Τι να επιλέξουμε;
- Thread starter Recep
- Ημερομηνία δημιουργίας
Κάθε 2-3 μήνες περίπου, 20 ευρώ.
Σε ξεγελά η φωτό, το κολάρο είναι αρκετά χαλαρό και μπαίνει άλλο που πιάνει πλάτη και πόδια για το λουράκι / βόλτα του..., αυτό είναι διακοσμητικό μόνο
Ο επίλογος γράφτηκε εχθές με τον τραγικότερο τρόπο μια ώρα πριν την Ανάσταση...
Τον πήραμε μαζί όπως κάναμε πάντα από Αθήνα στους Αγίους Θεοδώρους για να κάνουμε Πάσχα με τους συγγενείς, το Μεγάλο Σάββατο πρωί.
Μέσα στην αυλή και μαζί με τα παιδιά να ξεσαλώνουν μέχρι τις 23:00 ώσπου ξαφνικά άρχισε να γαβγίζει σαν τρελός, και να χτυπιέται προφανώς από αφόρητους πόνους.
Η μια μου κόρη προσπάθησε να τον πιάσει να τον ηρεμήσει, χωρίς βέβαια να ξέρει το παιδί και τη δάγκωσε στο χέρι, και στη συνέχεια έπεσε κάτω και σπαρταρούσε σαν το ψάρι!
Η γυναίκα μου έφυγε για φαρμακείο για ενέσιμη ατροπίνη και κονάκιο κατόπιν υπόδειξης του κτηνιάτρου, και παρόλο που του βάλαμε με το ζόρι στο στόμα γάλα και αλατόνερο για να προκαλέσουμε εμετό, φαινόταν πώς ο έρμος είχε πέσει σε κώμα..., και που και που έκανε συσπάσεις και ούρλιαζε - μια δούλευε η καρδούλα του μια όχι, και αναπνοή αραιά και που...
Μετά από 15 λεπτά που τον χάιδευα και του έδινα κουράγιο και του μιλούσα και αφουγκραζόμουν την καρδούλα του, βλέπω τα πρώτα συμπτώματα του θανάτου, δλδ αίμα από το στόμα, και ακράτεια...
Φθάνει η γυναίκα μου και κάνουμε και τις δύο ενέσεις, αλλά δυστυχώς ο άτυχος ο Κόμης μου δεν άντεξε!
Είναι προφανές και αυτονόητο πώς ο Κόμης μας δηλητηριάστηκε άμεσα πέντε λεπτά νωρίτερα από κάποιον υπάνθρωπο/μίασμα της κοινωνίας, μιας και κάτι μας περιέγραψαν τα παιδιά σχετικό για κάποιον που κοντοστάθηκε νωρίτερα έξω από τη μάντρα και του γάβγιζε ο Κόμης, αλλά δυστυχώς δεν είχαμε τα ψυχικά αποθέματα να ασχοληθούμε περαιτέρω εχθές μισή ώρα πριν την Ανάσταση, μιας και το μείζον θέμα ήταν η ψυχολογία των τριών παιδιών μας / και η δική μας στη συνέχεια.
Στη συνέχεια νοσοκομείο Κορίνθου για αντιτετανικό, αντιβίωση, ταφή του Κόμη και εκκλησία για την Ανάσταση...
Εν το μεταξύ στους Αγίους Θεοδώρους / Λουτράκι / Κόρινθο, μάθαμε πώς είναι της μόδας οι φόλες μέσα στις αυλές σπιτιών.
Θα τον θυμόμαστε και θα μας λείπει ο υπέροχος και προστατευτικότατος με τα παιδιά χαρακτήρας του, η υπακοή του, η αφοσίωσή του, η αγάπη του και το παιχνίδι του...
Τέλος αναρωτιέμαι αν ο Κόμης μας έσωσε εχθές τη ζωή της τρίχρονης μικρότερης κόρης μας, μιας και θεωρώ πώς θα μπορούσε το παιδί να βάλει στο στόμα του ένα δηλητηριασμένο σαλάμι!!!
Τον πήραμε μαζί όπως κάναμε πάντα από Αθήνα στους Αγίους Θεοδώρους για να κάνουμε Πάσχα με τους συγγενείς, το Μεγάλο Σάββατο πρωί.
Μέσα στην αυλή και μαζί με τα παιδιά να ξεσαλώνουν μέχρι τις 23:00 ώσπου ξαφνικά άρχισε να γαβγίζει σαν τρελός, και να χτυπιέται προφανώς από αφόρητους πόνους.
Η μια μου κόρη προσπάθησε να τον πιάσει να τον ηρεμήσει, χωρίς βέβαια να ξέρει το παιδί και τη δάγκωσε στο χέρι, και στη συνέχεια έπεσε κάτω και σπαρταρούσε σαν το ψάρι!
Η γυναίκα μου έφυγε για φαρμακείο για ενέσιμη ατροπίνη και κονάκιο κατόπιν υπόδειξης του κτηνιάτρου, και παρόλο που του βάλαμε με το ζόρι στο στόμα γάλα και αλατόνερο για να προκαλέσουμε εμετό, φαινόταν πώς ο έρμος είχε πέσει σε κώμα..., και που και που έκανε συσπάσεις και ούρλιαζε - μια δούλευε η καρδούλα του μια όχι, και αναπνοή αραιά και που...
Μετά από 15 λεπτά που τον χάιδευα και του έδινα κουράγιο και του μιλούσα και αφουγκραζόμουν την καρδούλα του, βλέπω τα πρώτα συμπτώματα του θανάτου, δλδ αίμα από το στόμα, και ακράτεια...
Φθάνει η γυναίκα μου και κάνουμε και τις δύο ενέσεις, αλλά δυστυχώς ο άτυχος ο Κόμης μου δεν άντεξε!
Είναι προφανές και αυτονόητο πώς ο Κόμης μας δηλητηριάστηκε άμεσα πέντε λεπτά νωρίτερα από κάποιον υπάνθρωπο/μίασμα της κοινωνίας, μιας και κάτι μας περιέγραψαν τα παιδιά σχετικό για κάποιον που κοντοστάθηκε νωρίτερα έξω από τη μάντρα και του γάβγιζε ο Κόμης, αλλά δυστυχώς δεν είχαμε τα ψυχικά αποθέματα να ασχοληθούμε περαιτέρω εχθές μισή ώρα πριν την Ανάσταση, μιας και το μείζον θέμα ήταν η ψυχολογία των τριών παιδιών μας / και η δική μας στη συνέχεια.
Στη συνέχεια νοσοκομείο Κορίνθου για αντιτετανικό, αντιβίωση, ταφή του Κόμη και εκκλησία για την Ανάσταση...
Εν το μεταξύ στους Αγίους Θεοδώρους / Λουτράκι / Κόρινθο, μάθαμε πώς είναι της μόδας οι φόλες μέσα στις αυλές σπιτιών.
Θα τον θυμόμαστε και θα μας λείπει ο υπέροχος και προστατευτικότατος με τα παιδιά χαρακτήρας του, η υπακοή του, η αφοσίωσή του, η αγάπη του και το παιχνίδι του...
Τέλος αναρωτιέμαι αν ο Κόμης μας έσωσε εχθές τη ζωή της τρίχρονης μικρότερης κόρης μας, μιας και θεωρώ πώς θα μπορούσε το παιδί να βάλει στο στόμα του ένα δηλητηριασμένο σαλάμι!!!
Δεν το πιστεύω!!!! Ήταν τόσο όμορφος και καλός! Πώς μπόρεσαν να σκοτώσουν εναν τέτοιο σκύλο; Αν παω και τους ρίξω και εγώ καμια φόλα θα τους πω... Καθάρματα! Καλό ταξίδ όμορφε Κόμη!
εχω την εντυπωση οτι το 2013 ακουμε πολυ περισσοτερο για φολες απ\οτι αλλες χρονιες.τι θα γινει πια με αυτο το θεμα?ειναι τοσο θλιβερο...
Πραγματικά είναι θλιβερό... Να ρωτήσω κάτι; Τα σκυλιά μπορούν να πεθάνουν αν φαν σαπούνι;
Ξέρω οτι οι άνθρωποι μπορούν να πάθουν αναρρόφηση από τις μπουρμπουλήθρες (δυστυχώς δεν αστειεύομαι), οπότε φαντάζομαι το ίδιο θα ισχύει και για τα σκυλιά. Μιλάμε βέβαια για αρκετή ποσότητα εννοείται!
ε δεν νομιζω...το καλυτερο ειναι ομως να κανουν εμετο για να φυγει απο τον οργανισμο τους!αν ειναι σε μεγαλη ποσοτητα θα ειναι πιο επικινδυνο ομως...σαπουνι ας πουμε χεριων ή απορρυπαντικο σαπουνι?το δευτερο θα ειναι σιγουρα πιο τοξικο
