Με αφορμή σχόλιο για την εκτροφική εξέλιξη του χαρακτήρα των Jack Russell, θα ήθελα να καταθέσω μερικούς προβληματισμούς σε σχέση με το εκτροφικό μέλλον φυλών με αχρείαστη εργασία.
Οι φυλές αυτές μπορούν να διαχωριστούν στις παρακάτω κύριες κατηγορίες:
-Φυλές των οποίων η εργασία υπάρχει, αλλά η εξέλιξη της φυλής την έχει απομακρύνει από την συγκεκριμένη χρήση: πχ ποιμενικοί βοοειδών ή ποιμενικοί herding -->Rottweiler - Γερμανικός Ποιμενικός.
-Φυλές των οποίων η εργασία επιτρέπεται μόνο σε κάποιες χώρες παρ'όλα αυτά εκτρέφονται και αγοράζονται για άλλες χρήσεις σε χώρες που η εργασία απαγορεύεται: πχ φωλεοδύτες ή κυνηγοί μεγάλου θηράματος ----> Jack Russell - Dogo Argentino
-Φυλές των οποίων η εργασία έχει εκλείψει πλήρως και μάλλον δεν θα επιστρέψει: πχ Bull baiting ή κυνομάχοι -----> εδώ ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε....
Ποια πιστεύετε ότι θα ήταν η κυνο - λογική συνέχεια των πραγμάτων?
Διατήρηση των φυλών "ως έχουν" ακόμα κι αν δεν ασχολούνται με την εργασία τους, λόγω των παράπλευρων ικανοτήτων τους?
Το "ως έχουν" πώς το αξιολογεί κανείς όταν δεν μπορεί καν να τις δοκιμάσει στην εργασία τους?
Ο λόγος αυτής της διατήρησης από την στιγμή που ασχολούνται με κάτι άλλο, είναι εν τέλει αισθητικός, ιστορικός ή κάτι ανάλογο? Σαν να έχει κρατήσει κανείς την σαρμενίτσα της γιαγιάς?
Κάποιοι που συνεχίζουν να θέλουν τον σκύλο για την πρωταρχική εργασία, πχ Γερμανοί ποιμένες (υποθετικό σενάριο) και έχουν κρατήσει κάποια σκυλιά "κάποιου τύπου", έχουν Γερμανικό Ποιμενικό, ή Γερμανικός Ποιμενικός είναι πλέον ο εξελιγμένος?
Θα έπρεπε να επιτραπεί θεσμικά η εκ των πραγμάτων διακλάδωση των φυλών κατα τόπους? Εργασιακά Ροδεσιανά για την Αφρική, τουριστικά για την Ελλάδα?
Οι "μαχητικές" φυλές, θα χάσουν το gameness για να μην τσακώνονται σε σκυλοπάρκα? Τότε δεν θα είναι απλώς facade μνημεία του εαυτού τους?
Παίρνω ποπ κορν και περιμένω τις τοποθετήσεις σας
Οι φυλές αυτές μπορούν να διαχωριστούν στις παρακάτω κύριες κατηγορίες:
-Φυλές των οποίων η εργασία υπάρχει, αλλά η εξέλιξη της φυλής την έχει απομακρύνει από την συγκεκριμένη χρήση: πχ ποιμενικοί βοοειδών ή ποιμενικοί herding -->Rottweiler - Γερμανικός Ποιμενικός.
-Φυλές των οποίων η εργασία επιτρέπεται μόνο σε κάποιες χώρες παρ'όλα αυτά εκτρέφονται και αγοράζονται για άλλες χρήσεις σε χώρες που η εργασία απαγορεύεται: πχ φωλεοδύτες ή κυνηγοί μεγάλου θηράματος ----> Jack Russell - Dogo Argentino
-Φυλές των οποίων η εργασία έχει εκλείψει πλήρως και μάλλον δεν θα επιστρέψει: πχ Bull baiting ή κυνομάχοι -----> εδώ ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε....
Ποια πιστεύετε ότι θα ήταν η κυνο - λογική συνέχεια των πραγμάτων?
Διατήρηση των φυλών "ως έχουν" ακόμα κι αν δεν ασχολούνται με την εργασία τους, λόγω των παράπλευρων ικανοτήτων τους?
Το "ως έχουν" πώς το αξιολογεί κανείς όταν δεν μπορεί καν να τις δοκιμάσει στην εργασία τους?
Ο λόγος αυτής της διατήρησης από την στιγμή που ασχολούνται με κάτι άλλο, είναι εν τέλει αισθητικός, ιστορικός ή κάτι ανάλογο? Σαν να έχει κρατήσει κανείς την σαρμενίτσα της γιαγιάς?
Κάποιοι που συνεχίζουν να θέλουν τον σκύλο για την πρωταρχική εργασία, πχ Γερμανοί ποιμένες (υποθετικό σενάριο) και έχουν κρατήσει κάποια σκυλιά "κάποιου τύπου", έχουν Γερμανικό Ποιμενικό, ή Γερμανικός Ποιμενικός είναι πλέον ο εξελιγμένος?
Θα έπρεπε να επιτραπεί θεσμικά η εκ των πραγμάτων διακλάδωση των φυλών κατα τόπους? Εργασιακά Ροδεσιανά για την Αφρική, τουριστικά για την Ελλάδα?
Οι "μαχητικές" φυλές, θα χάσουν το gameness για να μην τσακώνονται σε σκυλοπάρκα? Τότε δεν θα είναι απλώς facade μνημεία του εαυτού τους?
Παίρνω ποπ κορν και περιμένω τις τοποθετήσεις σας
Last edited: