Καλά όταν ακούω κάτι τέτοια...ότι δεν κάνει να χαιδεύουμε έντονα και συχνα τα ζώα γιατι μας τραβούν ενέργεια επειδή είναι απλά ζωντανοι οργάνισμοι και δεν έχουν αθανασία ψυχης (οσοι πιστεύουν σ αυτη) οπως οι άνθρωποι. Κάτι σα να λέμε κατώτερα όντα...
Εγώ που χαιδεύω και μαύρη γάτα, γιατρέ μου πόσο θα ζήσω? Άσε που σύμφωνα με κάτι θρύλους (ινδιάνικους?) οι γάτες πλησιάζουν τη μούρη τους στην ανθρώπινη μύτη και σου ρουφάνε τη ζωή από μέσα σου αργά αλλά σταθερά - γι αυτό άλλωστε είναι και εφτάψυχες... :maria:aja1:Είχα ακούσει παλιότερα απο κατι παλιακές θείες μια συμβουλή απο αυτές τις πολύ επιβεβαιωμένες που όταν τις ακούς δεν τις αναλύεις και πολύ στο μυαλό σου γιατι για να το λένε αυτες κάτι θα ξέρουν, ότι δεν κάνει να χαιδεύουμε έντονα και συχνα τα ζώα γιατι μας τραβούν ενέργεια επειδή είναι απλά ζωντανοι οργάνισμοι και δεν έχουν αθανασία ψυχης (οσοι πιστεύουν σ αυτη) οπως οι άνθρωποι. Κάτι σα να λέμε κατώτερα όντα...μου έχει μείνει απο πολύ μικρή αυτο σα σκέψη στο μυαλό αλλά ποτέ δεν απεφευγα να τα ακουμπάω γιατι το χέρι με τραβούσε σα μαγνήτης πάνω τους...παρόλα αυτα το σκεφτόμουν έντονα αυτό όταν τα χάιδευα αλλά ποτε δεν ένιωσα να χάνω ενεργεια απο το κορμί μου!
Μπορεί γιαυτό να εξαφανίστηκαν οι Ινδιάνοι.Εγώ που χαιδεύω και μαύρη γάτα, γιατρέ μου πόσο θα ζήσω? Άσε που σύμφωνα με κάτι θρύλους (ινδιάνικους?) οι γάτες πλησιάζουν τη μούρη τους στην ανθρώπινη μύτη και σου ρουφάνε τη ζωή από μέσα σου αργά αλλά σταθερά - γι αυτό άλλωστε είναι και εφτάψυχες... :maria:aja1:
Εγώ μετά απο τόσα χρόνια που τσαλαβουτάω και φιλάω σκυλιά και γατιά απορώ πως πάω και στη δουλειά ...μηδέν η ενέργεια ...φέρτε μου πρωτεινες !!!Εγώ που χαιδεύω και μαύρη γάτα, γιατρέ μου πόσο θα ζήσω? Άσε που σύμφωνα με κάτι θρύλους (ινδιάνικους?) οι γάτες πλησιάζουν τη μούρη τους στην ανθρώπινη μύτη και σου ρουφάνε τη ζωή από μέσα σου αργά αλλά σταθερά - γι αυτό άλλωστε είναι και εφτάψυχες... :maria:aja1:
Μπορεί γιαυτό να εξαφανίστηκαν οι Ινδιάνοι.
Μην κατηγορείται λοιπόν τους Ισπανούς!
Ειδες ομως...απο μια μ@λ@κι@ θα μπορουσα εγω να ειχα στερηθει τα χαδια απο τα ζωακια μου! Ειναι δυνατον ο ανθρωπος στη Γη να μη χαιδευει τα ζωα που ζει μαζι τους ολη την ώρα;;;; Μα τι σκεφτηκαν και το πεταξαν αυτο;;;Lindaki .... μην χαιδευεις τις θείες σου ..... καταλαβαίνεις γιατί....:lol:
Πολύ όμορφη περιγραφή και εικόναένας από τους λόγους που μετά σχεδόν 10 χρόνια αποφάσισα να αναλάβω την ευθύνη και δέσμευση ενός σκύλου είναι η ηρεμία και γαλήνη που μου προσδίδει η σωματική επαφή μαζί του.
Είναι κάτι σαν τον ψυχολόγο μου. Τι stress management και τα τοιαύτα. Σκύλος και πάλι σκύλος.
Μιλάμε από 2 μηνών και στραβώνει το κεφάλι της και με κοιτάει στα μάτια, ενώ στο πάρκο βρίσκουμε ώρα να κάτσει δίπλα μου, να περάσω το χέρι μου πάνω της και να παρατηρούμε τους περαστικούς.
Ηρεμώ και εγώ και αυτή σε σημείο που ξεχνιόμαστε να γυρίσουμε πίσω.
ναι και εμενα μεχρι που μια μερα κρατουσα τον καφε και ηρθε ο βλαμμενογλυκουλης και φλουτς! ο καφες πανω στο πληκτρολογιο.. και του βγηκε ξυνο το χαδι.... μιλαμε για νευρα!! ο καυμενος.. που να ξερε...Το ιδιο με την kasi θα πω,Ερχεται στο γραφειο και δινει σμπρωξια με το μουσουδι και μου σηκωνει το χερι να την χαιδεψω.Συγκεκριμενα στο στερνο..εμενα μου αρεσει να την χαιδευω στα βελουδινα αυτια της!