Συμφωνώ Σταματία,αλλά επειδή ναι μεν κάποια στιγμή προσπάθησε να τον δώσει πρόσφατα που ρώτησα πάλι αρνήθηκε.Οπότε για την ώρα το πάω λίγο πιο διπλωματικά και αν χρειαστεί θα γίνω πιο πιεστική.
Σκυλί που ζει στην απομόνωση
- Thread starter annouk1987
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αρα εχουμε εναν πατέρα με τεχνοκρατικό μυαλό που αν του κάνετε "επιθεση" στο θεμα σκυλος, θα μπει σε εγωιστικό mode αμυνας και θα κατεβάσει ρολλά!
Οποτε το παιχνίδι παίζετε στο πώς θα παρουσιασετε την αποδεσμευση του σκύλου, στον πατερα σας ως δική του επιλογη
Οποτε το παιχνίδι παίζετε στο πώς θα παρουσιασετε την αποδεσμευση του σκύλου, στον πατερα σας ως δική του επιλογη
Παιδιά μου κάνει πραγματικά μεγάλη εντύπωση, το πως είναι δυνατόν να θέλει τον σκύλο ο πατέρας σας και ταυτόχρονα να μην τον ενδιαφέρει καθόλου και απλά να τον ταiζουν μόνο...anyway...δλδ ούτε και ο ισχυρισμός της φύλαξης δεν στέκει αφού είναι στην ταράτσα.
Αυτά είναι.. Γυναικείο μυαλό.. Πόσο μπροστά είστε.. Του φόβου!!
Όπως ανέφερα στο αρχικό μου post σχεδόν σίγουρα δεν τίθεται αυτό το θέμα.Είναι διατεθειμένος να το δώσει άν βρεθεί οικογένεια.
δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο που δεν το δίνει σε εσένα ή στην αδερφή σου εφ' όσον είναι ήδη διατεθειμένος να το δώσει γενικά...
Εγώ τον χαβά μου επιμένω....μήπως πρώτα να καταλήξετε αν τον δίνει ή όχι ?
'Οπως προείπα τον εγκατέλειψα μια φορά.Αυτή τη φορά θα το παλεψω.Και θα καταλάβει ο πατέρας μου ότι δεν έχει χρόνο ούτε την διάθεση να ασχοληθεί.Αν δεν το καταλάβει υπάρχει και ο άλλος τρόπος.
Επίσης εγώ δεν μπορώ να τον κρατήσω γιατί θα λείπω εξωτερικό καιρό και ο αδερφός μου δουλεύει πολλές ώρες.
Συνεχίζω και αφού περάσουν κάποιες μέρες θα γράψω τα νέα μας και την πρόοδο μας και σίγουρα θα χρειαστώ συμβουλές.
Καλό σαββατοκύριακο σε όλους
Επίσης εγώ δεν μπορώ να τον κρατήσω γιατί θα λείπω εξωτερικό καιρό και ο αδερφός μου δουλεύει πολλές ώρες.
Συνεχίζω και αφού περάσουν κάποιες μέρες θα γράψω τα νέα μας και την πρόοδο μας και σίγουρα θα χρειαστώ συμβουλές.
Καλό σαββατοκύριακο σε όλους
Καλημέρα σε όλους,
Καταρχήν μίλησα με τον πατέρα μου και δέχτηκε αν του βρω ένα καλό σπίτι να τον δώσουμε.Από ότι κατάλαβα το χειμώνα ασχολείται αρκετά μαζί του και περνάνε αρκετές ώρες μαζί.Του εξήγησα όμως ότι το καλοκαίρι που δουλεύει δεν μπορεί να κάνει διάλειμμα από το σκυλί.
Οπότε τώρα συνεχίζω κανονικά με τον φίλο.
Έχουμε κάνει μικρή πρόοδο και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η βόλτα.Τον έχω κοντά μου,προσπαθώ να εφαρμόσω αυτά που έχω δει και διαβάσει αλλά και πάλι είναι πολύ συγκεντρωμένος στο τι γίνεται γύρω του και όχι τόσο σε εμένα.Επίσης έχω παρατηρήσει ότι όταν απομακρυνόμαστε από το σπίτι είναι πιο ήρεμος,επίσης όταν έχει παραπάνω ζέστη δεν τραβάει τόσο.Το πρώτο πιστεύω είναι ότι όταν πλησιάζουμε σπίτι νιώθει ότι είναι περιοχή του και το δεύτερο μάλλον λόγω ζέστης δεν έχει τόση όρεξη.
Από την όλη του εικόνα καταλαβαίνω ότι ίσως δεν έχω καταφέρει ακόμα να του κάνω ξεκάθαρη τη δική μου θέση ως αρχηγός.Αν και όταν είναι μαζί μου είναι πιο ήρεμος σε σχέση με άλλα άτομα και βλέπω φιλότιμες προσπάθειες από μέρος του γενικά.
Σκέφτομαι λοιπόν δύο πράγματα.Να παραγγείλω ένα backpack και να δοκιμάσω εκπαίδευση με κλίκερ
http://www.wikihow.com/Teach-Your-Dog-to-Focus
Κάποια άλλη πρόταση;
Υ.Γ. επίσης με τα άλλα σκυλιά και γατιά έχουμε θέμα,όταν περνάμε από μέρος με άλλα σκυλιά αγχώνεται λίγο αλλά δεν τον αφήνω να κοιτάξει και απλά προχωράω,φαίνεται αυτό να λειτουργεί κάπως, όταν όμως δει σκυλί πολύ κοντά και ειδικά όταν το άλλο είναι επιθετικό είναι πάλι αρκετά αγχωμένος.Δεν γρυλλίζει απαραίτητα αλλά ξέρω ότι αν τον αφήσω θα γίνει πανικός.Πιστεύετε ότι στην περίπτωση του υπάρχει κάποιος τρόπος να κοινωνικοποιηθεί με άλλα σκυλιά;γιατί ένα κομμάτι πολύ σημαντικό στη ζωή του σκύλου αλλά στην περίπτωση του μου φαίνεται ότι είναι κάπως αργά.
Καταρχήν μίλησα με τον πατέρα μου και δέχτηκε αν του βρω ένα καλό σπίτι να τον δώσουμε.Από ότι κατάλαβα το χειμώνα ασχολείται αρκετά μαζί του και περνάνε αρκετές ώρες μαζί.Του εξήγησα όμως ότι το καλοκαίρι που δουλεύει δεν μπορεί να κάνει διάλειμμα από το σκυλί.
Οπότε τώρα συνεχίζω κανονικά με τον φίλο.
Έχουμε κάνει μικρή πρόοδο και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η βόλτα.Τον έχω κοντά μου,προσπαθώ να εφαρμόσω αυτά που έχω δει και διαβάσει αλλά και πάλι είναι πολύ συγκεντρωμένος στο τι γίνεται γύρω του και όχι τόσο σε εμένα.Επίσης έχω παρατηρήσει ότι όταν απομακρυνόμαστε από το σπίτι είναι πιο ήρεμος,επίσης όταν έχει παραπάνω ζέστη δεν τραβάει τόσο.Το πρώτο πιστεύω είναι ότι όταν πλησιάζουμε σπίτι νιώθει ότι είναι περιοχή του και το δεύτερο μάλλον λόγω ζέστης δεν έχει τόση όρεξη.
Από την όλη του εικόνα καταλαβαίνω ότι ίσως δεν έχω καταφέρει ακόμα να του κάνω ξεκάθαρη τη δική μου θέση ως αρχηγός.Αν και όταν είναι μαζί μου είναι πιο ήρεμος σε σχέση με άλλα άτομα και βλέπω φιλότιμες προσπάθειες από μέρος του γενικά.
Σκέφτομαι λοιπόν δύο πράγματα.Να παραγγείλω ένα backpack και να δοκιμάσω εκπαίδευση με κλίκερ
http://www.wikihow.com/Teach-Your-Dog-to-Focus
Κάποια άλλη πρόταση;
Υ.Γ. επίσης με τα άλλα σκυλιά και γατιά έχουμε θέμα,όταν περνάμε από μέρος με άλλα σκυλιά αγχώνεται λίγο αλλά δεν τον αφήνω να κοιτάξει και απλά προχωράω,φαίνεται αυτό να λειτουργεί κάπως, όταν όμως δει σκυλί πολύ κοντά και ειδικά όταν το άλλο είναι επιθετικό είναι πάλι αρκετά αγχωμένος.Δεν γρυλλίζει απαραίτητα αλλά ξέρω ότι αν τον αφήσω θα γίνει πανικός.Πιστεύετε ότι στην περίπτωση του υπάρχει κάποιος τρόπος να κοινωνικοποιηθεί με άλλα σκυλιά;γιατί ένα κομμάτι πολύ σημαντικό στη ζωή του σκύλου αλλά στην περίπτωση του μου φαίνεται ότι είναι κάπως αργά.
Σακιδιο που φοριέται στη ράχη του σκύλου και λόγω εξτρά βάρους, τον κουράζει πιο εύκολα!
Κατ' αρχάς, ένα μεγάλο μπράβο, για όλα που κάνεις.Δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες.
Μία απορία έχω μόνο, αν μπορείς να μου απαντήσεις. Πως βρέθηκε στην κατοχή του πατέρα σου αυτός ο σκύλος, αφού φαίνεται ο άνθρωπος δεν το είχε ποτέ? Τι προσπάθησε να επιτύχει, με κάτι, που όπως φαίνεται του είναι "πάρεργο"! Αντε τον χειμώνα, ασχολούμαστε λίγο με τον σκύλο, όταν δεν υπάρχει πολύ δουλειά! Και αφού έκανε την "πατάτα", για τον όποιο λόγο και βλέπει τα αποτελέσματα, γιατί επιμένει στο λάθος!
Για τις σχέσεις του με τα άλλα ζώα, να είσαι προσεκτική. Πέραν της επιθετικότητας του λόγω στρες, που πιθανόν έχει από την "καλοπέραση" και το ότι πλέον είναι ενήλικος, άρα μαθαίνει δυσκολότερα, δυστυχώς έχει προχωρήσει ήδη παραπάνω. Οπως έγραψες, σκότωσε μία κατσίκα (τι να πω). Και αυτές οι πράξεις στα σκυλιά, πιθανότατα, καθορίζουν ίσως για πάντα την συμπεριφορά τους. Καλή σας τύχη!
Ναι είμαι αρκετά προσεκτική και δεν τον αφήνω να πλησιάσει άλλα σκυλιά.Και πιστεύω ότι ίσως είναι πλέον αργά για κοινωνικοποίηση,εκτός και αν το επόμενο αφεντικό του πολύ γνώση και υπομονή ίσως καταφέρει κάτι.
Σκεφτόμουν και κάτι άλλο χθες,έχω παρατηρήσει ότι όταν είμαι στην ταράτσα μαζί του ή όταν τον στο σπίτι είναι πάντα δίπλα μου.Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό όμως είναι καλό και σκέφτομαι μήπως έχει σχέση που είμαι γυναίκα και με βλέπει σαν την 'γυναίκα' του.Χαζομάρα;
Επίσης όταν περνάμε από άλλα σκυλιά ή γάτες δεν του επιτρέπω να αντιδράσει ούτε καν να κοιτάξει και αν δεν ακούσει τον ξαφνιάζω με ένα ελαφρύ χτύπημα στην μουσόυδα ή με τον ιμάντα ή με τράβηγμα.Αναρωτιέμαι όμως αν αυτό του προκαλεί μεγαλύτερο στρες και έχει συνδιάσει στο μυαλό του ότι όταν βλέπει άλλο ζώο είναι κάτι αρνητικό γίνεται.
Όσον αφορά στην εκπαίδευση με το κλίκερ,ποια είναι γνώμη σας.Βασικά αυτό το κομμάτι με ενδιαφέρει μήπως και καταφέρω να έχω την προσοχή του στην βόλτα.
Τώρα για τον πατέρα μου,είναι περίπλοκο,αυτό που με απασχολεί τώρα είναι ότι συμφώνησε και του έδωσα να καταλάβει ότι δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για να έχει σκύλο.
Σκεφτόμουν και κάτι άλλο χθες,έχω παρατηρήσει ότι όταν είμαι στην ταράτσα μαζί του ή όταν τον στο σπίτι είναι πάντα δίπλα μου.Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό όμως είναι καλό και σκέφτομαι μήπως έχει σχέση που είμαι γυναίκα και με βλέπει σαν την 'γυναίκα' του.Χαζομάρα;
Επίσης όταν περνάμε από άλλα σκυλιά ή γάτες δεν του επιτρέπω να αντιδράσει ούτε καν να κοιτάξει και αν δεν ακούσει τον ξαφνιάζω με ένα ελαφρύ χτύπημα στην μουσόυδα ή με τον ιμάντα ή με τράβηγμα.Αναρωτιέμαι όμως αν αυτό του προκαλεί μεγαλύτερο στρες και έχει συνδιάσει στο μυαλό του ότι όταν βλέπει άλλο ζώο είναι κάτι αρνητικό γίνεται.
Όσον αφορά στην εκπαίδευση με το κλίκερ,ποια είναι γνώμη σας.Βασικά αυτό το κομμάτι με ενδιαφέρει μήπως και καταφέρω να έχω την προσοχή του στην βόλτα.
Τώρα για τον πατέρα μου,είναι περίπλοκο,αυτό που με απασχολεί τώρα είναι ότι συμφώνησε και του έδωσα να καταλάβει ότι δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για να έχει σκύλο.
ο σκύλος ειναι διπλα σου γιατι αντιλαμβάνεται ότι από εσένα έχει να περιμένει πράγματα, να του δειξεις όρια, να τον καθοδηγησεις κλπ. Οπότε μπορεί να ειναι και εν μέρει επιδειξη εμπιστοσύνης προς εσένα
Για το κλικερ θα σου ελεγα να δεις πώς να εχεις eye contact με το σκύλο. Κανεις εναν ηχο -οχι πολύ κοινο που θα τον ακουει διαρκώς-, μόλις σε κοιτάξει, κλικάρεις και επιβραβεύεις. Σιγά σιγά το κάνεις σε όλο και πιο απαιτητικό περιβάλλον, αλλά θελει μεγάαααααααααλο δρόμο και υπομονη ωσπου να γυρίζει σε εσένα την προσοχη του αν δει γάτα κλπ.
Για το κλικερ θα σου ελεγα να δεις πώς να εχεις eye contact με το σκύλο. Κανεις εναν ηχο -οχι πολύ κοινο που θα τον ακουει διαρκώς-, μόλις σε κοιτάξει, κλικάρεις και επιβραβεύεις. Σιγά σιγά το κάνεις σε όλο και πιο απαιτητικό περιβάλλον, αλλά θελει μεγάαααααααααλο δρόμο και υπομονη ωσπου να γυρίζει σε εσένα την προσοχη του αν δει γάτα κλπ.
Οχι αγαπητή μου, δεν έχει σχέση με το ότι είσαι γυναίκα, που σε εμπιστεύεται. Βέβαια τα σκυλιά γνωρίζουν φύλο. Αλλα εδώ δεν παίζει.Είναι αυτό που σου γράφει η Ghelly, περιμένει ευχάριστα πράγματα από σένα, είναι σίγουρα ένδειξη εμπιστοσύνης, μαζί σου είδε το φως!
Για το κλίκερ, σίγουρα βοηθάει. Θέλει όμως μία τεχνική στο timing με την εντολή, πού μόνο ένας εκπαιδευτής, σίγουρα μπορεί να σε καθοδηγήσει. Αλλωστε στο κλίκινγκ, οι άνθρωποι εκπαιδεύονται για να το μάθουν. Τα σκυλιά μόνο θα ακούν την εντολή, την στιγμή που θέλουμε.
Για εκπαιδευτή καλό δεν ξέρω αν θα βρω εδώ,αλλά είναι μια σουηδέζα ένα καταφύγιο αδέσποτων που έχει αρκετές γνώσεις.Μπορώ να μιλήσω μαζί της.
Επίσης τώρα διαβάζω για τα sharpei
''All Shar-Pei puppies need early socialization with children, strangers, and other animals. Like other fighting breeds, they can be stubborn, strong-willed and very territorial. Early training can help control these traits before they become problem behaviors. Some people may experience a sensitivity to the harshness of the coat of either length. This is a mild, short-lived rash that can develop on the skin that has been in contact with the coat, most commonly on the forearms.
The Shar Pei is often suspicious of strangers, which pertains to their origin as a guard dog. It is a very independent and reserved breed. Nevertheless, the Shar Pei is extremely devoted, loyal and affectionate to its family and is amenable to accepting strangers given time and proper introduction at a young age. If poorly socialized or trained, it can become especially territorial and aggressive. Even friendly and well-socialized individuals will retain the breed's watch dog proclivities (like barking at strangers). It is a largely silent breed, barking only when it is playing or worried. The Shar-Pei were originally bred as palace guards in China. The breed is amenable to training but can be very stubborn. With repetition and a clear reward system, training is not very difficult. Overall, the Shar Pei can be a dog that is loyal and loving to its family while being very protective and independent''
σίγουρα και αυτό παίζει ρόλο,γιατί από ότι φαίνεται είναι μια δυνατή ράτσα με ένστικτα φύλαξης.Βέβαια αυτός έχει και λαμπραντόρ.
Επίσης τώρα διαβάζω για τα sharpei
''All Shar-Pei puppies need early socialization with children, strangers, and other animals. Like other fighting breeds, they can be stubborn, strong-willed and very territorial. Early training can help control these traits before they become problem behaviors. Some people may experience a sensitivity to the harshness of the coat of either length. This is a mild, short-lived rash that can develop on the skin that has been in contact with the coat, most commonly on the forearms.
The Shar Pei is often suspicious of strangers, which pertains to their origin as a guard dog. It is a very independent and reserved breed. Nevertheless, the Shar Pei is extremely devoted, loyal and affectionate to its family and is amenable to accepting strangers given time and proper introduction at a young age. If poorly socialized or trained, it can become especially territorial and aggressive. Even friendly and well-socialized individuals will retain the breed's watch dog proclivities (like barking at strangers). It is a largely silent breed, barking only when it is playing or worried. The Shar-Pei were originally bred as palace guards in China. The breed is amenable to training but can be very stubborn. With repetition and a clear reward system, training is not very difficult. Overall, the Shar Pei can be a dog that is loyal and loving to its family while being very protective and independent''
σίγουρα και αυτό παίζει ρόλο,γιατί από ότι φαίνεται είναι μια δυνατή ράτσα με ένστικτα φύλαξης.Βέβαια αυτός έχει και λαμπραντόρ.
Τα Shar-Pei είναι σκληρά σκυλιά από την φύση τους, επιφυλακτικά με τους ξένους και DNA φύλακα. Τα Labrador είναι γενικά πολύ ήπια ράτσα. Ενας γόνος από αυτά τα δύο, δεν ξέρεις τι χαρακτήρα θα κληρονομήσει. Αλλο τι θα διαμορφώσει μετά, από διάφορους λόγους.
