Πρωτομηνιατικο....ατυχημα!!!
- Thread starter Viviana
- Ημερομηνία δημιουργίας
Δεν δικαιολογειται με την αποψη αναλογιας βαρους σκυλου και χειριστη προφανως.
Χαζολογουσα εγω βεβαια, ειδε το σκυλι μια κοτα που θα ξεφυγε απο καποιο κοτετσι ,και επιταχυνε τόσο γρηγορα που με εριξε κατω!Και μαλιστα με μεγαλη ευκολια!
Δεν με εσυρε με την κυριολεκτικη έννοια, αλλα αυτο που θέλω να πω είναι να μην υποτιμουμε στα μικρόσωμα σκυλια την "εκρηκτικότητα" που μπορει να δειξουν.
Χαζολογουσα εγω βεβαια, ειδε το σκυλι μια κοτα που θα ξεφυγε απο καποιο κοτετσι ,και επιταχυνε τόσο γρηγορα που με εριξε κατω!Και μαλιστα με μεγαλη ευκολια!
Δεν με εσυρε με την κυριολεκτικη έννοια, αλλα αυτο που θέλω να πω είναι να μην υποτιμουμε στα μικρόσωμα σκυλια την "εκρηκτικότητα" που μπορει να δειξουν.
Βιβη διαβαζεις ακομη το θεμα? 
Ελπιζω ο συζυγος να νιωθει ηδη καλυτερα. ;-)
Διαβαζω οτι οι περισσοτεροι γραφουν το πως πρεπει να ειναι ενας σωστος σκυλος, ΓΠ και μη και πως πρεπει να φερεται και να ακουσει σε ολες τις εντολες και να μην τις σπαει σε καμια περιπτωση. Συμφωνοι! Ολοι γι αυτο προσπαθουμε και αυτο ελπιζουμε να πετυχουμε! Οποιος ομως δεν εχει πιασει στα χερια του σκυλι που θελει να κατασπαραξει γατα, σκυλο, κοτα, γαιδαρο και οποιοδηπποτε αλλο ζωο καλα κανει και τα βλεπει τοσο ιδανικα οπως ξαναλεω και θα επρεπε να ειναι. Αλλα δυστυχως δεν ειναι παντα τοσο ευκολα ή εστω τοσο πιθανον να συμβουν τα πραγματα οπως τα θελουμε ουτε να ειμαστε παντα να βημα μπροστα. Ποσο μαλιστα οταν αυτο το ζωο δεν το εχει μεγαλωσει ο ιδιος ο ιδιοκτητης ωστε να εχει χτισει καποια πραγματα αλλα το μαζεψε ετσι.
Η εμπειρια μου με ενα τετοιο σκυλι ηταν με το πιτ μπουλ που μαζεψαμε περσι απο το δρομο. Ηθελε (εκτος απο τους ανθρωπους που τους λατρευει) να σκοτωσει οτι αλλο ανεπνεε πανω στον πλανητη.
Μαρεκο εχω εγω τη λυση για την απευαισθητοποιηση του Μαρκου. ;-) Για να μην σου πω να παρεις μια γατα και μου πεις οτι οκ με αυτην δεν θα εχει προβλημα αλλα θα εχει με τις αλλες , τοτε να παρεις 20 γατες, να χασει το μετρημα και τον ορισμο της αδεσποτης και δεσποζομενης. Με εμας παντως ετσι εγινε. Ο Λανς οταν ηρθε στα χερια μου τις κυνηγουσε ολες τις γατες ανελλιπως, κι ευτυχως δεν ειχε καταφερει ποτε να πιασει καμια για να ξερω αν θα τις σκοτωνε ή οχι. Τον κατσαδιασα 2 φορες καλα με τη φωνη διοτι βρεθηκα με ξεσκισμενα χερια -απο μια γατα που κρατουσα κι ηρθε να την παρει απο τα χερια μου και να τρεχει το αιμα ποταμι- κι απο τοτε στο τοπο τα βιολια. Αλλα και παλι δυστυχως δεν ειναι ολα τα σκυλια ιδια. Με τον πιτμπουλακο δεν θα το ειχα καταφερει ποτε αυτο.
Για να φτασουμε σε αυτο το σημειο περασε 1,5 χρονος. Στην αρχη εβλεπε γατα και γυρνουσε και με κοιτουσε στα ματια σαν να ελεγε "ασε με να την πιασω".
Ελπιζω ο συζυγος να νιωθει ηδη καλυτερα. ;-)
Διαβαζω οτι οι περισσοτεροι γραφουν το πως πρεπει να ειναι ενας σωστος σκυλος, ΓΠ και μη και πως πρεπει να φερεται και να ακουσει σε ολες τις εντολες και να μην τις σπαει σε καμια περιπτωση. Συμφωνοι! Ολοι γι αυτο προσπαθουμε και αυτο ελπιζουμε να πετυχουμε! Οποιος ομως δεν εχει πιασει στα χερια του σκυλι που θελει να κατασπαραξει γατα, σκυλο, κοτα, γαιδαρο και οποιοδηπποτε αλλο ζωο καλα κανει και τα βλεπει τοσο ιδανικα οπως ξαναλεω και θα επρεπε να ειναι. Αλλα δυστυχως δεν ειναι παντα τοσο ευκολα ή εστω τοσο πιθανον να συμβουν τα πραγματα οπως τα θελουμε ουτε να ειμαστε παντα να βημα μπροστα. Ποσο μαλιστα οταν αυτο το ζωο δεν το εχει μεγαλωσει ο ιδιος ο ιδιοκτητης ωστε να εχει χτισει καποια πραγματα αλλα το μαζεψε ετσι.
Η εμπειρια μου με ενα τετοιο σκυλι ηταν με το πιτ μπουλ που μαζεψαμε περσι απο το δρομο. Ηθελε (εκτος απο τους ανθρωπους που τους λατρευει) να σκοτωσει οτι αλλο ανεπνεε πανω στον πλανητη.
Μαρεκο εχω εγω τη λυση για την απευαισθητοποιηση του Μαρκου. ;-) Για να μην σου πω να παρεις μια γατα και μου πεις οτι οκ με αυτην δεν θα εχει προβλημα αλλα θα εχει με τις αλλες , τοτε να παρεις 20 γατες, να χασει το μετρημα και τον ορισμο της αδεσποτης και δεσποζομενης.
Με εμας παντως ετσι εγινε. Ο Λανς οταν ηρθε στα χερια μου τις κυνηγουσε ολες τις γατες ανελλιπως, κι ευτυχως δεν ειχε καταφερει ποτε να πιασει καμια για να ξερω αν θα τις σκοτωνε ή οχι. Τον κατσαδιασα 2 φορες καλα με τη φωνη διοτι βρεθηκα με ξεσκισμενα χερια -απο μια γατα που κρατουσα κι ηρθε να την παρει απο τα χερια μου και να τρεχει το αιμα ποταμι- κι απο τοτε στο τοπο τα βιολια. Αλλα και παλι δυστυχως δεν ειναι ολα τα σκυλια ιδια. Με τον πιτμπουλακο δεν θα το ειχα καταφερει ποτε αυτο.Για να φτασουμε σε αυτο το σημειο περασε 1,5 χρονος. Στην αρχη εβλεπε γατα και γυρνουσε και με κοιτουσε στα ματια σαν να ελεγε "ασε με να την πιασω".
Εμένα πάντως το 9-κιλο με έχει ρίξει. Πέρσι στην Ζάκυνθο, επιστρέφαμε χαλαρά από το μπάνιο μας και στα ξαφνικά έρχεται ένας κούκλος, υποθέτω στα μάτια της, πίσω από τα κάγκελα που κουνούσε χαρούμενα την ουρά του, η δικιά σε οίστρο, θέλησε να γνωριστούν. Κατηφόρα και σαγιονάρες ήταν αρκετά για να γίνει το "κακό".
Αλλά ατυχήματα μπορούν να συμβούν και με άλλους τρόπους. Να βγάλει το κολάρο, να σου φύγει ο οδηγός από το χέρι...
Κάποτε ο γιος φίλων άνοιξε την εξώπορτα την ώρα που περνούσε η γάτα του γείτονα και πριν καν το συνειδητοποιήσουν το μποξερ τους πετάχτηκε έξω και σε κλάσματα δευτερόλεπτου την είχε σκοτώσει.
Αλλά ατυχήματα μπορούν να συμβούν και με άλλους τρόπους. Να βγάλει το κολάρο, να σου φύγει ο οδηγός από το χέρι...
Κάποτε ο γιος φίλων άνοιξε την εξώπορτα την ώρα που περνούσε η γάτα του γείτονα και πριν καν το συνειδητοποιήσουν το μποξερ τους πετάχτηκε έξω και σε κλάσματα δευτερόλεπτου την είχε σκοτώσει.
1. Ταπεινή μου γνώμη:
- Ενας σκύλος, με τον οποίο ασχολούμαστε σοβαρά με κυνάθλημα, ή με φύλαξη, ή με οποιαδήποτε (απαραίτητη για την επιβίωση της περιουσίας) εργασία... πρέπει να είναι "στρατιώτης" (σε μας)...
- Ενας σκύλος, για τον οποίο δεν ισχύουν τα παραπάνω... πρέπει να είναι "υπάκουος" (σε μας)... αλλιώς, ισχύουν αυτά που λες...
Και, εννοείται ότι όσο πιο ισχυρό ταμπεραμέντο έχει ο σκύλος, τόσο πιο "υπάκουος" πρέπει να είναι... δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική για τους "συμβατικούς" ιδιοκτήτες...
2. Εχεις δίκιο, σε σχέση με τα "ατυχήματα"... με στατιστικούς όρους "τυχαία γεγονότα"...
Στη στατιστική, όμως, υπάρχει και ο όρος "συστηματικό γεγονός" (biassed), το οποίο πλέον δεν θεωρείται "ατύχημα"...
Σαν πράδειγμα, στη γειτονία μου (από εκεί περνάω 2 φορές την ημέρα, τουλάχιστον) υπάρχει μιά διασταύρωση (δύο μικρών δρόμων) που έχει στον ένα δρόμο ένα STOP, "να" με το συμπάθειο... εκεί, λοιπόν, 1-2 φορές το μήνα γίνονται "αλύπητα" (βίαια) τρακαρίσματα... αυτό πλέον, από μόνο του, δεν είναι ατύχημα, αλλά συστηματικό φαινόμενο... τόσο συστηματικό που, ένα βράδυ το χειμώνα, οδηγώντας πάνω στον δρόμο που έχει προτεραιότητα, μηδένισα σχεδόν ταχύτητα φτάνοντα στο σταυροδρόμι... και... BINGO!!! Πέρασε από τον άλλο δρόμο μιά οδηγός, με περίπου 60km/h (δεν υπερβάλλω), χωρίς να κοιτάξει κάν στη διασταύρωση... αν δεν είχα σταματήσει, μπορεί και να μη σας έγραφα τώρα...
Ετσι και με τα σκυλιά... μετά από κάποιο διάστημα, ΞΕΡΕΙΣ ότι κάποιες περιστάσεις - συμπεριφορές δεν είναι τυχαίες...
Αρα: "Στις καλύτερες οικογένειες και στους σούπερ εκπαιδευμένους σκύλους" συμβαίνουν, σαφώς, ατυχήματα... σε οποιονδήποτε άλλο συνδυασμό "οικογένειας" - "εκπαίδευσης" - "γ#μwσκυλου", ΔΕΝ μιλάμε για ατυχήματα...
1. ...ή ακόμα και με τον 50κιλο σκύλο σου...1. ...πραγματικά εύχομαι να ΜΗΝ τύχει σε κανέναν κάτι τέτοιο ή και χειρότερο....όπως πχ να περπατάς με τον 30-40κιλο σκύλο σου και αίφνης σε απόσταση αναπνοής να πεταχτεί μέσα από θάμνους πχ....μιας παιδικής χαράς ένα παιδάκι τσιρίζοντας (όπως κάνουν συνήθως)...και ιδιαίτερα σε σκύλο που έχει θέμα με παιδιά...και δεν προλάβεις να πεις κιχ...και από την εκτίναξη του σκύλου να σου φύγει το χέρι ...
2. ...ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου τύχει και ποτέ δεν πρέπει να έχεις την <αλαζονεία> της σιγουριάς για τον εαυτό σου πόσο μάλλον για τον σκύλο σου ότι στα πάντα θα είσαι 100% έτοιμος. Αυτή είναι η δική μου άποψη
"Εσύ" (ο ιδιοκτήτης - όσο άσχετος και νάσαι) "ξέρεις" καλύτερα απ' όλους (άσχετα αν, όπως λέει και η mareco, δεν το λες ούτε του παππά!)... και, αν έχεις, κατ' ελάχιστο, στοιχειώδη λογική, δεν πας να "βαδίσεις στο πεπρωμένο σου"...
Τώρα, αν "τάχει όλα" ο σκύλος σου... δηλαδή, αν έχει θέμα και με γάτες και με σκυλιά και με παιδάκια και με μηχανάκια κλπ... φοβάμαι πως ανήκει στην κατηγορία που ο Cesar Millan αποκαλεί "σκυλιά της κόκκινης γραμμής"... και πρέπει να λάβεις σημαντικές αποφάσεις γι' αυτόν...
Εναλλακτικά, αν "τάχει όλα" ο σκύλος σου, ίσως (πολύ απλά) να σημαίνει ότι δεν ασχολήθηκες ποτέ μ' αυτόν, είτε (ναι, υπάρχουν κι αυτοί) ενθάρρυνες κατά καιρούς τέτοιες συμπεριφορές... και πρέπει να λάβεις σημαντικές αποφάσεις για σένα!
2. Θα συμφωνήσω 100%...
Ναι συμφωνω οτι μετα απο συνεχομενες συμπεριφορες εννοειται οτι δεν ειναι τυχαιο
και πρεπει να εχουμε τα ματια μας 14 αλλα και ενας σκυλος δεν μπορει να
συμπεριφερεται σαν ρομποτ. Τουλαχιστον ενας σκυλος ενος μεσου ιδιοκτητη.
Υπαρχουν χιλιαδες ερεθισματα τα οποια προσελκυουν και ιντριγκαρουν το σκυλο.
Γι αυτο χρειαζεται πολυ προσοχη οταν κυκλοφορεις με εναν σκυλο ο οποιος ειναι
απροβλεπτος.
Πχ εγω ξερω οτι η σκυλα μου δεν ανεχεται τις γατες και τα παιδακια και σιγουρα θα
γινει η στραβη αν δεν ειμαι προσεκτικη. Οποτε στις βολτες μας εχω τα αφτια μου
ορθανοιχτα και τα ματια μου γουρλωμενα. Γιατι δεν θελω να βιωσω καταστασεις σαν
αυτες που περιγραφει η Βιβη.
και πρεπει να εχουμε τα ματια μας 14 αλλα και ενας σκυλος δεν μπορει να
συμπεριφερεται σαν ρομποτ. Τουλαχιστον ενας σκυλος ενος μεσου ιδιοκτητη.
Υπαρχουν χιλιαδες ερεθισματα τα οποια προσελκυουν και ιντριγκαρουν το σκυλο.
Γι αυτο χρειαζεται πολυ προσοχη οταν κυκλοφορεις με εναν σκυλο ο οποιος ειναι
απροβλεπτος.
Πχ εγω ξερω οτι η σκυλα μου δεν ανεχεται τις γατες και τα παιδακια και σιγουρα θα
γινει η στραβη αν δεν ειμαι προσεκτικη. Οποτε στις βολτες μας εχω τα αφτια μου
ορθανοιχτα και τα ματια μου γουρλωμενα. Γιατι δεν θελω να βιωσω καταστασεις σαν
αυτες που περιγραφει η Βιβη.
Καμμία αντίρρηση... τα ίδια κι εγώ... γι' αυτό, κάθε φορά που θα βγω έξω με τον "ακατανόμαστο"...
- Επιλέγω ωράρια που η γειτονιά και η ευρύτερη περιοχή δεν είναι "φουλ του σκύλου"... βέβαια, τις ώρες που βγαίνω, το ίδιο κάνουν και οι ιδιοκτήτες σκύλων του ιδίου "φυράματος", αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...
- Πριν βγει έξω (πριν ακόμα φορέσει το λουρί), αρχίζει η Β.Υ...
- Στα 10 μέτρα που μεσολαβούν από την πόρτα της πολυκατοικίας, μέχρι την εξώπορτα του κήπου (χωρίς να υπερβάλλω) έχει "κάτσει" 3 φορές και έχει πέσει "κάτω" μία φορά... και (ακριβώς στην εξώπορτα του κήπου) έχει "περιμένει" μιά φορά για 10 δευτερόλεπτα (γιατί - αυτό δεν το ξέρει - τόσο μου χρειάζεται για να "σκανάρω το δρόμο από πάνω μέχρι κάτω, πίσω από τους "δύσκολους" θάμνους κλπ...
- Δεν παίρνω μαζί μου κινητό (κι αν το πάρω, δεν θα απαντήσω ποτέ)...
- Δεν φοράω σαγιονάρες...
- Δεν "οδηγώ" (ποτέ!) με το ένα χέρι... γιατί το καταλαβαίνει ο κερατάς!
- Ακόμα και όταν είναι στο "ελεύθερος" (για να μυρίσει - κατουρήσει τον τόπο - χ#σει - πάει πιο μπροστά - μείνει πιο πίσω), ξέρει ότι η ακτίνα "δράσης" του είναι μέχρι εκεί που παραμένει χαλαρός ο οδηγός... αλλιώς, διορθώνεται πάραυτα...
- Οταν έχει κάνει "κακάκια" του και πρέπει να πάρω την στάση βαθύ κάθισμα (την πιο ευάλωτη στάση μου, στη βόλτα μας) για να τα μαζέψω... το λουρί κονταίνει στα 20 εκατοστά και πάντα είναι γυρισμένος με το κεφάλι καταπάνω μου (απαγορεύεται να "παίρνει μάτι" οπουδήποτε, εκείνη τη στιγμή!)...
- Οταν πλησιάζουμε σε σταυροδρόμι... πάντα είναι στο "μαζί"... και (κάθε φορά, όμως!) σκανάρω μήπως δώ κεφάλι ανθρώπου να έρχεται από την άλλη κατεύθυνση... και, αν ναι, κάνω "μαγνητική τομογραφία" στη γλώσσα σώματός του, ώστε να καταλάβω αν κρατάει σκυλί... σε κάθε πρίπτωση, αν το ένστικτό μου πει "ναι", τότε αλλάζω κατεύθυνση, περνάω στο απέναντι πεζοδρόμιο κλπ., ώστε να "κλέψω" μερικά μέτρα απόστασης... και, όλα αυτά, προσπαθώντας να μην καταλάβει κάτι ο κούταβος...
- (Κάθε φορά, όμως!) Πριν βγούμε, διπλοτσεκάρω του λουρί (ή τον ιμάντα), σε τι κατάσταση βρίσκεται... γιατί (αν το σκεφτείς σοβαρά) αυτό το λουρί είναι που (τελικά) συνδέει (μεσομακροπρόθεσμα) το σκύλο μου με τη ζωή του...
Υ.Γ. Επίσης, ξέρω τι άλλο μπορεί να μου πεις... Γι' αυτό, "παίζω" διάφορα έργα στο μυαλό μου, ώστε να είμαι έτοιμος... γιατί, κάποια στιγμή, μπορεί να συμβεί το "αναπόφευκτο": Να "συνευρεθεί" με τον άλλο σκύλο...
Εκεί, αν ο σκύλος μου είναι ο "δυνατός" σκύλος, πιστεύω ότι (με τόση δουλειά που έχει γίνει - ακόμα και με μεγάλη βία - ακόμα και αν τραυματιστώ εγώ) θα τον ξεχωρίσω... αν και μπορώ να σου πω ότι τις 3-4 φορές που λειτούργησε όπως ο Ρόκυ (έριξε κάτω τον χειριστή του), κάτι τον "φώτισε" και σταμάτησε άμεσα και γύρισε προς τον χειριστή... θέλεις η πολλή δουλειά που έχει γίνει "πάνω του"? θέλεις το αρχέγονο ένστικτο του (ανθρωποκεντρικού) σκύλου που δεν θα εγκαταλείψει τον πεσμένο άνθρωπό του? δεν ξέρω (ακόμα)...
Αν ο άλλος σκύλος είναι ο "δυνατός" (και υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή μου 2-3 τέτοιοι σκύλοι, που ψηφίζουν μάλιστα και το ίδιο κόμμα με αυτόν!!!), μου έρχονται ήδη στο μυαλό τα λόγια του μεγάλου ποιητή... "you live by the sword, you 'll die by the sword"...
Και, επειδή θέλω νάμαι (όσο γίνεται, ρε παιδί μου) έντιμος:
- 3-4 φορές έχει ρίξει κάτω τον Χειριστή του...
και
- 1 φορά έχει ρίξει κάτω εμένα...
Σε "κλειστή ντρίπλα"... προσπαθούσα να περάσουμε, με ζιγκ-ζαγκ, από μιά ομάδα ανθρώπων που "κωλοβάραγαν" σε ένα περίπτερο και ξαφνικά πετάχτηκε (κρατημένο - με τι άλλο - με το flexi) ένα (μικρό μεν, αρσενικό και "αγενές" δε) σκυλάκι ενός ζευγαριού, που περπατούσε αμέριμνο και δεν κατάλαβε ποτέ τι θα συνέβαινε... όπως έγινε το "σκηνικό" (σε 1 μέτρο απόσταση και λιγότερο), έπρεπε να πέσω κάτω για να μη γίνει η επαφή... τι λεφτά φύγανε από τις τσέπες... τι μεζεδάκια από τη θήκη τους... μιλάμε για σκηνές "απείρου κάλους"!!!
Εμ που πας και συ με τη θετικητι μεζεδάκια από τη θήκη τους... μιλάμε για σκηνές "απείρου κάλους"!!!
Αυτό... είναι μεγάλη ιστορία...Εμ που πας και συ με τη θετικη
Περιληπτικά, όπως έχω ξαναγράψει (καμμιά 10αριά φορές - σε διάφορα θέματα)...
Ο "ακατανόμαστος" είναι ένα "μυστήριο τραίνο"... Είναι ένας σκύλος που (θα αρκούσε να) ξέρει άριστα 3 λέξεις:
"ΟΧΙ!!!" (σαν το μικρό του όνομα)... "ΜΠΡΑΑΑΒΟΟΟΟ" (σαν το επώνυμό του)... "ΑΣΤΟ!" (σαν το όνομα πατρός)...
Εντάξει, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα στην υλοποίηση, αλλά είναι απλά στο "concept"...
- Το "όχι", για να το ξέρει καλά... πρέπει να θυμάται τι θα γίνει αν δεν το υπακούσει: Οτι θα του σπάσω το κεφάλι... ότι θα του "φάω" το λαρύγγι... και, μετά από όλα αυτά, θα ξαπλώσει κάτω και θα μείνει εκεί για 10 λεπτά, μέχρι να αρχίσει να ...νιαουρίζει...
- Το ίδιο συμβαίνει και με το "άστο", σε χαμηλότερους τόνους...
Όμως, ο κούταβος είναι (ιδιαίτερα!!!) ευαίσθητος σκύλος... έχω γνωρίσει ελάχιστα σκυλιά που είναι τόσο ευαίσθητα... και, ταυτόχρονα "μερακλής"... τρελλαίνεται για τα χάδια μας (αν εσύ μπορούσες, αυτός θα καθόταν στα πόδια σου για 24 ώρες, να τον χαϊδεύεις)... και τρελλαίνεται για τις λιχουδιές...
Ετσι, πρέπει να ξέρει και τι "πάρτυ" θα επακολουθήσει αν κάνει σωστά (και άμεσα) το παραμικρό...
- Κατά συνέπεια, το "μπράααβοοο" και το "καλόοο", ΞΕΡΕΙ ότι θα ακολουθηθούν από τα χάδια μας και τους πιο "φρικτά" νόστιμους μεζέδες...
Ετσι, έχουμε φτάσει σταδιακά στο σημείο, όταν ακούει το "οχι" (και, ακόμα περισσότερο, το "άστο"), πραγματικά να θέλει να υπακούσει... ειδικά, αν το πούμε με σωστό τρόπο και τόνο... και ειδικότερα αν προλάβουμε να το πούμε στον κατάλληλο χρόνο, ώστε να μην προλάβει να κυριευθεί από τη συγκίνησή του...
Τώρα, αν αυτό είναι "θετική" ή "αρνητική"... δεν το ξέρω...
Κατ αρχην να σας ευχαριστησω ολους για τις ευχες σας,ειναι ευτυχως καλυτερα ο αντρας μου!!
Το θεμα το ανοιξα γιατι πραγματικα σοκαριστηκα απο το συμβαν,πρωτον του τραυματισμου και δευτερον ο τροπος που ο Ροκυ θανατωσε ενα ζωακι μια γατα που δεν εφταιγε σε τιποτα.
Η φαση εγινε οπως ειπα στην αρχη,πολυ γρηγορα,σε στενο πεζοδρομιο,λαθος για μενα που τον πηγε σε τοσο στενο μερος,η γατα δε φαινοταν καθολου,απλα ξαφνικα ο Ροκυ τη βουτηξε χωρις κυνηγητο,χωρις καμμια προειδοποιηση. Εχασε την ισοροπια του κι επεσε χωρις να προλαβει να τον τραβηξει,να δωσει εντολη,να απομακρυνθει!!
Για οσους δεν ξερουν,ο Ροκυ ηταν ηδη δυο χρονων οταν τον πηρα απο φιλοζωικη,που δεν ξερουμε τι εμπειριες ειχε ζησει οταν ηταν στο δρομο ή που ζουσε πιο πριν.
Ενας σκυλος που ηταν στην αρχη τρομερα απειθαρχος,και ατιθασος!!! Εκπαιδευση? Πηγαμε σε δυο εκπαιδευτες,διορθωσαμε πολλα πραγματα,εμαθε ποιος ειναι μεσα στο σπιτι ο αρχηγος,συνεχεις επαναληψεις εντολων,συνεχες διαβασμα απο μενα,συμβουλες απο εκπαιδευτες και...και...
Διορθωσαμε πολλα πραγματα,δε μπορω να πω.Ειναι τρομερα κυριαρχικος ειδικα στα αρσενικα σκυλια,σε σημειο που απευφεγα να τον βγαζω ωρες που γινοταν συνωστισμος!!!
Παρολα αυτα,δουλεψαμε και με αλλον εκπαιδευτη φιλο μας,και φτασαμε σε σημειο που πλεον με καποια αρσενικα σκυλια μπορει να κανει παρεα οταν τυχει να τα συναντησει,χωρις καβγαδες!!!
Διαβασα καπου για φιμωτρο και ηλεκτρικο κολαρο!!! Για φιμωτρο μιλησα παλαιοτερα με τον εκπαιδευτη,και δεν το συνιστα.Οσο για το ηλ.κολαρο δεν θα θελα να το συζητησω...
Ηδη φοραει προνγκ.και ναι δεν λειτουργησε στη συγκεκριμενη φαση.Ισως γιατι δεν προλαβε ο αντρας μου να τον χειριστει σωστα.
Πολλοι μου λενε "ειναι λυκος τι περιμενεις?" Δεν συμφωνω μ αυτο γιατι βλεπω πολλους "λυκους" που ειναι υπακουοι και στεκονται σουζα.
Ισως πρεπει να δουλεψουμε περισσοτερο με τον εκπαιδευτη στο θεμα "γατα" που το βλεπουν οπως μου λενε διαφοροι σαν θηραμα!!!
Η αληθεια ειναι οτι πολλες απο αυτες,ειναι πραγματικα θρασυτατες και εχει τυχει να επιτεθει στο Ροκυ φατσα μουρη και με καταλληλους ελιγμους να τη κανει,και να τον προλαβω μην κανει επιθεση.Ναι υπαρχουν κι αυτες.Μαλιστα εκει γινεται εξαλλος!! Οταν του....βγαζουν γλωσσα...
Το θεμα ειναι οτι μου στοιχισε πολυ αυτη η ιστορια και στεναχωρηθηκα που ο σκυλος μου σκοτωσε μια γατουλα!!! Ηθελα να το μοιραστω μαζι σας,για να μου πειτε τη γνωμη σας.Σιγουρα φυσικα θα συμβουλευτω και παλι τον εκπαιδευτη μας για να μη βρεθουμε παλι προ τετελεσμενου!!
Το θεμα το ανοιξα γιατι πραγματικα σοκαριστηκα απο το συμβαν,πρωτον του τραυματισμου και δευτερον ο τροπος που ο Ροκυ θανατωσε ενα ζωακι μια γατα που δεν εφταιγε σε τιποτα.
Η φαση εγινε οπως ειπα στην αρχη,πολυ γρηγορα,σε στενο πεζοδρομιο,λαθος για μενα που τον πηγε σε τοσο στενο μερος,η γατα δε φαινοταν καθολου,απλα ξαφνικα ο Ροκυ τη βουτηξε χωρις κυνηγητο,χωρις καμμια προειδοποιηση. Εχασε την ισοροπια του κι επεσε χωρις να προλαβει να τον τραβηξει,να δωσει εντολη,να απομακρυνθει!!
Για οσους δεν ξερουν,ο Ροκυ ηταν ηδη δυο χρονων οταν τον πηρα απο φιλοζωικη,που δεν ξερουμε τι εμπειριες ειχε ζησει οταν ηταν στο δρομο ή που ζουσε πιο πριν.
Ενας σκυλος που ηταν στην αρχη τρομερα απειθαρχος,και ατιθασος!!! Εκπαιδευση? Πηγαμε σε δυο εκπαιδευτες,διορθωσαμε πολλα πραγματα,εμαθε ποιος ειναι μεσα στο σπιτι ο αρχηγος,συνεχεις επαναληψεις εντολων,συνεχες διαβασμα απο μενα,συμβουλες απο εκπαιδευτες και...και...
Διορθωσαμε πολλα πραγματα,δε μπορω να πω.Ειναι τρομερα κυριαρχικος ειδικα στα αρσενικα σκυλια,σε σημειο που απευφεγα να τον βγαζω ωρες που γινοταν συνωστισμος!!!
Παρολα αυτα,δουλεψαμε και με αλλον εκπαιδευτη φιλο μας,και φτασαμε σε σημειο που πλεον με καποια αρσενικα σκυλια μπορει να κανει παρεα οταν τυχει να τα συναντησει,χωρις καβγαδες!!!
Διαβασα καπου για φιμωτρο και ηλεκτρικο κολαρο!!! Για φιμωτρο μιλησα παλαιοτερα με τον εκπαιδευτη,και δεν το συνιστα.Οσο για το ηλ.κολαρο δεν θα θελα να το συζητησω...
Ηδη φοραει προνγκ.και ναι δεν λειτουργησε στη συγκεκριμενη φαση.Ισως γιατι δεν προλαβε ο αντρας μου να τον χειριστει σωστα.
Πολλοι μου λενε "ειναι λυκος τι περιμενεις?" Δεν συμφωνω μ αυτο γιατι βλεπω πολλους "λυκους" που ειναι υπακουοι και στεκονται σουζα.
Ισως πρεπει να δουλεψουμε περισσοτερο με τον εκπαιδευτη στο θεμα "γατα" που το βλεπουν οπως μου λενε διαφοροι σαν θηραμα!!!
Η αληθεια ειναι οτι πολλες απο αυτες,ειναι πραγματικα θρασυτατες και εχει τυχει να επιτεθει στο Ροκυ φατσα μουρη και με καταλληλους ελιγμους να τη κανει,και να τον προλαβω μην κανει επιθεση.Ναι υπαρχουν κι αυτες.Μαλιστα εκει γινεται εξαλλος!! Οταν του....βγαζουν γλωσσα...
Το θεμα ειναι οτι μου στοιχισε πολυ αυτη η ιστορια και στεναχωρηθηκα που ο σκυλος μου σκοτωσε μια γατουλα!!! Ηθελα να το μοιραστω μαζι σας,για να μου πειτε τη γνωμη σας.Σιγουρα φυσικα θα συμβουλευτω και παλι τον εκπαιδευτη μας για να μη βρεθουμε παλι προ τετελεσμενου!!
Έχω διαβάσει αρκετά χρήσιμα ποστ εδώ μέσα, αυτό όμως είναι από αυτά που θα θυμάμαι έντονα. Όταν κατά καιρούς ξεχνάω το πόσο μεγάλη ευθύνη είναι το να φέρνω σε επαφή τη μικρή (τώρα...) με ανθρώπους και ζώα και όταν νομίζω ότι με έχει φέρει στα όριά μου και δεν αντέχω να ασχοληθώ άλλο μαζί της.Καμμία αντίρρηση... τα ίδια κι εγώ... γι' αυτό, κάθε φορά που θα βγω έξω με τον "ακατανόμαστο"...
- Επιλέγω ωράρια που η γειτονιά και η ευρύτερη περιοχή δεν είναι "φουλ του σκύλου"... βέβαια, τις ώρες που βγαίνω, το ίδιο κάνουν και οι ιδιοκτήτες σκύλων του ιδίου "φυράματος", αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...
- Πριν βγει έξω (πριν ακόμα φορέσει το λουρί), αρχίζει η Β.Υ...
- Στα 10 μέτρα που μεσολαβούν από την πόρτα της πολυκατοικίας, μέχρι την εξώπορτα του κήπου (χωρίς να υπερβάλλω) έχει "κάτσει" 3 φορές και έχει πέσει "κάτω" μία φορά... και (ακριβώς στην εξώπορτα του κήπου) έχει "περιμένει" μιά φορά για 10 δευτερόλεπτα (γιατί - αυτό δεν το ξέρει - τόσο μου χρειάζεται για να "σκανάρω το δρόμο από πάνω μέχρι κάτω, πίσω από τους "δύσκολους" θάμνους κλπ...
- Δεν παίρνω μαζί μου κινητό (κι αν το πάρω, δεν θα απαντήσω ποτέ)...
- Δεν φοράω σαγιονάρες...
- Δεν "οδηγώ" (ποτέ!) με το ένα χέρι... γιατί το καταλαβαίνει ο κερατάς!
- Ακόμα και όταν είναι στο "ελεύθερος" (για να μυρίσει - κατουρήσει τον τόπο - χ#σει - πάει πιο μπροστά - μείνει πιο πίσω), ξέρει ότι η ακτίνα "δράσης" του είναι μέχρι εκεί που παραμένει χαλαρός ο οδηγός... αλλιώς, διορθώνεται πάραυτα...
- Οταν έχει κάνει "κακάκια" του και πρέπει να πάρω την στάση βαθύ κάθισμα (την πιο ευάλωτη στάση μου, στη βόλτα μας) για να τα μαζέψω... το λουρί κονταίνει στα 20 εκατοστά και πάντα είναι γυρισμένος με το κεφάλι καταπάνω μου (απαγορεύεται να "παίρνει μάτι" οπουδήποτε, εκείνη τη στιγμή!)...
- Οταν πλησιάζουμε σε σταυροδρόμι... πάντα είναι στο "μαζί"... και (κάθε φορά, όμως!) σκανάρω μήπως δώ κεφάλι ανθρώπου να έρχεται από την άλλη κατεύθυνση... και, αν ναι, κάνω "μαγνητική τομογραφία" στη γλώσσα σώματός του, ώστε να καταλάβω αν κρατάει σκυλί... σε κάθε πρίπτωση, αν το ένστικτό μου πει "ναι", τότε αλλάζω κατεύθυνση, περνάω στο απέναντι πεζοδρόμιο κλπ., ώστε να "κλέψω" μερικά μέτρα απόστασης... και, όλα αυτά, προσπαθώντας να μην καταλάβει κάτι ο κούταβος...
- (Κάθε φορά, όμως!) Πριν βγούμε, διπλοτσεκάρω του λουρί (ή τον ιμάντα), σε τι κατάσταση βρίσκεται... γιατί (αν το σκεφτείς σοβαρά) αυτό το λουρί είναι που (τελικά) συνδέει (μεσομακροπρόθεσμα) το σκύλο μου με τη ζωή του...
Υ.Γ. Επίσης, ξέρω τι άλλο μπορεί να μου πεις... Γι' αυτό, "παίζω" διάφορα έργα στο μυαλό μου, ώστε να είμαι έτοιμος... γιατί, κάποια στιγμή, μπορεί να συμβεί το "αναπόφευκτο": Να "συνευρεθεί" με τον άλλο σκύλο...
Εκεί, αν ο σκύλος μου είναι ο "δυνατός" σκύλος, πιστεύω ότι (με τόση δουλειά που έχει γίνει - ακόμα και με μεγάλη βία - ακόμα και αν τραυματιστώ εγώ) θα τον ξεχωρίσω... αν και μπορώ να σου πω ότι τις 3-4 φορές που λειτούργησε όπως ο Ρόκυ (έριξε κάτω τον χειριστή του), κάτι τον "φώτισε" και σταμάτησε άμεσα και γύρισε προς τον χειριστή... θέλεις η πολλή δουλειά που έχει γίνει "πάνω του"? θέλεις το αρχέγονο ένστικτο του (ανθρωποκεντρικού) σκύλου που δεν θα εγκαταλείψει τον πεσμένο άνθρωπό του? δεν ξέρω (ακόμα)...
Αν ο άλλος σκύλος είναι ο "δυνατός" (και υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή μου 2-3 τέτοιοι σκύλοι, που ψηφίζουν μάλιστα και το ίδιο κόμμα με αυτόν!!!), μου έρχονται ήδη στο μυαλό τα λόγια του μεγάλου ποιητή... "you live by the sword, you 'll die by the sword"...
Βασίλη,
Εχεις δίκιο... προσωπικά, γι' αυτό γράφω ακόμα (και, εννοείται, όχι μόνο!!!):
Γιατί τα σκυλιά μου ΔΕΝ είναι σούπερ εκπαιδευμένα και προσπαθώ να μοιραστώ τις αγωνίες μου, στο θέμα...
Γιατί ΔΕΝ είμαι ο καλύτερος ιδιοκτήτης και προσπαθώ να μοιραστώ τις αγωνίες μου στο θέμα...
Γιατί ΔΕΝ είμαι πολύ καλός μαθητής στην εκπαίδευση...
Γιατί ΔΕΝ ξέρω αν "ταΐζω" τα σκυλιά μου σωστά...
Γιατί ΔΕΝ πιστεύω σε όλα τον κτηνίατρό μου...
Γιατί...
Γιατί...
Γιατί...
Υ.Γ. Σε ευχαριστώ που γράφεις (ακόμα!) κι εσύ...
