SOS! Τι να κάνω;

[ΚΛΑΡΑ]

Καλημέρα σας...Είμαι καινούργια στο forum και ζητώ την βοήθειά σας...Την αγαπημένη μου την λένε Κλάρα,είναι Ιρλανδικό σέτερ, πολύ γλυκειά και φιλική με όλους.Την έχω απο 3 μηνών και τώρα είναι 10 χρονών.Αποκτώντας το δεύτερο παιδί μου πριν απο 9 μήνες άρχισε να φέρεται αλλόκοτα.Έχουμε κήπο και όταν την βάζω μέσα επιλεκτικά σε δύο δωμάτια, θέλει να μπεί και στο υπόλοιπο σπίτι γδέρνοντας την εσωτερική πόρτα.Την μαλώνω λεκτικά και την βγάζω έξω.Μετά αρχίζει να γαβγίζει γιατί είναι έξω...κλπ.
Η απομόνωσή της σε δύο δωμάτια από το υπόλοιπο σπίτι έχει γίνει τέσσερα χρόνια τώρα αλλά ποτέ δεν ήταν έτσι....Και το τραγικότερο όλων είναι ότι τον τελευταίο μήνα σκάβει όλον τον κήπο,ανοίγει λακκούβες και ξεριζώνει φυτά..Πιθανολογώ ότι φταίει μία οικοδομή που έχουμε απέναντι και όταν λείπουμε στην δουλειά φοβάται τους θορύβους..Ξύνει και την μπροστινή είσοδο του σπιτιού ενώ ξέρει ότι δεν ήμαστε μέσα...Γενικά έχει ένα φόβο με βεγγαλικά-αστραπές....Συγνώμη για το μεγάλο μύνημα αλλά είμαι απελπισμένη...Δεν ξέρω τί να κάνω...Την αγαπάω πολύ αλλά βλέπω ότι υποφέρει,την μισή μέρα να σκάβει και να ξύνει πόρτες και την υπόλοιπη μέρα να την μαλώνω για τον κήπο και τα μέσα-έξω..Έχετε καμμία συμβουλή;;

 

[joydivision]

Το να θέλει να μπει και στα άλλα δωμάτια το κάνει από τότε που γεννήθηκε το δεύτερο παιδί?γιατι της το έχετε απαγορεύσει?
Γενικά τα σκυλιά δεν ξεχνάνε συνήθειες που είχαν πάντως...εφόσον αρχικά της επιτρέπατε να πηγαίνει σε όλοτο σπίτι, σίγουρα ενοχλήθηκε από τη στιγμή που της το κόψατε...ίσως να μην αντιδρούσε, αλλά αν τώρα σε κάποιο από τα απαγορευμένα γι αυτήν δωμάτια είναι και κάποιος "εισβολέας" γι αυτήν, το 9μηνο μωράκι σας στην προκειμένη, ίσως νιώ8ει χειρότερα...ίσως ζήλεψε και το ότι δίνονται προνόμια στο νεό μέλος της οικογένειας που δεν έχει αυτή, να την κάνει να νιώθει αποκομμένη...
Όσο για το έξω, αν δεν υπάρχει δυνατότητα να είναι το σκυλί μέσα στο σπίτι, μπορείτε να της κάνετε ένα περιφραγμένο χώρο στην αυλή, με ένα καλό σπιτάκι όπου θα μπορεί να μπαίνει όταν φοβάται...αφου προφανώς προσπαθεί να μπει στο σπίτι για να προστατευτεί...

 

[ΚΛΑΡΑ]

Ευχαριστώ για την απάντηση joydivision.Το πρόβλημα είναι ότι το σπίτι μας είναι πολύ μικρό για να χωρέσει σε όλα τα δωμάτια πλέον ένα τετράχρονο διαβολάκι,ένα μωρό 9 μηνών που μπουσουλάει και βάζει τα πάντα στο στόμα του, την Κλάρα και δύο γονείς που γυρνώντας από την δουλειά μαζεύουν το χάος,ασχολούνται με τα παιδιά, βγάζουν βόλτα την Κλάρα και παίζουν μαζί της.Ευτυχώς μένουμε σε μονοκατοικία από επιλογή και η Κλάρα έχει έναν τεράστιο κήπο για να παίζει και το περιορισμένο εσωτερικό για να κοιμάται το βράδυ και να επικοινωνούμε.Θα μου πεις τώρα τί τον θέλεις τον σκύλο...Η Κλάρα ήρθε σε εμάς από τους γονείς του συζύγου μας που την πήραν 2,5 μηνών και σε 3 μέρες καταλάβανε ότι δεν επιβιώνει ένα σέτερ σε διαμέρισμα.Εμείς με πολλή αγάπη την μεγαλώσαμε,ξέγνοιαστοι,χωρίς παιδιά.Με βόλτες,πάντα διακοπές μαζί μας και ερχόμαστε στο σήμερα που την έχουμε μέσα στην καρδιά μας και την οικογένειά μας αλλά δεν μπορούμε να της προσφέρουμε την αποκλειστικότητα που είχε...Όσο για την λύση στον κήπο,καλή ιδέα,θα κάνω την προσπάθεια να δώ πως πάει..Η τελευταία μου λύση είναι να την δώσουμε στην γιαγιά του άντρα μου που την αγαπάει πολύ,την ξέρει και έχει αυλή.Μου ραγίζει την καρδιά η ιδέα να την αποχωριστώ αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι πλέον περνάει καλά μαζί μας..Την μισή μέρα φρίκη με την οικοδομή και την άλλη μισή μάλωμα και μέσα έξω...Ουφ,θα ξεκινήσω εργασίες στον κήπο και θα δούμε.....

 

[mareco]

Γενικά με τα μωρά σου πως τα πηγαίνει;
Τις πρωινές ώρες που λείπετε και προφανώς κάποιος είναι στο σπίτι και προσέχει τα παιδιά, δεν υπάρχει η δυνατότητα να είναι μέσα στο σπίτι και το σκυλί; Εστω περιορισμένη στο δωμάτιό της, αλλά όχι με κλειστή πόρτα. Αν δοκιμάσετε να βάλετε ένα baby gate, ώστε τουλάχιστον να έχει ορατότητα στο υπόλοιπο σπίτι;

 

[chrysoula]

H συμβουλή όλων μας όταν έρχεται ένα νέο μέλος στο σπίτι είναι τα υπόλοιπα μέλη είτε είναι παιδιά είτε σκυλιά να μην παραμερίζονται και να μην αλλάζει η συμπεριφορά μας απέναντί σους. Η μικρή σας είναι πολύ μεγάλη για να της αλλάζετε τις συνήθειες ξαφνικά. Και το χειρότεροτην κάνετε να συνδιάσει ότι η συμπεριφορά σας σχετίζεται με το νέο μέλος της οικογένειας.

Οπως σου είπαν τα σκυλιά είναι ζώα ρουτίνας και δύσκολα αλλάζουν συνήθειες που είχαν χρόνια, και από ό,τι φαίνεται ποτέ δεν της άρεσε το γεγονός ότι ξαφνικά την απομονώσατε απλά εκδηλώθηκε με τον ερχομό του παιδιού. Τα σκυλιά είναι κι αυτά σαν μικρά παιδιά. Είμαι σύγουρη ότι μελέτησες και φρόντισες πολύ το πως θα φέρεις στο πρώτο σου παιδί τον ερχομό του δευτέρου με σκοπό αυτό να το αποδεχθεί, να μην ζηλέψει και να είναι γενικά μια ευχάριστη εμπειρία για αυτό. Το ίδιο πρέπει να γίνει και με το σκυλί, ώστε και αυτό να αποδεχθεί το νέο μέλος στην ομάδα που είτε μας ερέσει είτε όχι θεωρεί και δικιά του.
Αν εν τω μεταξύ έχει αλλάξει και ξ συμπεριφορά σας απέναντί της, έστω ασυνείδητα, όπως λιγότερη υπομονή, λιγότερη ώρα ασχολίας, πιο αυτστηρή φωνήόταν κάνει λάθος... τότε το σκυλί νιώθει ότι μπάινει στην απομόνωση και θα αντιδράσει.

Η λύση που σου προτείνει η mareco είναι πολύ καλή με το baby gate. Δίνει την ψευδαίσθηση ότι δεν είναι απομονωμένη.

 

[Hopsi]

αν είχες μια μαμα που σου έκανε όλα αυτα όταν ήταν μόνη κ μετα παντρευόταν έκανε αλλα παιδιά και σε είχε ψιλόγραμμένη, θα πίστευες πως σε εχει στην καρδιά της; εδώ δεν μιλάμε να της προσφέρετε αποκλειστικότητα αλλά το ελάχιστο ενδιαφερόνο επί του πρακτέου! Δεν την έχετε μέλος της οικογένειας σας. Στις διακοπές σας τι κάνετε; βόλτες την πατε έστω για μισή ώρα κάθε μέρα; τόσα μέλη εδώ παντρεμένα με παιδιά δουλεια σκυλιά.. Ας μίλησει καποιος άλλος γιατι εγώ με κάτι τέτοια κ κάτι αλλα, ξεφεύγω. Υγ. Κ της λεηλας η μαμα έλεγε πως ραγίζει η καρδιά της που την δίνει γιατι πια δεν προσφέρει τη ζωή που αξίζει η λεηλα μπλα μπλα μπλα.. και τελικά χ α ρ η κ ε που την έδωσε. Της έφυγε ένα βάρος ρε παιδί μου. Αν ραγίζει η καρδιά σου, σώσε την καρδιά σου κ μην τη ραγίζεις. Επαναπροσδιορίσε τη συμπεριφορά σου στο σκυλί. Έχει μόνο εσάς κι εσείς τι κάνετε; έτσι δείχνεις ότι την αγαπάς; με μαλωμα η δώσιμο; ειλικρινά δεν ..δεν...

 

[ΚΛΑΡΑ]

Όταν λείπουμε στην δουλειά δυσυχώς δεν είναι κανείς στο σπίτι(την μικρή την φυλάει η μητέρα μου στο δικό της σπίτι και ο μεγάλος σταθμό).Όσον αφορά στην εκπαίδευση της Κλάρας για τον ερχομό του νέου μέλους δυστυχώς δεν μπορώ να πώ ότι τι διαχειρίστηκα όπως θα έπρεπε.Αγάπη είχε και έχει πάντα αλλά η καθημερινότητα μας έφαγε...Ερχόμαστε δυσυχώς στο σήμερα...Ο άντρας μου αναλαμβάνει το μεγαλύτερο κομμάτι της Κλάρας,τις βόλτες το πρωί,τις περισσότερες βόλτες το απόγευμα και τις παρατηρήσεις."Την αγαπάω αλλά έχω κουραστεί να την μαλώνω συνέχεια..Αν έχεις διαφορετική λύση από το να την δώσουμε,βρές μια άκρη γιατί δεν πάει άλλο....",έτσι λέει και τον καταλαβαίνω και ξέρω επίση ότι την λατρεύει.Αλλά έχω δεθεί τόσο με την Κλαρίτσα που θέλω τόσο πολύ να την κάνω να ηρεμήσει και να μείνει κοντά μας...Δυστυχώς δεν τίθεται θέμα για να κυκλοφορεί σε όλο το σπίτι άνετη(από τον άντρα μου)...Και ο χρόνος που μπορώ να αφιερώσω είναι τόσο μα τόσο περιορισμένος για να τα πάρουμε όλα σιγά σιγά από την αρχή.Απόγνωση....

 

[mareco]

ΚΛΑΡΑ όπως τα λες τα πράγματα, προφανώς δεν υπάρχουν εναλλακτικές.
Μαγικές λύσεις δυστυχώς δεν υπάρχουν και εσείς πλέον δεν έχετε ούτε τον χρόνο, ούτε την ενέργεια, αλλά ούτε και την διάθεση, να βοηθήσετε την σκυλίτσα σας. Δώστε την στην γιαγιά, αφού την θέλει και την αγαπάει και μπορεί. Είναι ευλογία που υπάρχει η λύση της γιαγιάς, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ τι θα έπρεπε αλλιώς να γίνει.

 

[Lumpie]

Μην την μαλώνεις. Οσο την μαλώνεις η Κλάρα θα συνεχίζει να σου διαλύει τον κήπο, έχει καταλάβει ότι με αυτό τον τρόπο ασχολείστε μαζί της, εστω με μάλωμα. Το κάνει γιατί ζητάει περισσότερη προσοχή από σας. Το φαντάζομαι ότι είναι πολύ δύσκολο αλλά θέλει να της αφιερώσεις περισσότερο χρόνο και σε παιχνίδι και σε χάδια. Μόλις πάρει την "δόση" της από τα παιχνίδια και τα χάδια θα ηρεμήσει. Τα ιρλανδικά Σεττερ είναι πολύ φιλικά με τα μωρά. Το καταλαβαίνουν αμέσως και τα προσέχουν. Η δικιά μου όταν πρωτοείδε μωράκι στο σπίτι μου, άλλαξε. Από αγρίμι έγινε τρυφερή προστατευτική. Στην αρχή έγλειψε τα δαχτυλάκια των ποδιών του μωρού και μετά καθόταν φρόνιμη δίπλα του.
Αισθάνετε παραμελημένη και είναι σκύλος ανθρωποκεντρικός. Χρειάζετε απαραίτητα την ανθρώπινη παρουσία στο μέγιστο.
Πάντως μου κάνει εντύπωση που λές ότι φοβάται τους θορύβους. Δεν θα έπρεπε. Τι ιρλανδέζα είναι αν είναι κροτοφοβική;

 

[lenaki124]

Γιατι δεν την αφηνεις μεσα στο σπιτι μαζι με τα παιδια? Θα αρεσει και στα μικρα σου και στη σκυλίτσα σου. Εντάξει καταλαβαίνω πως στην αρχή ένα μωρό δεν κάνει να έχει πολλές επαφές με ανθρώπους, ποσο μαλλον με σκυλο, και ολα γυρω του πρεπει να ειναι πεντακαθαρα και αποστειρωμενα αλλα τωρα μεγαλωσε λιγο και απ οτι λες μπουσουλαει. Το πατωμα που βαζει συνεχεια τα χερακια του κατω δεν ειναι πιο καθαρο απο το σκυλι. Σκεψου τι πατατε καθε μερα στους δρομους και μετα περπατατε και μεσα στο σπιτι. Το σκυλι δεν θα φερει πιο πολλα μικροβια απο αυτα που υπαρχουν ηδη σε ενα σπιτι. Και απο τη στιγμη που ακολουθεις ολους τους κανονες υγιεινης (κανει τα εμβολια της, παιρνει τα χαπακια της, σφουγκαριζεις κλπ) δεν θα εχει κανενα προβλημα. Και θα ησυχασεις απο το ζημιαρικο σκυλι και θα ξετρελαθουν τα μικρα σου.

 

[ΚΛΑΡΑ]

Hopsi καθόλου δεν θα χαρώ να την δώσω,είναι η λύση που δίνει ο άντρας μου....Ο επαναπροσδιορισμός της συμπεριφοράς μου προς το σκυλί είναι ο πρωταρχικός μου σκοπός,γι' αυτό και μπήκα στο forum.Ξέρω ότι δεν έχω διαχειρηστεί το θέμα ''σκύλος και νέα μέλη ''σωστά,με έφαγε το πήξιμο,η καθημερινότητα,ίσως και το βόλεμα ότι ασχολείται περισσότερο ο άντρας μου όταν έχω ενα 4χρονο να θέλει να παίξουμε και ένα μωρό να θέλει συνέχεια αγκαλιά.Δεν δικαιολογώ αυτό που κάθε οικογένεια έχει καθημερινά,απλώς ΤΩΡΑ τι να κάνω...Για τον σκύλο,όχι για την ζαχαρένια μου.Ζητάω απλώς την βοήθειά σας και τις εμπειρίες σας.

Υ.Γ.Έχει έναν υπέροχο κήπο,βόλτα βγαίνει 2 φορές την μέρα(μισή ώρα περίπου την φορά) και διακοπές είναι πάντα μαζί μας.Δεν αποτελεί αξεσουάρ...Συγχώρεσέ με αν ακούγονται κάπως όλα αυτά...Ξέρω τα λάθη μου και θέλω να τα διορθώσω..

Υ.Γ.2 Η σχέση της με τα παιδιά μας είναι άψογη.Πάντα ήταν καλή με όλα τα παιδάκια,γατάκια,μυρμηγκάκια και εξακολουθεί να είναι.

 

[mareco]

Να σε ξαναρωτήσω λοιπόν...δεν μπορεί κατά την διάρκεια της ημέρας να παραμείνει σε ένα δωμάτιο περιορισμένη, αλλά όχι με την πόρτα κλειστή;

 

[ΚΛΑΡΑ]

Lumpie η φωτογραφία είναι σαν να βλέπω την Κλάρα.Είναι η/ο σκύλος σου;
Η επόμενη κίνησή μου είναι να πείσω τον άντρα μου να κυκλοφορεί στο σπίτι και έχεις δίκιο,όλα σιγά σιγά θα φτιάξουν...Δεν με πειράζει καθόλου να κυκλοφορεί με τα παιδιά τριγύρω...Δεν μένω όμως μόνη μου και τις αποφάσεις τις παίρνουμε από κοινού...Αχ μακάρι.

 

[ΚΛΑΡΑ]

mareco θα βάλω αυτό το κάγκελο γιατί οι πόρτες κλειστές είναι ένα θέμα...Δώστε μου μόνο λίγο χρόνο για να συζητήσω και να εφαρμόσω κάποια πράγματα.Σας ευχαριστώ όλους και όλες θερμά που δείξατε τόσο ενδιαφέρον για την Κλάρα.

 

[vasgial]

Πιθανοτατα ο αντρας σου λογω αγνοιας πιστευει οτι τα παιδια κινδυνευουν να παθουν καποια αρωστια απο τη σκυλα αλλα θα μπορουσε ο παιδιατρος σας να τον καθησυχασει.

 

[mareco]

Πιθανοτατα ο αντρας σου λογω αγνοιας πιστευει οτι τα παιδια κινδυνευουν να παθουν καποια αρωστια απο τη σκυλα αλλα θα μπορουσε ο παιδιατρος σας να τον καθησυχασει.

Μην είσαι σίγουρος...

 

[Lumpie]

Lumpie η φωτογραφία είναι σαν να βλέπω την Κλάρα.Είναι η/ο σκύλος σου;

Ναι! Είναι Η μικρή μου Ιρλανδέζα. Τώρα είναι πιο ωραία. Στη φωτογραφία δεν είναι ουτε 4αρων μηνών.

 

[ΚΛΑΡΑ]

Ναι! Είναι Η μικρή μου Ιρλανδέζα. Τώρα είναι πιο ωραία. Στη φωτογραφία δεν είναι ουτε 4αρων μηνών.

Είναι κούκλα,σαν την Κλαρίτσα...Ολόιδιες σου λέω...Η Κλάρα ακόμα και τώρα που είναι 10 χρονών παίζει σαν μωρό,είναι αδύνατη και ψηλή.Η δικιά σου πόσο είναι;

 

[lenaki124]

Μην είσαι σίγουρος...

Σωστα, μπορει να του δημιουργησει ακομα μεγαλυτερες φοβιες πανω σ αυτο το θεμα..

 

[chrysoula]

Λοιπόν δεν ξέρω για τους υπόλοιπους αλλά εγώ είμαι παντρεμένη και λόγω δουλειάς (η οποία τυπικά δεν έχει ωράριο) πνίγομαι όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος.

Καταρχήν όσον αφορά τις αποφάσεις: αγαπάω τον άντρα μου όσο τίποτα άλλα και θέλω φυσικά οι αποφάσεις μας να είναι από κοινού και να μην καταπιέζεται κανένας από τους δύο. Θεωρώ ότι ο ρόλος της γυναίκας είναι του πυροσβέστη και του ισορροπιστή διότι μόνο αυτή γνωρίζει όσο καμία άλλη (ούτε καν η ίδια του η μάνα μετά από λίγο καιρό) τα κουμπιά του.
Ο άντρας μου είχε ένα θέμα με την εικόνα σκύλος + σπίτι... κάτι οι γονείς, κάτι ο τρόπος που μεγάλωσε, κάτι οι αντιλήψεις του μέρους που μεγάλωσε είχε τα κολλήματά του. Και για να είμαι ειλικρινής του την ψιλοεπέβαλα τη μικρή μας, διότι ενώ όλες οι συζητήσεις μας κατεληγαν υπέρ του σκύλου πάντα μέναμε στο θα δούμε και δε γινόταν τίποτα. Ώσπου μία μέρα αφού τον τελευταίο μήνα του είχα κάνει κλίσμα το θέμα σκύλος τον ενημέρωσα ότι έχω βρει σκυλάκι και θα ήθελα τη σύμφωνη γνώμη του )ναι καλά...!!!) εκείνος με βαριά καρδιά είπε το "ναι". Τώρα όχι μόνο δεν ξεκολλάει από το σκυλί, αλλά μου λέει πόσο καλά έκανα που την έφερα στη ζωή μας και πόσο άδικο είχε σεπολλά θέματα.

Η γιαγιά μου έλεγε... "ο άντρας παιδί μου είναι η κεφαλί του σπιτιού, η γυναίκα όμως είναι ο λαιμός και το στρίβει σε όποια κατεύθυνση θέλει"

Συμπέρασμα πλάσαρε τη μικρή στο σπίτι σου σαν κάτι ωραίο και ευχάριστο! Βρες εσύ τον τρόπο που θα αλλάξει και τη στάση του άντρα σου. Δύσκολο, δε νομίζω γυναίκα είσαι και σου κόβει!!
Ξεκίνα με το baby gate. Δε θέλει και ιδιαίτερες κουβέντες για αυτό, απλά πήγαινε στα Jumbo και πάρε ένα...!! Όταν το δει του εξηγείς πως έχετε μωρά και όλο και σε κάτι θα χρειαστεί, πως σκέφτηκες να το δοκιμάσεις να δεις πως θα πάνε τα πράγματα άλλωστε δεν κόστισε και πολλά, και στην τελική γιατί να έχει πρόβλημα αφού συμφωνεί με τον περιορισμό σε κάποια δωμάτια...??? Τι με πόρτα, τι με baby gate.
Κανόνισε εκδρομούλες που θα περνάτε καλά όλοι σας, ανέξοδα πράγματα μία βόλτα σε ένα από τα τόσα προάστια της Αθήνας ή όπου μένεις μία Κυριακή με σαντουιτσάκια, τα πράγματα της μικρής και το σκυλάκι... να περάσετε καλά και να συνδέσει την εικόνα μίας ευτυχισμένης οικογένειας με όλα τα μέλης!!

Κατά τα άλλα χτες γύρισα σπίτι "κομμάτια", με μία υπόθεση να μου έχει κάνει το κεφάλι καζάνι, με μία ημικρανία που δεν παλευόταν παρά το χαπάκωμα, να πρέπει να μαγειρέψω, να συμμαζέψω, να βάλλω πλυντήριο, να πάω σουπερ και να πρέπει να γυρίσω να απλώσω... Σε πληροφορώ βγήκαμε τη βόλτα μας μία παρά (τη νύχτα), και ήταν το αποκορύφωμα της ημέρας... να έχεις αφήσει πίσω άντρα, σπίτι, δουλειές, υποχρεώσεις και τηλέφωνα, να μην ακούς τίποτα από τους θορύβους της καθημερινότητας και να είσαι παρεάκη με την "κολλητή" σου και να περνάτε καλά τα δύο σας.... ΤΕΛΕΙΟ!!!
Αφιέρωσε χρόνο στη μικρή έστω κι όταν αισθάνεσαι ότι θα καταρεύσεις. Θα σε ξεκουράσει και θα σε κάνει να αλλάξεις διάθεση φτάνει να το δεις σαν προσωπική σας στιγμή και όχι υποχρέωση!!!