Εφυγε το κοριτσι μου.Ταξιδευει αποψε για Γερμανια.
Στεναχωρηθηκα παιδια πολυ.Που δεν θα την εχω κοντα μου,που θα φοβαται στο κλουβι μονη της με ξενους ανθρωπους,που θα αναρωτιεται τι κακο εκανε κ την εγκατελειψα.Το τελευταιο με τσακιζει!Αυτο,να μην μπορεις να εξηγησεις στα ζωα!
Ας ειναι καλυτερα το κοριτσι μου εκει που θα παει...
Καλησπέρα κι από μένα, επειδή το πέρασα πρόσφατα αυτό (και ακόμα σφίγγεται ο λαιμός μου όταν το σκέφτομαι), το μόνο που μπορώ να πω είναι α) κουράγιο, έκανες το σωστό κι ας πονάει τώρα και β) μακριά από φωτογραφίες, βιντεάκια της μικρής κλπ για λίγο καιρό, ώσπου να τα βλέπεις με χαμόγελο και όχι με δάκρυα).
Προσωπικά θέλω να πιστεύω ότι το σκυλί καταλαβαίνει όταν δεν θέλεις να το δώσεις, αλλά "πρέπει". Αυτό που φιλοξένησα εγώ για αρκετό καιρό (και δυστυχώς δεν έμαθα ποτέ νέα του
) είχε καταλάβει μέρες πριν την προγραμματισμένη ημερομηνία αναχώρησης ότι κάτι συμβαίνει και αντί να το παρηγορώ εγώ, ερχόταν εκείνο να με παρηγορήσει -όσο κι αν έκανα τη χαρούμενη..
Το post σου με συγκίνησε πάρα πολύ, άνοιξε την "πληγή" πάλι. Εύχομαι να τη δείς σύντομα στο νέο της σπιτάκι, χαρούμενη και ζωηρή, κάτι που εγώ στερήθηκα και μου έχει στοιχίσει πολύ.
Καλό βράδυ.