Μεγάλες εξελίξεις σήμερα στο σκυλόπαρκο. Το Panda-Panda, που αρχικά φοβόταν τη σκιά του και τα άλλα σκυλιά, όχι μόνον έγινε κοινωνικότατο, αλλά ανακάλυψε επίσης μια πτυχή του εαυτού του που δεν την ήξερε: είναι ποιμενικός σκύλος!! Ναι, εγώ κομίζω γλαύκα εις Αθήνας, αλλά αυτός τώρα το ανακάλυψε. Μου είχε πει ένας θαμώνας τις προάλλες, που ξέρει από Αυστραλέζους, ότι το Panda-Panda προέρχεται από εργασιακές γραμμές κι ας μην έχει χαρτιά, ενώ το Μουφ ανήκει στον τύπο των Αυστραλέζων που λέγονται εκθεσιακοί. Προφανώς λόγω του ότι δεν έχει χαρτιά, συν έχει ένα σωρό προβλήματα και δεν ανήκει ακριβώς στον τύπο, δεν μπορούσε ποτέ να πάει για εκθέσεις (όχι ότι ήθελα δηλαδή).
Τελοσπάντων, το Panda-Panda σήμερα έδειξε τι θα πει ένστικτο και τι θα πει καλός ποιμήν. Έτρεξε σαν μουρλός και μάζευε όλα τα σκυλιά μέσα στο σκυλόπαρκο (καμιά δεκαριά!) κυκλώνοντάς τα και γαυγίζοντας έχοντας εκείνο το άγριο ποιμενικό ύφος που δεν σηκώνει αστεία. Ουσιαστικά μάζεψε όλα τα σκυλιά στη μέση του πάρκου και έτσι και έφευγε κανένα, το μάζευε κι αυτό τρέχοντας και περικυκλώνοντάς το. Φαινόταν κιόλας ότι αλλιώς τρέχει ο Αυστραλέζος και αλλιώς οι απλές οδοντόκρεμες. Επιπλέον αποφάσισε ότι το κοπάδι ήταν δικό του και υπήρχαν και κανόνες: απαγορεύονταν οι αγριάδες και οι φασαρίες και μπόρεσε να σταματήσει κανα-δυο ψιλοκαυγάδες και μάλιστα μεταξύ ενός ιδιαιτέρως τζαναμπέτικου κανίς και ενός καλοκάγαθου κουταβιού πίτμπουλ, του οποίου το κανίς τα είχε πρήξει. Περιέργως το φασαριόζικο κανίς σταματούσε αμέσως όταν του γαύγιζε και τον χώριζε από το πίτμπουλ το Panda-Panda. Σε κάποια φάση μάλιστα το πίτμπουλ, του οποίου η στείρωση δεν έχει γίνει ακόμα, αποφάσισε να απαυτώσει ένα αρσενικό κουτάβι golden retriever και το απαύτωνε κανονικότατα! Το Panda-Panda δεν τα σήκωνε κάτι τέτοια και τους χώρισε βάζοντας τη μούρη του μεταξύ τους και τραβώντας πίσω το πίτμπουλ που τον κοίταζε αποσβολωμένος. Ο κόσμος εν τω μεταξύ να έχει κατουρηθεί στο γέλιο.
Το Μουφ βαριότανε να ασχοληθεί με το όλον και μούφιαζε απλώς παραπέρα. Το Panda-Panda κάνει εξαίρεση στο Μουφ και το αφήνει να κάνει ό,τι του κατέβει, συμπεριλαμβανομένου και να απαυτώνει ενίοτε το κουτάβι golden. Έτσι δε και προσπαθήσει κανείς να απαυτώσει το Μουφ, όχι μόνον τον τραβάει πίσω το Panda-Panda, αλλά μετά πάει από πίσω από τον ένοχο και του γαυγίζει σαν να τον βρίζει.
Ένα άλλο περίεργο που γίνεται τελευταία είναι το εξής: το Μουφ υποτίθεται ότι είναι ο αρχηγός του σπιτιού και επειδή ήταν και αρρωστούλης, το Panda-Panda πάει συχνά και του γλύφει τη μούρη και πίσω από το αυτί του που του αρέσει. Και το Μουφ τώρα ανταποδίδει το γλύψιμο. Εξαίρεση υπάρχει όταν πάμε στο σκυλόπαρκο με το αυτοκίνητο και το Μουφ αρχίζει να κλαίει και να χτυπιέται όταν αναγνωρίζει το δρόμο. Επειδή γίνεται δε εκτός εαυτού, αρχίζει να τον απαυτώνει ήδη στο αυτοκίνητο ο μικρός. Το Μουφ διαμαρτύρεται, αν και όχι επιθετικά, και το Panda-Panda σταματάει διότι βάζω εγώ μια φωνή. Για κάποιο λόγο όμως ηρεμεί το Μουφ από τις εξάψεις του.
Υποθέτω τα παραπάνω σημαίνουν ότι οι δυο τους τα πηγαίνουν καλά και ότι το Panda-Panda εξελίσσεται ακόμα ως σκύλος. Νοιώθω σαν να μην τον γνωρίζω τελείως κι ας τον έχω τώρα 14 μήνες.