Συγνωμη Kango1 και χωρις καμια διαθεση για αντιπαραθεση...πλακα μου κανεις?ειναι δυνατον να υποστηριζεις οτι τα σκυλια ειναι πλασμενα για μεσα στο σπιτι?δηλαδη εξω στον κηπο παρα την ολη προστασια που μπορεις να του προσφερεις ενος σκυλου (απο καλαζαρ μεχρι οτι μπορει να φανταστει κανεις) μεσα στο σπιτι ειναι καλυτερα επειδη δεν θα τον κλεψουν η δεν θα τον τσιμπισει σκνιπα(που τσιμπαει και σε μπαλκονια στο πακρατι π.χ)?εσυ δηλαδη υποστηριζεις οτι απο την απαρχη του σκυλου (εξημερωσης του) ο σκυλος ηταν ενα εντος σπιτου-ζωο?απο που το ειδες αυτο?εγω τωρα ανακαλυψα την αμερικη πιστευοντας οτι ο σκυλος (οχι ολες οι φυλες) ειναι καλυτερα να βρισκεται εξω(κυριως στον ψυχικο τομεα και οχι παρατημενος) παρα μεσα στο σπιτι?ειναι ερωτησεις αποριας και οχι ειρωνιας προς αποφυγη παραξηγησεων...
Ο σκύλος ήταν πάντα διπλα στον άνθρωπο, είτε το σπίτι ήταν η σπηλιά, είτε μια σκηνη, είτε οπουδήποτε.., ήταν πάντα δίπλα του..
Μιλωντας για μια εποχή που δεν υπήρχαν ούτε σπίτια, ούτε μπαλκόνια, ούτε ταράτσες, ούτε οικόπεδα..
Οι τοιχογραφίες μιλούν από μονες τους..
Η αγέλη μπορεί να απαρτίζεται από 3 σκυλιά ή από έναν άνθρωπο και ένα σκυλί κλπ..
Όταν ζούνε 3 η 2 σκυλιά έξω στην αυλη αλλα εσύ τα ταΐζεις.., αυτη είναι η αγέλη και εσύ κατά κάποιο τρόπο το αφεντικό, αλλα όχι και μέλος της αγέλης.
Το τι σχέση θέλουμε να έχουμε με το σκυλί μας, εμείς το ορίζουμε..
Όλα τα σκυλιά ευχαριστιούνται την εξοχη, την αυλή να παίζουν και να τρέχουν ελευθερα.
Τα βουνά να ανακαλύπτουν τα περίεργα μονοπάτια (ανάλογα την φυλή).
Κανένα όμως σκυλί που ζει έξω μονο του, δεν φτιάχτηκε για αυτό, να ζει μονο του απομονομενο σε περιφραχμενο τοίχο, όσα στρέμματα και να έχεις.
Η πρώτη προτεραιότητα του σκυλιού είναι να είναι κοντά με αυτούς που "αγαπάει", με την αγέλη του.
Eίναι σαν να υπερασπιζόμαστε την άποψη ότι ένα παιδάκι είναι χαρά του να παίζει σε παιδική χαρά και οσο πιο πολυ μείνει έκει ανεξάρτητα με ποίους θα είναι, θα είναι μία χάρα.
Αλλα αν μείνει εκεί για ένα 24 ωρο μακριά από τους δικούς του, αυτό που εσύ θα θεωρείς πως για εκείνο είναι χαρά, σε αυτό πια θα έχει γίνει ήδη απέχθεια.
Nομίζω πως αυτή η "χαρά" για τα σκυλιά μετράει ποιοτικά και όχι ποσοτικά, γιατί όταν και αυτό ξεπερνάει το μετρο, γέρνει αντίστροφα.
Ποιος είπε πως ένα σκυλί που κοιμάται μαζί μας στο σπίτι δεν μπορεί να εκμεταλλεύεται κάθε μέρα την αυλή του?
ή τις εξορμήσεις του στην εξοχη?
Οσο μεγάλη και αν είναι η αυλή δεν πρέπει να αντικαταστήσει τις βόλτες και την άσκηση..
Αρα σε τέτοιο επίπεδο όσο μιλάμε για έναν ευσυνείδητο ιδιοκτητη που διατίθεται να κρατήσει την σωματική και πνευματική υγεία του σκυλιού του υγιή, τα τετραγωνικά και η ύπαρξη της αυλής, στην ουσία δεν παίζουν και τόσο ρολο..
Αντίθετα με την άποψη που ακούστηκε, εγώ πιστεύω πως αυτήν την οπτική μας συμφέρει να πιστεύουμε, γιατί άλλωστε το να έχεις στο σπίτι σου και να σκουπίζεις κάθε μέρα τις τρίχες και τα σάλια ή να απομονώνεις τους επισκέπτες η τον σκύλο σου σε άλλο δωμάτιο δεν είναι και ευχαριστο..
Αρα που βρίσκεται ακριβώς το συμφέρον?
Οποτε μετά από δυο χρονια σε αυτό το forum έχω κατανοήσει πως όπως και στα θέματα διατροφής κάνουμε και πορευόμαστε στην τελική όπως πιστεύουμε η θέλουμε να πιστεύψουμε και παίρνουμε σαν πληροφορία ότι αφήσουμε χώρο να πάρουμε.
Oταν κάποιος έρθει και με κάνει να πιστέψω πως τα κλάματα που ακούω την νύχτα από σκυλιά μπαλκονιών.., κάποια ξεχασμένα σε μια ταράτσα..
και κάπου στο εξοχικό μου, μοναχικά σκυλιά με σπιτάκι σε ένα τεράστιο οικόπεδο που κάνουν σαν τρελα για ένα χάδι, οτι είναι και ευτυχισμένα..
Τότε εγώ θα του πω συγγνώμη ..
είχες δίκιο..
Αυτό όμως όταν πάψουν όλα αυτά τα κλάματα να υπάρχουν..