Μέτα το πρώτο camping της χρονιάς (και το δεύτερο του perrin γενικά) μου έχει δημιουργηθεί μία φοβία.
O perrin ειναι golden.Αν και του πήρε λίγο την πρώτη φορά για να μπει από τότε όπου βλέπει θάλασσα τρέχει μέσα.Ως εδώ ήταν μια χαρά αλλά αυτή τη φόρα άρχισε να πηγαίνει πολύ μακριά από την ακτή.Όλη η παραλία πρέπει να γέλαγε με τα καραγκιοζιλίκια που έκανα για να τον βγάλω έξω. και δεν βγήκε τελείως απλά όταν έφτασε κοντα πήδηξα και τον ''βουτηξα'' γιατί έκανε μεταβολη και αρχίζε πάλι να πηγαίνει μέσα.
Η φοβία είναι η εξής.
Υπάρχει περιπτωση να πάει πιο μακρια από τις αντοχές του? Μήπως δεν θα μπορεί να βγει επειδή θα έχει κουραστεί?
Η κάποιο ένστικτό θα τον σταματήσει και εγώ τζάμπα αγχώνομαι?
Με φόβισε πολύ σε σημείο να τον αφήνω μόνο όταν ήμουν και εγώ μέσα και με το να τον εμποδίζω να πηγαίνει προς τα βαθεία (και δεν είναι εύκολο... με τσάκισε το 33 κιλά αρνί).
O perrin ειναι golden.Αν και του πήρε λίγο την πρώτη φορά για να μπει από τότε όπου βλέπει θάλασσα τρέχει μέσα.Ως εδώ ήταν μια χαρά αλλά αυτή τη φόρα άρχισε να πηγαίνει πολύ μακριά από την ακτή.Όλη η παραλία πρέπει να γέλαγε με τα καραγκιοζιλίκια που έκανα για να τον βγάλω έξω. και δεν βγήκε τελείως απλά όταν έφτασε κοντα πήδηξα και τον ''βουτηξα'' γιατί έκανε μεταβολη και αρχίζε πάλι να πηγαίνει μέσα.
Η φοβία είναι η εξής.
Υπάρχει περιπτωση να πάει πιο μακρια από τις αντοχές του? Μήπως δεν θα μπορεί να βγει επειδή θα έχει κουραστεί?
Η κάποιο ένστικτό θα τον σταματήσει και εγώ τζάμπα αγχώνομαι?
Με φόβισε πολύ σε σημείο να τον αφήνω μόνο όταν ήμουν και εγώ μέσα και με το να τον εμποδίζω να πηγαίνει προς τα βαθεία (και δεν είναι εύκολο... με τσάκισε το 33 κιλά αρνί).