλές τρύπες στα χέρια αλλά ήταν αποτρεπτικό - δεν ήθελε "να σε φάει" ... αν ήθελε να σου κάνει μεγάλη ζημιά θα δάγκωνε βαθιά, σταθερά, δεν θα άλλαζε σημεία και θα συνέχιζε δεν θα σταμάταγε σε 10 δευτερόλεπτα. Ηταν ένα δάγκωμα που αν ήταν από ένα πολύ μικρόσωμο σκυλί δεν θα είχες παρά γρατσουνιά, που έλεγε "άσε με τώρα" ... ο σκύλος ΜΠΟΡΕΙ να είναι επικίνδυνος μπορεί όμως και όχι.
Τέταρτον, για όλα τα παραπάνω και πολλά άκόμα, πρέπει
- Να ηρεμήσετε όλοι οικογενειακώς.
- Να μην ακούτε μύθους και ρητά "άμα τόκανε μία φορά κλπ " από τον κάθε άσχετο κτηνίατρο ή μή.
- Να συνεχίζεις να φροντίζεις τον σκύλο χωρίς έντονη σωματική επαφή και με επίβλεψη ενηλίκου μέχρι ...
- ... να τον δεί επαγγελματίας εκπαιδευτής για να εκτιμήσει την κατάσταση.
- να πάει το ζώο στον γιατρό για έλεγχο της υγείας του αν μπορεί, αν δεν μπορεί να έρθει ο γιατρός εκεί.
Ψαξε βρες εναν καλο εκπαιδευτη αμεσως να εκτιμηση την κατασταση και μην κλαιγεστε απο εδω...!!!Ψαξε βρες ρωτα και μην κλεινετε ραντεβου απο τωρα για την ευθανασια...μαλλον απο δευτερα....τους ακου να μιλανε και ειναι σαν να ακουω να μιλανε για κανενα ΔΟΛΟΦΟΝΟ...τν αγαπαω παρα πολυ...και δεν τ κραταω κακια....δεν φταιει ο σκυλος και το ξερω...!!!
Είναι ΟΛΟ λάθος, από την πρώτη φράση μέχρι την τελευταία.Τα ροτβάιλερ όπως και άλλες φυλές δεν είναι οικογενειακά σκυλιά, έχουν φτιαχτεί για συγκεκριμένη εργασία γι αυτό και έχουν ένα συγκεκριμένο ταπεραμέντο.
Eίναι αστείο να περιμένει κάποιος απο ενα ενήλικο ροτβάιλερ να είναι πιο κάτω στην ιεραρχία απο ένα μικρό παιδί. Εαν θεωρήσει ότι ενα χαμηλότερα απο αυτόν μέλος της αγέλης ξεπέρασε κάποια όρια θα το διορθώσει.
Στην Γερμανία για να πάρει κανείς ροτβάιλερ πρέπει πρώτα να κάνει σεμινάρια και να πάρει άδεια.
Μακάρι να γίνει και εδώ.