Εγώ θα γράψω τι έχει αλλάξει τα τελευταία 25 χρόνια που μπορώ να έχω άποψη βάση αυτών που έχω ζήσει. Συγκεκριμένα θα γράψω για το χωριό μου επειδή εκεί έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, έχω ολοκληρωμένη εικόνα του τότε και του τώρα, και γιατί πιστεύω πως αντικατοπτρίζει το τι ισχύει στην ελληνική επαρχία Γενικότερα.
Τότε:
Ο σκύλος (αλλά και η γάτα) θεωρούταν ένα εργαλείο. Υπήρχε μόνο για να εκτελεί μια εργασια.Αν δεν έκανε καλά την εργασία ή δεν υφίστατο πια, τα ζώα πήγαιναν προς "απόσυρση".
Σκύλος να ζει μες στο σπίτι θεωρούταν αδιανόητο. Αν γινόταν αυτό από κάποιον αντιμετωπιζόταν κατι σαν τρελός. Η διαμονή του σκύλου ήταν στην καλύτερη περίπτωση σε αυλή αλλά συνήθως στο χωράφι δεμένος σε ένα βαρέλι με ένα μέτρο αλυσίδα έξω από το κοτέτσι για να μην φάνε οι ζουριδες (νυφίτσες) τις κότες.
Η τροφή το σκύλου ήταν από ότι περισσεύει από το τραπεζι, πολλές φορές ψωμί με λάδι. Τα δε βαρελοσκυλα που ήταν σε χωράφι μακριά από το χωριό μπορεί να κάναμε να φάνε και βδομάδα.
Εμβόλια και λοιπές θεραπείες, ανέκδοτο. Ο μέσος όρος ζωής των σκυλιών τότε δεν ξεπερνάει τα 3 χρόνια.
Αδεσποτα δεν υπήρχαν γιατί αχρειαστα κουτάβια θανατώνονταν επί τόπου και τυχών αδέσποτα ήταν την ίδια τύχη μην τυχών και φάνε καμιά κότα.
Στειρώσεις γίνονταν αλλά όχι σε κτηνίατρο φυσικά. Μουνουχισμα αν έχετε ακούσει.
Οι κυνηγοί ζευγαρωναν το καλύτερο και πιο κατάλληλο σκύλο που υπάρχει στην περιοχή ( Κρητικός λαγωνικος) με ότι να ναι, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να χαθει αυτή η μοναδική ράτσα.
Τώρα:
Συνεχίζουν να υπάρχουν όλα αυτά αλλά σε μικρότερο βαθμό και άνθρωποι της δικιάς μου γενιάς αλλά και νεότεροι έχουν πλέον άλλη νοοτροπία. Ίσως όχι στο βαθμό που θέλουμε εμείς του φόρουμ, αλλά καμιά σχέση το τοτε με το τώρα.
Σήμερα πολλά σπίτια έχουν πλέον σκύλο μέσα στο σπίτι. Τον πάνε βόλτα.του κάνουν εμβόλια.
Τα βαρελοσκυλα συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό.
Υπάρχουν σκύλοι τσιπαρισμενοι.
Υπάρχει φιλοζωική στην περιοχή.
Στο θέμα ζευγάρωμα δεν εχουν άλλαξει και Πολλά πράγματα.
Νέοι κυνηγοί με μεράκι προσπαθούν να διασώσουν τον κρητικό λαγωνικό που από όλη την Κρήτη μόνο στην περιοχή μου υπάρχουν ακόμα κάποια καλά δείγματα.
Και για να μην μείνω μόνο στα σκυλιά υπάρχει και μία υποτυπώδη έστω οικολογική συνείδηση.
Και άλλα πολλά.
Το ποτήρι είναι στην μέση.
Το θέμα λοιπόν είναι πως το βλέπουμε. Μισογεμάτο η μισοαδειο.
Μπορεί να μην έχουμε φτάσει,ούτε καν πλησιάσει το επίπεδο που οι περισσοτεροι εδώ μέσα ονειρευόμαστε, αλλά έχουν γίνει πολλά βήματα μπροστά. Και όσο περνάνε τα χρόνια τα βήματα θα είναι προς τα μπροστά. Με αργό βάδισμα ίσως αλλά προς τα μπροστά.
Διαφωνώ με τις απαισιόδοξες γνώμες ειδικά αν στηρίζονται σε μία κακή είδηση με μόνο επιχείρημα το λιγκ που μας παραπέμπει σε αυτήν την κακιά είδηση και από κάτω το σχόλιο 'τιποτα δεν έχει αλλαξει'.
Εγώ προτιμώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο πιστεύω στον Έλληνα, γιατί τα βήματα προς τα μπρος έχουν γίνει με ιδιωτικές πρωτοβουλίες και μένα κράτος ανύπαρκτο που ναι μεν έχει νόμους αλλά ποτέ δεν εφαρμόζονται.
Στα κράτη και στους λαούς των δυτικών κρατών που κάποιοι φέρνουν σαν παράδειγμα (και εγώ το κάνω κάποιες φορές) και θαυμάζουν, γνωμηι μου πως είναι χειρότεροι από εμάς. Απλά έχουν νόμους που εφαρμόζονται. Όταν έχουν την ευκαιρία να ζήσουν σε ένα καθεστώς "ανομίας" πχ σε διακοπές στην Ελλάδα, δείτε ποιος είναι ο πραγματικός τους εαυτός.
Κατά την γνώμη μου η κατάσταση είναι πολυ καλητερη τα τελευταία χρόνια αλλά έχει ακόμα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης.
Think positive που λένε και στο χωριό μου.
Τότε:
Ο σκύλος (αλλά και η γάτα) θεωρούταν ένα εργαλείο. Υπήρχε μόνο για να εκτελεί μια εργασια.Αν δεν έκανε καλά την εργασία ή δεν υφίστατο πια, τα ζώα πήγαιναν προς "απόσυρση".
Σκύλος να ζει μες στο σπίτι θεωρούταν αδιανόητο. Αν γινόταν αυτό από κάποιον αντιμετωπιζόταν κατι σαν τρελός. Η διαμονή του σκύλου ήταν στην καλύτερη περίπτωση σε αυλή αλλά συνήθως στο χωράφι δεμένος σε ένα βαρέλι με ένα μέτρο αλυσίδα έξω από το κοτέτσι για να μην φάνε οι ζουριδες (νυφίτσες) τις κότες.
Η τροφή το σκύλου ήταν από ότι περισσεύει από το τραπεζι, πολλές φορές ψωμί με λάδι. Τα δε βαρελοσκυλα που ήταν σε χωράφι μακριά από το χωριό μπορεί να κάναμε να φάνε και βδομάδα.
Εμβόλια και λοιπές θεραπείες, ανέκδοτο. Ο μέσος όρος ζωής των σκυλιών τότε δεν ξεπερνάει τα 3 χρόνια.
Αδεσποτα δεν υπήρχαν γιατί αχρειαστα κουτάβια θανατώνονταν επί τόπου και τυχών αδέσποτα ήταν την ίδια τύχη μην τυχών και φάνε καμιά κότα.
Στειρώσεις γίνονταν αλλά όχι σε κτηνίατρο φυσικά. Μουνουχισμα αν έχετε ακούσει.
Οι κυνηγοί ζευγαρωναν το καλύτερο και πιο κατάλληλο σκύλο που υπάρχει στην περιοχή ( Κρητικός λαγωνικος) με ότι να ναι, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να χαθει αυτή η μοναδική ράτσα.
Τώρα:
Συνεχίζουν να υπάρχουν όλα αυτά αλλά σε μικρότερο βαθμό και άνθρωποι της δικιάς μου γενιάς αλλά και νεότεροι έχουν πλέον άλλη νοοτροπία. Ίσως όχι στο βαθμό που θέλουμε εμείς του φόρουμ, αλλά καμιά σχέση το τοτε με το τώρα.
Σήμερα πολλά σπίτια έχουν πλέον σκύλο μέσα στο σπίτι. Τον πάνε βόλτα.του κάνουν εμβόλια.
Τα βαρελοσκυλα συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό.
Υπάρχουν σκύλοι τσιπαρισμενοι.
Υπάρχει φιλοζωική στην περιοχή.
Στο θέμα ζευγάρωμα δεν εχουν άλλαξει και Πολλά πράγματα.
Νέοι κυνηγοί με μεράκι προσπαθούν να διασώσουν τον κρητικό λαγωνικό που από όλη την Κρήτη μόνο στην περιοχή μου υπάρχουν ακόμα κάποια καλά δείγματα.
Και για να μην μείνω μόνο στα σκυλιά υπάρχει και μία υποτυπώδη έστω οικολογική συνείδηση.
Και άλλα πολλά.
Το ποτήρι είναι στην μέση.
Το θέμα λοιπόν είναι πως το βλέπουμε. Μισογεμάτο η μισοαδειο.
Μπορεί να μην έχουμε φτάσει,ούτε καν πλησιάσει το επίπεδο που οι περισσοτεροι εδώ μέσα ονειρευόμαστε, αλλά έχουν γίνει πολλά βήματα μπροστά. Και όσο περνάνε τα χρόνια τα βήματα θα είναι προς τα μπροστά. Με αργό βάδισμα ίσως αλλά προς τα μπροστά.
Διαφωνώ με τις απαισιόδοξες γνώμες ειδικά αν στηρίζονται σε μία κακή είδηση με μόνο επιχείρημα το λιγκ που μας παραπέμπει σε αυτήν την κακιά είδηση και από κάτω το σχόλιο 'τιποτα δεν έχει αλλαξει'.
Εγώ προτιμώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο πιστεύω στον Έλληνα, γιατί τα βήματα προς τα μπρος έχουν γίνει με ιδιωτικές πρωτοβουλίες και μένα κράτος ανύπαρκτο που ναι μεν έχει νόμους αλλά ποτέ δεν εφαρμόζονται.
Στα κράτη και στους λαούς των δυτικών κρατών που κάποιοι φέρνουν σαν παράδειγμα (και εγώ το κάνω κάποιες φορές) και θαυμάζουν, γνωμηι μου πως είναι χειρότεροι από εμάς. Απλά έχουν νόμους που εφαρμόζονται. Όταν έχουν την ευκαιρία να ζήσουν σε ένα καθεστώς "ανομίας" πχ σε διακοπές στην Ελλάδα, δείτε ποιος είναι ο πραγματικός τους εαυτός.
Κατά την γνώμη μου η κατάσταση είναι πολυ καλητερη τα τελευταία χρόνια αλλά έχει ακόμα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης.
Think positive που λένε και στο χωριό μου.
Last edited:
