Έχω ακούσει και για υποαλλεργικές ράτσες όπως τα poodle,ισχύει;;;Καλά, αυτό είναι σίγουρο. Εγώ έχω φοβερή δύσπνοια και ασταμάτητο βήχα που δεν αντέχεται. Τα δικά της είναι πολύ ήπια συμπτώματα.
Έχω ακούσει και για υποαλλεργικές ράτσες όπως τα poodle,ισχύει;;;Καλά, αυτό είναι σίγουρο. Εγώ έχω φοβερή δύσπνοια και ασταμάτητο βήχα που δεν αντέχεται. Τα δικά της είναι πολύ ήπια συμπτώματα.
Όπως έγραψα στα προυγούμενα μου post, αυτό είναι σχετικό και ισχύει για κάθε άτομο ξεχωριστά. Γενικεύοντας τα σκυλιά που δεν μαδάνε ή μαδάνε λίγο (τα poodle, φυλές ομάδας bichon, shih tzu, lhasa apso, τα schnauzer, φυλές ομλαδας terrier, puli) μπορεί να μην έχουν τόσα αλλεργιογόνα όσο τα άλλα. Γενικώς πριν κάποιος αλλεργικός πάρει σκύλο πρέπει πρώτα να βρεθεί με εκπρόσωπο της φυλής και να δει αν έχει συμπτώματα. Πάντα μιλάμε για καθαρόαιμο σκυλί από εκτροφείο.Έχω ακούσει και για υποαλλεργικές ράτσες όπως τα poodle,ισχύει;;;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να κρίνεις τόσο εύκολα. Εγώ έχω ακρετές αλλεργίες, ειδικά την Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Σχεδόν σε όλα τα φυτά (και είναι η δουλειά μου!)Δεν είμαι γιατρός απο ένα κτηνιατρικό άρθρο το βρήκα
Προφανώς θα μεταφέρονται τα νεκρά κύταρα και τα σάλια στις τρίχες και θα δημιουργείτε το πρόβλημα.
Είναι και ένα άλλο μέλος ο serge που είχε παρόμοιο θέμα και το είχε αντιμετωπίσει. Εγώ δεν έχω πρόβλημα απλά το φοβάμαι γιατί απ ότι λένε η αλλεργία μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία.
Μην ξεχνάμε έρευνες που καταδεικνύουν πώς η έκθεση σε σκύλους και γάτες σε παιδική (νεαρότατη) ηλικία έχουν εξαιρετικά μεγάλη πιθανότητα να θωρακίσουν το ανοσοποιητικό των ατόμων αυτών από αλλεργίες γενικά. Πιθανώς να ισχύει και για άλλα αλλεργιογόνα. Κάποιες εμπειρίες μας έχουν αναφερθεί και εδώ:εχω καταλήξει οτι όσο εκτίθεσαι στο αλλεργιογόνο τόσο προοδευτικά εξασθενεί η ευαισθητοποιηση σου σε αυτο.
Μπράβο σου πάντως!!!! Με συγκινούν άνθρωποι σαν κι εσένα που αγαπούν τόσο πολύ τα σκυλιά!!!!!Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να κρίνεις τόσο εύκολα. Εγώ έχω ακρετές αλλεργίες, ειδικά την Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Σχεδόν σε όλα τα φυτά (και είναι η δουλειά μου!)
Το ήξερα πριν βρεθώ με σκύλο και γι αυτό και αργήσαμε αρκετά να πάρουμε την απόφαση, ενώ θέλαμε από πάντα και εγώ και ο άντρας μου. Με συχνό πλυσιματάκι με νερό και ξύδι μετά από ΚΑΘΕ βόλτα και ηλεκτρική σκούπα σχετικά συχνά, μαζί με αντισταμινικά αν βρεθώ σε μεγάλη κρίση (γιατί το θέμα ζόμπι δεν παλεύεται!) τα καταφέρνω μια χαρούλα. Α, και το οινόπνευμα αγκαλίτσα!!! Έχω σταματήσει να βγάζω υπερφυσικές καντήλες στα χέρια και στα πόδια (όπου το γλείψιμο είναι εντατικό) αλλά αποφεύγω σαν το διάολο τα φιλάκια στο πρόσωπο και στο λαιμό.
Παρόλα αυτά είχα αποφασίσει ότι αν χειροτέρευε το πράγμα θα έκανα τα εμβόλια για απευαισθητοποίηση και δεν μου πέρασε από το μυαλό να φύγει ο σκύλος (παρόλες τις προτροπές του αλλεργιολόγου - συγγενή).
Όμως η αλήθεια είναι ότι δεν φτάνω στο απροχώρητο, δηλαδή δεν έχω ιδιαίτερο άσθμα. Όλα τα άλλα αντέχονται κάπως, αν ζήσεις με αυτά μια ζωή. Πέρσυ (πριν βρούμε το Σερζ) πέρασα μια πολύ μεγάλη κρίση που μου ερχόταν να πηδήξω από το μπαλκόνι, ήμουνα τοσο "μαστουρωμένη" από τα αντισταμινικά που δε θέλω να το θυμάμαι, χάπια, κρέμες, κορτιζόνη, ότι να ναι!!!! Έπλενα και σιδέρωνα ΟΛΑ τα ρούχα, σεντόνια κλπ επί 2 μήνες συνέχεια. Μάλλον ήταν από ψύλλο ή κάτι τέτοιο από περιστέρια..... που απλά περνάγανε από το μπαλκόνι μας.... Δεν μπορείς να τα προλάβεις όλα.
Με τις γατούλες όμως ΨΟΦΟΛΟΓΑΩ! Όσο γλυκές και να μου φαίνονται, όσο και να θέλω να τις ζουλίξω, πολύ σπάνια το κάνω και αποχωρώ από το χώρο σε άθλια κατάσταση. Δεν θα έκανα ποτέ την επιλογή να πάρω γάτα. Να βοηθήσω ναι (και το έχω κάνει στο παρελθόν) αλλά θα φρόντιζα πολύ σύντομα να το δώσω για υιοθεσία γιατί δεν γίνεται να ζεις έτσι.
Το ξέρω δίκιο έχεις.Απλά θα ήθελα οι άνθρωποι να βλέπουν τον σκύλο τους σαν μέλος της οικογένειάς τους!Ξέρω ότι για πολλούς είναι αδύνατον να δουν ένα ζωο έτσι.Αλλά από την στιγμή που για τον σκύλο είμαστε μέλη της οικογένειάς του αυτός γιατί να μην είναι για εμάς;;;;Αrrow επειδή επιμένεις στις λεπτομέρειες να σου πω ότι εφόσον δεν το ήθελε τον σκύλο καλά έκανε και το έδωσε, και από την πλευρά του σκύλου να το δούμε δεν θα το φρόντιζε όπως έπρεπε.
Συμφωνώ απόλυτα!!Αν κάποιο άτομο θέλει να κάνει σχέση μαζί μας τότε πρέπει να μας δεχτεί έτσι όπως είμαστε,στην κατάσταση που είμαστε και αν έχει αλλεργίες να τις αντιμετωπίσει!! Άλλωστε όταν αγαπάμε κάνουμε θυσίες!!!Συμφωνώ, αλλά όμως είναι καλό, όταν παίρνουμε σκύλο, να ξέρουμε από πριν ποιος από τα άτομα που θα ζήσουν μαζί του θα είναι αλλεργικά κλπ. Επίσης αν πάρουμε το σκύλο πριν και μετά, π.χ. θέλουμε να κάνουμε σχέση με κάποιο πρόσωπο που για τον οποιοδήποτε λόγο δεν θέλει το σκύλο, να σκεφτούμε σοβαρά το ενδεχόμενο ότι το πρόσωπο αυτό δεν είναι για μας. Εξάλλου, αν μας αγαπάει, θα πάει να κάνει απεξάρτηση από τις αλλεργίες που θα είναι γενικά καλό για την υγεία του.
Τη φάση με τον καθηγητή πανεπιστημίου φίλο και το λόρδο φίλο με τον πύργο σας την έχω πει ξανά, έτσι. Και οι δύο ωραίοι άντρες και ελεύθεροι και είπαν: τα σκυλιά μου (δύο ο ένας, έξι ο άλλος αντιστοίχως) δεν είναι διαπραγματεύσιμα. Και γυναίκες φιλόζωες βρήκαν και μια χαρά περνάνε. Σας είπα και τι θα τον κάνει τον πύργο ο λόρδος, δηλαδή καταφύγιο σκύλων.
Ενδιαφέρον πολύ η ιστορία σου!!! Πάντως χαίρομαι που ξεπέρασες το πρόβλημά σου!!Θέλω να μοιραστώ μαζί σας και το πρόβλημα που αντιμετώπιζα με την αλλεργία μου.
Ταλαιπωρήθηκα αρκετά χρόνια, ιδιαίτερα κάθε Μάιο και Σεπτεμβριο με διάφορες αλλεργίες.
Φτερνισματα συνεχόμενα χωρίς να μπορώ να σταματησω
Μονίμως δακρυσμένα μάτια
Και σιναχι.
Ειχα πάει σε ένα σωρό γιατρούς, όλοι το πρώτο πράγμα που με ρωτούσαν ήταν αν έχουμε σκύλο η γάτα. Βέβαια εμείς δεν είχαμε, και έπαιρνα ένα σωρό φάρμακα.
Η αλλεργία δεν σταματούσε με τίποτα.
Εδώ και 10 μήνες που υιοθετήσαμε τη σκυλίτσα μας και δεδομένου οτι εχει περάσει ήδη ένας Σεπτεμβριος και ένας Μάιος μου σταμάτησε η αλλεργία!
Ο σκύλος ήταν το φάρμακο που με ιασε.
Ίσως κάποιοι να το θεωρήσουν σύμπτωση, αλλα εγω πιστεύω πως χάρη στον σκύλο ξεπέρασα τα προβλήματα με τις αλλεργίες που αντιμετωπιζα χρονια!!!
!