1. ...Με την απόκτηση του λαμπραντορ μου ήξερα απο την αρχή ότι δεν παίρνω σκύλο φύλακα!
Δεν θα ήθελα βέβαια να μπει ο κλέφτης και να παει να τον γλυψει -.-
2. ...ξαφνικά κοιτάει το σπιτι του και μένει ακίνητη.της λέω πάμε σπιτι τίποτα! Και ξεκινάει δυνατό γαυγισμα, δεν το εχει ξανακάνει τόσο πολυ πάω προς τα εκει που γαυγιζει και ήταν όντως ο ξαδερφος μου μέσα στα μαύρα σκοτάδια. Νομίζω ότι η μικρή πέταξε τρίχα.
Δεν έδωσα καμία εντολή αλλα και εκείνη δεν τράβηξε το φλεξι μόνο αγριεψε πολυ και γαυγιζε.
3. ...το προσπερασα, δεν της είπα ούτε ΜΗ ούτε ΜΠΡΆΒΟ (έκανα καλα)
4. ...Μηπως τελικά εχει αρχίσει και γινεται φύλακας;
1. Ελάχιστα σκυλιά θα πάνε να γλύψουν τον κλέφτη και, γενικά, τον άγνωστο που μπαίνει την ώρα που κοιμάται η οικογένεια...
Ολα τα υπόλοιπα θα εκφράσουν κάποια ψυχική κατάσταση, μέσα στο φάσμα "πανικός - φόβος - ξάφνιασμα - δυσφορία - καχυποψία - οργή - άμυνα"...
2. Τώρα, αν εξαιρέσεις ένα ποσοστό σκυλιών (με αυτό που λέμε "ιδιαίτερα γερά νεύρα και ισορροπημένο χαρακτήρα") της τάξης του 10% (ανεξάρτητα από τη φυλή)... μένει ένα 90%, που, σε κάθε μία από τις εναλλακιτκές καταστάσεις του παραπάνω φάσματος:
α) Θα κοκαλώσουν εκεί που βρίσκονται...
β) θα γαυγίσουν δυνατά... διαφορετικά από το συνηθισμένο γαύγισμα...
γ) θα "πετάξουν" τρίχα...
Επιπλέον, αν τα σκυλιά αυτά βρίσκονται στις πρώτες ψυχικές καταστάσεις (όπως τις αναφέρω - για παράδειγμα, η Μόκα μου) του φάσματος:
δ) θα χαμηλώσουν την ουρά...
ε) ΔΕΝ θα κινηθούν προς τα εμπρός (δηλαδή, δεν θα "τραβήξουν το flexi")... εκεί, αξίζει τον κόπο να διαβάσει κάποιος τη γλώσσα του σώματος: Το κέντρο βάρους του σκύλου, τελικά, μεταφέρεται προς τα πίσω ή προς τα εμπρός? Επισης, το κεφάλι και τα αυτιά, πως είναι στημένα?
Ή, αλλιώς, αν τα σκυλιά αυτά βρίσκονται προς τις τελευταίες ψυχικές καταστάσεις του φάσματος (για παράδειγμα, ο Casper μου):
δ) θα υψώσουν την ουρά... ή/και θα την κουνάνε πάρα πολύ αργά τεντωμένη...
ε) θα κινηθούν προς τα εμπρός (δηλαδή, θα "τραβήξουν το flexi" - λιγότερο ή περισσότερο, ανάλογα με την εκπαίδευσή τους και το μέγεθος του κινδύνου που αντιλαμβάνονται)...
στ) κεφάλι μπροστά, αυτιά ψηλά - μπροστά, κέντρο βάρους μπροστά... και,
κυρίως:
ζ) "Σουφρωμένα" χείλη προς τα εμπρός...
όταν το βλέπεις αυτό και ΔΕΝ είσαι αυτός που βρίσκεται μαζί με το σκύλο... ξέρεις ήδη ότι θα σε δαγκώσει (βλέπε: Patricia McConnell)...
Ανάμεσα στα σκυλιά της τελευταίας κατηγορίας, θα αναγνωρίσεις εκείνα που, όπως λέμε (όχι ιδιαίτερα εύστοχα, κατά την ταπεινή γνώμη μου) "βγάζουν φύλαξη"...
3. Εξαρτάται... για παράδειγμα, στη Μόκα, μετά από τέτοιες φάσεις (και εφόσον έχουμε διαπιστώσει τι ήταν αυτό που την προκάλεσε) λέμε, με χαρούμενο τόνο: "Εντάξειιι"...
4. Αν μπορείς να απαντήσεις στα παραπάνω που σου έγραψα, θα καταλήξεις στο εάν έχει αρχίσει να "γίνεται φύλακας"...
Την νύχτα όλοι οι σκύλοι είναι πιο καχύποπτοι, αν αισθανθεί απειλή θα γαυγίσει, αυτό υποδηλώνει περισσότερο φόβο παρά φύλαξη.
Ακριβώς...
Και για να "ξεδιπλώσω" τη λίγο αιρετική σκέψη μου (Παρασκευή απόγευμα γαρ
), από που ξεκινάει, δηλαδή, η φύλαξη?
Μήπως και λιγάκι από το φόβο?
Ο οποίος δεν είναι αρκετός για να κάνει το συγκεκριμένο σκύλο να το βάλει στα πόδια, αλλά είναι αρκετός για να τον κάνει να "οργιστεί"?
Πολλά σκυλιά, αντιδρούν ενστικτωδώς, μ'αυτόν τον τρόπο.
Λειτουργούν ας πούμε ως συναγερμοί.
Δεν είναι κακό. Αντιθέτως. Αλλά δεν σημαίνει ότι έχουν και την ικανότητα, να λειτουργήσουν ως φύλακες. Πιθανότατα, θα τρέξουν να κρυφτούν, αν ο "κακός" αποφασίσει ότι δεν φοβάται και κάνει βήμα εμπρός.
Αυτό ακριβώς...