Καθόλου υπερβολή! Ένα καλοκαίρι είχαμε πάει την Τάρα (samoyed) και την Μίνι στο pallini kennels για να μείνουν κάποιες μέρες. Όταν πήγαμε να τις πάρουμε είχε βρέξει και σε ένα σημείο με κοκκινόχωμα είχε γίνει μια μικρή λιμνούλα...Αφήσαμε τα σκυλιά να τρέξουν λιγο και η Τάρα έκανε βουτιά στην λάσπη και βγήκε κόκκινη...10 λεπτά αργότερα που βγήκαμε από την πανσιόν ο σκύλος είχε στεγνώσει -τιναχτεί - και καθαρίσει εντελώς , αν δεν το δείτε αυτό μπορεί και να μην το πιστέψετε!!!
Και όντως αυτοκαθαρίζονται. Νομίζω όλα τα λούτρινα του γκρουπ μας, μεγάλα ή μικρά!
Για την περίσσεια τρίχα και για να αποφύγουμε το συχνό βούρτσισμα, καθαρίζουμε με βρεγμένο πανάκι, όπου οι τρίχες κολλάνε σαν βέλκρο.
Δεν υπάρχει κανένα σκυλί της ομάδας που να μην είναι καθαριομανής με το σώμα του και πάντα έχουν μια φυσική οσμή μαζί με αυτή του σάλιου τους που μοιάζει με άρωμα.
Aπο 20 εως 30 κιλα.
Φυσικα τα πολλα κιλα κ το μεγαλο υψος τα εχουν τ'αρσενικα (με μεγαλη διαφορα) κ κυριως αυτα που ζουνε ελευθερα ή σαν τσομπανακια.
H δικη μου για παραδειγμα που ζει μεσα στο σπιτι δεν προκειται ποτε να φτασει σε ογκο καποια αλλη θυληκια ακομη κ αν την τραβαω απο τ'αυτια για να ψηλωσει
Δεν έχω δει ποτέ σκύλο της ομάδας ακόμη κι όταν ακροβατεί στη γραμμή των 30+ κιλών που να φαίνεται χοντρό.
Επίσης για να παχύνει πραγματικά ένα τέτοιο ζώο πρέπει να είναι τελείως ανεύθυνος ο ιδιοκτήτης του και να πιστεύει πως κερδίζει την αγάπη του ταϊζοντας το υπερβολικά, ή πιστεύοντας ότι εξαγοράζει τη δυσαρέσκεια για λανθασμένους χειρισμούς του.
Ο λόγος είναι απλός, τα σκυλιά της ομάδας, είναι ευλύγιστα, αεικίνητα και κάνουν τεράστιες καύσεις μέσα στην ημέρα.
Ειδικα το samoyed επειδη παντα ζουσε με ανθρωπους αφου εκτος των αλλων χρησιμευε κ σαν "παπλωμα" ειναι το απολυτα φυλικο σκυλι με τους ανθρωπους.
Κ υπομονετικο βρε παιδια.. Πολυ υπομονετικο..
Κατα τ'αλλα ανηκει στην ομαδα 5 κ ειναι μια χαρα εκει
Ως ''συγγενής'' πρέπει να παραδεχτώ πως υπάρχουν πολλές ομοιότητες, αλλά υπάρχουν και διαφορές που δε θαυμάζω. Χωρίς παρεξήγηση, αν ζήσεις μια φορά με Σιβηριανό μετά όλα τα άλλα είναι απλά λίγα.
Η κοπέλα μου ήταν απολύτως τυχερή ή ως μη ειδικός πάνω στα ροτβάιλερ μπορεί να εκλαμβάνω μια φυσική στάση χαρακτηροδομής που έχει εξαλειφτεί από άλλα σκυλιά ως τύχη.
Και εξηγώ το Ροτ της είναι μέσα στην καρδιά μου. Είναι ένα θηριώδες κοριτσάκι το οποίο όπου πάει δημιουργείται σύρραξη. Έχει ένα μονίμως τρυφερό βλέμμα και έχει τρέλα με τα παιδιά. Έχει μεν αυτό το χαρακτηριστικό που μπορεί να σου παγώσει το αίμα (κάποιες φορές που έχουμε τσακωθεί κι έχουμε υψώσει φωνές με την κοπέλα μου, αλλάζει ολόκληρο απέναντι μου).
ΑΛΛΑ δεν είναι σαν τα σκυλιά των γονιών της. Έχω γράψει παλιότερα σε άλλο θρεντ ότι οι γονείς της έχουν δύο ροτ αγόρια και τη μοναδική φορά που με φιλοξένησαν στο εξοχικό τους όταν έμεινα μόνος μου στο σπίτι με τα σκυλιά, με ακολουθούσαν σε όλα τα δωμάτια αμυντικά και μάλιστα δε με άφησαν και να μπω σε κάποιο δωμάτιο.
Η κοπέλα μου δεν ήθελε κάτι τέτοιο γι' αυτό λέω πως ήταν απολύτως τυχερή στο θέμα του Ροτ της. Μου έχει πει πως μετά από έρευνα είχε καταλήξει μεταξύ Σαμογιέντ και Κόλι. Αλλά ένεκα του ότι λατρεύει το μπαμπά της κι ο μπαμπάς της δεν αποδέχεται καμιά άλλη φυλή στην προσωπική του θεώρηση ενέδωσε.
(Βέβαια με αυτά που ξέρω, ή που υποψιάζομαι θα μπορούσα να πω πως δεν είναι μόνο θέμα γονιδίων αλλά και της ζωής του σκύλου με την κοπέλα μου).
Πάντως ήθελε Σαμογιέντ ή Κόλι ακριβώς επειδή είχε καταλήξει πως είναι παιχνιδιάρικα και πολύ εκδηλωτικά.
