Μια φορά έπαθα το εξής:
Είχα 2 σκυλιά, το Τέρας και την Άλντα, η Άλντα ήταν ένα ημίαιμο που με τον χρόνο έγινε σκύλος μου.
Η Άλντα ποτέ δεν δέχτηκε το λουρί, αλλά δεν πείραζε ούτε κουνούπι.
Τέλος πάντων, στην βόλτα είχα το Τερας στο λουρί, και την Άλντα να τρέχει γύρω γύρω... Πηγαίνοντας βόλτα στην παραλιακή, δια της προσκολήσεως μαζεύτηκε και ένα αδεσποτάκι, πρώτη φορά το έβλεπα...
Η Άλντα έπαιζε αρχικά μαζί του, και μετά μας ακολουθούσε, και κάποια στιγμή διασταυρωθήκαμε με μια οικογένεια με 3-4 παιδιά γύρω γύρω τους, χωρίς λουριά... :shock:
Τέλος πάντων, για να μην πολυλογώ, το μικρό παιδάκι έκανε αρχικά μια γκριμάτσα στο Τέρας, που ήταν δίπλα μου και πηγαίναμε μπροστά, και αφού περάσαμε εμείς, έκανε μια κίνηση με το πόδι του σαν να ήθελε να κλωτσήσει, για να τρομάξει τα 2 σκυλιά, την Άλντα και το άλλο, η Αλντα μάσησε και απομακρύνθηκε από την κλωτσιά στον αέρα, το άλλο άρχισε να γαυγίζει στο παιδάκι....
Το παιδάκι πανικοβλήθηκε, οι γονείς του ήταν λίγο πιο μπροστά, και άρχισε να τρέχει, και το σκυλάκι το ακολούθησε γαυγίζοντας ακόμα πιο άγρια, αφού αισθανθηκε πιο μάγκας από τον φόβο του παιδιού και πιθανόν από τις πλάτες της Άλντας.
Εγώ εν τω μεταξύ φώναξα την Άλντα, και ήρθε αμέσως δίπλα μου.
Το παιδάκι ακούγοντας τα γαυγίσματα, μέσα στον πανικό του, κατέβηκε από το πεζοδρόμιο και πέρασε την λεωφόρο Ποσειδώνος, χωρίς να ελέγξει τίποτα, το αδέσποτο συνέχιζε να το ακολουθεί, αυτοκίνητα να περνάνε με ταχύτητα, φρεναρίσματα, χαμός, και όταν το παιδάκι έφτασε από τύχη στην νησίδα, πήγε να σταματήσει, είδε ότι ο σκύλος εξακολουθεί να το κυνηγάει, και πέρασε και την άλλη μισή λεωφόρο με τον ίδο τρόπο!!!
Ο σκύλος (που προφανώς είχε περισσότερο μυαλό από το παιδάκι), στάθηκε στην νησίδα και δεν περασε, γιατί φοβήθηκε από τα αυτοκίνητα...
Εγώ είχα παγώσει παρακολουθώντας το θέαμα, η οικογένεια του παιδιού το ίδιο, κάποια στιγμή ο πατέρας του παιδιού πέρασε κι αυτός την λεωφόρο και έφτασε το παιδί του που έκλαιγε σπαρακτικά...
Τελικά ο πατέρας άρχισε να κατηγορεί εμένα!!!
Εγώ είχα κάτσει εκεί, παρακολουθώντας το γεγονός αλλά και σοκαρισμένος από το θέαμα και τον κίνδυνο που διέτρεξε το παιδάκι.
Αυτό που με έσωσε είναι ότι το αδεσποτάκι, μετά το γεγονός δεν ήρθε ξανά κοντά μου, αλλά κατευθύνθηκε αλλού... Δεν το ξαναείδα έκτοτε στην περιοχή.
Ο τύπος κατάλαβε ότι εμένα τα σκυλιά μου δεν έκαναν κάτι, και δεν τον παρεξήγησα που αρχικά μου επιτέθηκε φραστικά, διότι με το σοκ που θα πέρασε, όλοι θα του έφταιγαν, πόσο μάλλον εγώ που ήμουνα ο φερόμενος σαν ιδιοκτήτης του σκύλου εκείνου...
Πως μπορεί να μπλέξει κανένας, ο Θεός και η ψυχή μας το ξέρει... Ανά πασα στιγμή και για οτιδήποτε που ούτε περνάει από το μυαλό μας!!!
Για φαντάσου που θα έμπλεκα, αν κάποιο αυτοκίνητο είχε χτυπήσει το παιδάκι εκείνο... Κάπου ένοιωθα και ένοχος γι αυτό, πέραν της πλάκας που κάνουμε μερικές φορές, το συμβάν ήταν πολύ δυσάρεστο.