Πρώτες μέρες με ένα αδέσποτο

[mareco]

Το δεύτερο σκυλάκι που έχω, το βρήκα ενήλικο στον δρόμο πριν ακριβώς έναν χρόνο. Πολύ ήσυχη έως και ανύπαρκτη μέσα στο σπίτι, από την πρώτη μέρα, επιθετική όμως με άλλα σκυλιά. Εκανε και διάφορα άλλα χαζά, όπως για παράδειγμα να της έχω αγοράσει σπιταρώνα και εκείνη να κουρνιάζει στο κρύο σε μια γωνιά της βεράντας ή να βρέχει καρέκλες και να κάθεται στην βροχή, χωρίς να μπαίνει ούτε καν, κάτω από την τέντα, όχι μέσα στο σπίτι. Δεν συζητώ για εντολές και κυρίως το "έλα" που θεωρώ την σημαντικότερη, ούτε να την έχω έξω λυτή. Μας πήρε λίγους μήνες, αλλά τώρα, ένα χρόνο μετά, δεν έχει καμμία σχέση με εκείνο το σκυλί. Ζει για να χαιδεύεται. Κάναμε αγώνα, αλλά έμαθε να μην ξερογλύφεται για καυγά, δεν απομακρύνεται και έρχεται αμέσως μόλις την φωνάζω. Εχει εισπράξει τεράστια υπομονή, ηρεμία, ασφάλεια και εννοείται αγάπη και τώρα το ανταποδίδει. Δεν φαντάζεσαι τι ικανοποίηση νοιώθω... Οπότε, δώστε της χρόνο να προλάβει να αφομοιώσει όσα πρέπει. Ηρεμία, ασφάλεια και υπομονή, για να σταματήσει να φοβάται και να σας δείξει εμπιστοσύνη και τον πραγματικό της εαυτό. Ισως είναι άγνωστες γι' αυτήν συνθήκες και θέλει τον καιρό της να το πιστέψει...

 

[foibos]

Θεωρώ ότι τα προβλήματα που περιγράφεις είναι αρκετά σοβαρά και το καλύτερο που μπορείς να κάνεις, όπως κι έκανες, είναι να ζητήσεις την βοήθεια του εκπαιδευτή!
Γιατί μπορεί να έχεις όλη την καλή διάθεση να δουλέψεις με τον σκύλο, αλλά χρειάζεται εμπειρία ώστε να μην γίνουν λάθη που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τα μέλη της οικογένειάς σου!

 

[Cicaci]

Σιγουρα θα πρεπει να αποφυγετε φωνες και εντολες με αποτομο τροπο.
Αυτό που καταλαβαινουν τα σκυλια και ειναι η γλωσσα τους, ειναι η σταση του σωματος. Καλο θα ηταν η γυναικα σου να μη φωναζει το σκυλι, να μη νιωθει φοβο, το σωμα της να μη καμπουριαζει. Όταν φωναζεις σε ενα σκυλι που χοροπηδαει και εχει πολυ ενεργεια ή οταν ενα σκυλι ειναι σε διαθεση επιθεσης ή φοβου, το ιδανικο ειναι να κρατησεις την ενεργεια σου ηρεμη και σταθερη. Ειναι θεμα καθαρα αρχηγου αγέλης.
Το ιδανικο βεβαια ειναι να παρετε καποιον εκπαιδευτη.

 

[toulis]

Εκπαιδευτή με βλέπω να παίρνω σίγουρα.
Είδη μίλησα με έναν και θα κανονίσουμε συνάντηση στο χώρο μου με ένα μαθητή του για να του μεταφέρει καλύτερα την εικόνα και τα γεγονότα.

Και εγώ το θεωρώ σοβαρό θέμα
Με την φοβία δεν αγχώθηκα πάρα πολύ ( αφού έδηξε ότι εμένα με δέχτηκε γρήγορα τότε σιγά σιγά θα το ξεπερνούσε )
Τώρα όμος φοβάμαι ότι πάμε να περάσουμε στην επιθετικότητα και δεν θέλω να γίνουν λάθος κινήσεις.

Όσο για το μάλωμα δεν ήταν κάποιο ξέσπασμα θυμού μου μην ανησυχείτε απλός της είπα < τι έγινε > και μετά < πήγαινε σπίτι > με αυστηρό ύφος.

Δεν θέλω να γκρεμίσω την εμπιστοσύνη που μου έχει δήξει μέχρι τώρα γιατί μετά δεν θα μαζεύετε με τίποτα μάλλον.

 

[toulis]

Αυτό που με μπερδεύει αυτή τι στιγμή είναι πως συμπεριφέρομαι μέχρι να έρθει εκπαιδευτής.

Να της συμπεριφέρομαι όπως κάνω μέχρι τώρα ( αγάπες χάδια κτλ ) ή να τα περιορίσω λίγο.

Αν όλα γίνονται λόγο ανασφάλειας μάλλον θα πρέπει να συνεχίσω όπως πριν και ίσος να τις δώσω λίγα προνόμια ακόμα.

Αν παίζει και ή κυριαρχικότιτα στο παιχνίδι τότε ίσος δεν θα πρέπει να την κάνω να νιώθει ανώτερη από την υπόλοιπη οικογένεια.

 

[Amaliaz]

Να της δειχνεις αγαπη και να μην περιορισεις τα χαδια.. Δε την κανεις να νιωθει ανωτερη ετσι.
Οταν εισαι σπιτι να επιδιωκεις να ερχεται και η γυκαικα σου σε επαφη μαζι της και καθε φορα που βλεπεις την Ζεβρα να χαλαρωνει και με τα αλλα μελη της οκογενειας σου να την επιβραβευεις. Ο μεγαλος σου γιος πως ειναι μαζι της? Εκεινη?

 

[toulis]

Με τον μεγάλο είναι πιο χαλαρή.
Όταν τον βλέπει περιμένει να τις δόση μπισκότο και δεν φοβάται να το πάρει και να το φάει.
Μπροστά μου είναι σχετικά καλά.
Τον φοβάται ομως.

Χτες το πρωί πάντως που εγώ ήμουν κάτω στο εργαστήριο μαζί της και με φώναξε ο γιος μου από την πόρτα της αυλής, πήγε μόνη της μέχρι επάνω τον είδε και μετά γύρισε πίσω και μπήκε στο σπίτι τις (φοβισμένη μπορώ να πω).
Χωρίς να γίνει κάποια απότομη κίνηση από το γιο μου ( έτσι είπε τουλάχιστον δεν ήμουν μπροστά ) δεν μου έχει δόση ομως ποτέ το δικαίωμα να μην τον πιστέψω.

 

[foibos]

Tα χάδια μην τα περιορίσεις!
Εγώ μόνο θα προσπαθούσα να περιορίσω τις καταστάσεις που μπορεί να φέρνουν σε "αντιπαράθεση" την Ζέβρα με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας!

 

[toulis]

Έτσι θα κάνω

Μου έχουν κοπεί τα φτερά πάντως.
Δεν πειράζει έχω συνηθίσει πια να μου έρχονται όλα στραβά και να πρέπει πάντα να παλεύω.

Το απόγευμα έχω να ξεκινήσω το καινούριο σπιτάκι της και είμαι από τώρα πτώμα
Τουλάχιστον θα είμαστε μαζί
:-|

 

[Amaliaz]

Αφου με τον μεγαλο σου γιο τα παει καλα.. δουλεψε τη με αυτον! Πηγενετε βολτα μαζι, παιξτε και οι 3 και καντε την να χαλαρωσει και να τον εμπιστευτει. Ειναι σημαντικο αυτο.
Μη σου κοβονται τα φτερα! Με υπομονη, επιμονη, σταθεροτητα και πολλη αγαπη σε λιγο καιρο θα γινει αγνωριστη!

 

[foibos]

Πάντως σε χαίρομαι που δεν το βάζεις κάτω, αν και σού ήρθαν μάλλον περίεργα τα πράγματα!
Πολλοί θα τα είχαν παρατήσει!
Χίλια μπράβο!!!!!!!

 

[toulis]

Ευχαριστώ για την συμπαράσταση

Αμαλία είναι πολύ καλή ιδέα

Λέω να περιμένω λίγο πάντως να την δει πρώτα κάποιος πιο έμπυρος και μετά να προχωρήσω σε αυτό.

 

[toulis]

Φοίβο

Αν είχες διαβάσει τα αρχικά μου ποστ πριν την πάρω είχα πει ότι θα το μελετήσω μέχρι να καταλήξω σε πιο σκυλί θα πάρω μετά ότι και αν βγει δεν θα το αφήσω και το εννοώ.

Ο μόνος λόγος που θα κάνω πίσω είναι αν δω ότι είναι επικίνδυνη για την οικογένεια μου

Και τότε δυστυχώς αν χρειαστεί να την επιστρέψω μάλλον θα περάσει πολύς καιρός για να πάρω άλλο σκυλί γιατί πραγματικά την αγάπησα κι ας την έχω λίγο καιρό.

Στο κάτω κάτω δεν με λέει γάιδαρο για πλάκα η γυναίκα μου.
Αν τα παρατούσα με το παραμικρό δεν θα είχα τίποτα τώρα

 

[manolis m]

[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot][/FONT] Φίλε Τούλη, σου γράφω γιατί είχα παρόμοια προβλήματα με το δικό μου σκύλο. (Υιοθετημένο από αδέσποτο , ενήλικο ,10 κιλά, πάρα πολύ φοβισμένο, και κακοποιημένο).Έκανε 1,5 χρόνο να μπει μόνος του και χωρίς λουρί μέσα στο σπίτι στο μέρος που κοιμόταν.Έκανε 2 χρόνια να γυρίσει ανάσκελα για χάδια , ακόμα και τώρα 5 χρόνια μετά σπάνια πλησιάζει ξένους ανθρώπους.Δάγκωσε το μικρό μου γιο (ο οποίος δεν καταλάβαινε τίποτα)από άμυνα , για να γλυτώσει .Έκανε 3 χρόνια για να παίξει το ένα και μοναδικό παιχνίδι του που μας το έδειξε αυτός. Αλλά .... αυτή τη στιγμή είναι ένας εξαιρετικός σκύλος πάρα πολύ βολικός .Τα προβλήματα που αντιμετώπισα εγώ ήταν προσκόλληση , φοβίες, η σχέση με το μικρό μου γιο και η πολύ αργή προσαρμογή .
Την προσκόλληση την λύσαμε με το τάισμα του από άλα τα μέλη της οικογένειας . Εγώ και τα παιδια του δίναμε όλο το φαγητό με τα χέρια , όχι με το μπολ.
Τις φοβίες δεν τις αντιμετωπισαμε , αλλά άν καταλαβεις το τι μπορεί να φοβάται μπορείς να προλάβεις τις αντιδράσεις του σκύλου.
Η αργή προσαρμογή δέν ήταν πρόβλημα του σκύλου αλλά δικό μου, γιατί έπρεπε εγώ να καταλάβω ότι ο σκύλος είχε ανάγκη πρώτα από αγάπη , εμπιστοσύνη για να μπορέσει να ενταχθεί μετά στην οικογένεια.
Η σχέση παιδιου - σκυλιού θέλει πολύ προσοχή. Θα σου πρότεινα να εκπαιδεύεις τη σκυλιτσα παρουσία των παιδιών. Εκείνα σίγουρα θα προσπαθήσουν να σε μιμηθούν.Έτσι θα κόψουν τα τυχαία και αυτοσχέδια παιχνίδια και θα ασχοληθούν με "την εκπαίδευσή της" . Αυτό συνέβη στη δική μου περίπτωση , αλλά συνέβη τυχαία. Προσοχή όχι αγριάδα και φωνές (κατα την ταπεινή μου γνώμη), το σκυλί χρειάζεται την αγάπη σου και την ανωτερότητα ενός αργηγού. Το σκυλί σου δείχνει ωραία δείγματα , δώσε του λίγο χρόνο και θα γίνει αστεράκι.

 

[toulis]

Φίλε Μανόλη δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με βοηθάς ψυχολογικά.

Πιστεύω ή θέλω να πιστεύω ότι η δική μας περίπτωση μάλλον είναι σε καλύτερη φάση από την δική σου.

Η Ζέβρα μου έχει δόση την εντύπωση ότι δεν γεννήθηκε αδέσποτη αλλά την παράτησαν η το έσκασε για να βρει γαμπρό.

Με εμένα μπροστά ξεπερνάει πολύ πιο εύκολα της φοβίες της.

Από ότι έχω καταλάβει βάζει πολύ πιο πάνω την ανθρώπινη επαφή από την τροφή.
Δεν διστάζει δηλαδή να παρατήσει το φαΐ της για να έρθει για χάδια και αν της δόσεις λιχουδιά θα την πάρει θα την πάει πιο πέρα και θα ξανά γυρίσει για χάδια.
Στην αρχή πίστεψα ότι απλός της ήταν αδιάφορες οι λιχουδιές που της έδωσα αλλά μια φορά που έκανα ότι θα της την πάρω αν και δεν έφερε μεγάλη αντίσταση στην κίνηση μου την πίρε και την έθαψε για να μην την χάσει.

Το κακό της όλης υπόθεσης είναι η απειρία μου γιατί δεν μπορώ να αξιολογήσω και να εκμεταλλευτώ τις καταστάσεις.

Πιστεύω ότι αν ήμουν πιο έμπυρος η Ζέβρα θα ήταν από τώρα ένα τέλειο σκυλί και όσοι έμπυροι διαβάζουν αυτά που λέω μάλλον θα με βρίζουν.

Οπότε διάβασμα διάβασμα διάβασμα και πολλές ώρες μαζί της.

Όταν λες προσκόλληση τι εννοείς;

 

[mareco]

Πιστεύω ότι αν ήμουν πιο έμπυρος η Ζέβρα θα ήταν από τώρα ένα τέλειο σκυλί και όσοι έμπυροι διαβάζουν αυτά που λέω μάλλον θα με βρίζουν...

Εγώ αντιθέτως σε θαυμάζω να το πω; Μέχρι στιγμής έχεις δείξει τεράστια υπευθυνότητα και ωριμότητα και ας μην έχεις την εμπειρία όπως λες. Ολοι κάπως έτσι σαν εσένα, τα μάθαμε δυο πράγματα παραπάνω. Θα τα καταφέρεις θαυμάσια. Δεν έχω καμμία αμφιβολία.

 

[Amaliaz]

Εγώ αντιθέτως σε θαυμάζω να το πω; Μέχρι στιγμής έχεις δείξει τεράστια υπευθυνότητα και ωριμότητα και ας μην έχεις την εμπειρία όπως λες. Ολοι κάπως έτσι σαν εσένα, τα μάθαμε δυο πράγματα παραπάνω. Θα τα καταφέρεις θαυμάσια. Δεν έχω καμμία αμφιβολία.

Επαυξάνω!!

 

[toulis]

Ευχαριστώ κυρίες μου αλλά μην πάρουν και τα μυαλά μου αέρα.

Πάντως για να πω την αλήθεια η Ζέβρα με κάνει να αισθάνομαι αρκετές φορές χαζός και λίγος.

Την πρώτη φορά που την άφησα ελεύθερη το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πως θα καταφέρω να την ξανά μαζέψω.
Και αυτή μόλις την έλισσα με κοίταξε όλο χαρά και απορία και άρχισε να τρέχει πέρα δώθε χωρίς να φύγει ποτέ από το οπτικό μου πεδίο, όταν λαχάνιασε ήρθε μόνη της δίπλα μου και περίμενε να την ξανά δέσω για να συνεχίσουμε.

Την πρώτη φορά που την άφησα ελεύθερη να παίξει με άλλο σκυλί το έκανα με μεγάλο φόβο και μόνο επειδή μου το είπε ο άλλως ιδιοκτήτης και αυτή έπαιξε σαν κουτάβι και δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα.

Εγώ φταίω που δεν είμαι ικανός να καταλάβω πότε είναι χαρούμενη και πότε εκνευρισμένη.
Φοβάμαι τον όγκο της και το τι είναι σε θέση να κάνει αν νευριάσει η φοβηθεί.

 

[mareco]

Θα σου έλεγα μόνο, να μην αυξάνεις το άγχος σου. Δεν χρειάζεται να πέρνεις ρίσκα. Οταν θα είσαι σίγουρος για τις κινήσεις της, θα σου φαίνονται όλα πιο εύκολα. Δηλαδή... μην την λύνεις έξω, από την στιγμή που δεν ξέρεις ακόμη αν και πως θα αντιδράσει. Οταν με τον καιρό την μάθεις, θα γίνονται όλα από μόνα τους, χωρίς απορίες. Να κάνεις πράγματα για τα οποία θα νοιώθεις εσύ πρώτα καλά. Οχι επειδή θα στο πω εγώ πχ., που θα με συναντήσεις έξω και προκειμένου να κάνουν τα σκυλιά μας παρέα, να ακούς ότι σου λέω εγώ. Δεν χρειάζεται να φοβάσαι, όταν είσαι έξω μαζί της. Ολα θα γίνουν στην ώρα τους.

 

[manolis m]

Όταν λες προσκόλληση τι εννοείς;

Το να κολλήσει πάνω σου συναισθηματικά και να θεωρεί τα άλλα μέλη της οικογένειάς σου ασήμαντα ή ανύπαρκτα ή να θεωρεί ομάδα εσένα κι αυτήν και τους υπόλοιπους να τους αφήνει απ' έξω. Σε μερικές φυλές αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της φυλής πχ βέλγικο ποιμενικό (αν θυμάμαι καλά) οπότε εκεί δείχνεις ιδιαίτερη προσοχή.