Τίτλοι τέλους?


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος scooby doo

Καλησπέρα σας. Έχω αρκετό καιρό να γράψω στο φόρουμ, ένα μήνα περίπου που ήταν και ο δυσκολότερος που έχω περάσει ποτέ.
Ο λόγος είναι ο σκούμπι φυσικά. Θα προσπαθήσω να παραθέσω τα γεγονότα όσο πιο αντικειμενικά μπορώ και θα ήθελα τις απόψεις σας.

Για όσους δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν, ο σκούμπι μου είναι ημίαιμος 14 μηνών περίπου. Μορφολογικά είναι ποιμενικοειδές αλλά ο χαρακτήρας του ανταποκρίνεται σε αυτόν του ελ. ποιμενικού και των ορεινών ποιμενικών φύλαξης γενικότερα..

Ο σκύλος μου λοιπόν πριν ένα μήνα επιτέθηκε σε μένα και στη συνέχεια πήγε να επιτεθεί και στον φίλο μου. Το σκηνικό έχει ως εξής. Δευτέρα βράδυ, 25/02 , και βάζω φαγητό στον Σκούμπι έχοντας τον στο λουρί γιατί η αυλόπορτα ήταν ανοιχτή εκείνη την στιγμή. Αφού τελειώνει το φαγητό και σηκώνει το κεφάλι του τον χαιδεύω λίγο στην μουσούδα και του λέω πάμε. Εκείνη την στιγμή μου έπιασε το χέρι(το έβαλε στο στόμα του και το ανοιγόκλεινε ελαφρά). Τον μάλωσα με όχι και αφού προχωρήσαμε λίγο τον λύνω. Έπειτα από κανά δεκάλεπτο τον πλησιάζω πάλι με το λουρί στο χέρι με σκοπό να κάνουμε λίγο υπακοή. Ο Σκούμπι τότε ανέβηκε πάνω μου και γαύγιζε μπροστά στο πρόσωπό μου και έδινε δαγκωνιές στον αέρα.
Εγώ σοκαρισμένη πηγαίνω μέσα και του κλείνω την πόρτα. Αφού ηρέμησα λίγο βγήκα πάλι έξω και τον έβαλα στο κένελ του χωρίς να με πλησιάζει όμως.
Την επόμενη μέρα τον έβγαλα κανονικά βόλτα κλπ αλλά όπως είναι φυσικό η συμπεριφορά του δεν ήταν η συνηθισμένη.
Την μεθεπόμενη μέρα όταν τον έβγαλα από το κένελ του δεν του πέρασα αμέσως το λουρί γιατί κατάλαβα ότι δεν ήταν "φυσιολογικός". Τον έβαλα να κάτσει και τον πλησίασα πάλι με το λουρί στο χέρι. Τότε ξανανέβηκε πάνω μου, εγώ πρόλαβα και γύρισα πλάτη και αυτή την φορά δάγκωνε εμένα και όχι τον αέρα.
Μετά από το περιστατικό και αφού ήρθε και ο φίλος μου για ενισχύσεις τον βάλαμε στο αμάξι και τον πήγαμε σε άλλο χώρο στο σπίτι του φίλου μου.

Δυστυχώς ο εκπαιδευτής μας έλειπε εκείνες τις ημέρες στο Βέλγιο και επικοινωνούσαμε μόνο τηλεφωνικά. Θεωρούσε πιο πιθανό να έγινε κάτι που σόκαρε τον σκύλο ή να είχε κάτι παθολογικό..
Ήρθε ένας άλλος εκπαιδευτής και τον είδε, μιλήσαμε με γιατρούς(με τον δικό μας και στην Αθήνα) , έψαχνα να δω ποια ήταν τα πιθανά σενάρια για την συμπεριφορά αυτή κλπ.,.
Μόλις γύρισε ο εκπαιδευτής μας και αφού τον είδε, μιλήσαμε για το τι ακριβώς συνέβη, μίλησε και με άλλους συναδέρφους του, ακόμη και με εκτροφείς ποιμενικών στο εξωτερικό..
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε είναι πως κατα βάση το θέμα είναι ορμονικό(1η εφηβεία). Επίσης πιθανό είναι να έγινε κάτι που να τον σόκαρε, να υπήρχε κάποια σκύλα τριγύρω σε οίστρο ή κάτι παρόμοιο. Σημαντικό ρόλο έπαιξε λογικά και η επιστροφή του φίλου μου από τον στρατό. Αυτό τάραξε την ισορροπία μας και επειδή είχαμε δεθεί αρκετά με τον Σκούμπι μπορεί να είδε την επιστροφή του ανταγωνιστικά.
Και φυσικά το ότι την πρώτη μέρα που ανέβηκε πάνω μου δεν τον τιμώρησα όπως έπρεπε όξυνε τα πράγματα.

Δυο λόγια για την σχέση μου με τον Σκούμπι τώρα. Επειδή όπως έχω αναφέρει μένω με τους δικούς μου δεν μπορώ να το έχω μέσα στο σπίτι. Για να αναπληρώσω το κενό αυτό φρόντιζα να περνάμε αρκετές ώρες μαζί και έμπαινε στο κένελ του για ύπνο το βράδυ και κάποιες ώρες της ημέρας που δεν μπορούσα να είμαστε μαζί. Σαν "μέσα" είχαμε το μαγαζί του πατέρα μου όπου μέναμε κάποιες ώρες εκεί.

Εκπαίδευση ξεκινήσαμε από 6,5 μηνών περίπου. Η βασική δυσκολία μου ήταν ότι ο σκούμπι σε καμία περίπτωση δεν είναι το σκυλί που ζει για να σε ευχαριστεί. Με πολύ καθημερινή δουλειά το επίπεδο υπακοής του όμως είναι αρκετά καλό.
Επειδή τον βρήκα τυχαία και εγώ ήμουν τελείως αρχάρια τα λάθη μου ήταν αναπόφευκτα. Δυστυχώς δεν κατάφερα να φτιάξω την σχέση που ήθελα να έχουμε. Δυστυχώς τα λάθη μου έγραψαν πάνω του παρόλο που η γενικότερη στάση απέναντί του ήταν σωστή.

Τώρα ο σκούμπι έχει ηρεμήσει αρκετά, είναι σχεδόν όπως πριν. Πριν λίγες μέρες του περάσαμε και το λουρί του και τον βγάζω μικρές βόλτες.

Το βασικό μου ερώτημα είναι φυσικά τι είναι το καλύτερο για τον σκύλο μου.
Είχαμε αποφασίσει να τον δώσουμε και ψάχνουμε έμπειρο ιδιοκτήτη, αλλά εξετάζουμε και το ενδεχόμενο να τον κρατήσουμε κάνοντας βέβαια κάποιες παραχωρήσεις(μεγάααλη συζήτηση αυτή).

Θα με βοηθούσαν ιδιαίτερα οι απόψεις όσων έχουν ή γνωρίζουν από τέτοιου χαρακτήρα σκυλιά, χωρίς αυτό να σημαίνει βαβαίως πως δεν χρειάζομαι και τις απόψεις των υπολοίπων.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο..
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος Berna

Μου ακούγεται σαν να ήθελε να πάρει τη θέση του αρχηγού - τη δική σου δηλαδή.
Γιατί σκέφτεσαι να τον δώσεις; Η εκπαίδευση δεν πάει καλά; Δεν γίνεται να συνεχίσετε να δουλεύετε πάνω στην υπακοή του; Επίσης, ίσως είσαι πολύ μαλακιά μαζί του... οι σκύλοι ξέρουν καλά ποιος είναι ο "αδύναμος κρίκος" και τον καταφέρνουν... Και όταν λέω να είσαι πιο αυστηρή, δε λέω να τον χτυπάς κλπ, απλά όταν θες κάτι να γίνει, πρέπει να γίνει το δικό σου - ΤΕΛΟΣ.
Ελπίζω με τη βοήθεια εκπαιδευτή όλα να πάνε καλά και να μη χρειαστεί να δώσεις το σκυλάκι σου
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος galazio

σκουμπυ, τι ειδους παραχωρησεις εννοεις οτι θα κανετε σε περιπτωση που αποφασισετε να τον κρατησετε?
ενας εμπειρος ιδιοκτητης, το θεωρω απιθανο να παρει εναν ημιαιμο ποιμενικο με προβληματα συμπεριφορας..γιατι να το κανει? δεν βρισκω ουτε εναν λογο.
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος kos

εμενα προσωπικα δε μου εχει τυχει ουτε κατα διανοια παρομοιο περιστατικο. Δεν εχω σηκωσει ουτε για πλακα χερι πανω σε σκυλι ποσο μαλλον στα δικα μου, βεβαιως οπου χρειαζεται ειμαι αυστηρος περνωντας το δικο μου. Λυπαμαι για αυτο που σου συνεβη αλλα σκυλος που δαγκωνει το αφεντικο του και μαλιστα ετσι οπως περιγραφεις, οτι και λαθη να εχεις κανει, σιγουρα ειναι προβληματικος. Κανε βεβαια την προσπαθεια σου σου με τη βοηθεια του εκπαιδευτη σου παντα, αλλα εγω δε θα ηθελα ενα τετοιο σκυλι διπλα μου. Ελπιζω να διορθωνεται η κατασταση του αλλα...παντα θα υπαρχει αυτο το αλλα.
 




admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος Berna

Εχω και μια ερώτηση... Νομίζω ότι όταν ο Σκούμπι ήταν κουτάβι τον είχατε μέσα... τι έγινε και τον βάλατε σε κενέλ;
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος harryf3

Καλη μου Σκουμπι μου ελειψες.
Η αληθεια είναι ότι σοκαριστηκα με το προβλημα που αντιμετωπισες.
Δεν εχω βεβαια την εμπειρια να κανω διαγνωσεις ή να προτεινω κατι κι εξαλλου εχεις μιλησει με τοσους εκπαιδευτες.

Το καλο είναι ότι ο σκυλος αρχισε να επανερχεται στο φυσιολογικο. Ποτέ δεν ξερεις βεβαια αν και πότε θα ξαναεμφανισει τετοια επιθετικοτητα.
Φοβαμαι ότι αν το γυαλι ραγισε, δεν εχετε μεγαλο δεσιμο μεταξυ σας και αρχισατε να σκεφτεστε να τον δωσετε, καποια στιγμη θα γινει.

Ευχομαι το καλυτερο για σας και τον σκυλο
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος Νικος

κατα αρχην το πρωτο περιστατικο

του βαζεις φαι και τον χαιδευεις στην μουσουδα

το χαιδεμα στην μουσουδα ειναι κυριαρχικη κινηση , τον τσιγλισες κατα την γνωμη μου

μετα που σε ψευτομασησε του ειπες απλα ενα οχι , αντιδραση αδυναμη ( παλι κατα την γνωμη μου ) αναλογικα με την σοβαροτητα της πραξης του σκυλου

ο σκουμπυ το ειδε αυτο και ειπε να δοκιμασει και λιγο περισσοτερο , γαυγιζε στο προσωπο σου ενω δεν ηθελε να σε αφησει να τον δεσεις , εσυ δεν εκανες τιποτα απλα τον παρατησες , λαθος απο την στιγμη που ο σκυλος σου λεει να τον αφησεις υσηχο

την επομενη φορα οχι μονο εκανες το ιδιο αλλα στο μυαλο του τον φοβηθηκες κιολας και το << εσκασες >> ποιμενικος ειναι οχι λαμπ και σε δαγκωσε

εχεις ενα ποιμενικο σκυλο στην εφηβεια που θελει να δοκιμασει τον εαυτο του και εσας και σας βρισκει αρκετα " αδυναμους "

δεν εννοω να χρησιμοποιησεις βια αλλα θα χρειαστει να γινεις πιο αυστηρη νομιζω , αν και τωρα μαλλον θα χρειαστεις εκπαιδευτη να μαζεψει την κατασταση
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος sir elric

καπως ετσι ειναι! θα ξανασυμβει οποτε να εισαι ετοιμη προετοιμασμενη για την τιμωρια.
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος Sara

Την περασμένη βδομάδα είχα συζήτηση με την κτηνίατρο του Μουφ για ποιμενικούς σκύλους γενικώς (έχει κι εκείνη ημίαιμο Γερμανικό με κάτι άλλο ποιμενικό). Έλεγε λοιπόν ότι οι σκύλοι αυτοί είναι φτιαγμένοι για να τρέχουν/βόσκουν όλη μέρα. Δεν ξέρω πόσο νορμάλ καταστάσεις ζει ο Σκούμπυ, οπότε δε φέρω γνώμη επ' αυτού, αλλά αν τον δένεις, κρατάς στον κήπο, κλπ., ίσως κι αυτό να φταίει εκτός των άλλων. Καταλαβαίνω τα περί Ελλήνων γονέων κλπ., κι εγώ θα είχα το πρόβλημά σου αν είχα σκύλο και έμενα με τους δικούς μου. Ίσως θα πρέπει να σκεφτείς λύσεις που προσωπικά δεν έχω να σου προτείνω. Συμφωνώ πάντως ότι χρειάζεσαι γερό εκπαιδευτή που να μαζέψει την κατάσταση.

Δεν ήξερα, ρε σεις, ότι υπάρχει πρόβλημα με το χάιδεμα στη μουσούδα. Έχω μια τάση να τρίβω το μουσούδι του Μουφ μεταξύ των ματιών του και προς τα κάτω και να του λέω διάφορες μπουρδίτσες τύπου "γούτσου-γούτσου", αλλά φαίνεται να το απολαμβάνει διότι παίρνει εκείνο το γλυκούτσικο ύφος που ξέρει ότι με τρελλαίνει.
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος Berna

Ο Ελληνικός ποιμενικός είναι από τα πιο δύσκολα σκυλιά. Δύσκολα εκπαιδεύονται. Δεν είναι όλοι οι ποιμενικοί έτσι. Η κάθε φυλή είναι ξεχωριστή, δεν μπορείς να συγκρίνεις.
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος Sara

Δε διαφωνώ. 'Ολοι όμως οι ποιμενικοί έχουν εκτραφεί ως φυλές για κάποιες συγκεκριμένες εργασίες/συνθήκες ζωής. Σίγουρα διαφορετικές για το κάθε είδος, π.χ. ο Αυστραλέζος μου προτιμάει να τρέχει σα βολίδα και να κοιτάζει τα πρόβατα στα μάτια και να τους γαυγίζει και να τα περικυκλώνει. Κάνει και για το ροντέο. Ο Ελληνικός Ποιμενικός προφανώς και κάνει για άλλα πράματα και θα πάτωνε στο ροντέο, ενώ δεν τρέχει σα βολίδα, κλπ. Αυτό που σίγουρα δεν κάνει να κάνουν όμως, είπε η κτηνίατρος του Μουφ, είναι να κάθονται σε ένα μέρος, να περιορίζονται και να είναι δεμένα. Και πάλι, μεταφέρω τη συζήτηση που είχα και προφανώς δεν είμαι ειδικός.
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος kyveli

Λίνα καλησπέρα.

θα συμφωνήσω με το Νίκο.

Η άποψή μου γενικώς για τα υγιή σκυλιά είναι σταθερή, "όλα αλλάζουν, ο σκύλος ζει το τώρα". Οπότε με αυτό υπ'όψην και με δεδομένο ότι εσύ ξεπερνάς αυτή την ηττοπαθή κατάσταση στην οποία σε έχει φέρει, και θες πραγματικά να τον έχεις στη ζωή σου, θα τον κράταγα.

Διαβάζω μία απογοήτευση στο κείμενό σου και σα να σου βγαίνουν τώρα αμφιβολίες και συναισθήματα που εξαρχής είχες αλλά δεν είχες εξωτερικεύσει. Σα να επιβεβαιώνεται δλδ τώρα κάποια υποψία σου.

Κατά τη γνώμη μου που όμως μπορεί να'ναι λάθος αφού ούτε σε ξέρω, ούτε το σκύλο ξέρω αλλα ούτε και την κατάσταση, αυτό που συμβαίνει είναι ότι δεν έχεις συνειδητοποιήσει εξαρχής ότι μπορείς να πάρεις τα ηνία της μεταξύς σας σχέσης.
Κανένας δε λέει ότι έχεις ένα λαμπραντόρ, ουτε κάποιος θα έπρεπε να σου "χαϊδεψει τα αυτιά" λέγοντάς σου "υπομονή και όλα θα πάνε καλά, εκπαίδευση θέλει κλπ". Όχι. Πρώτα πρέπει εσύ με τον εαυτό σου να συζητήσεις και να καταλάβεις ότι οι επιλογές σου πρέπει να είναι ξεκάθαρες. Αν θες να είσαι με τον Σκούμπι, ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξεις πολλά στο πώς τον αντιμετωπίζεις, στο πώς σκέφτεσαι, κινείσαι κλπ.

Για μένα δεν είναι ενδεικτικό του αν θα κρατήσω ένα σκύλο το αν έχει δαγκώσει εμένα ή άλλο μέλος της οικογένειας. Εϊναι μόνο ενδεικτικό του χαρακτήρα του και ίσως του επιπέδου δυσκολίας που έχω να αντιμετωπίσω.

Αν αποφασίσεις να τον κρατήσεις και βρεις κάποιον πολύ έμπειρο εκπαιδευτή που έχει την όρεξη και τη θέληση να δουλέψει με το σκυλί και δε θα σου το απορρίψει ("α, είναι πολύ αργά πλέον") (πολύ κοινή πρακτική μπόλικων εκπαιδευτών) το σίγουρο είναι ότι θα μάθεις πτυχές του εαυτού σου που δεν ήξερες ότι έχεις.
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος Berna

Αυτό που σίγουρα δεν κάνει να κάνουν όμως, είπε η κτηνίατρος του Μουφ, είναι να κάθονται σε ένα μέρος, να περιορίζονται και να είναι δεμένα. Και πάλι, μεταφέρω τη συζήτηση που είχα και προφανώς δεν είμαι ειδικός.
Συμφωνώ, αλλά αυτό δεν ισχύει μόνο για τους ποιμενικούς, αλλά για όλα τα σκυλιά. Ειδικά δε ο Ελληνικός ποιμενικός που βαριέται γρήγορα.
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος omarock

Ποιος παιρνει Ελληνικο ποιμενικο και τον παει για εκπαιδευση ρε παιδια?και ποιος εκπαιδευτης γνωριζει την ρατσα?ασε που τα βαριετε τα σαλονια.
Ειναι σαν να παιρνεις εναν Αποριγινα και να του μαθαινεις κομπιουτερ
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος Sara

Ρε σεις, δεν μπορεί όλοι οι Ελληνικοί Ποιμενικοί να είναι αξημέρωτα τέρατα!! Ή να μην εκπαιδεύονται! Τόσος κόσμος έχει και έχω γνωρίσει και κανονικούς εκτροφείς της φυλής (εννοώ σεβαστούς και όχι μπούρδες). Ναι, δεν είναι εύκολος σκύλος, αλλά δεν είναι και τα Wild Dogs of Africa!
Όσο για τη Λίνα, τον έχει πάει εκπαίδευση το Σκούμπυ.
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος kokoni

Όπως λέει ο νικος

και έπρεπε να το περιμένεις ότι θα συμβεί κάποια στιγμή-και ίσως να είχε ήδη συμβεί σε πιό μικρό βαθμό και να το είχες αγνοήσει

κάποια στιγμή θα ξανασυμβεί

ετοίμασε το έδαφος κατάλληλα ώστε η νίκη σου (σε εισαγωγικά) να βάλει τα πράγματα στην θέση τους-
Γενικά δούλεψε πειθαρχία δυναμικά-με τον εκπαιδευτή και μόνη-

ρε σύ-τον έχεις στειρώσει?
μήπως βοηθήσει κι αυτό?τι λέτε και οι υπολοιποι>
 




admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος TARA

Για μένα δεν είναι ενδεικτικό του αν θα κρατήσω ένα σκύλο το αν έχει δαγκώσει εμένα ή άλλο μέλος της οικογένειας. Εϊναι μόνο ενδεικτικό του χαρακτήρα του και ίσως του επιπέδου δυσκολίας που έχω να αντιμετωπίσω.
συμφωνώ....
 


admin

Administrator
Staff member
21 Ιουλίου 2005
2.181
930
Από το μέλος harryf3

Χμμμ, αν δαγκωνε εμενα το σκυλι μου, θα ειχαμε να ξεκαθαρισουμε τα πραγματα οι δυο μας.
Αν δαγκωνε την κορη μου όμως……
 


Στατιστικά Forum

Θέματα
33.251
Μηνύματα
898.108
Μέλη
20.030
Νεότερο μέλος
kris97