Από το μέλος scooby doo
Καλησπέρα σας. Έχω αρκετό καιρό να γράψω στο φόρουμ, ένα μήνα περίπου που ήταν και ο δυσκολότερος που έχω περάσει ποτέ.
Ο λόγος είναι ο σκούμπι φυσικά. Θα προσπαθήσω να παραθέσω τα γεγονότα όσο πιο αντικειμενικά μπορώ και θα ήθελα τις απόψεις σας.
Για όσους δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν, ο σκούμπι μου είναι ημίαιμος 14 μηνών περίπου. Μορφολογικά είναι ποιμενικοειδές αλλά ο χαρακτήρας του ανταποκρίνεται σε αυτόν του ελ. ποιμενικού και των ορεινών ποιμενικών φύλαξης γενικότερα..
Ο σκύλος μου λοιπόν πριν ένα μήνα επιτέθηκε σε μένα και στη συνέχεια πήγε να επιτεθεί και στον φίλο μου. Το σκηνικό έχει ως εξής. Δευτέρα βράδυ, 25/02 , και βάζω φαγητό στον Σκούμπι έχοντας τον στο λουρί γιατί η αυλόπορτα ήταν ανοιχτή εκείνη την στιγμή. Αφού τελειώνει το φαγητό και σηκώνει το κεφάλι του τον χαιδεύω λίγο στην μουσούδα και του λέω πάμε. Εκείνη την στιγμή μου έπιασε το χέρι(το έβαλε στο στόμα του και το ανοιγόκλεινε ελαφρά). Τον μάλωσα με όχι και αφού προχωρήσαμε λίγο τον λύνω. Έπειτα από κανά δεκάλεπτο τον πλησιάζω πάλι με το λουρί στο χέρι με σκοπό να κάνουμε λίγο υπακοή. Ο Σκούμπι τότε ανέβηκε πάνω μου και γαύγιζε μπροστά στο πρόσωπό μου και έδινε δαγκωνιές στον αέρα.
Εγώ σοκαρισμένη πηγαίνω μέσα και του κλείνω την πόρτα. Αφού ηρέμησα λίγο βγήκα πάλι έξω και τον έβαλα στο κένελ του χωρίς να με πλησιάζει όμως.
Την επόμενη μέρα τον έβγαλα κανονικά βόλτα κλπ αλλά όπως είναι φυσικό η συμπεριφορά του δεν ήταν η συνηθισμένη.
Την μεθεπόμενη μέρα όταν τον έβγαλα από το κένελ του δεν του πέρασα αμέσως το λουρί γιατί κατάλαβα ότι δεν ήταν "φυσιολογικός". Τον έβαλα να κάτσει και τον πλησίασα πάλι με το λουρί στο χέρι. Τότε ξανανέβηκε πάνω μου, εγώ πρόλαβα και γύρισα πλάτη και αυτή την φορά δάγκωνε εμένα και όχι τον αέρα.
Μετά από το περιστατικό και αφού ήρθε και ο φίλος μου για ενισχύσεις τον βάλαμε στο αμάξι και τον πήγαμε σε άλλο χώρο στο σπίτι του φίλου μου.
Δυστυχώς ο εκπαιδευτής μας έλειπε εκείνες τις ημέρες στο Βέλγιο και επικοινωνούσαμε μόνο τηλεφωνικά. Θεωρούσε πιο πιθανό να έγινε κάτι που σόκαρε τον σκύλο ή να είχε κάτι παθολογικό..
Ήρθε ένας άλλος εκπαιδευτής και τον είδε, μιλήσαμε με γιατρούς(με τον δικό μας και στην Αθήνα) , έψαχνα να δω ποια ήταν τα πιθανά σενάρια για την συμπεριφορά αυτή κλπ.,.
Μόλις γύρισε ο εκπαιδευτής μας και αφού τον είδε, μιλήσαμε για το τι ακριβώς συνέβη, μίλησε και με άλλους συναδέρφους του, ακόμη και με εκτροφείς ποιμενικών στο εξωτερικό..
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε είναι πως κατα βάση το θέμα είναι ορμονικό(1η εφηβεία). Επίσης πιθανό είναι να έγινε κάτι που να τον σόκαρε, να υπήρχε κάποια σκύλα τριγύρω σε οίστρο ή κάτι παρόμοιο. Σημαντικό ρόλο έπαιξε λογικά και η επιστροφή του φίλου μου από τον στρατό. Αυτό τάραξε την ισορροπία μας και επειδή είχαμε δεθεί αρκετά με τον Σκούμπι μπορεί να είδε την επιστροφή του ανταγωνιστικά.
Και φυσικά το ότι την πρώτη μέρα που ανέβηκε πάνω μου δεν τον τιμώρησα όπως έπρεπε όξυνε τα πράγματα.
Δυο λόγια για την σχέση μου με τον Σκούμπι τώρα. Επειδή όπως έχω αναφέρει μένω με τους δικούς μου δεν μπορώ να το έχω μέσα στο σπίτι. Για να αναπληρώσω το κενό αυτό φρόντιζα να περνάμε αρκετές ώρες μαζί και έμπαινε στο κένελ του για ύπνο το βράδυ και κάποιες ώρες της ημέρας που δεν μπορούσα να είμαστε μαζί. Σαν "μέσα" είχαμε το μαγαζί του πατέρα μου όπου μέναμε κάποιες ώρες εκεί.
Εκπαίδευση ξεκινήσαμε από 6,5 μηνών περίπου. Η βασική δυσκολία μου ήταν ότι ο σκούμπι σε καμία περίπτωση δεν είναι το σκυλί που ζει για να σε ευχαριστεί. Με πολύ καθημερινή δουλειά το επίπεδο υπακοής του όμως είναι αρκετά καλό.
Επειδή τον βρήκα τυχαία και εγώ ήμουν τελείως αρχάρια τα λάθη μου ήταν αναπόφευκτα. Δυστυχώς δεν κατάφερα να φτιάξω την σχέση που ήθελα να έχουμε. Δυστυχώς τα λάθη μου έγραψαν πάνω του παρόλο που η γενικότερη στάση απέναντί του ήταν σωστή.
Τώρα ο σκούμπι έχει ηρεμήσει αρκετά, είναι σχεδόν όπως πριν. Πριν λίγες μέρες του περάσαμε και το λουρί του και τον βγάζω μικρές βόλτες.
Το βασικό μου ερώτημα είναι φυσικά τι είναι το καλύτερο για τον σκύλο μου.
Είχαμε αποφασίσει να τον δώσουμε και ψάχνουμε έμπειρο ιδιοκτήτη, αλλά εξετάζουμε και το ενδεχόμενο να τον κρατήσουμε κάνοντας βέβαια κάποιες παραχωρήσεις(μεγάααλη συζήτηση αυτή).
Θα με βοηθούσαν ιδιαίτερα οι απόψεις όσων έχουν ή γνωρίζουν από τέτοιου χαρακτήρα σκυλιά, χωρίς αυτό να σημαίνει βαβαίως πως δεν χρειάζομαι και τις απόψεις των υπολοίπων.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο..