Πολύ καλησπέρα. . .

[io maria]

Δεν νομιζω οτι ειναι επιθετικοτητα. Μαλλον δεν εκτονωνεται αρκετα και δεν ξερει που να διοχετευσει την ενεργεια του.
Καντε μερικες ασκησεις κατα την διαρκεια της μερας οσον αφορα το παρκο. Θα πρεπει να δει το παρκο σαν το "δωματιο" του. Ενα χωρος δικο του για να χαλρωνει και να αποσυρεται κτλ κτλ. Μια αναζητηση με θεμα το crate θα σας λυσει αρκετες αποριες.
Επισης kong για κουταβια και μασουλητηρια.

Η Froggy μου που ειναι σχεδον 5 μηνων αν και δεν εχει προβλημα να μενει μονη της αν την κλεισω (μαζι με την "αδελφη" της) στο δωματιο τους χαλαει τον κοσμο γιατι θελει να ειναι μαζι μας.
Αλλα το βραδυ ακομα και αν ερθει στην κρεββατοκαμαρα μου φευγει οταν της λεμε πηγαινε στο κρεββατι σου.
Δεν εγινε απο την μια μερα στην αλλη φυσικα αλλα σταδιακα τα καταφεραμε να εχουμε το 95% και δουλευουμε και το αλλο 5%

 

[l.Kyveli]

Βέβαια, είχε μασήσει για τα καλά το ένα πόδι του τραπεζιού και μια σαγιονάρα. . .

Δεν ξέρω τί κάνουμε λάθος . . . Έχει αρχίσει και γίνεται επιθετικός . . .

Kάνετε το ένα λάθος μετά το άλλο . Αφού τρέχατε κάθε φορά που έκλαιγε και έμαθε ότι τελικά θα περάσει το δικό του με το πολύ κλάμα μετά αποφασίσατε ότι τον ενοχλεί ο περιορισμός οπότε ακυρώσατε όλα τα βράδυα που δεν κοιμηθήκατε για να τον μάθετε να κοιμάται στο πάρκο και τον αφήσατε ελεύθερο σε όλο το καθιστικό. Αποτέλεσμα: άρχισε να μασουλάει ότι γούσταρε γιατί δεν είχε κανέναν να τον σταματήσει και τώρα θα δυσκολευτείτε διπλά να τον μάθετε το πάρκο.
Δεν είναι όμως αργά, σταματήστε τις ελευθερίες το βράδυ και κάντε υπομονή αγνοόντας τον κάποια βράδυα. Εάν δεν είχατε υπαναχωρήσει θα είχε μάθει ήδη τον περιορισμό. Δεν είναι αργά εννοείται.

Τι εννοείς ότι έχει αρχίσει να γίνεται επιθετικός; Mήπως αρχίσατε εσείς να κουράζεστε. Θέλει υπομονή το κουταβάκι 1 μήνα σίγουρα, μετά όλα φτιαχνουν και παίρνουν τον δρόμο τους.

 

[smoodah]

Τι εννοείς ότι έχει αρχίσει να γίνεται επιθετικός; Mήπως αρχίσατε εσείς να κουράζεστε. Θέλει υπομονή το κουταβάκι 1 μήνα σίγουρα, μετά όλα φτιαχνουν και παίρνουν τον δρόμο τους.

Όταν λείπουμε από το σπίτι και γυρίζω πρώτη εγώ, ο Έκτορας αρχίζει να τρέχει σαν τρελός μέσα στο σπίτι, δαγκώνει όλα τα έπιπλα (έχετε να προτείνετε κάποιο ξύλινο αντικατάστατο γι αυτό; ), δαγκώνει κι εμένα (κάτι μεταξυ παιχνιδιού και επίθεσης) και ορισμένες φορές μου γρυλίζει κιόλας. Αυτό μου δημιουργεί και εμένα νευρικότητα την οποία απ'όσο καταλαβαίνω την περνάω και σε εκείνον με αποτέλεσμα όλο αυτό το φαύλο κύκλο μέχρι να γυρίσει ο άντρας μου. Μετά ηρεμεί.

Σίγουρα δεν έχουμε την υπομονή που είχαμε μία εβδομάδα πριν αλλά, όσο μπορούμε, του συμπεριφερόμαστε πολύ γλυκά και ήρεμα.

 

[Orilis]

Το πρώτο μισάωρο που μπαίνετε στο σπίτι προσποιηθείτε ότι δεν έχετε σκύλο... Καμία σημασία, όσο κι αν προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή... Τουλάχιστον για τον πρώτο καιρό!