Σχετικά με αδέσποτο ζώο

[Elios]

Στο ανσανσερ ειχαμε και εμεις το ιδιο προλβλημα αλλα ξεπεραστηκε σε 2 βδομαδες. Οταν κλαιγοταν στο ανσασερ δεν του εδινα καθολου σημασια γιατι ακομα και να νομιζεις οτι θα το παρηγορησης αυτο θα το παρει ως επιβραβευση.
Σιγα σιγα ξεθαρευοντας μπορει να βρει φωνη αλλα δεν πιστευω να ξεσηκωνει τον κοσμο. Εδω ηταν εξω και δεν γαυγιζε σαν τρελλο που εχει τα ερεθισματα.
Οσο αφορα τα μονα τους μονο εσυ μπορεις να απαντησεις σε αυτο απο το τι βλεπεις μπροστα σου. Εγω θα ελεγα καλυτερα φυλαγε τα ρουχα σου.
Ζωαρα ο σκυλαρος,καναπε-περιπατο!

 

[mareco]

Βρε παιδί μου, όλα καλά, αλλά...και sorry αλλά έχω προσπεράσει μερικά ποστ γιατί δεν προλαβαίνω, και δεν ξέρω αν το ανέλυσες κάπου...τα μακρύτριχα που λες, γιατί τα κούρευες; Και όταν τα κούρευες, τελικά μαδούσαν ή ζεσταίνονταν όντως λιγότερο; Δεν νομίζω ε;

Να ρωτήσω ακόμη...κάπου πήρε το μάτι μου, για εμβόλια; Σε ποιόν; Στον καινούργιο παππούλη που μάζεψες από την γειτονιά;

 

[KLKA]

Βρε παιδί μου, όλα καλά, αλλά...και sorry αλλά έχω προσπεράσει μερικά ποστ γιατί δεν προλαβαίνω, και δεν ξέρω αν το ανέλυσες κάπου...τα μακρύτριχα που λες, γιατί τα κούρευες; Και όταν τα κούρευες, τελικά μαδούσαν ή ζεσταίνονταν όντως λιγότερο; Δεν νομίζω ε;

Τα κουρεύαμε κάθε καλοκαίρι γιατί έσκαγαν από τη ζέστη. Είχαν πολύ τρίχωμα. Η μια που βλέπεις είναι αυτή στη φωτό (έχει απεβιώσει τώρα). Φαντάσου ότι σε αυτή τη φάση που βλέπεις τη φωτό το σκυλί είχε κουρευτεί πρόσφατα και το τρίχωμα έχει αρχίσει ήδη να μεγαλώνει και πάλι είναι πολύ . Όταν μάκραινε τελείως το τρίχωμα γινόταν σαν αρκούδα και γενικά ήταν δύσκολο να το διαχειριστείς. Μαδούσε συνέχεια και γέμιζε κόμπους.
Τα ίδια ήταν και η άλλη (αυτή που έχω τώρα) απλά σε πιο μικρό μέγεθος.
Οπότε πέρα του ότι ξαλάφρωναν τους καλοκαιρινούς μήνες, βοηθούσε και το τρίχωμά τους.
Επίσης, η μεγάλη (αυτή που απεβίωσε) είχε και αρκετά θέματα υγείας (το κυριότερο ο θυροειδής) και έβγαζε συνέχεια δερματικά. Οπότε έπρεπε το δέρμα της να είναι καθαρό για να μπορούμε να της βάζουμε αλοιφές. Αλλιώς γέμιζε πληγές και γινόταν χάλια.

Να ρωτήσω ακόμη...κάπου πήρε το μάτι μου, για εμβόλια; Σε ποιόν; Στον καινούργιο παππούλη που μάζεψες από την γειτονιά;

Ναι. Γιατί;
Πάντα τον εμβολίαζα.

 

[KLKA]

Στο ανσανσερ ειχαμε και εμεις το ιδιο προλβλημα αλλα ξεπεραστηκε σε 2 βδομαδες. Οταν κλαιγοταν στο ανσασερ δεν του εδινα καθολου σημασια γιατι ακομα και να νομιζεις οτι θα το παρηγορησης αυτο θα το παρει ως επιβραβευση.
Σιγα σιγα ξεθαρευοντας μπορει να βρει φωνη αλλα δεν πιστευω να ξεσηκωνει τον κοσμο. Εδω ηταν εξω και δεν γαυγιζε σαν τρελλο που εχει τα ερεθισματα.
Οσο αφορα τα μονα τους μονο εσυ μπορεις να απαντησεις σε αυτο απο το τι βλεπεις μπροστα σου. Εγω θα ελεγα καλυτερα φυλαγε τα ρουχα σου.
Ζωαρα ο σκυλαρος,καναπε-περιπατο!

Elios κι εσύ δυο σκυλιά έχεις;

 

[Elios]

Στο ανσανσερ ειχαμε και εμεις το ιδιο προλβλημα αλλα ξεπεραστηκε σε 2 βδομαδες. Οταν κλαιγοταν στο ανσασερ δεν του εδινα καθολου σημασια γιατι ακομα και να νομιζεις οτι θα το παρηγορησης αυτο θα το παρει ως επιβραβευση.
Σιγα σιγα ξεθαρευοντας μπορει να βρει φωνη αλλα δεν πιστευω να ξεσηκωνει τον κοσμο. Εδω ηταν εξω και δεν γαυγιζε σαν τρελλο που εχει τα ερεθισματα.
Οσο αφορα τα μονα τους μονο εσυ μπορεις να απαντησεις σε αυτο απο το τι βλεπεις μπροστα σου. Εγω θα ελεγα καλυτερα φυλαγε τα ρουχα σου.
Ζωαρα ο σκυλαρος,καναπε-περιπατο!

Elios κι εσύ δυο σκυλιά έχεις;

Μεχρι πριν απο μερικα χρονια οταν εμενα με τους γονεις μου και για περιπου 5 χρονια ειχαμε 2 σκυλια.
Χασαμε την μεγαλη απο καρκινο στα 11.
Τωρα η πρωην μικρη και "παρεισακτη" πλεον 10 χρονων θα υποδεχτει το δικο μου μικρο σε καμια 20αρια μερες που θα παω στους γονεις μου για κανενα 2μηνο.
Η ζωη κυκλους κανει

 

[KLKA]

Μεχρι πριν απο μερικα χρονια οταν εμενα με τους γονεις μου και για περιπου 5 χρονια ειχαμε 2 σκυλια.
Χασαμε την μεγαλη απο καρκινο στα 11.
Τωρα η πρωην μικρη και "παρεισακτη" πλεον 10 χρονων θα υποδεχτει το δικο μου μικρο σε καμια 20αρια μερες που θα παω στους γονεις μου για κανενα 2μηνο.
Η ζωη κυκλους κανει

Ωχ κατάλαβα.
Εντάξει εσένα προσωρινό θα είναι. Μόνο για 2 μήνες.

 

[mareco]

Να κουρεύεις ένα μακρύτριχο σκυλί, για ιατρικούς λόγους [δερματικά όπως λες], ή γιατί οι συνθήκες ζωής του είναι τέτοιες [ζει στον δρόμο πχ σχεδόν αδέσποτο και δεν λαμβάνει την φροντίδα που του πρέπει], το κατανοώ. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, όχι. Αποκλείεται να δροσιζόταν περισσότερο και αποκλείεται να μαδούσε λιγότερο. Ετσι νόμιζες ή έτσι σου φαινόταν

Σχετικά με το εμβόλιο...εντάξει...αν δεν είχε κάνει ποτέ του μέχρι τώρα, θα ήταν αστείο να του κάνετε. Αλλά και πάλι...τι ηλικία είπαμε έχει; Είναι μάλλον, το τελευταίο που χρειάζεται

 

[KLKA]

Να κουρεύεις ένα μακρύτριχο σκυλί, για ιατρικούς λόγους [δερματικά όπως λες], ή γιατί οι συνθήκες ζωής του είναι τέτοιες [ζει στον δρόμο πχ σχεδόν αδέσποτο και δεν λαμβάνει την φροντίδα που του πρέπει], το κατανοώ. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, όχι. Αποκλείεται να δροσιζόταν περισσότερο και αποκλείεται να μαδούσε λιγότερο. Ετσι νόμιζες ή έτσι σου φαινόταν

Δεν ξέρω φίλη μου, αλλά γενικά εγώ είμαι αυτής της σχολής ας πούμε.
Και μικρή όταν ήμουν που είχαμε σκύλους θυμάμαι πάντα οι γονείς μου τα κούρευαν. Για αυτό ίσως το θεωρώ κάτι φυσιολογικό.

Σχετικά με το εμβόλιο...εντάξει...αν δεν είχε κάνει ποτέ του μέχρι τώρα, θα ήταν αστείο να του κάνετε. Αλλά και πάλι...τι ηλικία είπαμε έχει; Είναι μάλλον, το τελευταίο που χρειάζεται

Το έχω ακούσει κι εγώ αυτό με την ηλικία. Ότι μετά από κάποια ηλικία τα σκυλιά δεν είναι απαραίτητο να εμβολιάζονται αλλά δεν ξέρω αν ισχύει και πόσο ασφαλές είναι αυτό και για το σκύλο και για τον άνθρωπο.
Ο δικός μας κτηνίατρος, που πηγαίνουμε 20 χρόνια πλέον στον ίδιο, δεν μας είπε κάτι τέτοιο.
Εμείς μέχρι τελευταίον ασπασμό (υπερήλικα) κάναμε κανονικά τα εμβόλια, χαπάκια, εξετάσεις κτλ σε κάθε σκυλί που είχαμε. Φαντάσου ότι γεμίζουμε τα βιβλιάρια και τώρα είμαστε στο τρίτο βιβλιάριο και με αυτήν που έχουμε τώρα (που είναι κοντά στα 15) και με την άλλη που πέθανε τα χριστούγεννα που πέρασαν και ήταν ηλικίας 16 χρονών.
Όπως καταλαβαίνετε έχουμε κάνει πλούσιο τον κτηνίατρο. Ειδικά με αυτή που απεβίωσε σχεδόν όλος μου ο μισθός πήγαινε στην ιατρικοφαρμακευτική της περίθαλψη γιατί είχε αρκετά προβλήματα υγείας ειδικά στα τελευταία της.

Ο καινούριος σκυλάκος εικάζω ότι είναι γύρω στα 14. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά γιατί ήταν ενήλικος όταν βρέθηκε.

 

[KLKA]

By the way, όποιος θέλει συμβουλές σχετικά με υποθυροειδή στα σκυλιά εδώ είμαι. Έχω κάνει μάστερ.

 

[Μαρια&Ηρα]

Το τριχωμα λειτουργει σαν μονωση...
Το κανεις πολυ πολυ χειροτερο οταν τους παίρνεις την προστασια του!

Καταλαβαινω πως το λες,(πως λενε παππο προς παππο),αλλα εσυ εισαι νεος ανθρωπος,τα δεδομενα έχουν αλλαξει,υπαρχει πληροφορηση κ αστειρευτη γνώση μολις ενα κουμπάκι μακριά...

Οσο ζουμε μαθαινουμε,αναθεωρουμε,προσαρμοζομαστε...
γιαυτο εχουμε επιβιωσει τοσα χρονια

 

[mareco]

Εμείς μέχρι τελευταίον ασπασμό (υπερήλικα) κάναμε κανονικά τα εμβόλια...

Καθαρό marketing των φαρμακοβιομηχανιών. Τίποτα παραπάνω.
Για σκέψου...ο άνθρωπος κάνει εμβόλια, μέχρι τα βαθιά του γεράματα;

 

[KLKA]

Να κουρεύεις ένα μακρύτριχο σκυλί, για ιατρικούς λόγους [δερματικά όπως λες], ή γιατί οι συνθήκες ζωής του είναι τέτοιες [ζει στον δρόμο πχ σχεδόν αδέσποτο και δεν λαμβάνει την φροντίδα που του πρέπει], το κατανοώ. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, όχι. Αποκλείεται να δροσιζόταν περισσότερο και αποκλείεται να μαδούσε λιγότερο. Ετσι νόμιζες ή έτσι σου φαινόταν

Σχετικά με το εμβόλιο...εντάξει...αν δεν είχε κάνει ποτέ του μέχρι τώρα, θα ήταν αστείο να του κάνετε. Αλλά και πάλι...τι ηλικία είπαμε έχει; Είναι μάλλον, το τελευταίο που χρειάζεται

Το τριχωμα λειτουργει σαν μονωση...
Το κανεις πολυ πολυ χειροτερο οταν τους παίρνεις την προστασια του!

Καταλαβαινω πως το λες,(πως λενε παππο προς παππο),αλλα εσυ εισαι νεος ανθρωπος,τα δεδομενα έχουν αλλαξει,υπαρχει πληροφορηση κ αστειρευτη γνώση μολις ενα κουμπάκι μακριά...

Οσο ζουμε μαθαινουμε,αναθεωρουμε,προσαρμοζομαστε...
γιαυτο εχουμε επιβιωσει τοσα χρονια

Κορίτσια ωραία όλα αυτά που λέτε αλλά κατά τη γνώμη μου είναι λίγο πολυτέλειες όλα αυτά. Όταν έχεις πάνω από ένα ζώο στο σπίτι σου για να είναι καθαρό πρέπει να παίρνεις πιο δραστικά μέτρα.
Διαφορετικά από το πρωί ως το βράδυ θα έπρεπε να είμαι με μια χτένα στο χέρι και να χτενίζω, να χτενίζω, να χτενίζω και πάλι να έχω τρίχα και όλη μέρα να καθαρίζω.
Πιστεύετε ότι με τόσα ζώα που φροντίζω έχω την πολυτέλεια, το κουράγιο και το χρόνο να κάθομαι και να χτενίζω ένα ένα ζώο χωριστά; Και να πω ότι είχε κανένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα...Το 'χω δοκιμάσει και αυτό και δεν είδα αποτέλεσμα.
Δε μιλάμε για ΕΝΑ μικρό σκυλάκι μπιμπελό.
Ενώ με το κούρεμα τα κάνει κουρούπα. Πώς να μαδήσουν βρε mareco μετά; Τι να ρίξουν;
Εντάξει για κάποιο λόγο την έδωσε τη γούνα η φύση στα ζώα αλλά από τη στιγμή που ζούνε μαζί μας μέσα στο σπίτι πρέπει να κάνεις κάποιες "παρεμβάσεις" για να ζεις αξιοπρεπώς και ανθρώπινα.
Εμείς προσωπικά θα πνιγόμασταν στην τρίχα έτσι και δεν τα κουρεύαμε. Και ούτε ψυχολογικά έπαθαν ποτέ ούτε σωματικά τα σκυλιά. Ίσα ίσα. Ξελάφρωναν από την τόση γούνα το καλοκαίρι. Δε μου φαινόταν. Το έβλεπα.
Δε σου λέω ότι όλα τα σκυλιά είναι για κούρεμα αλλά όπου μπορείς γιατί να μην το κάνεις;
Και οι στειρώσεις είναι ενάντια στη φύση αλλά τις κάνουμε βρε παιδιά. Αλλιώς τι; Θα τα αφήσουμε να γεννοβολάνε για να μην παρέμβουμε στη φύση τους;

 

[Μαρια&Ηρα]

Ετσι οπως το θετεις εγω δε μπορω να μιλησω...μια την εχω...
Αλλα το μαρεκο εχει 3...

Τεσπα...
Καλοπροαιρετα εντελως στο είπα,σε περιπτωση που δεν το ξερες οτι η γούνα τους δεν ειναι μοστρα...

Απο κει κ περα...δικα σου ειναι,οτι καταλαβαινεις κανεις

 

[KLKA]

Καθαρό marketing των φαρμακοβιομηχανιών. Τίποτα παραπάνω.
Για σκέψου...ο άνθρωπος κάνει εμβόλια, μέχρι τα βαθιά του γεράματα;

Ναι πιθανώς έχεις δίκιο.
Αλλά σκέψου και το άλλο. Εκτός από θέμα υγείας, που προσωπικά θέλω να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ότι προσφέρω στα ζώα μου τα δέοντα, θέλω να έχουν συμπληρωμένα τα βιβλιάριά τους γιατί μπορεί να χρειαστεί για οποιοδήποτε λόγο να το δείξω κάπου και δε θέλω να έχω προβλήματα.
Μπορεί να χρειαστεί να ταξιδέψει ή ακόμα και κάποιος κομπλεξικός μαλάκας να σου κάνει μανούρα για κάτι.
Βγάζεις όμορφα και ωραία το βιβλιάριο, του το τρίβεις στη μούρη και άντε γεια.

 

[KLKA]

Ετσι οπως το θετεις εγω δε μπορω να μιλησω...μια την εχω...
Αλλα το μαρεκο εχει 3...

Τεσπα...
Καλοπροαιρετα εντελως στο είπα,σε περιπτωση που δεν το ξερες οτι η γούνα τους δεν ειναι μοστρα...

Απο κει κ περα...δικα σου ειναι,οτι καταλαβαινεις κανεις

Βρε σεις άμα με ενδιέφερε η μόστρα γενικότερα θα πήγαινα να αγόραζα ένα σκύλο ράτσας να τον κυκλοφορώ και να κάνω το κομμάτι μου.
Όλα μου τα ζώα από το δρόμο τα πήρα. Δεν κοίταξα ποτέ εμφάνιση, φύλο, χρώμα, αν έχει δυο πόδια, δυο αυτιά. Όσο πιο "κακόμοιρο" για πολλούς τόσο πιο όμορφο ήταν στα μάτια μου.



@Μαρία κι εγώ καλοπροαίρετα πάντα μιλάω.
Δεν μαλώνω ποτέ με φιλόζωους γιατί τους εκτιμώ ως Ανθρώπους.
Απόψεις ανταλλάζουμε μόνο.

 

[KLKA]

Και έτυχε να διαβάσω και ένα άρθρο που είχε γράψει η mareco παλιότερα εδώ σχετικά με την υιοθέτηση ενήλικου αδέσποτου γιατί με αφορά το θέμα και καθώς το διάβαζα υπήρχε πλήρης ταύτιση απόψεων.

Mareco συγχαρητήρια για εκείνο το θέμα που είχες γράψει (mareco κατάλαβες ποιο λέω φαντάζομαι) . Πάρα πολύ καλό. Εμένα με βοήθησε πολύ και μέσα από αυτό κατάλαβα και τι Άνθρωπος είναι η mareco.
Όχι ότι είχα αμφιβολία.

 

[KLKA]

Ένα καινούριο update.
Τα πράγματα μέχρις στιγμής πάνε πολύ καλά.
Ο καινούριος σκύλος έχει προσαρμοστεί πλέον στους δικούς μας ρυθμούς.
Τον βοηθάει και ο άλλος μου ο σκύλος με την έννοια ότι μιμείται τη συμπεριφορά του οπότε εγκλιματίζεται πιο γρήγορα.

Όσον αφορά το σπίτι που είχε φοβία να κυκλοφορήσει, αυτό έχει ξεπεραστεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό.
Πλέον κινείται σε όλους τους χώρους του σπιτιού. Τρώει κάτι κολλήματα κατά καιρούς αλλά θα ξεπεραστούν και αυτά.

Οι σχέσεις μεταξύ των δυο σκύλων είναι άψογες. Έχει αποδεχθεί πλήρως το ένα το άλλο. Κοιμούνται μαζί, κάθονται μαζί, βγαίνουν βόλτες, κινούνται άνετα χωρίς να στρεσσάρεται το ένα με την παρουσία του άλλου, κουνάν την ουρά τους από τη χαρά όταν συναντιούνται μετά τη βόλτα στο σπίτι (τα βγάζουμε και ξεχωριστά).
Γενικά σαν να μεγάλωσαν μαζί.

Σήμερα για πρώτη φορά τα αφήσαμε για αρκετή ώρα και τελείως μόνα τους. Περιμέναμε βέβαια για λίγο κάτω μήπως ακούσουμε τίποτα ύποπτο του στυλ γαυγίσματα και κλαψουρίσματα κυρίως από τον καινούριο σκύλο αλλά τίποτα.

Όταν γυρίσαμε τα βρήκαμε ήσυχα, το ένα κοιμόταν στον έναν καναπέ και το άλλο στον άλλον.

Δε θέλω να το γκαντεμιάσω αλλά φαίνεται ότι μέχρι στιγμής τα πράγματα πάνε καλά. Τουλάχιστον καλύτερα απ' ότι τα περίμενα.

Γιατί όσο να ναι, άμα το σκεφτείτε, έφερα σε επαφή δύο ενήλικα σκυλιά που είχαν μάθει να ζουν σε τελείως διαφορετικά περιβάλλοντα. Θα μπορούσε να μην ταιριάξουν και να είχα άλλα θέματα.

Anyway, κρατάω ένα feedback της ιστορίας γιατί στην ίδια θέση μπορεί να βρεθούν και άλλοι και να διαβάσουν στο μέλλον την ιστορία μου και θέλω να περάσει το μήνυμα ότι τα πάντα είναι δυνατά.

 

[Elios]

Μπραβο ειλικρινα!
Το καλυτερο γεροκομειο για το παππου του δρομου.
Παραδειγμα προς μιμηση η αντιμετωπιση σου!

 

[KLKA]

Μπραβο ειλικρινα!
Το καλυτερο γεροκομειο για το παππου του δρομου.
Παραδειγμα προς μιμηση η αντιμετωπιση σου!

Ρε φίλε τώρα να το κρύψω;
Αισθάνομαι κι εγώ πολύ περήφανη για τον εαυτό μου
Στην αρχή σκεφτόμουν ότι είναι πολύ παράτολμο (this is madness) αυτό που πάω να κάνω, ότι το εγχείρημα μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη αποτυχία για χίλιους δυο λόγους. Θα μπορούσαν χίλια δυο να πάνε στραβά.
Τα πάντα ήταν εναντίον μου. Διέψευσα όλα τα στατιστικά που ήταν εις βάρος μου.
Θα σκίζουν τα πτυχία τους οι εκπαιδευτές σκύλων. Τους έβγαλα το καπέλο. Αφού κατάφερα να συμβιώσουν αρμονικά μαζί γάτες και σκύλοι... τι να πω;

Εδώ που τα λέμε.... και τα σκυλιά μου έχουν πολύ καλό χαρακτήρα. Και τα δύο.
Θυμάσαι που λέγαμε αν τα σκυλιά μου με έχουν ψηλά; Τελικά με έχουν πολύ ψηλά ρε φίλε.Μου έκαναν τη χάρη και συμβίωνουν πολύ καλά όλα τα ζώα μου.

Πάντως ο καινούριος σκυλάκος πολύ υπάκουος ρε παιδιά. Λες και είναι εκπαιδευμένος. Όσο σκέφτομαι ότι αυτόν τον υπέροχο σκύλο ήθελαν να τον διώξουν ... δεν το πιστεύω. Έχει τόσο καλό χαρακτήρα και με τους ανθρώπους και με τα υπόλοιπα ζώα. Όχι απλά δεν είναι επιθετικός... βούτυρο γίνεται.


Για αυτό που αισθάνομαι πιο περήφανη, όμως, είναι ότι κατάφερα να γράψω στα @@ μου τη γειτονιά που δε με άφηνε να πάρω το σκύλο. Κάποιοι τέλος πάντων. Όχι όλοι.


Κάτι που δεν σας είπα είναι ότι την ημέρα που τον απομάκρυνα από τον παλιό του χώρο, η πρώτη δυσκολία που σκεφτόμουν ότι θα συναντήσω είναι πώς θα τον έβαζα στο αυτοκίνητο και θα έκανα ταξίδι μαζί του.

Γιατί στο αμάξι δεν ήθελε να μπαίνει ποτέ. Το φοβόταν. Όσες φορές χρειάστηκε να τον μεταφέρω με το αμάξι για να τον πάω στον κτηνίατρο, μουλάρωνε και παλεύαμε στην κυριολεξία για να μπει. Μες στη μελανιά ήμουν. Ή συνήθως ζητούσα βοήθεια και από κάποιον άλλον για να τον βάλω μέσα. Αλλά αυτή τη φορά δεν μπορούσα να ζητήσω βοήθεια από κανέναν γιατί τον πήρα κρυφά. Δεν ήθελα να με δει κανείς ότι τον παίρνω, όχι γιατί έκανα κάτι παράνομο αλλά γιατί βαριόμουν τους καυγάδες εκείνη την ώρα.

Εκείνη την ημέρα, όμως, που αποφάσισα να τον πάρω, του ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού και απλά ο σκύλος πήδηξε μέσα. Λες και κατάλαβε τι συμβαίνει και δεν ήθελε να τον αφήσω εκεί. Σαν να ήθελε να ρθει μαζί μου αυτή τη φορά.
Ούτε παλέψαμε, ούτε τίποτα.
Μα την παναγιά. Δεν το πίστευα.

Η μόνη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε κατά το ταξίδι, είναι ότι δεν τον πολυβόλευε η θέση του συνοδηγού. Δεν τον χωρούσε και τόσο για να ξαπλώσει. Αλλά γενικά ήταν πολύ ήσυχος.Πίσω δεν μπορούσα να τον βάλω γιατί ήμουν φορτωμένη με πράγματα.

 

[Elios]

Αντε με τ καλο και φωτογραφιες!!