Είναι απαίσιος μύθος πως οι σκύλοι δεν εκπαιδεύονται μετά από κάποια ηλικία (βάλε ότι ηλικία θες). Οι επαγγελματίες εκπαιδευτές ασκολούνται κατά κανόνα με προβληματικά ενήλικα ζώα. Η εξαίρεση είναι να μας φωνάξουν για ένα κουταβάκι.
Σίγουρα το να ξεκινάς νωρίς είναι ότι καλύτερο αλλά φυσικά και εκπαιδεύονται σκύλοι κάθε ηλικίας. Το πρόβλημα το σοβαρό είναι να εκπαιδεύσεις τον ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ο οποίος ανέχεται πολύ καιρό μια λάθος συμπεριφορά, ή που συμπεριφέρεται λάθος ο ίδιος πολύ καιρό....
Εκπαίδευσα κάποτε ένα Dobermann 4 ετών που το είχε μία οικογένεια με ΠΕΝΤΕ κόρες (από 9-19 ετών). Τις είχε δαγκώσει όλες χωρίς εξαίρεση. Η μητέρα είπε στον μπαμπά: "Η εγώ ή ο σκύλος!" (δηλ. "its me or the dog!") και ήταν έτοιμη να τον χωρίσει πραγματικά. Ο σκύλος έμενε σε διαμέρισμα και λέρωνε και μέσα, συν τις άλλης! Οι κόρες δεν ήθελαν ούτε να τον ξέρουν (όλο το βάρος έπεφτε στη μαμά).
Ο πατέρας πάλι, έλλειπε συνεχώς (έμπορος) και ήθελε το σκύλο να φυλάει τα "κορίτσια του". Δεν δεχόταν να φύγει ο σκύλος. Εγώ ήμουν η τελευταία του ελπίδα.
'Επεισα τον πατέρα (με δυσκολία!!
) να χαρίσει τον σκύλο στη μεγαλύτερη κόρη και έπεισα την κόρη πως είναι πολύ "Κούλ" ο σκύλος της και σύντομα θα πηγαίνουν μαζί για καφέ.
Ξεκίνησα μαθήματα με όλα τα παιδιά αλλά την μεγαλύτερη ώς αφεντικό.
Ο σκύλος για πρώτη φορά, πήρε όλη την αγάπη και εκτίμηση που του έλλειπε (και δουλειά να κάνει και βόλτες κάθε μέρα!!!).
Η μητέρα δεν ξανα ασχολήθηκε ποτέ με τον σκύλο (δεν χρειαζόταν -είχε μια αγέλη "χειριστές" για αυτό!). Παιδιά, έπρεπε να δείτε την μικρή κόρη με τη δύναμη και πυγμή χειριζόταν το θηρίο.... δεν παιζόταν το μικρό. Με τα μαθήματα τα κορίτσια ερωτεύτηκαν τον σκύλο και φυσικά κι αυτός εκείνες!
Αυτή η ιστορία θα μου μείνει αξέχαστη γιατί μου θυμίζει πάντα τον 1ο και κύριο λόγο που σπούδασα αυτό το επάγγελμα.... για να βοηθάω οικογένειες. Η χαρά του συγκεκριμένου ζευγαριού ήταν τόσο μεγάλη, που με κάλεσαν να πάω διακοπές μαζί με την οικογένειά τους για 5αήμερο ιππασίας (όλα πληρωμένα)!!!
Το να εκπαιδεύεις σκύλους ενήλικους είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ γι' αυτήν την δουλειά. Είναι το βασικό, το σύνηθες! Φυσικά και γίνεται και μάλιστα περισσότερο απ' ότι φαντάζεσαι και περισσότερο απ' ότι έχει δείξει η εκπομπή της τηλεόρασης.
Πρέπει να καλέσω την Άννα στο φόρουμ... Η Άννα είναι μία νεαρή και πολύ όμορφη κοπέλα με ένα ημίαιμο Ρόττβαιλερ. Τον εκπαίδευσα σχεδόν 6 ετών. Ο "Βλαδήμηρος" κυκλοφορούσε με φίμωτρο γιατί έβγαινε βόλτα με ένα και μοναδικό σκοπό: να δαγκώσει όποιον βρεί μπροστά του!!!! Η Άννα είχε χρόνια να έχει καλεσμένους στο σπίτι γιατί εκεί ήταν ακόμη χειρότερος.
Ο Βλαδήμηρος εκπαιδεύτηκε πριν 2 χρόνια αλλά η Άννα ακόμη δεν μπορεί να σταματήσει να μ'ευχαριστεί! Έχει πάλι κοινωνική ζωή, κόσμο σπίτι της (με τον σκύλο ΛΥΤΟ), πάει διακοπές με τον σκύλο της (τώρα είναι Σκιάθο)!
Πόσες πελατησές μου με φώναξαν να εκπαιδεύσω το Ροττβάιλερ - Αγ. Βερνάρδου -Ντόμπερμαν - Ακίτα (βάλε ότι θες πάνω από 40 κιλά!) που τους κουβάλησε ο κακομαθημένος γιόκας τους πριν εξαφανιστεί για δουλειά ή σπουδές στο εξωτερικό...
Η μία ήταν κι ανάπηρη (πολυομυλίτηδα =πατερίτσες για πάντα) και αρκετές άνω των 60 ετών!
Το πιο δύσκολο σ'αυτές τις περιπτώσεις ήταν να πείσω τον "γιόκα" ότι πρέπει να χαρίσει τον σκύλο 100% στη μαμά (δεν ξεκινούσα αλλιώς) και να μην της τον πάρει ποτέ (ο σκύλος δεν μπορεί ν'αλλάζει αφεντικό κάθε τρεις και λίγο!).
Για την εκπομπή έχω να πω πως παρ' όλο που την έχω δει μόνο 2-3 φορές μου φάνηκε σωστή σε όλα (σε αντίθεση με μια άλλη με έναν κτηνίατρο). Φυσικά, κάνει μπάμ το ότι δεν στα δείχνει όλα (θέλει πολύ εξάσκηση κι από τους ιδιοκτήτες η εκπαίδευση, αλλιώς δεν γίνεται ΤΙΠΟΤΑ). Επίσης, λόγο Τ.V. (και Αγγλίας) δεν μπορούν να σου δείξουν και πραγματικά ακραίες περιπτώσεις κακής συμπεριφοράς (πχ. ο σκύλος κάνει επίθεση στην εκπαιδεύτρια και πως αντιδράει εκείνη).
Μου φαίνεται όμως και λίγο βαρετό (επαναλαμβάνεται κάπως, ή είναι ιδέα μου; ).
Το καλό που έχει είναι που δείχνει πως πραγματικά μερικοί ιδιοκτήτες είναι ΠΟΛΥ πιο προβληματικοί από τα προβληματικά τους σκυλάκια... κι εκεί είναι η δυσκολία της δουλειάς μας. Η Vickie τα λέει πολύ ωραία, όταν τους τα "χώνει". Πολύ μου αρέσει.
Η γιαγιά της είναι (ζει ακόμη, θα είναι 90 περίπου) πρωτοπόρος στα θέματα εκπαίδευσης και απίστευτη γυναίκα που είχε μείνει στην ιστορία. Το μήλο μάλλον έπεσε κάτω από την μηλιά!
