Καλησπερα,διαβαζω οσα λεγονται μεχρι τωρα.
Η γνωμη μου ειναι οτι τα σκυλακια σιγουρα εχουν συναισθηματα,αλλα δεν πρεπει καποιες συμπεριφορες τους να τις ερμηνευουμε ετσι.. Ειναι φυσικο να πιστευουμε πχ οτι μπαινει αναμεσα στο ζευγαρι στο κρεββατι,λογω ζηλειας γιατι σκεφτομαστε ανθρωπινα.
Το σκυλακι ομως το οτι μπαινει αναμεσα μπορει να υπαρχει και το ενδεχομενο της κυριαρχιας και οχι της ζηλιας.
Το καθε ζωο εχει αλλες αναγκες οπως και ο ανθρωπος επισης.
Πχ οταν τρωμε σε ενα τραπεζι και ερχεται το σκυλακι μας και ζητιανευει να φαει. Συμφωνα με βιβλιο εκπαιδευσης που εχω διαβασει αναφερει το εξης. Οσο και να ζητιανευει καλο ειναι να μην του δωσουμε την ωρα που τρωμε να φαει,παρα μονο οταν τελειωσουμε το δικο μας γευμα. Και αυτο γιατι? Στην φυση,πρωτα τρωει το ζωο που ειναι πιο δυνατο και αρχηγος και μετα μολις τελειωσει να τρωνε τα υπολοιπα.
Εαν ηταν ανθρωπος ομως θα επρεπε να συμπεριφερθουμε διαφορετικα.
Φυσικα πιστευω οτι περα απο τις διαφορετικες αναγκες που εχει ενας σκυλος με εναν ανθρωπο,
πιστευω οτι αισθανεται αγαπη,προσφερει απλοχερα αγαπη και πολλες φορες βρισκω την γαληνη μεσα μου κανοντας παρεα διπλα σε ζωακια παρα διπλα σε ανθρωπους.
Ειμαστε ανθρωποι αλλα φερομαστε σαν κατι αλλο εκτος απο ανθρωποι. Τα ζωα απο την αλλη, αναλογα το ειδος τους , συμπεριφερονται με απολυτη αρμονια με την φυση και μπορω να τα ψυχολογω.
Με τους ανθρωπους , η ψυχολογια σηκωνει τα χερια ψηλα δυστυχως....
Συμπερασμα, καλο ειναι να δωσουμε οση περισσοτερη αγαπη σε αυτα τα πλασματακια και ενω προσπαθουμε να μαθουμε αν νιωθουν σαν εμας,να προσπαθησουμε να παρουμε την αγαπη τους και να μαθουμε να τους μοιασουμε μπας και διορθωσουμε την ανθρωποτητα...
Ισως ετσι πραγματικα θα δουμε οτι τετοιο μεγαλειο ψυχης με ενα βιβλιο κά, ειναι δυσκολο να περιγραφει...
Εχω γνωρισει καλους ανθρωπους αλλα εχω γνωρισει και ανθρωπους που δυστυχως ντρεπομαι και δεν θα ηθελα με τιποτα να εχει παρομοιες συνυθειες , σκεψεις, συναισθηματα το σκυλακι μου...