Προσπαθώντας να βοηθήσω ένα φοβικό αδέσποτο
- Thread starter themoss
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ναι κάθεται δίπλα μου κανονικά όσο τρώει, λες να κάνω μια δοκιμή;
Δε φοβάμαι να μη με δαγκώσει, δεν είναι αυτό το βασικό θέμα μου, αλλά το να μη βοβηθεί ακόμα περισσότερο, σταματήσει να έρχεται και χαθεί και η "εμπιστοσύνη" που τόσο καιρό σιγα σιγά προσπαθώ να χτίσω. Δε θέλω με τίποτα να τον τρομάξω.
Δε φοβάμαι να μη με δαγκώσει, δεν είναι αυτό το βασικό θέμα μου, αλλά το να μη βοβηθεί ακόμα περισσότερο, σταματήσει να έρχεται και χαθεί και η "εμπιστοσύνη" που τόσο καιρό σιγα σιγά προσπαθώ να χτίσω. Δε θέλω με τίποτα να τον τρομάξω.
Δεν είμαι σίγουρη γι'αυτό. Νομίζω ότι εξαρτάται από την αντιβίωση που παίρνει. Το augmentin για παράδειγμα, έχει άλλη δραστική ουσία από το vibramycin, δεν ξέρω αν θα έκανε κάτι.
Πριν ή μετά τη δοκιμή με την απόχη για πεταλούδες?
Όχι ότι δεν έχει συμβεί κι αυτό, αλλά δε νομίζω να είναι και ο πιο εύκολος τρόπος... Εκτός αν είναι ψαράδες οι άνθρωποι και άριστοι χειριστές διχτυών. Που και έτσι να ήταν, ένα σκυλί σε πανικό να χτυπιέται μέσα σε δίχτυα, δεν είναι ότι πιο ασφαλές, δεν νομίζεις?
themoss ρώτα τον γιατρό σου για το calmivet και ποια είναι η ενδεδειγμένη δοσολογία για το μέγεθος του σκύλου. Αν δεν πιάσει, κάνε μια ερώτηση στις φιλοζωικές της περιοχής σου, μήπως έχουν και μπορούν να σου δώσουν λίγο sedalin, είναι κι αυτό κτηνιατρικό ηρεμιστικό αλλά πιο δυνατό (δεν είναι εύκολα προσβάσιμο, πολύ δύσκολα θα το βρεις μόνος σου).
Αν δεις ότι δεν πιάνεται άμεσα και θα πάρει καιρό να το καταφέρεις, στην ανάγκη μπορείς να ξεκινήσεις να του δίνεις zylapour και αντιβίωση κατάλληλη για ερλιχίωση, ακόμα και χωρίς εξετάσεις. Δίνεις στο φαγητό του την κατάλληλη δοσολογία και από τα δύο, ώστε ότι και από τα δύο να έχει, τουλάχιστον να μην χειροτερέψει μέχρι να πιαστεί. Δεν είναι ότι καλύτερο να δίνουμε φάρμακα αν δεν μεσολαβήσει επίσκεψη σε γιατρό και ίσως δεν χρειάζονται, αλλά σε μια τέτοια περίπτωση αυτή η τακτική μπορεί να φανεί σωτήρια.
Ακου...μόνο επειδή η κατάστασή του μπορεί να είναι επείγουσα...
Κάνε την εξής προσπάθεια: έχε μαζί σου έναν οδηγό [το λουρί, ξέρεις] έχε το κρεμασμένο στον καρπό του χεριού σου, με το οποίο τον ταίζεις, σε μεγάλη χαλαρή θηλιά. Εχεις καταλάβει πως μπορείς να το κάνεις αυτό; Την θηλιά εννοώ... Απλώς, περνάς την άκρη με το κλιπ, μέσα από το χερούλι. Δοκίμασέ το, να δεις πόσο εύκολα, γίνεται έτσι θηλιά. Και όση ώρα τρώει από το χέρι σου κάτι πάαααρα πολύ λαχταριστό, προσπάθησε με το άλλο, να περάσεις πάρα πολύ ήρεμα, την θηλιά μέσα από το κεφάλι του.
Από δω και πέρα, δύο τεινά:
- Αν το πάρει χαμπάρι αμέσως και αντιδράσει και φύγει και μείνεις με την θηλιά στο χέρι, μπορεί να μην σε ξαναεμπιστευτεί. Από δύσκολα, έως καθόλου.
- Αν το πάρει χαμπάρι, φτάσει η θηλιά στον στόχο της και δεν αντιδράσει, είναι καλό εννοείται. Μπορεί αν τραβήξεις απαλά, να σε ακολουθήσει. Αν όχι, αν αντιδράσει με πανικό, πρέπει να έχεις σκεφτεί εκ των προταίρων, πόσο αποφασισμένος είσαι. Θα πρέπει το αναγκαστικό σφίξιμό σου, να είναι αποφασιστικό στον λαιμό του. Ακόμη κι αν χτυπιέται. Δεν πρέπει να διστάσεις δευτερόλεπτο. Προσπάθησε να κρατήσεις την ηρεμία και το σταθερό σου κράτημα, να μην του βάλεις τις φωνές, αλλά και να μην τον αφήσεις να φύγει. Δεν θα έχεις άλλη ευκαιρία. Καλού-κακού, φοράς χοντρό μπουφάν ή ότι νομίζεις θα χρειαστεί, για να προστατεύσεις τα χέρια σου. Θα έχεις μαζί σου τον μπαμπά σου, αλλά οι κινήσεις σας να είναι ήρεμες. Σε καμμία περίπτωση, μην τον αφήσεις να φύγει, με την θηλιά στον λαιμό. Σε καμμία.
Ξέρω...ακούγεται ακατόρθωτο. Να ξέρεις, ότι δεν το βγάζω απ'το μυαλό μου. Το έχω κάνει. Με θηρίωδη τσοπάνη που χτυπιόταν σαν χταπόδι. Ηταν όμως, έτσι κι αλλιώς, φουλ επιθετικός σε ανθρώπους. Ευτυχώς, επειδή ήταν χειμώνας, φόραγα χοντρό μπουφάν, και την γλίτωσα μόνο με μελανιές. Και περίμενα μια ολόκληρη ώρα, με την καρδιά να χτυπάει ταμπούρλο, μέχρι να φανεί κάποιος, να βοηθήσει.
Σκέψου το, αν θέλεις να το κάνεις. Πρέπει να είσαι 1000% αποφασισμένος, να περάσει το δικό σου. Προσωπική μου εκτίμηση [μην ρωτήσεις γιατί] ότι δεν θα γυρίσει να σε δαγκώσει. Θα προσπαθήσει όμως να φύγει. Κι εκεί, το κράτημά σου, πρέπει να είναι απόλυτο.
Κάνε την εξής προσπάθεια: έχε μαζί σου έναν οδηγό [το λουρί, ξέρεις] έχε το κρεμασμένο στον καρπό του χεριού σου, με το οποίο τον ταίζεις, σε μεγάλη χαλαρή θηλιά. Εχεις καταλάβει πως μπορείς να το κάνεις αυτό; Την θηλιά εννοώ... Απλώς, περνάς την άκρη με το κλιπ, μέσα από το χερούλι. Δοκίμασέ το, να δεις πόσο εύκολα, γίνεται έτσι θηλιά. Και όση ώρα τρώει από το χέρι σου κάτι πάαααρα πολύ λαχταριστό, προσπάθησε με το άλλο, να περάσεις πάρα πολύ ήρεμα, την θηλιά μέσα από το κεφάλι του.
Από δω και πέρα, δύο τεινά:
- Αν το πάρει χαμπάρι αμέσως και αντιδράσει και φύγει και μείνεις με την θηλιά στο χέρι, μπορεί να μην σε ξαναεμπιστευτεί. Από δύσκολα, έως καθόλου.
- Αν το πάρει χαμπάρι, φτάσει η θηλιά στον στόχο της και δεν αντιδράσει, είναι καλό εννοείται. Μπορεί αν τραβήξεις απαλά, να σε ακολουθήσει. Αν όχι, αν αντιδράσει με πανικό, πρέπει να έχεις σκεφτεί εκ των προταίρων, πόσο αποφασισμένος είσαι. Θα πρέπει το αναγκαστικό σφίξιμό σου, να είναι αποφασιστικό στον λαιμό του. Ακόμη κι αν χτυπιέται. Δεν πρέπει να διστάσεις δευτερόλεπτο. Προσπάθησε να κρατήσεις την ηρεμία και το σταθερό σου κράτημα, να μην του βάλεις τις φωνές, αλλά και να μην τον αφήσεις να φύγει. Δεν θα έχεις άλλη ευκαιρία. Καλού-κακού, φοράς χοντρό μπουφάν ή ότι νομίζεις θα χρειαστεί, για να προστατεύσεις τα χέρια σου. Θα έχεις μαζί σου τον μπαμπά σου, αλλά οι κινήσεις σας να είναι ήρεμες. Σε καμμία περίπτωση, μην τον αφήσεις να φύγει, με την θηλιά στον λαιμό. Σε καμμία.
Ξέρω...ακούγεται ακατόρθωτο. Να ξέρεις, ότι δεν το βγάζω απ'το μυαλό μου. Το έχω κάνει. Με θηρίωδη τσοπάνη που χτυπιόταν σαν χταπόδι. Ηταν όμως, έτσι κι αλλιώς, φουλ επιθετικός σε ανθρώπους. Ευτυχώς, επειδή ήταν χειμώνας, φόραγα χοντρό μπουφάν, και την γλίτωσα μόνο με μελανιές. Και περίμενα μια ολόκληρη ώρα, με την καρδιά να χτυπάει ταμπούρλο, μέχρι να φανεί κάποιος, να βοηθήσει.
Σκέψου το, αν θέλεις να το κάνεις. Πρέπει να είσαι 1000% αποφασισμένος, να περάσει το δικό σου. Προσωπική μου εκτίμηση [μην ρωτήσεις γιατί] ότι δεν θα γυρίσει να σε δαγκώσει. Θα προσπαθήσει όμως να φύγει. Κι εκεί, το κράτημά σου, πρέπει να είναι απόλυτο.
Αν επιχειρήσεις το παραπάνω σύστημα με το λουρί, αν θες ρίξε μια ματιά σε μερικά βιντεάκια εδώ πρώτα, για να δεις πώς λειτουργεί και ποιες μπορεί να είναι οι πιθανές αντιδράσεις του σκύλου.
Eldad Hagar - Hope For Paws - YouTube
Καλή επιτυχία και περαστικά του!
Edit: Και στην περίπτωση του ηρεμιστικού βασικά, πάλι θα βάλεις λουρί. Ο σκύλος δεν κοιμάται τελείως, απλά ζαβλακώνεται. Πάρε και μια μεγάλη πετσέτα ή κουβέρτα να τον καλύψεις, βοηθάει.
Eldad Hagar - Hope For Paws - YouTube
Καλή επιτυχία και περαστικά του!
Edit: Και στην περίπτωση του ηρεμιστικού βασικά, πάλι θα βάλεις λουρί. Ο σκύλος δεν κοιμάται τελείως, απλά ζαβλακώνεται. Πάρε και μια μεγάλη πετσέτα ή κουβέρτα να τον καλύψεις, βοηθάει.
φορα γαντια δερματινα ηλεκτροσυγκολλησης περνα τπυ μια θηλεια με λουρι και και βουτα τον,,, μια αλλη λυση ειναι οτι ολο και καποιοι απο εδω μεσα θα μενουν κοντα σε εσενα αν αναφερεις περιοχη και εχουν γνωσεις απο συληψη αδεσποτου ερθουν να βοηθησουν,,,,
ferozasea, το πρόβλημα δεν είναι που θα βρει αρκετά χοντρά γάντια, αλλά ότι υπάρχει περίπτωση να μην καταφέρει να περάσει το λουρί. Εξάλλου τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αν ένας σκύλος δοκιμάσει να δαγκώσει, θα το κάνει μόνο στις άκρες των χεριών?
Αυτό φοβάμαι περισσότερο και αν συμβεί μετά στην ουσία θα μείνει αβοήθητος.
Και γω το ίδιο πιστεύω, δε δείχνει κανένα απολύτως σημάδι επιθετικότητας, μόνο φόβου.
Λέω να δοκιμάσω πρώτα το calmivet και αν δε πιάσει τότε να δοκιμάσω τη θηλιά, αν κάνω πρώτα τη δοκιμή με τη θηλιά και αποτύχει φοβάμαι πως δε θα έχω την ευκαιρία να δοκιμάσω με το ηρεμιστικό.
Μένω στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, αν κάποιος θέλει/μπορεί/ξέρει να βοηθήσει θα ήταν ότι καλύτερο
Καλησπέρα,
Σήμερα το πρωί πήγα στο γιατρό, έχοντας τραβήξει αρκετές και κοντινές φωτό του κανέλλου.
Η γνώμη του γιατρού ήταν να μη δοκιμάσουμε calmivet γιατί ρισκάρουμε σε περίπτωση που έχει θέμα με νεφρά/καρδιά. Με βάση τις εικόνες ο γιατρός πρότεινε να συνεχίσει την αντιβίωση (augmentin) για 5 μέρες ακόμα και μου έδωσε και 2 φάρμακα για λεισμανίαση και ερλιχίωση (εκτίμησή του ότι έχει και τα 2), με την ελπίδα ότι θα συνηθίσει ακόμα περισσότερο την παρουσία μου και σιγά σιγά θα μπορέσω να τον πάω και από εκεί. Το αρνητικό είναι ότι θα πάρει πολλά χάπια (και ειδικά το ένα για πολύ καιρό), αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση.
Πραγματικά ελπίζω να παν όλα καλά.
Σήμερα το πρωί πήγα στο γιατρό, έχοντας τραβήξει αρκετές και κοντινές φωτό του κανέλλου.
Η γνώμη του γιατρού ήταν να μη δοκιμάσουμε calmivet γιατί ρισκάρουμε σε περίπτωση που έχει θέμα με νεφρά/καρδιά. Με βάση τις εικόνες ο γιατρός πρότεινε να συνεχίσει την αντιβίωση (augmentin) για 5 μέρες ακόμα και μου έδωσε και 2 φάρμακα για λεισμανίαση και ερλιχίωση (εκτίμησή του ότι έχει και τα 2), με την ελπίδα ότι θα συνηθίσει ακόμα περισσότερο την παρουσία μου και σιγά σιγά θα μπορέσω να τον πάω και από εκεί. Το αρνητικό είναι ότι θα πάρει πολλά χάπια (και ειδικά το ένα για πολύ καιρό), αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση.
Πραγματικά ελπίζω να παν όλα καλά.
Zylapour οπωσδήποτε 6μηνο. Ευτυχώς είναι φθηνό. Το άλλο δεν το ξέρω.
Το θέμα είναι, ότι θα πρέπει να κάνει εξετάσεις ρε γαμώτο.
Και για τίτλους και λόγω της χορήγησης zylapour, πρέπει να τσεκάρονται τα νεφρά του, γιατί μπορεί να πληγούν.
Νομίζεις ότι μπορείς ίσως, σε πρώτη δόση, να του φορέσεις απλώς ένα περιλαίμιο;
Χωρίς λουρί. Χωρίς να προσπαθήσεις να τον τραβήξεις.
Αν όχι ακόμη, ξεκίνα να προσπαθείς μόνο, να τον χαιδέψεις στον λαιμό του. Από την κάτω μεριά πρώτα. Στο "καρύδι", κατάλαβες. Και σιγά-σιγά και δήθεν ατάραχα και αμέριμνα, προχώρα με το χέρι σου προς το πλάι, προς τα αφτιά που συνήθως τους αρέσει να τα ξύνουν και προς τον σβέρκο. Ισα...να συνηθίσει την κίνηση και την επαφή. Μόνο αυτό. Ισως...όσο τον ταίζεις με το ένα χέρι, να δουλεύεις ύπουλα με το άλλο
Το θέμα είναι, ότι θα πρέπει να κάνει εξετάσεις ρε γαμώτο.
Και για τίτλους και λόγω της χορήγησης zylapour, πρέπει να τσεκάρονται τα νεφρά του, γιατί μπορεί να πληγούν.
Νομίζεις ότι μπορείς ίσως, σε πρώτη δόση, να του φορέσεις απλώς ένα περιλαίμιο;
Χωρίς λουρί. Χωρίς να προσπαθήσεις να τον τραβήξεις.
Αν όχι ακόμη, ξεκίνα να προσπαθείς μόνο, να τον χαιδέψεις στον λαιμό του. Από την κάτω μεριά πρώτα. Στο "καρύδι", κατάλαβες. Και σιγά-σιγά και δήθεν ατάραχα και αμέριμνα, προχώρα με το χέρι σου προς το πλάι, προς τα αφτιά που συνήθως τους αρέσει να τα ξύνουν και προς τον σβέρκο. Ισα...να συνηθίσει την κίνηση και την επαφή. Μόνο αυτό. Ισως...όσο τον ταίζεις με το ένα χέρι, να δουλεύεις ύπουλα με το άλλο
