Καλησπέρα σας.
Μετά από αρκετό καιρό που σας παρακολουθώ, ήρθε η ώρα να σας παρουσιάσω τον υπέροχο σκύλο μου
Ο Tyson είναι ένα (αρσενικό) Γερμανικό boxer που τον απέκτησα πέρυσι το καλοκαίρι. Η εμπειρία μου από σκυλιά είναι ένα δικό μου λυκόσκυλο (ημίαιμο) που πέθανε από γηρατειά σε ηλικία 16 ετών. Έτσι λοιπόν αφού τα παιδιά μεγάλωσαν λίγο (10 & 8 ετών), αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην απόκτηση ενός τετράποδου φίλου.
Εδώ θα πρέπει να τονίσω πως εάν δεν είχα πέσει πάνω στο forum πήγαινα καρφί για puppy mills (φυσικά δεν ήξερα ότι υπάρχουν και θεωρούσα καθαρόαιμο σκύλο = pet shop).
Έτσι λοιπόν ψάχνοντας λίγο καλύτερα βρήκα μέσα από εκτροφέα τη ράτσα που (μάλλον) μας ταίριαζε καλύτερα και κάλυπτε τα περισσότερα από τα ζητούμενα μας. Ευτυχώς στην συγκεκριμένη γέννα δεν είχα το άγχος της επιλογής κουταβιού, αφού είχε ένα αρσενικό και ένα θηλυκό
Τώρα ο Tyson έφτασε (σχεδόν) τους 14 μήνες και έχει γεμίσει τη ζωή μας με χαρά - θυμό -νεύρα ....όχι πλάκα κάνω (αν και μερικές φορές μου περνάνε κακές σκέψεις από το μυαλό μου)
Και μερικές φωτογραφίες:
και κάποιες πιο πρόσφατες 11 μηνών
Ελπίζω να τα λέμε συχνά από δω και πέρα..
Υ.Σ.: Τα boxer δεν είναι τελικά τόσο στην τσίτα όσο παρουσιάζονται
Μετά από αρκετό καιρό που σας παρακολουθώ, ήρθε η ώρα να σας παρουσιάσω τον υπέροχο σκύλο μου
Ο Tyson είναι ένα (αρσενικό) Γερμανικό boxer που τον απέκτησα πέρυσι το καλοκαίρι. Η εμπειρία μου από σκυλιά είναι ένα δικό μου λυκόσκυλο (ημίαιμο) που πέθανε από γηρατειά σε ηλικία 16 ετών. Έτσι λοιπόν αφού τα παιδιά μεγάλωσαν λίγο (10 & 8 ετών), αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην απόκτηση ενός τετράποδου φίλου.
Εδώ θα πρέπει να τονίσω πως εάν δεν είχα πέσει πάνω στο forum πήγαινα καρφί για puppy mills (φυσικά δεν ήξερα ότι υπάρχουν και θεωρούσα καθαρόαιμο σκύλο = pet shop).
Έτσι λοιπόν ψάχνοντας λίγο καλύτερα βρήκα μέσα από εκτροφέα τη ράτσα που (μάλλον) μας ταίριαζε καλύτερα και κάλυπτε τα περισσότερα από τα ζητούμενα μας. Ευτυχώς στην συγκεκριμένη γέννα δεν είχα το άγχος της επιλογής κουταβιού, αφού είχε ένα αρσενικό και ένα θηλυκό
Τώρα ο Tyson έφτασε (σχεδόν) τους 14 μήνες και έχει γεμίσει τη ζωή μας με χαρά - θυμό -νεύρα ....όχι πλάκα κάνω (αν και μερικές φορές μου περνάνε κακές σκέψεις από το μυαλό μου)
Και μερικές φωτογραφίες:
και κάποιες πιο πρόσφατες 11 μηνών
Ελπίζω να τα λέμε συχνά από δω και πέρα..
Υ.Σ.: Τα boxer δεν είναι τελικά τόσο στην τσίτα όσο παρουσιάζονται