Καλημέρα, Νίκο.
Συμφωνώ κι εγώ να ανοίξει νέο θέμα το Σεπτέμβρη, μιάς και φεύγω κι εγώ αυτές τις μέρες. Ηδη είμαι αδειούχος και ονειρεύομαι τις παραλίες...
Μπαίνω, βέβαια, σε μικρό πειρασμό να συζητήσω λιγάκι.
Οντως μίλησα για δυνατό σαγόνι στα μολοσσοειδή, δεν έθιξα το μέγεθος του κεφαλιού, αλλά πάνε μαζί. Τα μαστίφ νομίζω ότι δεν φοβούνται να παλέψουν με τον άνθρωπο, γιατί για το λόγο αυτό εκτράφηκαν και συνόδεψαν τους ιδιοκτήτες τους στην εργασία. Φαντάσου τι θα γίνει τώρα αν, π.χ. ο φίλος omarock να διαβάσει ότι τα μολοσσοειδή (δηλαδή ένα Fila για παράδειγμα) φοβούνται να παλέψουν με άνθρωπο, ή να διαβάσουν οι λάτρες των Rottweiler το ίδιο πράγμα.
Ναι, τα παλιά χρόνια τα μαστιφ (ειδικά τα Old English Mastiff) χρησιμοποιήθηκαν ιδιαίτερα στους πολέμους για αντιπερισπασμό, ακολουθώντας το ιππικό. Ομως, ο Τσέγκις Χαν εξέλιξε το θέμα αυτό, χρησιμοποιώντας τα μαζικά. Φαντάσου τι αντιπερισπασμός ήταν να επιτίθενται 5.000 μαστίφ, με τα γνωστά κολάρα με καρφιά, ακριβώς μετά την επέλαση του ήδη φοβερού ιππικού του...
Για τα ορεινά ποιμενικά δεν αντιλέγω, είμαι πραγματικός θαυμαστής τους για πολλά προτερήματά τους. Και αυτά, εδώ και αντίστοιχους ΠΟΛΛΟΥΣ αιώνες, κάνουν παράλληλες εργασίες και (δεν ξέρω αν το κάνουν με γεμάτο δάγκωμα ή όχι) σίγουρα δαγκώνουν καλά, με διαφορετικό τρόπο.
Δεν θα αντιπαρατεθώ, προς Θεού, στη χρήση των (φανταστικών) Malinois και των Γερμανικών (δεν έχω εξάλλου εμπειρία στα αγωνιστικά θέματα), απλά πρόκειται να "υπερασπιστώ" τα μολοσσοειδή (αλλά και τα ορεινά ποιμενικά - μιάς και σωστά τα ανέφερες), σαν "πηγαίους" (σε αντιδιαστολή με τους "επαγγελματίες") φύλακες και όχι μόνο.
Τέλος, μου έκανε εντύπωση πως τα Γερμανικά δεν είναι τόσο αποτελεσματικά τελευταία και, μάλιστα, λόγω αυξημένου όγκου! Δεν το ήξερα καθόλου αυτό
.