Σαν αγχος αποχωρισμού. Θα βρεις και στο dogforum πολλά θεματα και αν ψαξεις γενικότερα με το google ''separation anxiety''το αγχος αποχωρισμου μαλλον εγω το εχω και του το μεταδιδω....εχει συνηθισει να με βλεπει να φευγω το πρωι και καθεται ησυχος οταν φευγω το πρωι, απλα πιστευω οτι βαριεται τοσες ωρες μονος του και βρισκει τροπους να περναει καλα. Το βραδυ ειναι αλλη υποθεση. Αν τολμησω να πλησιασω την πορτα γαυγιζει και κλαιει. Λογω πενθους εχασα την μανουλα μου τον Οκτωβριο, δεν εβγαινα καθολου τα βραδια και ο σκυλακος εχει συνηθισει οτι μετα τις 18.00 ειμαστε μαζι τελος. Τωρα που θελω να βγω βραδυ εστω για ενα χαλαρο ποτο χαλαει τον κοσμο. Αυτο παιδια πως θα το αντιμετωπισω?
Σε περίπτωση που ξαναφύγεις το βραδυ νομίζω οτι μένει μόνος του πραγματικά πολλές ώρες. Αν , αντί για χαλαρό ποτό, βάλεις στο προγραμμα δραστηριότητα μαζί με το σκύλο;Ξερω οτι ακούγεται βαρύ, αλλά συνηθίζεται και καταπολεμά αποτελεσματικότερα το στρεςς.
Ή βρες κάποιον φιλο/συγγενή να κάνει τον baby sitter.