Προσπαθώ μέρες να το πω αλλά δεν μου έρχονται οι λέξεις.
Δυστυχώς δεν τα κατάφερα με την Ζέβρα.
Έλεγα μέσα μου ότι το Πάσχα που θα είχα περισσότερο χρόνο θα κάναμε κανένα βηματάκι αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα.
Πλέον υπήρχε σοβαρό πρόβλημα συνύπαρξης της υπόλοιπης οικογένειας με την Ζέβρα και έτσι επέστρεψε στο καταφύγιο.
Τα πράγματα εξελίχθηκαν ως εξής.
Ενώ είχαμε κάνει κάποια βήματα και άρχισα να έχω ελπίδες ότι το Πάσχα θα καλυτερέψουν τα πράγματα αφού θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε όλοι μαζί με την Ζέβρα.
Αμ δε
όσο με έβλεπε μαζί με τα παιδιά η με άλλους τόσο πιο επιθετική γινόταν με όσους έρχονταν σε επαφή με εμένα.
Όταν την βγάλαμε βόλτα με τα παιδιά αυτή στην αρχή σταματούσε συνεχώς μπροστά μου και ήθελε χάδια.Ααφινε τα παιδιά να την χαϊδέψουν αλλά ήθελε τα δικά μου, στην συνέχεια που βρεθήκαμε μόνοι μας την έλυσα μπας και με αυτό τον τρόπο νιώσει πιο άνετα αλλά πάλι κοιτούσε συνέχεια μια εμένα μια τα παιδιά μέχρι που έδειξε ξεκάθαρα ότι προσπαθούσε να τα απομακρίνει.( την είδα δηλαδή να πιάνει το χέρι του γιου μου μέσα στο στόμα της )
με ένα ( ε ) το άφησε βέβαια αλλά μετά την έδεσα ξανά και μετά από λίγο γυρίσαμε πίσω εγώ με την Ζέβρα μπροστά και τα παιδιά λίγο πίσω γιατί δεν ήθελα να πιέσω τα πράγματα άλλο.
Αργότερα που πήγα να την βγάλω πάλι βόλτα με είδε ο μεγάλος γιος μου και ήθελε να έρθει, μόλις πήγε να μας ακολουθήσει η Ζέβρα έκανε επιθετικό σάλτο προς αυτόν με γρίλισμα.(δεν θυμάμαι πάνω στο ξάφνιασμα μου αν σταμάτησε επειδή την τράβηξα η από μόνη της μάλλον το δεύτερο).
Ήταν η πρώτη φορά που έδειχνε επιθετικότητα μπροστά μου. Τελικά πήγαμε μόνοι μας βόλτα και δεν τόλμησα να το ξανά επιμερίσω.
Το επόμενο απόγευμα μετά την βόλτα την τάισα και μετά από καμία ώρα μου ζήτησε ο μικρός να την χαϊδέψει ήταν δεμένη και πήγαμε μαζί την χαϊδέβαμε και δεν έδειχνε να έχει κάποιο πρόβλημα μέχρι που κάποια στιγμή ο γιος μου βγήκε από το οπτικό πεδίο μου βρέθηκε δηλαδή πλάγια πίσω μου και η Ζέβρα ήταν σχεδόν όρθια στην αγκαλιά μου με το κεφάλι της στα πλευρά μου και ακούω ένα κλακ από την μασέλα της ( το δάγκωμα που έχω ακούσει πολλές φορές μέχρι τώρα γιατί κυνηγάει έντομα ) γυρνάω πίσω μου και βλέπω τον γιο μου να έχει πηδήξει 1 μέτρο πίσω, του λέω τι έγινε και μου λέει ότι πήγε να του δαγκώσει την μύτη.
Τον βάζω τότε μπροστά μου ανάμεσα σε εμένα και την Ζέβρα σε απόσταση που δεν τον έφτανε για μισό μέτρο περίπου, η Ζέβρα τον κοίταζε και χωρίς να κάνει κάποιον ήχο η να δείξει επιθετική ( την κοίταζα προσεκτικά και μόλις που διέκρινα λίγο το 1 χείλι της να σηκώνεται ) έκανε σάλτο επίθεσης ξανά με γριλισμα και γάβγισμα μάλλον γιατί δεν πρόλαβε, μπήκα μπροστά και ψιλό έγινε χαμός.
Μετά είδα να το ξανακάνει σε ξεκάρφωτη φάση χωρίς να έχει καταλάβει ότι βλέπω η να με ακούσει, παρακολουθούσα τον γιο μου που έπαιζε και κάποια στιγμή που την πλησίασε λίγο και ήμουν έτοιμος να τον απομακρύνω την βλέπω να πετιέται κατά πάνω του. Μας χώριζε ένας τοίχος και την είδα μόλις τον πέρασε, δεν ξέρω τι έκανε πριν πάντως ήταν αθόρυβη και μόλις με είδε ξαφνιάστηκε έκοψε το σάλτο και έτρεξε πίσω στο σπίτι της.
Έγιναν και άλλα βέβαια αλλά δεν έχω διάθεση να τα γράψω όλα.
Θέλω να ενημερώσω επίσης ότι οι παραπάνω εξελίξεις έγιναν στο εξοχικό και η Ζέβρα μεταφέρθηκε εκεί σε μπαγκαζιέρα όπου φορτώθηκε όλο το σπίτι της.
Της δόθηκαν calmived η κάπως έτσι και το ταξίδι διάρκεσε περίπου 6 ώρες ( 6 -2 βράδυ )
Αυτά.
Λυπάμαι πάρα πολύ και ακόμα πιστεύω ότι η Ζέβρα είναι πάρα πολύ καλό σκυλί ξέρει πάρα πολλά και μαθαίνει πολύ γρήγορα.
Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα την έπαιρνα πάλι αλλά τότε θα πρόσεχα να μην της δείξω από την αρχή τόση αγάπη και δεν θα την άφηνα να δεσμευτεί τόσο μαζί μου πριν δεχτεί και τους άλλους.
Κάθε επίκριση δεκτή
Κάθε υπόδειξη επίσης
Ελπίζω να βρει κάποιους που να την αγαπήσουν και να την φροντίζουν.
Ελπίζω να είμαι πιο έμπειρος την επόμενη φορά.
Σκατά
