Καλησπέρα:grin:
Από τότε που φέραμε την Ίρμα στο σπίτι είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος ΟΛΩΝ μας (αδέρφια, γονείς, φίλοι...). Όλοι ξετρελαμένοι. Αυτή η κολόνια έχει κρατήσει χρόνια. Δεν ξεθυμαίνει. Από αγκαλιά σε αγκαλιά είναι ρε παιδιά. Έχει συνηθήσει να είναι το κεντρο του ενδιαφέροντος νομίζω. Φυσικά εμείς φταίμε γι αυτο. Δεν το συζητώ...
Έχω την εντύπωση πως η μικρή ζηλεύει υπερβολικά. Θα ήθελα να σας δώσω μερικά παραδείγματα να μου πείτε αν έχω αξιολογήσει σωστά αυτή τη συμπεριφορά. Μήπως κάνω λάθος; Μήπως ζηλεύει δηλαδή σε νορμάλ πλαίσια (όσο και τα δικά σας σκυλιά); και αν όχι τι μπορώ να κάνω για να το αποβάλλει;
Το λοιπόν:
1. Έχω στον τοίχο ένα κάδρο με φωτογραφίες από πολλές ράτσες σκύλων. Για να δω πώς θα αντιδράσει, πάω στο κάδρο και χαϊδεύω ένα από τα σκυλάκια και λέω καλοοό-καλοοό. Εκείνη απ'όπου κι αν βρίσκεται τρέχει και σηκώνεται όρθια προσπαθώντας να σπρώξει το χέρι μου που χαϊδεύει τη φωτογραφία.
2. Το ίδιο και όταν κάνω ακριβώς το ίδιο στο φίλο μου ή εκείνος σε μένα. (Είμαστε και οι δυο αφεντικά της.)
3. Πριν αρκετό καιρό όταν είχαμε πάει στην κτηνίατρο, ο φίλος μου χάιδεψε ένα κόκερ και εκείνη δεν πήγαινε κοντά του για 4-5 μέρες.
4. Ένα γούνινο τσαντάκι που φορούσα το κυνηγούσε με μανία να το ξεσκίσει. (μήπως απλά της άρεσε σαν παιχνίδι?)
Μήπως υπερβάλλω?
Η ζήλια εντωμεταξύ είναι συναίσθημα. Δεν είναι μόνο συμπεριφορά να την εκπαιδεύσεις. Γιατί τόσο άγχος;
Προβληματισμός: Αν έκανα που λέει ο λόγος ένα μωρό τι θα έκανε? (Να σημειωθεί ότι η συμπεριφορά της με τα μωρά και τα μικρά παιδιά είναι άψογη!).
Από τότε που φέραμε την Ίρμα στο σπίτι είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος ΟΛΩΝ μας (αδέρφια, γονείς, φίλοι...). Όλοι ξετρελαμένοι. Αυτή η κολόνια έχει κρατήσει χρόνια. Δεν ξεθυμαίνει. Από αγκαλιά σε αγκαλιά είναι ρε παιδιά. Έχει συνηθήσει να είναι το κεντρο του ενδιαφέροντος νομίζω. Φυσικά εμείς φταίμε γι αυτο. Δεν το συζητώ...
Έχω την εντύπωση πως η μικρή ζηλεύει υπερβολικά. Θα ήθελα να σας δώσω μερικά παραδείγματα να μου πείτε αν έχω αξιολογήσει σωστά αυτή τη συμπεριφορά. Μήπως κάνω λάθος; Μήπως ζηλεύει δηλαδή σε νορμάλ πλαίσια (όσο και τα δικά σας σκυλιά); και αν όχι τι μπορώ να κάνω για να το αποβάλλει;
Το λοιπόν:
1. Έχω στον τοίχο ένα κάδρο με φωτογραφίες από πολλές ράτσες σκύλων. Για να δω πώς θα αντιδράσει, πάω στο κάδρο και χαϊδεύω ένα από τα σκυλάκια και λέω καλοοό-καλοοό. Εκείνη απ'όπου κι αν βρίσκεται τρέχει και σηκώνεται όρθια προσπαθώντας να σπρώξει το χέρι μου που χαϊδεύει τη φωτογραφία.
2. Το ίδιο και όταν κάνω ακριβώς το ίδιο στο φίλο μου ή εκείνος σε μένα. (Είμαστε και οι δυο αφεντικά της.)
3. Πριν αρκετό καιρό όταν είχαμε πάει στην κτηνίατρο, ο φίλος μου χάιδεψε ένα κόκερ και εκείνη δεν πήγαινε κοντά του για 4-5 μέρες.
4. Ένα γούνινο τσαντάκι που φορούσα το κυνηγούσε με μανία να το ξεσκίσει. (μήπως απλά της άρεσε σαν παιχνίδι?)
Μήπως υπερβάλλω?
Η ζήλια εντωμεταξύ είναι συναίσθημα. Δεν είναι μόνο συμπεριφορά να την εκπαιδεύσεις. Γιατί τόσο άγχος;
Προβληματισμός: Αν έκανα που λέει ο λόγος ένα μωρό τι θα έκανε? (Να σημειωθεί ότι η συμπεριφορά της με τα μωρά και τα μικρά παιδιά είναι άψογη!).