@Kodagoshe μην κάνεις κόπο να γράψεις για εκπαιδευτή... Κατάλαβα αρκετά:
http://www.dogforum.gr/2016/04/επιλογή-εκπαιδευτή-για-τον-σκύλο-μας/
http://www.dogforum.gr/2016/04/επιλογή-εκπαιδευτή-για-τον-σκύλο-μας/
Τίποτα, χαρά μου που σε βοήθησα και εύχομαι όλα να πηγαίνουν ολοένα προς το καλύτερο!!!@Kodagoshe σε ευχαριστω πολύ!!! Να είσαι καλα!!!
Ευτυχώς δεν κρύβεται πια κάτω από την πολυθρόνα... "Μένει" πάνω στην πολυθρόνα.. Αν θελήσει να κρυφτεί, κλείνει με τα πόδια της τα μάτια της... Για να πάρω crate κ να είναι οκ για το μεγεθός της, πρέπει να βγάλω έπιπλα από το σπίτι... Εντωμεταξύ, δεν θα πρέπει να παρω 2 για να εχει κ το κόκερ το δικό του?? Εκεί θα πρέπει να φύγει κ ο καναπές από το σαλόνι... γιατί στο σαλόνι τις έχω.. Το κόκερ έχει ένα μικρό σπιτάκι.. κ το πόιντερ την πολυθρόνα... Σκέφτομαι συνέχεια πώς θα μπορούσε να γίνει...
Πριν από μια εβδομάδα αγοράσαμε παλέτες για να τους φτιάξουμε δυο κρεβατάκια με μαξιλάρες... στο ίδιο ύψος... Δεν τα έχουμε φτιάξει ακόμα... Διάβασα αρκετά άρθρα κ έχω καταλάβει την αξία του crate.. Οπότε ακόμα ψάχνω τρόπους...
Μια παρένθεση για το πόιντερ: Χθες είχα επισκέψεις.. Καθίσαμε στο μπαλκόνι αφού έδωσα οδηγίες να μην την κοιτούν κ να μην ασχοληθούν μαζί της... Ήταν έκπληξη το ότι σηκώθηκε, βγήκε στο μπαλκόνι κ έκατσε μαζί μας... Μάλιστα, ακόύπμησε τη μουσούδα της στο πόδι ενός επισκέπτη... (!!!)
Το ότι το πόιντερ δεν αντέχει να βγει με λουρί κάτω στον κήπο ... κ δεν βγαίνει καν στο δρόμο για βόλτα ελπίζω να το λύσει κάποιος εκπαιδευτής. Όταν τη βάζω στο αυτοκίνητο, που της αρέσει πολύ, τη βάζω σηκωτή...
Κ κάτι τελευταίο για τους εκπαιδευτές... Αν δεν σου είναι κόπος να μου πεις λεπτομέρειες για την επιλογή του... Η αλήθεια είναι πως ψάχνοντας στην αρχή κάποιον για βοηθεία... πολλοί από αυτούς μου έμοιαζαν με κυνηγοί, παρά με εκπαιδευτές με αγάπη για τα ζώα...
Τίποτα, χαρά μου που σε βοήθησα και εύχομαι όλα να πηγαίνουν ολοένα προς το καλύτερο!!!@Kodagoshe σε ευχαριστω πολύ!!! Να είσαι καλα!!!
Ευτυχώς δεν κρύβεται πια κάτω από την πολυθρόνα... "Μένει" πάνω στην πολυθρόνα.. Αν θελήσει να κρυφτεί, κλείνει με τα πόδια της τα μάτια της... Για να πάρω crate κ να είναι οκ για το μεγεθός της, πρέπει να βγάλω έπιπλα από το σπίτι... Εντωμεταξύ, δεν θα πρέπει να παρω 2 για να εχει κ το κόκερ το δικό του?? Εκεί θα πρέπει να φύγει κ ο καναπές από το σαλόνι... γιατί στο σαλόνι τις έχω.. Το κόκερ έχει ένα μικρό σπιτάκι.. κ το πόιντερ την πολυθρόνα... Σκέφτομαι συνέχεια πώς θα μπορούσε να γίνει...
Πριν από μια εβδομάδα αγοράσαμε παλέτες για να τους φτιάξουμε δυο κρεβατάκια με μαξιλάρες... στο ίδιο ύψος... Δεν τα έχουμε φτιάξει ακόμα... Διάβασα αρκετά άρθρα κ έχω καταλάβει την αξία του crate.. Οπότε ακόμα ψάχνω τρόπους...
Μια παρένθεση για το πόιντερ: Χθες είχα επισκέψεις.. Καθίσαμε στο μπαλκόνι αφού έδωσα οδηγίες να μην την κοιτούν κ να μην ασχοληθούν μαζί της... Ήταν έκπληξη το ότι σηκώθηκε, βγήκε στο μπαλκόνι κ έκατσε μαζί μας... Μάλιστα, ακόύπμησε τη μουσούδα της στο πόδι ενός επισκέπτη... (!!!)
Το ότι το πόιντερ δεν αντέχει να βγει με λουρί κάτω στον κήπο ... κ δεν βγαίνει καν στο δρόμο για βόλτα ελπίζω να το λύσει κάποιος εκπαιδευτής. Όταν τη βάζω στο αυτοκίνητο, που της αρέσει πολύ, τη βάζω σηκωτή...
Κ κάτι τελευταίο για τους εκπαιδευτές... Αν δεν σου είναι κόπος να μου πεις λεπτομέρειες για την επιλογή του... Η αλήθεια είναι πως ψάχνοντας στην αρχή κάποιον για βοηθεία... πολλοί από αυτούς μου έμοιαζαν με κυνηγοί, παρά με εκπαιδευτές με αγάπη για τα ζώα...
Εντελώς προσωπική και μη επαγγελματική άποψη ως παλιά ιδιοκτήτρια και πρώην κακοποιημένου σκύλου και πρώην εγκαταλελειμένου ποιντερ: θα το έβγαζα σηκωτό έξω και θα περναγα χρόνο έξω. Οχι σε περιορισμένη αυλη πολυκατοικίας, αλλά κάπου που να μπορεί να μυρίσει : παρκο, βουνό, χωράφι. Κατά προτίμηση χωρίς χαμό κόσμου, αλλά άλλα ερεθίσματα. Δεν έχει κανένα κοντινό λόφο, χωράφι, βουνό σχετικά ερημικο;Υπομονή έχω αρκετή... Όσο περνάει ο καιρός αυξάνεται κ η υπομονή μου... Μόνο που μπερδεύομαι για το τι είναι καλύτερο για εκείνη μερικές φορές... Όταν την πρωτοβρήκα την έβγαζα σηκωτή...
Δυστυχώς, εδώ στην περιοχή είναι θερμόαιμοι... Που κ που ακούγονται πυροβολισμοί... Σε γάμους, αγώνες.. ή ακόμα κ χωρίς λόγο... Σε κάθε μπαμ παθαίνει πανικό... Το ίδιο παθαίνει κ σε ένα πολύ δυνατό θόρυβο...
Όπως έχω γράψει παραπάνω, την βγάζω χωρίς λουρί στον κήπο.. Με το λουρί κοκκαλώνει κ τρέμει... Νιώθει πως πρέπει να είναι ελεύθερη για να τρέξει αν φοβηθεί.. Αν δει άνθρωπο άρχίζει κ τρέχει.. Κάνει ένα κύκλο στον κήπο (είναι μεγάλος) κ έρχεται κ με βρίσκει...
Έρχονται περιοδοι που κάνει μεγάλη πρόοδο... κ ένα μπαμ είναι αρκετό να την πάει κ πάλι πίσω...
@dimitris-skg λες να την πιέσω..?? Αν την τραβήξω έξω από το σπίτι, μετά θα ακολουθήσει εμένα κ το κόκερ.. κ ας φοβάται... Από την άλλη, αν δεν την πιέσω, μήπως ενισχύω τον φόβο της..??
Αναρωτιέμαι αν θα με εμπιστευτεί ποτέ τόσο ώστε να είναι μαζί μου κ να μην φοβάται...
Καλημέρα!!!Εντελώς προσωπική και μη επαγγελματική άποψη ως παλιά ιδιοκτήτρια και πρώην κακοποιημένου σκύλου και πρώην εγκαταλελειμένου ποιντερ: θα το έβγαζα σηκωτό έξω και θα περναγα χρόνο έξω. Οχι σε περιορισμένη αυλη πολυκατοικίας, αλλά κάπου που να μπορεί να μυρίσει : παρκο, βουνό, χωράφι. Κατά προτίμηση χωρίς χαμό κόσμου, αλλά άλλα ερεθίσματα. Δεν έχει κανένα κοντινό λόφο, χωράφι, βουνό σχετικά ερημικο;
Για το αυτοκινητο προσωπικα έχω κλουβί. Για να μη σκοτωθούμε, έστω πάνω στη χαρά μας. Από αυτά τα πλαστικά με υποδοχή για ζωνη. Δεν έχω δει κανένα σκύλο να μπαίνει με ενθουσιασμό για να πω την αμαρτία μου, αλλα το συνηθίζουν.Καλημέρα!!!
Την πηγαίνω στο δάσος... (στην Πάρνηθα), αλλά όχι κάθε μέρα... Κ πράγματι, τη βγάζω σηκωτή για να την πάω στο αυτοκίνητο... Μόνο εκεί δεν έχει κόσμο.. Πιο κοντά στο σπίτι μου δεν υπάρχει κάτι κατάλληλο για αυτή... Περιττό να σου πω πως μου έχει καταστρέψει το αυτοκίνητο... Χρειάζομαι κ δεύτερο άτομο, για να είναι μαζί της, προκειμένου να μην σκαρφαλώνει παντού κ να πηγαινοέρχεται μπρος πίσω...
Στο δάσος της αρέσει πάρα πολύ... Όταν μπει στο αυτοκίνητο, ξέρει που πάει... Δεν κρατιέται από τη χαρά της..
Η καθημερινή ρουτίνα μας όμως είναι απερίγραπτη... Όταν δει το λουρί της κρύβεται... Όταν την πάρω με το ζόρι κ την κατεβάσω στον κήπο τρέμει... Την υποχρεώνω να μένει κάτω στον κήπο για να μπορεί να τρέξει κ λίγο... Όμως, τελευταία τη βλέπω πως υποφέρει... Χρειάζεται να την κατεβάζω 4, 5 και 6 φορές... Μου είναι κ έμενα βάσανο αυτή η διαδικασία... Να εξετάζω αν υπάρχουν άνθρωποι κάτω.. αν βρίσκεται κόσμος στα μπαλκόνια κ κάνει φασαρία... κλπ κλπ... Αν ακούσει κάτι ή δει κάποιον παθαίνει πανικό...
Όμως, τωρα που σου γράφω, σκέφτομαι πως έχεις δίκιο... Πως εγώ πρέπει να επιβάλλω τη ρουτίνα μας σε εκείνη κ όχι εκείνη το φόβο της σε εμένα... (γιατί αυτό έχει συμβεί... κ εγώ υποχωρώ για να μην πιέζω συνέχεια)... Μόλις το συνειδητοποίησα...
Σε ευχαριστώ!
Α! κ κάτι ακόμα... Όταν είναι με λουρί, όλα είναι πιο έντονα... Αισθάνεται πως δεν μπορεί να τρέξει αν φοβηθεί... κ ή θα λυθεί μαγικά από το λουρί της κ θα τρέξει.. ή αν προλάβω να την κρατήσω από το περιστήθιο θα κάτσει κάτω κ θα τρέμει για ώρα
χαχαχα!!! Θέλω φωτο!!!!ο τσαμπουκας ειναι στο προγραμμα μεχρι να καθορισουν τις μεταξυ τους θεσεις...μην σε πολυαπασχολει αυτο...θα στρωσουν...μπορει να μην χρειαστει να ξανασχοληθεις...με το νερο καλα εκανες...
στο θεμα λυπησης τωρα...
γεγονος ειναι οτι ειμαστε πελατες των σκυλιων μας...επισης γεγονος ειναι οτι τα σκυλια κανουν τους οσκαρικους ηθοποιους να φαινονται σκιτζηδες περιπλανωμενου θιασου...
επι παραδειγματι...
ο δικος μου ειναι πολυ "σκληρος" σκυλος...δεν νιωθει απο πονο και απο τσαμπουκαδες με αλλους σκυλους και οταν τρεχει στην αυλη και πλησιαζει τον τοιχο,για να μην χασει φορα,γυρναει στο πλαι, σκαει πανω με σχεδον οσα ερχεται και τρεχει απο την αλλη απροβληματιστος...
για κρεββατι εχει ενα παπλωμα με το οποιο γουσταρει να σκεπαζεται σε βαθμο ασφυξιας οταν εχει κατω απο 25 βαθμους εσωτερικη...
οταν λοιπον θελει να τον σκεπασω ,γινεται μπαλα τετοιου μεγεθους,που απο αρτζεντινο καταληγει σε μικροκαμωμενο μινι πιντσερ...η φατσα του δε ειναι τοσο κακομοιρη που εαν στον βγαλω φωτογραφια χωρις να φαινεται ο περιβαλλον χωρος.θα θεωρησεις απολυτως δεδομενο οτι το σκυλι ειναι ξαπλωμενο σε παγετωνα στην ανταρκτικη,εν μεσω σφοδρης χιονοθυελλας κι οτι εχει να φαει πανω απο μηνα...
μην την παραλυπασαι λοιπον...ειναι πολυ περισσοτερο ανθεκτικη απ οσο νομιζεις...
Θα το κοιτάξω τώρα για το κλουβί... Να δω διαστάσεις, αν χωράει να μπει από την πόρτα κλπ...Για το αυτοκινητο προσωπικα έχω κλουβί. Για να μη σκοτωθούμε, έστω πάνω στη χαρά μας. Από αυτά τα πλαστικά με υποδοχή για ζωνη. Δεν έχω δει κανένα σκύλο να μπαίνει με ενθουσιασμό για να πω την αμαρτία μου, αλλα το συνηθίζουν.
Και μάλιστα έχω δει ότι αν δεν υπάρχει κανείς δίπλα, ηρεμούν και πιο γρήγορα.
Αν πάντως, δεν συνδέεται με τις αμπούλες το σύμπτωμα, και συμβαίνει συγχρόνως και στις δυό, μήπως παίζει καμμιά ουρολοίμωξη; Αν συνεχίσει, έχε το στον νου σου.Ένα άλλο περίεργο που συμβαίνει είναι ότι παρατήρησα μια ακράτεια στα σκυλιά... Εντάξει η μία, έχει κάνει στείρωση κ ο γιατρός είπε είναι από αυτό... Η άλλη??
Κάτι δεν μου αρέσει με τις αμπούλες... Κάθε φορά που βάζω, τελευταία, κάτι περίεργο συμβαίνει κ στις δυο... Ακούγεται άτοπο, το ξέρω... αλλά κάτι δεν μ'αρεσει...