Πολλοί άνθρωποι ξεκινούν και σκέφτονται να πάρουν ένα "χρήσιμο" σκύλο, δηλαδή για κυνήγι ή για φύλακα.
Ακόμα και αν ο σκύλος ακούσει κάποιον να μπαίνει στο χώρο της αγέλης/οικογένειας και απλά γαυγίσει για να ξυπνήσει κάποιος μια χαρά λειτουργεί σα συναγερμός, δε χρειάζεται ντε και καλά να κυνηγήσει τον κλέφτη.
Μακάρι το πρόβλημα με το "Ντόγκο φύλακα" να περιοριζόταν σε αυτά που αναφέρονται στα γραφόμενά σου.
Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο! Ένα Ντόγκο, ακριβώς λόγω του prey-drive του είναι πιο πιθανό να κυνηγήσει τον εισβολέα μέχρι να τον πιάσει. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να θέσει την ζωή του σε κίνδυνο, αλλά και να προκαλέσει σημαντικές ζημιές τόσο σε ανθρώπους όσο και σε αντικείμενα όπως διερχόμενα αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες κλπ.
Κάποια πράγματα είναι λύσεις ανάγκης κι επειδή πολλές φορές αν δε γνωρίζουμε ακριβώς τι συμβαίνει καλό είναι να μην είμαστε πολύ αυστηροί.
Θεωρείς πως η ανάρτησή μου ήταν αυστηρή σε υπερβολικό βαθμό?
Αν ναι, τότε θα ήθελα ειλικρινά να αναλογιστείς τα εξής:
Στο μάρκετινγκ το αγοραστικό κοινό και τα target group διαχωρίζονται σε δύο βασικούς τομείς... σε αυτούς που αγοράζουν "απ' το μυαλό", κι αυτούς που αγοράζουν "απ' το στομάχι".
Ο σκύλος και περισσότερο το Ντόγκο δεν είναι μια απόκτηση στην οποία προβαίνουμε "απ' το στομάχι"!
Και ίσως να είμαι αυστηρός ακριβώς επειδή νιώθω την δική μου ευθύνη απέναντι στην φυλή λίγο πιο βαριά στους ώμους απ' ότι ενδεχομένως κάποιοι άλλοι. Το "γιατί" έχει να κάνει με το γεγονός πως τα αγαπημένα μου σκυλιά κινούνται στα μάτια της κοινής γνώμης μεταξύ "αγαπημένων συντρόφων" και "σκύλων επικίνδυνης φυλής", με την πλάστιγγα να γέρνει προς το δεύτερο! Αυτός είναι και ο λόγος που έγραψα πως
...εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί τόσο η επιλογή σου για το "από πού παίρνω" όσο η έλλειψη της πληροφόρησης για το "τι παίρνω".
Λανθασμένη επιλογή σκύλου επιφέρει διαφοροποίηση από τις αρχικές προσδοκίες. Η διαφοροποίηση από τις αρχικές προσδοκίες με την σειρά της έχει σαν αποτέλεσμα την απογοήτευση. Η απογοήτευση έχει τα γνωστά αποτελέσματα που ξέρετε. Κι όσοι δεν ξέρετε ρωτήστε τους συνφορουμίστεςπου ασχολούνται με την περίθαλψη κι εξεύρεση στέγης για αδέσποτα...
Και θα ήθελα να αναλογιστούμε πόσο ασφαλείς νιώθουμε όταν στον περιβάλλοντα σ' εμάς χώρο (δάσος, πάρκο, διπλανό χωριό, διπλανό μαντρί, διπλανό κοτέτσι), γνωρίζουμε πως υπάρχει ένα αδέσποτο σκυλί με έντονα θηρευτικά ένστικτα που ενδεχομένως αναπαράγεται και που οι πιθανοί απόγονοί του δεν έχουν την δυνατότητα κοινωνικοποίησης κι εξοικίωσης με τον άνθρωπο.
Υπάρχει βεβαίως και η δεύτερη περίπτωση που απασχολεί το Ντόγκο κι έχει να κάνει με τους ιδιοκτήτες που βλέπουν τον σκύλο σαν προέκταση του αντρισμού τους... αλλά σε αυτήν δεν θα μπώ γιατί ελπίζω και θέλω να πιστεύω πως σε αυτήν δεν υπάγεται ο φίλος μας gpoul.
Η υπερβολή υπάρχει για να δείξει το μέτρο!
Ευχαριστώ για την υπομονή σας.