Πανικός! Μου το έσκασε....

[madicta]

Και ξαφνικά όλα τα άλλα θέματα που έχουμε με την Πίσσα μου φαίνονται ανούσια. Δεν πάει να τα κάνει μέσα στο σπίτι, να μην ακούει κάνα δύο εντολές, ή να μην μπορώ να μπω μπροστά της στη βόλτα;

Εδώ μου το έσκασε και διέσχισε ολόκληρο τετράγωνο πριν σταματήσει (για χάδια το κωλόσκυλο) σε έναν περαστικό που βρέθηκε στο δρόμο της...

Πάλι καλά βέβαια που έτυχε εκί ο άνθρωπος και σταμάτησε η δαιμονισμένη, αλλιώς ακόμα θα έτρεχα (με τις παντόφλες και τις πυτζάμες!!). Πάω να την πιάσω, να μου φεύγει!! Αλλά από κοντά τον περαστικό, μη χάσει και το χάδι... Κάπως έτσι κατάφερα να τη γραπώσω. (το τι άκουσα από τον άνθρωπο, που την είχα λυτή και χωρίς ταυτότητα δε λέγεται. Και άντε να εξηγήσεις την κατάστασή σου και ότι δεν μου το έσκασε επειδή την έπνιγα. Το βλέμα της περιφρόνησης δεν το γλύτωσα)

Τώρα έχω ηρεμίσει κάπως, τις δύο πρώτες ώρες με χτύπησε τρελός πανικός. Τι ήθελα και το έκλεισα σε ένα σπίτι το καημένο που έχει μάθει να ζει στους δρόμους, εγώ δεν κάνω για σκυλιά, τι της έκανα κι έπαψε να μ' αγαπά (από το γνωστό ρεφρενάκι) και άλλα τέτοια έμορφα.

Βαθιές ανάσες, το σκέφτηκα πιο ψύχραιμα και συνειδητοποιήσα ότι τις τελευταίες ώρες πριν την κοπανίσει, 1.την έβρεξα (γιατί πριν λίγη ώρα, στη βόλτα, είχε κάτσει σε σκ*τά), 2. την τάισα μέσα στο μπάνιο (να το συνδέσει με κάτι καλό, τρομάρα μου), 3. ξεκίνησα να σκουπίζω. Ιδίως αυτό με το σκούπισμα, είναι το αποκορύφωμα, σιχαίνεται τα κοντάρια (με τη χειρός ήμουν). Άνοιξα την πόρτα να τινάξω το χαλάκι και όπου φύγει - φύγει η μικρά.

Και οκ, δικαιολογώ πολλά... Αλλά τόσο πολύ να μη με εμπιστεύεται που σταμάτησε στον πρώτο (1000% άγνωστο) για παρηγοριά; Και πώς κερδίζεις την εμπιστοσύνη του κωλόσκυλού σου;;

 

[Berna]

Πόσο καιρό την έχετε;

Από δική μου εμπειρία, η σχέση φτιάχνεται με την εκπαίδευση, οκ οι βόλτες, τα χάδια, το φαΐ, αλλά με την εκπαίδευση αρχίζετε να "καταλαβαίνεστε", ο σκύλος μαθαίνει τα όριά του και τα όριά σου και εσύ επίσης τα δικά του... Μερικά σκυλιά (όπως ο δικός μου) είναι ανθρωποκεντρικά, θα πάνε να χαϊδευτούν σε όποιν να'ναι, αλλά η ουσία είναι όταν αρχίσεις να απομακρύνεσαι και το φωνάξεις, να έρθει μαζί σου.

 

[sea-mol]

Καλά ακόμη δεν έχετε προλάβει να εδραιώσετε σχέση, και επίσης όντας πρώην αδέσποτο δεν σε έχει και τόσο ανάγκη.
Οπότε όπως σου είχαν πει εισαγωγικά και τα εμπειρότερα μέλη, πήγαινε τα πράγματα σιγά-σιγά.
Απανωτές αρνητικές εμπειρίες όπως τις περιέγραψες είναι πιθανό να δημιούργησαν κάποια δυσφορία.
Ακόμη και το να ασχολείσαι πολύ μαζί της (που σου φαίνεται καλό) για αυτήν είναι ακόμα κάτι πρωτόγνωρο.

 

[madicta]

Πόσο καιρό την έχετε;

Από δική μου εμπειρία, η σχέση φτιάχνεται με την εκπαίδευση, οκ οι βόλτες, τα χάδια, το φαΐ, αλλά με την εκπαίδευση αρχίζετε να "καταλαβαίνεστε", ο σκύλος μαθαίνει τα όριά του και τα όριά σου και εσύ επίσης τα δικά του... Μερικά σκυλιά (όπως ο δικός μου) είναι ανθρωποκεντρικά, θα πάνε να χαϊδευτούν σε όποιν να'ναι, αλλά η ουσία είναι όταν αρχίσεις να απομακρύνεσαι και το φωνάξεις, να έρθει μαζί σου.

Είμαστε μαζί περίπου ένα μήνα (5 βδομάδες για την ακρίβεια). Εκπαίδευση (αυτήν που μπορώ τουλάχιστον) κάνω από την αρχή. Είμαστε στις μια 10αριά εντολές, άλλες με περισσότερη και άλλες με λιγότερη επιτυχία.... Βλακείες βέβαια, γιατί αν σκεφτεί κανείς ότι την ώρα που έπρεπε δεν άκουσε ούτε το όνομά της, τι σημασία έχει αν δεμένη εκτελεί το κάτσε-μείνε;

αλά ακόμη δεν έχετε προλάβει να εδραιώσετε σχέση, και επίσης όντας πρώην αδέσποτο δεν σε έχει και τόσο ανάγκη.
Οπότε όπως σου είχαν πει εισαγωγικά και τα εμπειρότερα μέλη, πήγαινε τα πράγματα σιγά-σιγά.
Απανωτές αρνητικές εμπειρίες όπως τις περιέγραψες είναι πιθανό να δημιούργησαν κάποια δυσφορία.
Ακόμη και το να ασχολείσαι πολύ μαζί της (που σου φαίνεται καλό) για αυτήν είναι ακόμα κάτι πρωτόγνωρο.

To ότι δεν έχουμε προλάβει να εδραιώσουμε σχέση το καταλαβαίνω. αλλά πώς δένεσαι με ένα σκυλί με το οποίο δεν ασχολέίσαι; (απορία, όχι ειρωνία)

 

[Berna]

Είμαστε μαζί περίπου ένα μήνα (5 βδομάδες για την ακρίβεια).

Είναι πολύ νωρίς ακόμα... Επίσης παίζει ρόλο και η ζωή που είχε πριν, πόσα χρόνια έμεινε στο δρόμο; Πρέπει να συνηθίσει σιγά σιγά, όλα αυτά είναι καινούρια για αυτήν...

 

[madicta]

Είναι πολύ νωρίς ακόμα... Επίσης παίζει ρόλο και η ζωή που είχε πριν, πόσα χρόνια έμεινε στο δρόμο; Πρέπει να συνηθίσει σιγά σιγά, όλα αυτά είναι καινούρια για αυτήν...

Δεν είμαι καθόλου σίγουρη τι διάστημα έχει περάσει στο δρόμο. Αυτό που υποθέτω με σχετική σιγουριά είναι ότι έρχεται από σπίτι (άλλωστε φορούσε λουράκι) και ότι έχει φάει τουλάχιστον καμιά κλωτσιά από τον παλιό της ιδιοκτήτη, γιατί έχει κόλημα με τα κοντάρια (όπως έλεγα και στην αρχή) και με τις πόρτες. Αν δεν της είναι σαφές ότι μπορεί να περάσει μια πόρτα (και κάποιες φορές ακόμα και αφού της γίνει σαφές αυτό) δεν περνάει για κανένα λόγο και άλλωτε η πρόσκληση να περάσει την πόρτα την τρομοκρατεί.

Ναι, το αντιλαμβάνομαι ότι ο χρόνος είναι λίγος και συμφωνώ. Απλά απογοητεύτηκα τελικά από τη μία και από την άλλη αναρωτιέμαι αν ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα τελικά δουλεύει, ή όχι.

 

[roky + maroyso]

μην στεναχωριεσε που εφυγε...θα μαθει σιγα σιγα
εχω φαει εγω αποριψη απο τον ροκυ...το τι ρεζιλικι μεστους δρομους να προσπαθω να τον πιασω...αστα

 

[madicta]

μην στεναχωριεσε που εφυγε...θα μαθει σιγα σιγα
εχω φαει εγω αποριψη απο τον ροκυ...το τι ρεζιλικι μεστους δρομους να προσπαθω να τον πιασω...αστα

Και σεις ε; Σου έφευγε γενικά όταν άνοιγες την πόρτα, ή μια στο άσχετο όπως η δικιά μου; Έκανες κάτι γι αυτό;

Μου ήρθε ο κακός θάνατος... το ένα δευτερόλεπτο έτρεχε σα δαιμονισμένη και το δεύτερο είχε κάτσει (κανονικό κάθισμα όμως), σηκωμένα αυτιά και έκανε γλύκες στον άγνωστο Τι να πω...; Να δω πότε θα καταφέρω να βγάλω ένα μήνα στο συν μπας και αρχίσουμε εκπαίδευση

 

[mareco]

madicta βιάζεσαι...να βγάλεις συμπεράσματα και γενικώς...
Αν κάτσω εγώ να σου απαρριθμήσω πόσες φοβίες της Δάφνης, που την έχω ήδη σχεδόν 2,5 χρόνια δουλεύουμε ακόμη, θα νοιώσεις ξαφνικά πολύ χαρούμενη Ξεπεράσαμε πάρα πολλά πράγματα. Α ρ γ ά και σταθερά. Και αν δεν θέλει να κάνει κάτι δεν το πιέζω. Θα γίνει κάποια στιγμή. Να σκεφτείς ότι μέσα στο σπίτι 2,5 χρόνια τώρα μέσα σε 2 δωμάτια όλα κι όλα, δεν έχει περάσει ποτέ από το ένα στο άλλο, γιατί μεσολαβεί από παρκέ σε παρκέ...1 τετραγωνικό πλακάκια... Η μόνη ώρα που τα περνάει μαλλιοκούβαρα είναι για να βγούμε από το σπίτι για βόλτα και όταν στην από κει μεριά, φοβηθεί πολύ από μπουμπουνητά ή γύφτους με ντουντούκες και έρχεται στην από δω, για να κρυφτεί. Είναι ο ορισμός του χαδιάρικου σκυλιού και την φωνάζω να έρθει για χάδια και δεν έρχεται όσο και να ψοφάει για δαύτα. Πως να περάσει τα πλακάκια; Στην κουζίνα που έχει πλακάκια, δεν έχει μπει ποτέ. Δεν μπαίνει που να την στρώσω με μπριζόλες. Λοιπόν...μην βιάζεσαι, μην απογοητεύεσαι αλλά να έχεις πάντα τα μάτια σου 14. Να πέρνεις συνεχώς μέτρα ασφαλείας. Ακόμη κι αν νομίζεις ότι δεν χρειάζονται. Ελπίζω την έχεις τσιπάρει έτσι;

 

[roky + maroyso]

Και σεις ε; Σου έφευγε γενικά όταν άνοιγες την πόρτα, ή μια στο άσχετο όπως η δικιά μου; Έκανες κάτι γι αυτό;

Μου ήρθε ο κακός θάνατος... το ένα δευτερόλεπτο έτρεχε σα δαιμονισμένη και το δεύτερο είχε κάτσει (κανονικό κάθισμα όμως), σηκωμένα αυτιά και έκανε γλύκες στον άγνωστο Τι να πω...; Να δω πότε θα καταφέρω να βγάλω ένα μήνα στο συν μπας και αρχίσουμε εκπαίδευση

εγω δεν τον εχω μεσα στο σπιτι τον εχω δεμενο εξω και τον βγαζω βολτες αλλα γενικος ο ροκυ ειναι πολυ ενθουσιωδης και τρελενετε οποτε λυνετε και αρχιζει και τρεχει και εγω σαν την τρελοι μεσα στους δρομους να τον κυνηγαω!!! ΚΑΤΙ ΝΕΥΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΣΟΥ ΕΡΧΕΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ!!! ΝΩΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΗς ΜΑΘΕΙΣ ΜΟΛΙΣ ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΠΟΡΤΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ (ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΗΡΕΜΟ ΣΚΥΛΙ)
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΑΣΤΟ
ΕΕΕ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΙΟΤΑ ΑΠΛΩΣ ΤΟΝ ΕΧΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΛΩΝΩ ΚΑΙ ΤΕΤΙΑ...ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΑΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΩ ΚΑΘΙΣΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΩ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΑΚΥΡΟ ΦΕΥΓΕΙ

 

[mareco]

maroyso η εικόνα που περιγράφεις παραπάνω, του αλυσσοδεμένου όλη μέρα σκυλιού που "τρελαίνεται όταν λύνεται" και παίρνει τους δρόμους και τον κυνηγάς, δεν είναι για χαμογελαστές φατσούλες, κούκλα μου. Αντιθέτως...

 

[roky + maroyso]

maroyso η εικόνα που περιγράφεις παραπάνω, του αλυσσοδεμένου όλη μέρα σκυλιού που "τρελαίνεται όταν λύνεται" και παίρνει τους δρόμους και τον κυνηγάς, δεν είναι για χαμογελαστές φατσούλες, κούκλα μου. Αντιθέτως...

ΟΧΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΦΑΤΣΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ...ΓΙΑ ΠΙΟ ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΟ ΣΚΥΛΟ ΜΙΛΑΣ..ΕΕΕ ΟΧΙ ΟΛΗ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΕΙ ΣΤΡΑΒΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΠΩ ΒΟΛΤΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΕΛΙΜΕΝΟ ΣΚΥΛΙ..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ( τουλαχιστον απο οσο ξερω)..ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΙς ΒΟΛΤΕς ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ..ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΚΕΙ ΟΜΟΣ..ΒΡΕ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ 1 ΜΕΡΑ 2 ΚΑΙ 3 ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΤΟΝ ΒΓΑΛΩ ΒΟΛΤΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΛΩΛΕΝΕΤΕ..

 

[mareco]

maroyso μην γράφεις με κεφαλαία σε παρακαλώ.
Δεν έχουμε πάρει τίποτα στραβά. Σχολιάζουμε αυτά που γράφεις. Και έγραψες ότι τον έχεις δεμένο. Και το είδαμε και στις φωτό του.
Αρα τι έχουμε παρεξηγήσει και φωνάζεις;

 

[roky + maroyso]

maroyso μην γράφεις με κεφαλαία σε παρακαλώ.
Δεν έχουμε πάρει τίποτα στραβά. Σχολιάζουμε αυτά που γράφεις. Και έγραψες ότι τον έχεις δεμένο. Και το είδαμε και στις φωτό του.
Αρα τι έχουμε παρεξηγήσει και φωνάζεις;

δεν φωναζω ξεκαθαριζω τα πραγματα

 

[roky + maroyso]

maroyso μην γράφεις με κεφαλαία σε παρακαλώ.
Δεν έχουμε πάρει τίποτα στραβά. Σχολιάζουμε αυτά που γράφεις. Και έγραψες ότι τον έχεις δεμένο. Και το είδαμε και στις φωτό του.
Αρα τι έχουμε παρεξηγήσει και φωνάζεις;

μονο απο τις φοτογραφιες βγαζεις συμπερασμα?

 

[mareco]

Σου είπα... από αυτά που γράφεις και από τις φωτό του βεβαίως.

 

[roky + maroyso]

οκ

 

[madicta]

madicta βιάζεσαι...να βγάλεις συμπεράσματα και γενικώς...
Αν κάτσω εγώ να σου απαρριθμήσω πόσες φοβίες της Δάφνης, που την έχω ήδη σχεδόν 2,5 χρόνια δουλεύουμε ακόμη, θα νοιώσεις ξαφνικά πολύ χαρούμενη Ξεπεράσαμε πάρα πολλά πράγματα. Α ρ γ ά και σταθερά. Και αν δεν θέλει να κάνει κάτι δεν το πιέζω. Θα γίνει κάποια στιγμή. Να σκεφτείς ότι μέσα στο σπίτι 2,5 χρόνια τώρα μέσα σε 2 δωμάτια όλα κι όλα, δεν έχει περάσει ποτέ από το ένα στο άλλο, γιατί μεσολαβεί από παρκέ σε παρκέ...1 τετραγωνικό πλακάκια... Η μόνη ώρα που τα περνάει μαλλιοκούβαρα είναι για να βγούμε από το σπίτι για βόλτα και όταν στην από κει μεριά, φοβηθεί πολύ από μπουμπουνητά ή γύφτους με ντουντούκες και έρχεται στην από δω, για να κρυφτεί. Είναι ο ορισμός του χαδιάρικου σκυλιού και την φωνάζω να έρθει για χάδια και δεν έρχεται όσο και να ψοφάει για δαύτα. Πως να περάσει τα πλακάκια; Στην κουζίνα που έχει πλακάκια, δεν έχει μπει ποτέ. Δεν μπαίνει που να την στρώσω με μπριζόλες. Λοιπόν...μην βιάζεσαι, μην απογοητεύεσαι αλλά να έχεις πάντα τα μάτια σου 14. Να πέρνεις συνεχώς μέτρα ασφαλείας. Ακόμη κι αν νομίζεις ότι δεν χρειάζονται. Ελπίζω την έχεις τσιπάρει έτσι;

Δηλώνω ένοχη, κανονικά. Το ξέρω ότι βιάζομαι. Απλά μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι.

Κοντάρια και πόρτες (και το μπάνιο κάτι ψιλά ) το δουλεύουμε. Στις πόρτες του σπιτιού είναι οκ, τις ξένες δεν γουστάρει ακόμα Αλλά με σφοθγγαρίστρες/σκούπες/μάπες κτλ το καταλαβαίνω ότι δε θα το ξεπεράσει από τη μια στιγμή στην άλλη. Αγκαλιά με τη σκούπα, παιχνίδι με τη σφουγγαρίστρα δίπλα, φαγητό πάνω στη μάπα (και ανακατεμένα τα κάνω αυτά, όχι μόνο με αυτή την αντιστοιχία ) και σαφώς περιμένω.

Πάντως το φρικάρισμα εκείνης της στιγμής, συγνώμη, αλλά μου το δικαιολογώ :Ρ

Τσιπ δυστυχώς όχι ακόμα, για τον ίδιο λόγο που δε φοράει ταυτότητα και δεν έχουμε κανονίσει ακόμα εκπαίδευση. Τα φοβερά μου οικονομικά.

ΝΩΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΗς ΜΑΘΕΙΣ ΜΟΛΙΣ ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΠΟΡΤΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Mα αυτό το "έχει" κανονικότατα. Βέβαια τι κανονικότατα, μέτα το σημερινό; Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχει διε πολλές φορές την πόρτα ανοιχτή, για αρκετή ώρα, είτε γιατί της κάνω καψόνια μέχρι να τη βγάλω έξω, είτε γιατί ήρθε κάποιος και τον χαιρετάω, είτε γιατί ο σπιτονοικοκύρης μου έχει το κακό συνήθειο να τα θυμάται όλα στο κεφαλόσκαλο.... Κάθεται - μένει μετά την εντολή κανονικότατα.

Πάντως Μαρουσώ, χωρίς να θέλω να σου την πω, οι 2 βόλτες είναι απαραίτητες. Όχι "και 2 και 3 φορές να βγει" που λες, οι 2 πρέπει να είναι στανταράκι.

 

[mareco]

Μας πήρε κάπου έναν χρόνο, να σταματήσει να τρέμει το λάστιχο. Με φοβερή προσπάθεια ε; Και που να με δεις, κάθε φορά που με έβλεπε να το πιάνω και την έπιανε πανικός, πως ήμουν εγώ που σκεφτόμουν, ποιός ξέρει πόσες φορές την έχουν κυνηγήσει με λάστιχο και κάνει έτσι το φουκαριάρικο...
Τα οικονομικά είναι σίγουρα το αδύνατο σημείο όλων μας, αλλά βάλε προτεραιότητα στα πολύ σημαντικά πρώτα. Μια ταυτότητα και το τσιπ βρε παιδί μου, είναι ζωτικής σημασίας και δεν έχουν κανένα απαγορευτικό κόστος. Ταυτότητες μπορείς να βρεις πάρα πολύ φθηνές. Μην το αμελείς.

 

[Xotikouli]

Μέχρι να έρθει η ώρα της κανονικής ταυτότητας, πάρε από ένα χρωματοπωλείο ένα τέτοιο ταμπελάκι:

Αν θυμάμαι σωστά, έχουν λιγότερο και από 1 ευρώ.
Αχρείαστο να'ναι βέβαια!