Λοιπόν για να μην σας αφήνω σε αγωνία, σας αναφέρω ότι ο Γκίζμο, έχει ήδη προσαρμοστεί πολύ καλά στο να είναι τώρα πια ενα σκυλάκι σπιτιού, οι περισσότεροι φόβοι, άγχοι και στρες που είχε στην αρχή έχουν σχεδον εξαφανιστεί, έχει φτάσει σε σημείο όπου κοιμάται περνάω απο δίπλα του, τον χαιδεύω και δεν πετάγετε απότωμα να κρυφτεί ή να φύγει γιατί κάτι κακό θα συμβεί, ακόμα και με την ταραχοποιό μου την Ζήβα να περνάει δίπλα του, να τον τσιγκλάει να παίξουνε πάλι δεν την αποφεύγει και δεν πετάγετε να πάει να κρυφτεί, έχει καταλάβει ότι κανείς δεν θέλει πια να τον βλάψει και κοιμάται και ξεκουράζετε ήρεμος.
Επίσης το θέμα τουαλέτας είναι ήδη έτοιμο όπου ξέρει να κρατιέτε και ΜΟΝΟ όταν τον βγάζω στο μπαλκόνι κάνει την ανάγκη του, δεν χρειάστηκαν ούτε πάνες, ούτε τίποτα, μία μόνο διόρθωση σωστή απο εμένα και απο τότε δεν το ξανακανε.
Eίμαστε τώρα με το λουράκι μόνιμα να το σέρνει για να συνηθήσει την αίσθηση και να μην το φοβάται όταν θα ξεκινήσουμε και τις βόλτες μας.
Ορίστε και μερικές φωτογραφίες στο σαλόνι μας
Η Ζήβα όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες είναι η τέλεια οικοδέσποινα όπου πάντα (είτε μετά απο βόλτα μας, είτε στο σπίτι μετά απο παιχνίδι) πάντα θα πάει να δεί τι κάνει ο Γκίζμο και θα προσπθήσει να τον τσιγκλίσει για παιχνίδι αλλά αν δεν δει αντίδραση με 2-3 τσιγκλίσματα καταλαβαίνει ότι δεν θέλει παιχνίδι και έρχετε να συνεχίσει το παιχνίδι της μαζί μου.