Δεν γίνεται έτσι η αναγνώριση ρατσών. Χρειάζεται εισήγηση από εκτροφείς - ενασχολούμενους για κάποιο πρότυπο, να εξηγήσουν δηλαδή τουλάχιστον πού θέλουν να φτάσουν - ομοιογένεια δειγμάτων για πολλά χρόνια, παρατήρηση και καταγραφή από ειδικούς επιτρόπους και κυνολόγους, εισήγηση για κατάταξη σε ομάδα ΠΡΩΤΑ και μετά (και όχι σίγουρα) αναγνώριση της φυλής ενώ μπορεί να γίνει και αναθεώρηση προτύπου.Όμως δεν εμποδίζει τίποτα το AKC να δεχθεί στο studbook μόνο εκείνα τα δείγματα που θεωρεί "τυπικά" και "καθαρά".
Το ΑΚC φυσικά δεν αναγνωρίζει τέτοιες ράτσες, γιατί συμπνέει με FCI, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, και πολύ καλά κάνει. Το ότι οι 2 ράτσες είναι ανταγωνιστικές, δεν μπορεί να σταθεί, πάρα πολλές ράτσες είναι ανταγωνιστικές μεταξύ τους, και την κάθε χώρα την συμφέρει αδιαμφισβήτητα πολύ περισσότερο να παρουσιάζει περισσότερες ράτσες, γίνεται πόλεμος για αυτό πολλές φορές.
Είσαι λίγο ασαφής. Αυτό είναι λίγο απλοποιημένο, αλλά σαφές:όπως και να 'χει θεωρώ ότι ήταν λόγω οικονομικών συμφερόντως της εποχής και ανταλλάγματα που δεν δόθηκαν από τους εκτροφείς των Πιτ Μπουλ. Φυσικά σίγουρα έφταιγε και η αλαζωνία που χαρακτηρίζει τους εκτροφείς των Πιτ Μπουλ της εποχής και αυτό φαίνεται και σε μετέπειτα γραπτά κείμενα του Στραττον.
Παιδιά να σας πώ τι πιστεύω εγώ στο γιατί το Πιτ Μπουλ δεν αναγνωρίζετε επίσημα από το AKC και την FCI.
1. Δεν έχει μορφολογική ομοιομορφία.
Δηλαδή το ύψος του κυμαίνετε από τους 35-40 πόντους εώς τους 55-60 πόντους.Το βάρος του το ίδιο,από 12-17 κιλά εώς και 50-55 κιλά.Με όρθια ή όχι αυτιά,με μικρό και στενό κεφάλι ή με μεγάλο και φαρδύ κεφάλι.Σε όλα τα χρώματα και συνδυασμούς και στο τρίχωμα και στα μάτια και στην μύτη.
Ότι παρατηρούμε δηλαδή σε άλλα σκυλιά που δεν έχουν "σταθεροποιηθεί" για τον α ή β λόγο (από το Κοκόνι που συζητάμε αυτές τις μέρες,μέχρι δε ξέρω και γω τι άλλες "κουφές" επιμίξεις κάνουν).
2. Δεν έχει νευρική σταθερότητα.
Δηλαδή μπορούμε πολύ συχνά να δούμε Πιτ φοβικά,επιθετικά στα ζώα,ισσοροπημένα,επιθετικά σε ανθρώπους (σπάνια),κλπ.
Αυτό πάει μαζί με την μορφολογική ανομοιομορφία και τα 2 μαζί είναι αποτέλεσμα της ανεξέλεκτης εκτροφής και της "μη σύμπνοιας" που υπάρχει στους κόλπους των εκτροφέων και fun των Πιτ.
Τα παραπάνω έκαναν την "φυλή" (γιατί νομίζω ότι είναι περισσότερο "ομάδα" σκύλων...Σαν τα Κόκερ π.χ. ...Ομάδα σκύλων μάχης με ποικιλομορφία που αναπτυχθηκε στην δύση-Μ.Βρεττανία και Η.Π.Α.) να μείνει "έξω από τα σαλόνια" ενώ άλλες φυλές με τη "ρετσινιά" του fighting dog έμπαιναν (Tosa Inu,Dogo Argentino,Perro de Presa,κλπ.).
Με τις άλλες φυλές οι εκτροφείς βρήκαν κοινά σημεία να πορευθούν και οι χώρες προέλευσης στήριξαν τις προσπάθειες δίνοντας στα σκυλιά και μια άλλη διάσταση από αυτή του fighting dog (show dog,φύλακας,ακόμα και εθνική υπόθεση).
Μία άλλη παράμετρος είναι ότι πολλοί θα χάσουν αν γίνει mainstream και μπεί στα "σαλόνια" το Πιτ.
Είναι αυτοί που εκμεταλεύοντε το gangsta image του,τον τσαμπουκά,το σκυλί που "κλειδώνει" και μασάει σίδερα.
Θα χάσουν οι καιροσκόποι που χωρίς να κοπιάζουν με εκθέσεις,standards,test χαρακτήρα,αγώνες εργασίας βγάζουν ένα χαρτζιλίκι (καλό πολλές φορές...ανάλογο με το ψέμα που πουλάνε).
Αυτοί που χρησιμοποιούν το σκυλί στις κυνομαχίες θα συνεχίζουν να αναπαράγουν ζώα για το gamenes τους και όχι για την μορφολογία τους ή με βάση κάποιο πρότυπο-όπως και ο τσοπάνος θα χρησιμοποιήσει το σκύλο που του κάνει τη δουλειά και όχι το Best Of Breed με 42 CAC.