Σκυλίσια …διαίσθηση!
- Thread starter admin
- Ημερομηνία δημιουργίας
Μπραβο βρε Xotikouli! Ευχαριστούμε πολύ!
Κατα σύμπτωση διέσωσα το τελευταίο μου post και το επαναδημοσιεύω με πολύ χαρά!
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως ο σκύλος δεν διαθέτει καμία υπερφυσική δύναμη. Θεωρούν ότι οποιεσδήποτε μαρτυρίες, διαδόσεις, απίθανες εξιστορήσεις και φήμες απλά θρέφουν και ενισχύουν έναν ακόμα λαϊκό μύθο.
Από την άλλη, οι επιστήμονες μόλις τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να ασχολούνται με αυτές τις θεωρίες, οπότε υπάρχει έλλειψη πραγματικής επιστημονικής έρευνας.
Μήπως λοιπόν είναι σχετικά νωρίς για να απορρίψουμε την εκδοχή να διαθέτουν τα ζώα μας υπερφυσικές ικανότητες?
Μήπως το εκφράζουν πολύ διαφορετικά από ότι εμείς που έχουμε την τάση να εκλογικεύουμε σχεδόν τα πάντα?
Που σταματάει εξάλλου το υπέρλογο και που αρχίζει το παράλογο?
Η αλήθεια είναι:
1) Πως το αυτί ενός σκύλου μπορεί να «πιάσει» ακουστικές συχνότητες πέρα από το φάσμα που μπορεί να «πιάσει» το αυτί του ανθρώπου.
2) Η οσφρητική ικανότητα του σκύλου είναι ίσως το μεγαλύτερο προσόν του, καθώς του δίνει τη δυνατότητα να ανιχνεύει οσμές που διαφορετικά θα περνούσαν απαρατήρητες
(αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχουν πράγματα που βρίσκονται πέρα από το εύρος των αισθήσεων μας και συνεπώς για εμάς είναι αόρατα. Άρα οι σκύλοι μας δεν έχουν σχέση με το αιθερικό πεδίο)
3) Τα σκυλιά μας αντιδρούν από ένστικτο (κατά βάση) και από αποκτώμενες εμπειρίες από το περιβάλλον και την εκπαίδευση που ενδεχομένως έχουν κάνει.
Άρα ζώντας μαζί μας σαν μέλος της αγέλης μας έχουν «μελετήσει» τόσο καλά τις συνήθειες μας και το χαρακτήρα μας που είναι πολύ φυσικό να νιώθουν την αναστάτωση και την αγωνία μας και να αντιδρούν ανάλογα.
Εξάλλου εμείς είμαστε για το σκύλο μας η αγέλη του και γνωρίζει πολύ καλά σαν κοινωνικό ζώο (είναι γραμμένο στα γονίδια του) πως χωρίς την αγέλη του και τη σιγουριά που του προσφέρει, ο θάνατος είναι κοντά.
Εγώ προσωπικά δεν έχω να καταθέσω κάποιο «περίεργο» περιστατικό…
Παρόλα αυτά, πριν καιρό διάβασα ένα ινδιάνικο μύθο που έλεγε το εξής:
Στην αρχή του κόσμου οι άνθρωποι ήταν ένα με τα ζώα...
To Μεγάλο Πνεύμα Μανιτού, αποφάσισε να τους χωρίσει δημιουργώντας ένα χάσμα μεταξύ τους.
Την τελευταία στιγμή ο σκύλος πήδηξε το χάσμα, βρέθηκε δίπλα στον άνθρωπο και από τότε έγινε ο πιο πιστός του σύντροφος.
Είτε έχει διαίσθηση ο μούργος μου είτε όχι, συνεχίζω να τον αγαπάω…
Κατα σύμπτωση διέσωσα το τελευταίο μου post και το επαναδημοσιεύω με πολύ χαρά!
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως ο σκύλος δεν διαθέτει καμία υπερφυσική δύναμη. Θεωρούν ότι οποιεσδήποτε μαρτυρίες, διαδόσεις, απίθανες εξιστορήσεις και φήμες απλά θρέφουν και ενισχύουν έναν ακόμα λαϊκό μύθο.
Από την άλλη, οι επιστήμονες μόλις τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να ασχολούνται με αυτές τις θεωρίες, οπότε υπάρχει έλλειψη πραγματικής επιστημονικής έρευνας.
Μήπως λοιπόν είναι σχετικά νωρίς για να απορρίψουμε την εκδοχή να διαθέτουν τα ζώα μας υπερφυσικές ικανότητες?
Μήπως το εκφράζουν πολύ διαφορετικά από ότι εμείς που έχουμε την τάση να εκλογικεύουμε σχεδόν τα πάντα?
Που σταματάει εξάλλου το υπέρλογο και που αρχίζει το παράλογο?
Η αλήθεια είναι:
1) Πως το αυτί ενός σκύλου μπορεί να «πιάσει» ακουστικές συχνότητες πέρα από το φάσμα που μπορεί να «πιάσει» το αυτί του ανθρώπου.
2) Η οσφρητική ικανότητα του σκύλου είναι ίσως το μεγαλύτερο προσόν του, καθώς του δίνει τη δυνατότητα να ανιχνεύει οσμές που διαφορετικά θα περνούσαν απαρατήρητες
(αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχουν πράγματα που βρίσκονται πέρα από το εύρος των αισθήσεων μας και συνεπώς για εμάς είναι αόρατα. Άρα οι σκύλοι μας δεν έχουν σχέση με το αιθερικό πεδίο)
3) Τα σκυλιά μας αντιδρούν από ένστικτο (κατά βάση) και από αποκτώμενες εμπειρίες από το περιβάλλον και την εκπαίδευση που ενδεχομένως έχουν κάνει.
Άρα ζώντας μαζί μας σαν μέλος της αγέλης μας έχουν «μελετήσει» τόσο καλά τις συνήθειες μας και το χαρακτήρα μας που είναι πολύ φυσικό να νιώθουν την αναστάτωση και την αγωνία μας και να αντιδρούν ανάλογα.
Εξάλλου εμείς είμαστε για το σκύλο μας η αγέλη του και γνωρίζει πολύ καλά σαν κοινωνικό ζώο (είναι γραμμένο στα γονίδια του) πως χωρίς την αγέλη του και τη σιγουριά που του προσφέρει, ο θάνατος είναι κοντά.
Εγώ προσωπικά δεν έχω να καταθέσω κάποιο «περίεργο» περιστατικό…
Παρόλα αυτά, πριν καιρό διάβασα ένα ινδιάνικο μύθο που έλεγε το εξής:
Στην αρχή του κόσμου οι άνθρωποι ήταν ένα με τα ζώα...
To Μεγάλο Πνεύμα Μανιτού, αποφάσισε να τους χωρίσει δημιουργώντας ένα χάσμα μεταξύ τους.
Την τελευταία στιγμή ο σκύλος πήδηξε το χάσμα, βρέθηκε δίπλα στον άνθρωπο και από τότε έγινε ο πιο πιστός του σύντροφος.
Είτε έχει διαίσθηση ο μούργος μου είτε όχι, συνεχίζω να τον αγαπάω…
Πολύ χαίρομαι, γιατί αποκλειόταν να ξαναγράψω τα ίδια...
Σκέφτηκα προς στιγμήν να το κάνω, αλλά θεώρησα ότι για κάποιο λόγο έπρεπε να χαθούν, κι έτσι δεν τα ξαναέγραψα...
Αφού σώθηκαν τελικά, για κάποιο λόγο θα σώθηκαν!!!
Αφού σώθηκαν, να σας πω κάτι ακόμα!!!
Κάναμε παρέα για πάνω από 8-10 χρόνια με έναν πελάτη μου, τον θεωρούσα καλό μου φίλο. Ήξερε το Τέρας από κουτάβι. Ο ίδιος αγαπούσε πολύ τα σκυλιά, είχε 2 σέτερ...
Ο "φίλος" μου, πούλησε κάποια σκάφη, με τρομερά προνομιακούς όρους...
Ζήλεψα, ήθελα κι εγώ!!!
Έτσι τον κάλεσα να μου πει αν γίνεται να αγοράσω και εγώ με αυτούς τους όρους... Το Τέρας, αν και τον ήξερε, αν και κάθε φορά που τον έβλεπε σηκωνότανε να πάει να χαϊδευτεί και να παίξει λίγο μαζί του, εκείνη την μέρα, μόλις μπήκε ο "φίλος" μου στο γραφείο, γρύλιζε και του έδειχνε δόντια... Εγώ μιλούσα στο τηλέφωνο την ώρα που μπήκε ο "φίλος" μου στο γραφείο, κι έτσι του έκανα νόημα να κάτσει πιο μακριά, γιατί ο σκύλος τον απειλούσε σοβαρά!!!
Έκατσε στο απέναντι γραφείο, και το Τέρας έβγαλε το κεφάλι του κάτω από το γραφείο, και συνέχισε να του γρυλίζει...
Όταν έκλεισα το τηλέφωνο, του ζήτησα συγνώμη για την συμπεριφορά του σκύλου μου, "δεν ξέρω τι το έπιασε" είπα, και μάλωσα το Τέρας να κάτσει ήσυχα.
Το Τέρας με άκουσε, αλλά... τον κοίταζε με μισό μάτι, και του ψιλογρύλιζε μέσα από τα δόντια...
Ο τύπος μου έκανε την προσφορά του, και εγώ, ο ΜΑΛΑΚΑΣ, αντί να καταλάβω ότι ο σκύλος μου δεν μπορεί να τρελάθηκε ξαφνικά, προχώρησα στην συμφωνία...
Μετά από 2 χρόνια αποδείχτηκε ότι ο "φίλος μου" μαζί με τους συνέταιρους του έβαλαν φέσι δυόμιση εκατομύρια ευρώ σε 70-80 άτομα συνολικά. Εγώ κλαίω 70 χιλιάρικα εξ αιτίας αυτών των αλητών!!!
Αποδείχτηκε εκ των υστέρων ότι οι τύποι, ξεκίνησαν την απάτη περίπου 1 χρόνο πριν μπλεχτώ εγώ μαζί τους... Ο τύπος πριν απο αυτό το γεγονός, προφανώς όταν έμπαινε στο γραφείο μου, δεν είχε "απατεωνίστηκη" διάθεση προς εμάς, αλλά την μέρα εκείνη, πρέπει να εξέπεμπε κάτι, επειδή είχε έρθει με σκοπό να μας κοροϊδέψει, και ο σκύλος μου το αισθάνθηκε κατ ευθείαν.
Λυπάμαι πάρα πολύ που δεν το άκουσα, το Τέρας πήγε να με προφυλάξει, αλλά εγώ... Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο, θα έστελνα τον σκύλο να τον φάει!!! Θα γλύτωνε πολύς κόσμος...
Σκέφτηκα προς στιγμήν να το κάνω, αλλά θεώρησα ότι για κάποιο λόγο έπρεπε να χαθούν, κι έτσι δεν τα ξαναέγραψα...
Αφού σώθηκαν τελικά, για κάποιο λόγο θα σώθηκαν!!!
Αφού σώθηκαν, να σας πω κάτι ακόμα!!!
Κάναμε παρέα για πάνω από 8-10 χρόνια με έναν πελάτη μου, τον θεωρούσα καλό μου φίλο. Ήξερε το Τέρας από κουτάβι. Ο ίδιος αγαπούσε πολύ τα σκυλιά, είχε 2 σέτερ...
Ο "φίλος" μου, πούλησε κάποια σκάφη, με τρομερά προνομιακούς όρους...
Ζήλεψα, ήθελα κι εγώ!!!
Έτσι τον κάλεσα να μου πει αν γίνεται να αγοράσω και εγώ με αυτούς τους όρους... Το Τέρας, αν και τον ήξερε, αν και κάθε φορά που τον έβλεπε σηκωνότανε να πάει να χαϊδευτεί και να παίξει λίγο μαζί του, εκείνη την μέρα, μόλις μπήκε ο "φίλος" μου στο γραφείο, γρύλιζε και του έδειχνε δόντια... Εγώ μιλούσα στο τηλέφωνο την ώρα που μπήκε ο "φίλος" μου στο γραφείο, κι έτσι του έκανα νόημα να κάτσει πιο μακριά, γιατί ο σκύλος τον απειλούσε σοβαρά!!!
Έκατσε στο απέναντι γραφείο, και το Τέρας έβγαλε το κεφάλι του κάτω από το γραφείο, και συνέχισε να του γρυλίζει...
Όταν έκλεισα το τηλέφωνο, του ζήτησα συγνώμη για την συμπεριφορά του σκύλου μου, "δεν ξέρω τι το έπιασε" είπα, και μάλωσα το Τέρας να κάτσει ήσυχα.
Το Τέρας με άκουσε, αλλά... τον κοίταζε με μισό μάτι, και του ψιλογρύλιζε μέσα από τα δόντια...
Ο τύπος μου έκανε την προσφορά του, και εγώ, ο ΜΑΛΑΚΑΣ, αντί να καταλάβω ότι ο σκύλος μου δεν μπορεί να τρελάθηκε ξαφνικά, προχώρησα στην συμφωνία...
Μετά από 2 χρόνια αποδείχτηκε ότι ο "φίλος μου" μαζί με τους συνέταιρους του έβαλαν φέσι δυόμιση εκατομύρια ευρώ σε 70-80 άτομα συνολικά. Εγώ κλαίω 70 χιλιάρικα εξ αιτίας αυτών των αλητών!!!
Αποδείχτηκε εκ των υστέρων ότι οι τύποι, ξεκίνησαν την απάτη περίπου 1 χρόνο πριν μπλεχτώ εγώ μαζί τους... Ο τύπος πριν απο αυτό το γεγονός, προφανώς όταν έμπαινε στο γραφείο μου, δεν είχε "απατεωνίστηκη" διάθεση προς εμάς, αλλά την μέρα εκείνη, πρέπει να εξέπεμπε κάτι, επειδή είχε έρθει με σκοπό να μας κοροϊδέψει, και ο σκύλος μου το αισθάνθηκε κατ ευθείαν.
Λυπάμαι πάρα πολύ που δεν το άκουσα, το Τέρας πήγε να με προφυλάξει, αλλά εγώ... Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο, θα έστελνα τον σκύλο να τον φάει!!! Θα γλύτωνε πολύς κόσμος...
Κι εγώ πιστεύω πως πολλές από τις "ιδιότητες" που αποδίδουμε στους φίλους μας είναι απλά αποτέλεσμα του ότι βλέπουν, ακούν, μυρίζουν πολύ περισσότερα από εμάς και γι'αυτό συνεχώς μας εκπλήσσουν.
Επίσης πιστεύω ότι κατά κάποιο τρόπο "διαβάζουν" την κινησιολογία μας και διάφορα αόρατα για μας σημάδια και γι' αυτό βλέπουν ή/και "προβλέπουν" ανθρώπινες συμπεριφορές που εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.
Κατά τη γνώμη μου αυτό επιβεβαιώνεται και από το παράδειγμα με το Τέρας του συνφορουμίτη amangos που ήταν μια χαρά με το δήθεν φίλο όλο τον καιρό αλλά τη δεδομένη μέρα που πήγε με δόλο το σκυλί έγινε επιθετικό. Κατά πάσα πιθανότητα εκείνη την ημέρα ο "φίλος" έδειχνε κάποια σημάδια που ήταν εμφανέστατα στο Τέρας αλλά όχι και στον amangos (μπορεί πχ να ίδρωνε, ή να κινούνταν νευρικά σε σχέση με τις άλλες φορές, ή να είχε ανέβει η αδρεναλίνη του).
Παρόλα αυτά, κι εγώ όπως και οι δικοί μου στο σπίτι, εκπλήσσομαι που κάθε φορά που επιστρέφω από τη δουλειά, ένα τέταρτο πριν φτάσω στο σπίτι (κι ενώ δεν γυρνάω κάθε μέρα την ίδια ώρα) η μικρή μου κρέμεται από το μπαλκόνι και με περιμένει. Αναρωτιέμαι πραγματικά, από πόσο μακριά μπορεί ν'ακούει το αυτοκίνητο?? :-k
Επίσης πιστεύω ότι κατά κάποιο τρόπο "διαβάζουν" την κινησιολογία μας και διάφορα αόρατα για μας σημάδια και γι' αυτό βλέπουν ή/και "προβλέπουν" ανθρώπινες συμπεριφορές που εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.
Κατά τη γνώμη μου αυτό επιβεβαιώνεται και από το παράδειγμα με το Τέρας του συνφορουμίτη amangos που ήταν μια χαρά με το δήθεν φίλο όλο τον καιρό αλλά τη δεδομένη μέρα που πήγε με δόλο το σκυλί έγινε επιθετικό. Κατά πάσα πιθανότητα εκείνη την ημέρα ο "φίλος" έδειχνε κάποια σημάδια που ήταν εμφανέστατα στο Τέρας αλλά όχι και στον amangos (μπορεί πχ να ίδρωνε, ή να κινούνταν νευρικά σε σχέση με τις άλλες φορές, ή να είχε ανέβει η αδρεναλίνη του).
Παρόλα αυτά, κι εγώ όπως και οι δικοί μου στο σπίτι, εκπλήσσομαι που κάθε φορά που επιστρέφω από τη δουλειά, ένα τέταρτο πριν φτάσω στο σπίτι (κι ενώ δεν γυρνάω κάθε μέρα την ίδια ώρα) η μικρή μου κρέμεται από το μπαλκόνι και με περιμένει. Αναρωτιέμαι πραγματικά, από πόσο μακριά μπορεί ν'ακούει το αυτοκίνητο?? :-k
Χμ..η Rottie μου μετέφερε εδώ το ποστ...πολύ ενδιαφέροντα όσα λέτε..αλλά εδώ σπάω το κεφάλι μου...όσα περιστατικά γράφετε ο σκύλος είναι κοντά στο συμβάν..ή τουλάχιστον βλέπει τις κινήσεις των άλλων που κάτι ξέρουν γι αυτό..δλδ ο "φίλος" του amangos ήταν κοντά στο σκύλο, ή ακόμα και για την sofia οι δικοί της ξέρουν οτι θα γυρίσει όπου να ναι από τη δουλειά...πιθανόν λοιπόν ο σκύλος να ερμηνεύει κάποια δική τους συμπεριφορά..σ αυτό που λέω εγώ όμως ούτε που ξέραμε πως η αδερφή μου έχει χτυπήσει και το περιστατικό συνέβαινε χιλιόμετρα μακριά!!! Πως είναι δυνατό να το καταλαβαίνει??? Ούτε εγώ πιστεύω σε μεταφυσικές δυνάμεις αλλά συνέβη και 2 φορές το ίδιο πράγμα, ο ίδιος ο άπιστος Θωμάς θα το πίστευε!! :wink:
Μια φορα στο σπιτι των πεθερικων μου στο χωριο ειχα αφησει για σαβ/κο το ακιτα εγω δεν ημουν μπροστα μου μετεφερε η πεθερα μου το συμβαν.Το σκυλι αυτο δεν γαυγιζε ποτε!πηγαν η πεθερα μου μια βολτα,ο σκυλοs εξω στον κηπο και μεσα στο σπιτι η γιαγια του αντρα μου ανημπορη 86 ετων.Οταν γυρισαν η πεθερα μου ο σκυλοs γαυγιζε σαν τρελοs,πηδουσε στην αυλοπορτα,εκλαιγε...ειχε παθει υστερια.Ο πεθεροs μου νομιζε οτι κατι τον τσιμπισε και καθησαν μιση ωρα να ψαχουλευουν το σκυλο μηπωs εχει κατι!
Οταν μπηκαν οι ανθρωποι στο σπιτι για να με παρουν τηλεφωνο να μου πουν τι εχει παθει ο σκυλοs αντικρυσαν τη γρια στο πατωμα να βγαζει αφρουs γιατι ειχε παθει επιλειψια!η πεθερα μου ακομη και σημερα εχει να το λεει.Εγω παλι δεν ημουν μπροστα απλα μου το ειπε γεματη εκπληξη! :shock:
Ειναι γεγονος οτι τα σκυλια εχουν απιστευτη διαισθηση..
ακομα και οταν ειμαστε στεναχωριμενοι ακομα και αν δεν δειξουμε στο σκυλι τιποτα και κανουμε τις ιδιες κινησεις ακριβως με αυτες που συνηθίζουμε..εκεινο θα το καταλαβει..,αν ειμαστε αρρωστοι θα το καταλαβει..,
αν καποιοι δεν μας χωνευουν το σκυλι μας θα το καταλαβει..
και εγω αισθανομαι μεγαλυτερη ασφαλεια με ενα σκυλι..απο την μια, αυτο μπορει να οφειλεται στο οτι εχω μεγαλωσει με σκυλια..,απο την αλλη πιστευω στην σκυλισια διαισθηση και αυτο με ηρεμει..
Αρα ο σκυλος ειναι αναντικαταστατος συντροφος..:lol:
Αλλα να μην το κανουμε μονοπωλιο με τα σκυλια..ειναι επιστημονικος αποδεδειγμενο πως ολα τα ζωα μεχρι και τα μυρμήγκια εχουν διαισθηση στα φυσικα φαινομενα..
:lol:
ακομα και οταν ειμαστε στεναχωριμενοι ακομα και αν δεν δειξουμε στο σκυλι τιποτα και κανουμε τις ιδιες κινησεις ακριβως με αυτες που συνηθίζουμε..εκεινο θα το καταλαβει..,αν ειμαστε αρρωστοι θα το καταλαβει..,
αν καποιοι δεν μας χωνευουν το σκυλι μας θα το καταλαβει..
και εγω αισθανομαι μεγαλυτερη ασφαλεια με ενα σκυλι..απο την μια, αυτο μπορει να οφειλεται στο οτι εχω μεγαλωσει με σκυλια..,απο την αλλη πιστευω στην σκυλισια διαισθηση και αυτο με ηρεμει..
Αρα ο σκυλος ειναι αναντικαταστατος συντροφος..:lol:
Αλλα να μην το κανουμε μονοπωλιο με τα σκυλια..ειναι επιστημονικος αποδεδειγμενο πως ολα τα ζωα μεχρι και τα μυρμήγκια εχουν διαισθηση στα φυσικα φαινομενα..
:lol:
τι ωραιο θεμα παιδιά...
Είχαμε περισυ τη γιαγια μας στο σπίτι, ( η οποια να σημείωσω δεν γουσταρε μια τον μικρό μου) και αυτός δεν την πολυπλησίαζε, ήταν στα τελευταια της, εγω ελειπα σε επαγγελματικό ταξίδι, απ'οτι μου είπε ο πατερας μου το σκυλί καθόταν εξω από το δωμάτιο της την ημέρα που κατέληξε και εκλαιγε...όταν μετα από μερικές ώρες εφυγε η γιαγια τον βγαλανε στο μπαλκονι γιατι μπαινοεβγαινε κόσμος συνεχει στο σπίτι. Ο Μαυρο αν καταλάβει ότι τον άφησες στο μπαλκόνι και δεν μπορεί να μπει στο σπίτι γαυβγίζει σαν τρελός, Εκείνη την ημέρα ουτε γκιχ δεν έβγαλε το καυμένο , για να πάει βόλτα το βράδυ δεν ακουστηκε..καθόταν υσηχος και στεναχωρημένος σε μια γωνια..
Επειδή πιστευω πολύ στο ένστικτο και την διορατικότητα των σκύλων πολλες φορες ισως να γίνομαι υπερβολικη..
Πχ τον βλέπω καμια φορα να κολλάει δίπλα μου σαν τη βδελα μεσα στο σπίτι και να μην με αφήνει δευτερολεπτο απο κοντα του μεσα στα πόδια μου, οχι όμως για να μου ζητησει χαδια, για πολύ ώρα και ψιλοφοβάμαι μήπως θα μου συμβεί κάτι... Το έχετε παθει ποτέ αυτό?
Είχαμε περισυ τη γιαγια μας στο σπίτι, ( η οποια να σημείωσω δεν γουσταρε μια τον μικρό μου) και αυτός δεν την πολυπλησίαζε, ήταν στα τελευταια της, εγω ελειπα σε επαγγελματικό ταξίδι, απ'οτι μου είπε ο πατερας μου το σκυλί καθόταν εξω από το δωμάτιο της την ημέρα που κατέληξε και εκλαιγε...όταν μετα από μερικές ώρες εφυγε η γιαγια τον βγαλανε στο μπαλκονι γιατι μπαινοεβγαινε κόσμος συνεχει στο σπίτι. Ο Μαυρο αν καταλάβει ότι τον άφησες στο μπαλκόνι και δεν μπορεί να μπει στο σπίτι γαυβγίζει σαν τρελός, Εκείνη την ημέρα ουτε γκιχ δεν έβγαλε το καυμένο , για να πάει βόλτα το βράδυ δεν ακουστηκε..καθόταν υσηχος και στεναχωρημένος σε μια γωνια..
Επειδή πιστευω πολύ στο ένστικτο και την διορατικότητα των σκύλων πολλες φορες ισως να γίνομαι υπερβολικη..
Πχ τον βλέπω καμια φορα να κολλάει δίπλα μου σαν τη βδελα μεσα στο σπίτι και να μην με αφήνει δευτερολεπτο απο κοντα του μεσα στα πόδια μου, οχι όμως για να μου ζητησει χαδια, για πολύ ώρα και ψιλοφοβάμαι μήπως θα μου συμβεί κάτι...
Το έχετε παθει ποτέ αυτό?
