Καλησπέρα σας.
Ο Πάρης μας έκλεισε τα 13 του χρόνια τον Ιούλιο και παρά τις σχετικά καλές βιοχημικές εξετάσεις, το θέμα της οστεοαρθρίτιδας τον έχει ταλαιπωρήσει αρκετά τον τελευταίο χρόνο.
Και κάπου εδώ θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου με το Librela.
Πριν λίγες μέρες, κι ενώ είχαν περάσει 28 ημέρες από την τελευταία μας δόση (ένα μήνα λειτουργεί το φάρμακο) ο πόνος και ότι φέρνει αυτός, επανήλθαν πιο έντονα αυτή τη φορά.
Το φάρμακο το κάναμε στο μήνα, αλλά για δύο μέρες πριν, πίστεψα ότι τον έχανα τον κυρ Πάρη. Σηκωνόταν μόνο με βοήθεια και η αστάθεια πολύ έντονη. Τις σκάλες ούτε να τις δει. Έχω πάρει ένα βοήθημα να τον βοηθάω να τις κατέβει αλλά μόλις το βλέπει, για κάποιο λόγο αγχώνεται..
Κάναμε το φάρμακο και την πρώτη μέρα κοιμόταν σχεδόν 24 ώρες. Με τρόμαξε αλλά μετά σκέφτηκα πόσο κακό ύπνο έκανε.. κάναμε τις τελευταίες μέρες. Μέχρι και κακά του έφυγαν στο κρεβάτι του.
Την επόμενη μέρα, άλλο σκυλί. Τουλάχιστον ένα χρόνο νεότερο.
Επικοινωνούσε, κατέβηκε σκάλες μόνος του και κάτι κουλό: έκανε «αερογκάμ» , κάτι που δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια είχε να κάνει.
Το φάρμακο μου δίνει την εντύπωση ότι έχει εθιστικές ιδιότητες στον σκύλο μου, πράγμα που δεν με νοιάζει καθόλου.
Σήμερα, τρεις μέρες μετά, παραμένει το σήκω-κάτσε και απλά χαμηλώνει τα πίσω αν μένει αρκετά δευτερόλεπτα σταθερός και δεν κινείται. Τον βοηθάω μόνο στο φαγητό, για να μην μένει πολύ ώρα όπως είπα σταθερός, δίνοντάς του από το χέρι μου, ενώ κινούμε στο χώρο.
Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει όλο αυτό, εύχομαι αρκετούς μήνες ακόμη. Αυτα..
Υ.Γ Συμπληρώματα παίρνει τα τρία τελευταία χρόνια.
Υ.Γ Πάρτε και μια λάϊβ φωτό.
Ο Πάρης μας έκλεισε τα 13 του χρόνια τον Ιούλιο και παρά τις σχετικά καλές βιοχημικές εξετάσεις, το θέμα της οστεοαρθρίτιδας τον έχει ταλαιπωρήσει αρκετά τον τελευταίο χρόνο.
Και κάπου εδώ θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου με το Librela.
Πριν λίγες μέρες, κι ενώ είχαν περάσει 28 ημέρες από την τελευταία μας δόση (ένα μήνα λειτουργεί το φάρμακο) ο πόνος και ότι φέρνει αυτός, επανήλθαν πιο έντονα αυτή τη φορά.
Το φάρμακο το κάναμε στο μήνα, αλλά για δύο μέρες πριν, πίστεψα ότι τον έχανα τον κυρ Πάρη. Σηκωνόταν μόνο με βοήθεια και η αστάθεια πολύ έντονη. Τις σκάλες ούτε να τις δει. Έχω πάρει ένα βοήθημα να τον βοηθάω να τις κατέβει αλλά μόλις το βλέπει, για κάποιο λόγο αγχώνεται..
Κάναμε το φάρμακο και την πρώτη μέρα κοιμόταν σχεδόν 24 ώρες. Με τρόμαξε αλλά μετά σκέφτηκα πόσο κακό ύπνο έκανε.. κάναμε τις τελευταίες μέρες. Μέχρι και κακά του έφυγαν στο κρεβάτι του.
Την επόμενη μέρα, άλλο σκυλί. Τουλάχιστον ένα χρόνο νεότερο.
Επικοινωνούσε, κατέβηκε σκάλες μόνος του και κάτι κουλό: έκανε «αερογκάμ» , κάτι που δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια είχε να κάνει.
Το φάρμακο μου δίνει την εντύπωση ότι έχει εθιστικές ιδιότητες στον σκύλο μου, πράγμα που δεν με νοιάζει καθόλου.
Σήμερα, τρεις μέρες μετά, παραμένει το σήκω-κάτσε και απλά χαμηλώνει τα πίσω αν μένει αρκετά δευτερόλεπτα σταθερός και δεν κινείται. Τον βοηθάω μόνο στο φαγητό, για να μην μένει πολύ ώρα όπως είπα σταθερός, δίνοντάς του από το χέρι μου, ενώ κινούμε στο χώρο.
Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει όλο αυτό, εύχομαι αρκετούς μήνες ακόμη. Αυτα..
Υ.Γ Συμπληρώματα παίρνει τα τρία τελευταία χρόνια.
Υ.Γ Πάρτε και μια λάϊβ φωτό.
