Πηγή της αγάπης μας?

[Chloe]

Γνωστή μου, ψυχίατρος, η οποία θεωρείται και πάρα πολύ καλή μάλιστα, μου είπε ότι η αγάπη για τα σκυλιά έχει σχέση με εμπειρίες των παιδικών χρόνων μας.
Μου είπε συγκεκριμένα ότι συνήθως οι άνθρωποι που αγαπούν ως ενήλικοι τα σκυλιά πολύ, μεγάλωσαν με υπερπροστατευτικούς και / ή καταπιεστικούς γονείς με αποτέλεσμα να έχουν την ανάγκη να χαρίσουν μια αγάπη αυτού του τύπου σε πλάσματα που γίνονται ευτυχή όταν την αποδέχονται.
Άλλοι, μεγάλωσαν με γονείς ΠΟΛΥ αυστηρούς και / ή αδιάφορους που δεν τους έδιναν πολλή τρυφερότητα, με αποτέλεσμα να αποζητούν άμεση ανταπόκριση (κούνημα ουράς, χαρούλες κ.λπ.) σε δικό τους κάλεσμα φροντίδας.
Άλλοι τέλος, λόγω του χαρακτήρα των γονιών τους, ήταν εσωστρεφή, μοναχικά παιδιά στο σχολείο, με αποτέλεσμα να χρειάζονται την απλή και άμεση επαφή που δεν τους εκθέτει σε κινδύνους. Να χρειάζονται δηλαδή την ασφαλή κοινωνικοποίηση.
Υπ' όψιν: Η γιατρός αυτή λατρεύει τα σκυλιά και ζει με την οικογένειά της και έναν κούκλο Αγίου Βρενάρδου.

 

[denis]

Γνωστή μου, ψυχίατρος, η οποία θεωρείται και πάρα πολύ καλή μάλιστα, μου είπε ότι η αγάπη για τα σκυλιά έχει σχέση με εμπειρίες των παιδικών χρόνων μας.
Μου είπε συγκεκριμένα ότι συνήθως οι άνθρωποι που αγαπούν ως ενήλικοι τα σκυλιά πολύ, μεγάλωσαν με υπερπροστατευτικούς και / ή καταπιεστικούς γονείς με αποτέλεσμα να έχουν την ανάγκη να χαρίσουν μια αγάπη αυτού του τύπου σε πλάσματα που γίνονται ευτυχή όταν την αποδέχονται.
Άλλοι, μεγάλωσαν με γονείς ΠΟΛΥ αυστηρούς και / ή αδιάφορους που δεν τους έδιναν πολλή τρυφερότητα, με αποτέλεσμα να αποζητούν άμεση ανταπόκριση (κούνημα ουράς, χαρούλες κ.λπ.) σε δικό τους κάλεσμα φροντίδας.
Άλλοι τέλος, λόγω του χαρακτήρα των γονιών τους, ήταν εσωστρεφή, μοναχικά παιδιά στο σχολείο, με αποτέλεσμα να χρειάζονται την απλή και άμεση επαφή που δεν τους εκθέτει σε κινδύνους. Να χρειάζονται δηλαδή την ασφαλή κοινωνικοποίηση.
Υπ' όψιν: Η γιατρός αυτή λατρεύει τα σκυλιά και ζει με την οικογένειά της και έναν κούκλο Αγίου Βρενάρδου.

Τους επιασε όλους με λίγα λόγια ... ωραία ανάλυση

 

[ROTTIE]

Προσυπογράφω αυτά που σου είπε η ψυχίατρος, τα οποία μας οδηγούν αυτομάτως στα εξής συμπεράσματα:

1. Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται το all time classic: «Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα»

2. Είμαστε όλοι ανεξαιρέτως, για το ντιβάνι της ψυχανάλυσης για να βγάλουμε τα εσώψυχα μας, ξεθάβοντας τις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων και όλα αυτά που μας πλήγωσαν και μας ανάγκασαν να τα κλείσουμε στις ψυχές μας και να μην τα εκφράσουμε ποτέ διότι οι παιδικές φωνουλες είναι πολύ αδύναμες για να ακουστούν…

Ας θυμηθούμε λοιπόν, τα δώρα που ποτέ δεν πήραμε, το χάδι που στερηθήκαμε, την προσοχή που δεν λάβαμε και τα «Μπράβο» που δεν ακούσαμε και ας κλάψουμε στον ώμο του ψυχαναλυτή μας (μήπως να κανονίσουμε group therapy για να μας έρθει φτηνότερα? :lol

 

[sir-elric]

ρε τελικα ειμαι πολυ χωντροπετσος! ασε που δεν πεφτω σε καμια απο τις περιπτωσεις της φιλης σου.

το να τα αγαπαμε να τα γουσταρουμε για αυτο που ειναι τις περασε τις φιλης σου απο το μυαλο! η ειναι και αυτο καποιο φαλικ συνδρομο που χανεται στο υποσυνηδητο

 

[kango1]

Δηλαδή άλλη περίπτωση δεν παίζει να είναι..?
Κοίτα που θα συμφωνήσω με τον απο πάνω..:lol::lol::lol
Να τα αγαπάμε δηλ. απλά επειδή μας αρέσουν τα σκυλιά δεν παιζει?..
Πρέπει σώνει και καλά να είμαστε όλοι για δέσιμο..

 

[ROTTIE]

ρε τελικα ειμαι πολυ χωντροπετσος! ασε που δεν πεφτω σε καμια απο τις περιπτωσεις της φιλης σου.

το να τα αγαπαμε να τα γουσταρουμε για αυτο που ειναι τις περασε τις φιλης σου απο το μυαλο! η ειναι και αυτο καποιο φαλικ συνδρομο που χανεται στο υποσυνηδητο

Άσε τα λόγια και έλα και συ στο group therapy!
Μπορεί να θυμηθείς το κόκκινο μηλαρακι-γλειφιτζούρι, που παρόλο που είχες λυσσάξει (διότι ήσουν απαιτητικό, το σκασμένο), να σου αγοράσουν εκείνη την αποφράδα ημέρα (δεκαπενταύγουστος ήταν θαρρώ…) στο πανηγύρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μπογιάτι, ΠΟΤΕ δεν σου πήραν! =P~

:lol: :lol: :lol:

Πέρα από την πλάκα, θεωρώ πως σίγουρα υπάρχει κάποιος λόγος που κάποιοι είναι κυνοφιλοι και κάποιοι όχι…

 

[nikos_x]

Eγω απτα 5 μου αν δεν φροντιζω καποιο ζωακι παθαινω κρισεις...χαχαχα δεν πεφτω κατω και χτυπιεμαι,απλα νιωθω πως μ λειπει αυτη η ωραια ευθηνη.
Οταν πεθανε ο σκυλος μ,περα απτισ τυψεις ,ειχα και το κενο!!!φροντιζα και παλι τις γατες της γιαγιας μου,το καναρινι της μανας μου...επρεπε να ασχολουμε με ενα ζωο(ειναι κ η αδερφη μ αλλα δεν μετραει...μου χα χα).
μολις βρηκα τη Χιονα ενιωσα παλι ''γεματος''.Μια ζωη ετσι θα ειμαι.

 

[xritaki]

Ναι.. ειμαστε γαμω τα παιδια!! νομιζω ειναι και θεμα παιδειας.. π.χ. γιατι τα γερμανακια μου αγαπανε σχεδον ολοι τα σκυλια κσι εχουν κςι απο ενα..? παντως ξερω απο μενα οτι η ριτουλα ειναι ενα πλασμα που μπορω να επιτρεψω στον εαυτο μου να την αγαπησει χωρις να φοβαμαι οτι θα προδωθω.. και επισης την αγαπησα με τον καιρο πιο πολυ βλεποντας ποσο αναγκη μας εχει.. εχει μονο εμας.. και αυτο με κανει να νιωθω μεγαλη ευθυνη και τρυφεροτα απεναντι στη δεσποινις κοντοσκυλακι μου
οποτε.. ειμαι για δεσιμο? η ντσου? να ξερω.. σιγουρα η πρωτη αιτια κατι υποδηλωνει.. γκρουπ θεραπι ε?

 

[Chloe]

Όσοι χρήζουν ψυχανάλυσης δεν είναι "για δέσιμο" όπως το λέτε. Αλλιώς να μας δέσουν όλους μαζί να ησυχάσουμε

 

[xritaki]

απλα νομιζω οτι φοβαμαι να αγαπησω ανθρωπους κατι λεει.. σιγουρα οχι κατι για τη δημιουργο μου.. αλλα ισως για αλλους παντως αν ειναι να με δεσουν για το ριτονι να με δεσοθν να ρθειτε και σεις μαζι με τα μπουμπουκια σας να κανουμε ενα ντογκ φριεντλι τρελαδικο

 

[kango1]

Λοιπόν έχω μια ιδέα..να πάμε όλοι μαζί σε ένα ψυχολόγο να μας κάνει και καλύτερη τιμή..

Πλακα πλακα οι άλλοι..ξέρετε ποιοι.. οι μη φιλόζωοι κάπως έτσι θα μας βλέπουν..για δέσιμο..!!!

Ελα...βανάκι για το Δάφνι..όλοι μαζί...:lol::lol:

 

[galazio]

γιατι ρε παιδια,η εννοια του ψυχολογου ,παντα φερνει στο μυαλο μας "δεσιμο" ,"δαφνι" και λοιπα?
κατα τ' αλλα,συμφωνω με ντενις

 

[dali]

Εμένα η άποψή μου είναι ότι τα πάντα έχουν να κάνουν κατά βάση με τα παιδικά μας χρόνια άρα και η αγάπη μας για τα σκυλάκια.Εάν μεγαλώσεις σε οικογένεια που αγαπάει τα ζώα έχεις πολλές πιθανότητες να βγεις έτσι και συ.Όπως και αν τα μισείς ή τα φοβάσαι όπως πολλοί άλλοι.
Δεν είμαι σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις ακριβώς αλλά μικρές στιγμές με αυτά τα στοιχεία (όπως το γλυφιτζούρι που είπε η Rottie) λογικά θα έχω και μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο.
Παρ'όλα αυτά δεν πιστεύω ότι είμαστε για δέσιμο...

 

[DASTY]

να χαρίσουν μια αγάπη αυτού του τύπου σε πλάσματα που γίνονται ευτυχή όταν την αποδέχονται.

αν γουσταρεις τα αλογα τι σημαινει?
τι νιατα ειχες?ρωτα την ψυχολογο σε παρακαλω.....ισχυουν τα ιδια η' παιζει ρολο το μεγεθος?

 

[xritaki]

τωρα θα λεγα καμια καφριλα για το ρολο του μεγεθους αλλα φοβαμαι τον αντμιν
παντως σιγουρα σημαινει πλουσια νιατα γιατι απο οτι ξερω το σπορ ειναι κομματακι ακριβο

 

[vaso]

Είναι ακριβό το άτιμο..

Εμένα μπορώ να πώ ότι η ανάλυση της ψυχολόγου με καλύπτει τουλάχιστον ως προς το υπερπροσταυτευτικό..

 

[DASTY]

αν εισαι εργατικος και δεν σιχαινεσαι την κοπρια σου βγαινει οικονομικα
εγω ρωτησα κατι συγκεκριμενο αν το μεγεθος του ζωου εχει σχεση με την παιδικη μας ηλικια

 

[vaso]

Ενδιαφέρον και το πρώτο και το δεύτερο..
Αντίστοιχα μπορεί να έχει σχέση και με το μέγεθος του σκύλου μας..Λίζα για ρώτα..

 

[LUNA07]

πολυ ενδιαφερον το θεμα....εγω που εχω και τα δυο μεγεθη ....ειμαι διχασμενη προσωπικοτητα?????

 

[Chloe]

Παιδιά δεν έχω ιδέα! Θα τη ρωτήσω αν την ξαναβρώ εύκαιρη! Πάντως μη συγχέετε τον ψυχίατρο με τον ψυχολόγο. Ο ψυχίατρος είναι ΓΙΑΤΡΟΣ!