Να σημειώσω κάποια πράγματα, ορμώμενη από το άλλο θέμα.
Η νόσος ευερέθιστου εντέρου (IBD) κ το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS) μοιάζουν πάρα πολύ, με πολύ παρόμοια συμπτώματα, αλλά είναι διαφορετικά.
Το IBD είναι αυτοάνοση φλεγμονική κατάσταση στο έντερο, και κάνει προοδευτικά ζημιά στη δομή του εντέρου. Οι πιο συχνοί τύποι IBD κ στον άνθρωπο κ στα ζώα είναι η νόσος του Κρον (Crohn's disease) κ η ελκώδης κολίτιδα.
Το IBS δεν είναι αυτοάνοσο κ δεν κάνει δομική ζημιά, τριγκάρεται από συγκεκριμένα πράγματα όπως αλλεργίες/δυσανεξιες, στρες, κτλ.
Π.χ. χρόνιες κολίτιδες, κ δη αιμορραγικές, που δεν τριγκαρονται από προφανή εξωγενή παράγοντα, μάλλον παραπέμπουν σε κάποια μορφή IBD παρά σε IBS.
Για κανένα από τα δύο δεν έχω βρει κτηνίατρο να ξέρει γρι. Γρι όμως. Αυτά πριν υπάρξουν εν Ελλάδι διατροφολόγοι κτηνίατροι πάντως, κ ως τώρα γνωρίζω την ύπαρξη μόνο μίας γαστρεντερολόγου. Κ γι'αυτό βλέπουμε συχνά άτομα εδώ στο φόρουμ απεγνωσμένα να ψάχνουν λύσεις κ για τα δύο - όπου βλέπετε αδιαγνωστες κολίτιδες, γαστρίτιδες, εμετούς, διάρροιες, χρόνιες ή "αλλεργικές", συχνά (όχι πάντα) οφείλονται σε κάτι από αυτά τα δύο. Σε αλλεργίες συνήθως τα αποδίδουν οι κτηνίατροι γιατί δεν ξέρουν να βρουν κάτι πιο συγκεκριμένο, στην καλύτερη κάποιοι αναγνωρίζουν ότι μπορεί να είναι Κρονς. Που είναι θεμιτό βέβαια καθώς το IBS όντως τριγκαρεται από αλλεργίες ή δυσανεξιες, τη διάκριση ανάμεσα στα 2 (ibd vs ibs) όμως δε νομίζω να ξέρουν πολλοί να την κάνουν (υπάρχουν κάποιοι λίγοι που μου έχουν αναφέρει κατά καιρούς αλλά λόγω απόστασης δεν έχω επαφή άρα κ γνώμη). Το θέμα είναι ότι αν δεν ξέρεις τι είναι, μπορεί ο χειρισμός (βλ. παρακάτω) να επιδεινώσει αντί να βοηθήσει την κατάσταση.
Συνήθως λοιπόν μανατζαρονται με trial and error διατροφικό (κ καλά κάνουν δλδ, είναι η πιο ακίνδυνη αντιμετώπιση, γιατί στο IBD στους ανθρώπους μπλέκουν τεχνητή ανοσοκαταστολή κλπ που δεν είναι κ ότι καλύτερο). Το κακό είναι, κ ειδικά αν δεν ξέρεις τι από τα δύο είναι, συχνά αυτός ο χειρισμός να είναι εξ ολοκλήρου λάθος κ να επιδεινώνει το προβλήματα αντί να το χειριστεί. Π.χ. λανθασμένες elimination diets, που στερούν βασικά nutrients κ ενώ μπορεί να έχουν κάποιο άμεσο θετικό αντίκτυπο, να χειροτερεύουν τελικά μεσο/μακροπρόθεσμα την κατάσταση της χλωρίδας του εντέρου, με συνεπακόλουθη επιδείνωση της πάθησης. Πολύ συχνά πχ κόβουμε τη φυτική ίνα γιατί φαινομενικά κάνει εξάρσεις (flares), αλλά μακροπρόθεσμα χειροτερεύει (χλωρίδα, δυσβίωση, πιθανά δυσκοιλιότητες κτλ). Χρειάζεται απλά συγκεκριμένη ίνα, με βάση την πέψη της κτλ.
Η διατροφή είναι καίρια σε αυτές τις παθήσεις, κ τις δύο. Για μένα, ούτε ο έλεγχος των συστατικών που απαιτούν, ούτε η απαιτούμενη πληρότητα κ nutrients, ούτε η ανάγκη υποβοήθησης της χλωρίδας του εντέρου, καλύπτονται από οποιαδήποτε ξηρά, ενώ ή δυσκολία πέψης της κ μεταβολισμού της είναι εξαιρετικά κακά για τις παθήσεις αυτές. Θα έλεγα, βρείτε έναν κάλο γαστρεντερολογο ή διατροφολόγο κ πειραματιστείτε να καταλήξτε σε συγκεκριμένη φρέσκια διατροφή.
Τέλος, για άλλο λόγο το ξεκίνησα αυτό το ποστ: κ στις δύο παθήσεις, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα, ειδικά μακροπρόθεσμα, το έντερο του οργανισμού (ζώου, ανθρώπου) να αναπτύξει υπερευαισθησία σε περιφερειακά ερεθίσματα. Εννοώ κύστες, υπερπλασίες οργάνων, πολύποδες, όγκοι κτλ εντός του εντέρου ή σε όργανα που γειτνιάζουν κ ασκούν πίεση στο έντερο, η πίεση αυτή να εκλαμβάνεται από τα νεύρα του εντέρου πολύ πολύ πιο μεγενθυμένη από ότι σε ένα φυσιολογικό οργανισμό. Τριγκαροντας επιπλέον flares, δημιουργώντας πιο εύκολα/πιο έντονα φλεγμονές στο έντερο κ προκαλώντας πολύ μεγαλύτερη ενόχληση από ότι σε άλλους οργανισμούς.
Αυτό είχε μάλλον γίνει κ στην περίπτωσή μας με τις παραπροστατικές κύστες στο παρελθόν που ανέφερα στο δίπλα θέμα, δεν ήταν δλδ μάλλον κ τόσο τρελό που ο πρώτος υπερηχολογος τις είχε θεωρήσει πολύ μικρές για να δημιουργήσουν πρόβλημα, κ μάλλον κάτι αντίστοιχο (ΕΛΠΙΖΩ κύστη κ όχι μετάσταση) συμβαίνει κ τώρα.