No worries.
Θα σου έλεγα να μη βιάζεσαι να θεωρήσεις παγιωμένες τις εντολές και την υπακοή του μικρού σε αυτές. Είναι πιτσιρίκος ακόμα. Θα περάσετε κι από φάσεις αμφισβήτησης και ανυπακοής. Φρόντισε να είσαι σταθερός εκεί και θα πάτε μια χαρά. Επίσης, μην τον πρήζεις πολύ με το φαγητό. Καλό είναι να δουλεύει για να το πάρει, αλλά μην τον αφήνεις αρκετή ώρα απλά να το κοιτάει και να του τρέχουν τα σάλια. Το λες και καψόνι αυτό. Λίγα δευτερόλεπτα έως 1 λεπτό είναι αρκετά πολλές φορές.
Μπορεί να έχει τα φόντα να βγάλει μελλοντικά ένστικτο φύλαξης. Αν τυχόν σε ενδιαφέρει να εξελίξεις ή να διαχειριστείς σωστά κάτι τέτοιο, δούλεψε πολύ με την υπακοή του και ίσως να κάνετε και κάποια εκπαίδευση για δαγκώματα σε εκπαιδευτή. Θεωρώ πολύ σημαντικό το αν αποφασίσεις να κινηθείς προς τέτοια κατεύθυνση, την παρουσία
επαγγελματία εκπαιδευτή. Τονίζω το επαγγελματίας, γιατί κυκλοφορούν της Παναγιάς τα μάτια έξω. Και μόλις ισχυροποιήσετε την υπακοή του σκύλου και πήξει το μυαλουδάκι του (μετά τα 2 χρόνια δηλαδή - να έχει παγιώσει και συμπεριφορές), συζητάτε για κάτι περαιτέρω εφόσον ο σκύλος έχει τα φόντα.
Θεωρώ επίσης βασικό στην όλη εξίσωση, το να επικρατεί ηρεμία στο σπίτι. Προς Θεού, δε λέω ότι δε θα τύχει να τσακωθείτε - άνθρωποι είστε. Αλλά μην φέρνετε το σκύλο σε θέση να "υπερασπιστεί" τον ένα από τους 2 για να δείτε πως αντιδράει. Μπορεί με ένα κουταβάκι λίγων μηνών να φαίνεται χαριτωμένο.. Με ένα σκύλαρο 30+ kg, πιθανότατα δε θα είναι..
Όλα αυτά στα λέω, βάση δικής μου λογικής κι εμπειριών και σε καμιά περίπτωση δε θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό. Οπότε, απλά προσπαθώ να σου δώσω τροφή για σκέψη. Εσύ αποφασίζεις τι θα κάνεις και πως θα κινηθείς με τον κούταβο.