Στις ελληνικές θάλασσες δεν υπάρχει τίποτα να μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά ... και ό,τι υπάρχει είναι στα πολύ ρηχά νερά, και ζεστά, το αντίθετο δηλαδή από αυτό που νομίζουμε και φοβόμαστε ...
Η δράκαινα βρίσκεται στην άμμο και δεν πρέπει να την πατάμε 8)
τσούζει πολύ ...
Η σκορπίνα επίσης , ζεί στα βραχάκια ακόμα και σε πολυσύχναστες παραλίες ... τσούζςει λίγο για κανα μισάωρο εκτός κι αν είσαι αλλεργικός ...
Η σμέρνα πολύ πολύ σπάνια αν ψαρεύουμε κυρίως στα ρηχά ή έχουμε ψαρια στα πόδια μας (πχ τα καθαρίζουμε στα βράχια) μπορεί να γίνει επικίνδυνη, συνήθως δεν πειράζει κουνούπι εκτός κι αν τραυματιστεί ...
Τα μεγάλα καρχαριοειδή και οι φαλαινες που κυκλοφορούν είναι πολύ πολύ σπάνια να τα συναντήσουμε αλλά ακόμα και έτσι δεν επιτιθενται σε άνθρωπο, τα σκυλοψαρα είναι λίγο πιο συχνά κοντα μας αλλά επίσης δεν είναι επικίνδυνα αν δεν κουβαλάμε ψάρια, κλπ κλπ ακόμα κι έτσι δεν επιτίθενται, έχω συναντηθει 3 φορες με σκύλο και αυτός φοβήθηκε περισσότερο
Τα πιο επικίνδυνα (από άποψη συχνότητας) είναι οι ανεμώνες και διάφορα είδη μέδουσες και αχινοί που μας ταλαιπωρούν όλους, παρά ο μεγάλος λευκός καρχαρίας, η πιθανότητα να σε δαγκώσει πρέπει να είναι 100.000 φορές μικρότερη από το να σκοτωθείς περπατώντας στο πεζοδρόμιο
Παρ'όλα αυτά ΠΑΝΤΑ σεβόμαστε (και όχι φοβόμαστε) την θάλασσα την ίδια, γνωρίζουμε τα όρια και τις αντοχές μας και ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν ασκούμε μόνοι ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ άθλημα ή χόμπι που να θέτει σε κίνδυνο την ζωη μας έστω και με πολύ μικρές πιθανότητες. Καμία μέρα δεν είναι ''καλή και εύκολη'' και κανένα βάθος δεν είναι ''στο τσεπάκι μας'' το ''έλα μωρέ'' απλά δεν πρέπει να λέγεται ...