Μια απογευματινή βόλτα χθες στην λίμνη Μπελέτσι, δεν μας δρόσισε. Μας φούντωσε. Δεν προλάβαμε να κάνουμε πέντε βήματα και τσουπ...4 μικροσκοπικά πλασματάκια να τρέχουν από δω κι από κει. Εκ των υστέρων μάθαμε, ότι μόλις χθες πρέπει να τα άφησαν εκεί. Ζωηρά, χωρίς ψύλλους και τσιμπούρια και χωρίς τούμπανο κοιλίτσες ακόμη. Φρέσκο πράγμα. Δεν σκέφτηκα να δω, πόσα αγόρια, πόσα κορίτσια. Μικρότερα του μηνός εικάζω. Και γλύυυυυκα. Ο ταλιμπάν με το πράσινο λουρί που τα τραμπουκίζει, είναι ο Μαρκούλης. Και ο φουντωτός κύριος, που τους φέρεται με ευγένεια, το γλυκό μου αγόρι. Για να έχετε μία άποψη των μεγεθών. Αφού κάτσαμε καμμιά ώρα, να τα ταίσουμε, να τους βάλουμε νεράκι και να κοιταζόμαστε για το τι θα κάνουμε, πήραμε τα γεμάτα από τα δικά μας σκυλιά, αμάξια και ξεκουμπιστήκαμε με πολύ βαριά καρδιά. Φορτώσαμε όμως το βάρος του τσεκαρίσματος σε έναν άλλο φύλακα άγγελο της περιοχής. Thanks Tara Το σημερινό ανακοινωθέν λέει ότι λείπει ήδη ένα μπεζάκι. Ελπίζουμε ότι κάποιος το πήρε. Μένουν λοιπόν άλλα τρία. Δύο μπεζάκια και το μαυράκι, που το πήραμε αγκαλιά και έτρεμε σύγκορμο από την τρομάρα. Και έτσι, είπαμε να βάλουμε κι εδώ καμμιά φωτό, μπας και το φόρουμ μας, κάνει πάλι το θαύμα του.
Ιδου λοιπόν...
Ιδου λοιπόν...
Last edited: